Mój mąż dziwnie się zachowuje.

[aer]

a zescie niektore sie uczepily tego spania na lyzeczke.

Wy podczas snu kontrolujecie swoje cialo i jestescie swiadome w jakich pozycjach spicie? przez caly okres snu? po pijaku tez? wiecie kiedy spalyscie na jednym boku, na brzuchu, kiedy obejmowalyscie poduszke?
serio?

coz... moze ja jestem dziwna, ale nie pamietam w jakich pozycjach spalam. gratuluje. a, i jak z kims spie mam tak, ze robie z tego kogos swoja poduszke. niedwiadomie. po prostu tak mam.

ale pewnie maz autorki specjalnie tak sie polozyl, nie? niemozliwe zeby ta pozycja zostala przyjeta nieswiadomie, ze nie ogarnial co sie dzieje bo byl wypity. niemozliwe.

[201607111028]

Napisane przez _Supernova_

`Padałbym ze smiechu, sero, gdyby mnie to nie dotyczyło i pewnie chciałabym to wyjasnic po ataku smiechu, a nie zwiewac.

No i git.
Chodzi mi tylko o to, żeby nie wydawać osądów na podstawie tego, w jaki sposób ktoś reaguje, bo jednak ludzie bardzo się od siebie różnią.

[Jall]

Napisane przez niepewna87

Moje Drogie, myślę, że teraz nie ma co już tego roztrząsać. Ogólnie zostałam tutaj, że tak powiem... Zgnojona za swoją nietolerancję, zaściankowość, zazdrość itp. I nie powiem, spodziewałam się innych odpowiedzi, ale też po to weszłam na forum, żeby poznać opinie innych ludzi, licząc oczywiście się z tym, że nie wszystkie będą zgodne z moim punktem widzenia. W każdym razie porozmawiam z mężem i wtedy zobaczymy, co on mi powie. Bo właśnie sobie zdałam sprawę, że on wróci raczej dzisiaj, bo musi wrócić. Jak nie do mnie, to do firmy, bo jutro ma podpisywanie nowych umów, a wszystkie dokumenty są w domu. Tak więc ta niezwykle trudna rozmowa odbędzie się pewnie dzisiaj wieczorem.

W takim razie wyłącz komputer, nie zerkaj na wątek, uspokój się i przygotuj do rozmowy z mężem.

Od siebie mogę powiedzieć tylko tyle, że w mojej rodzinie (linia: dziadkowie-wujostwo-kuzynostwo oraz rodzice i rodzeństwo) jesteśmy blisko. Wszystkie sytuacje, oprócz tego przytulania się i "kocham", są opisem naszych relacji. Właśnie mam na sobie biustonosz, który kupiła moja 10 lat starsza kuzynka, ubrała parę razy, ale to nie to, a na mnie pasuje idealnie. Niedawno wróciłam z krótkiego, spontanicznego wyjazdu z inną kuzynką - 13 lat starsza. Ona wzięła dwa stroje (bo ja nie pomyślałam... po co w mieście stroje kąpielowe? ), ja skarpetki (bo po co komu w lecie stopki?) oczywiście wymiana szła równo. Mam też ciocię, która parę dni temu przy mnie przymierzała stroje kąpielowe. I młodszego 19-letniego kuzyna, którego w drodze do nas poprosiłam o zakup podpasek (patologia ), bo nie miałam siły zejść do sklepu, który jest naprzeciwko. I drugi kuzyn w moim wieku, który użyczył mi swoich ciuchów (w tym skarpet), kiedy spontanicznie zostałam u nich na noc, ich mama, a moja chrzestna dała swoje majtki, a mój brat dostał cały komplet. W dzieciństwie też wymienialiśmy się ciuchami, starsze oddawało młodszym, nawet bieliznę... i chyba nam tak zostało Nie chcę ironizować, ale jak teraz sobie pomyślę, że ktoś mógłby powiedzieć, że mamy jakieś zapędy kazirodcze, to myślę sobie FUUJJJJ!!! Widzisz podobieństwa między relacją Twojego męża i kuzyna, a tym co opisuję? Bo ja mnóstwo

[kahoko hino]

autorko, jeśli czeka Cię szybka rozmowa, to potrzeba rozwiązania Twoich (nie jego) problemów na teraz. żeby ta rozmowa była owocna, musi być z Twojej strony szczera, musisz oddzielić swoje emocje od rzeczywistości, informację od interpretacji. musisz mówić o tym, co czujesz, a nie, co myślisz (albo chociaż na drugim miejscu). ogólnie należy Ci się terapia jak psu miska, bo ewidentnie masz problem z bliskością, nie umiesz jej okazywać i nie rozumiesz, że kochanie osoby trzeciej nie zmniejsza uczuć do Ciebie. Zrób jakąś hoponkę albo pytania kwantowe (poszukaj online albo napisz do mnie na priv), jednocześnie szukając w okolicy dobrego psychoterapeuty (*nie psychologa! psycholog to za mało).

[roseblue]

Napisane przez KociaAmbiwalencja

Swoją drogą ten facet pewnie byłby przefantastycznym ojcem.

Nof aktycznie typek który pisze swojej żonie, że obciąga kuzynowi by zrobić jej na złość to na pewno materiał na świetnego ojca.

idę czytać dalej.

[xenon88]

W swoim życiu spałam po imprezie z kimś znajomym w jednym łóżku 2 razy. Ja nie lubię tak sypiać, źle się czuję wtedy. Mam takie granice pod tym względem. Jak komuś to przeszkadza, nie powieszę się. A co do wiedzy na temat tej zażyłości - ja chciałabym wiedzieć, gdyby coś takiego miało miejsce, bo po pierwsze i najważniejsze, jak kogoś kocham i chcę z nim być, to chcę wiedzieć takie rzeczy. Mimo że mogą być dla mnie niekomfortowe. Ale ja to ja więc nie mówię za Autorkę.

[aska8999]

Mi sie spanie z kims kojarzy z seksem i czuje skrepowanie, nawet jakbym misla spac z kolezanka. Ale wiadomo sa sytuacje, kiedy nie ma innej mozliwosci, wtedy zawsze probuje sobie zapewnic osobna koldre lub spiwor. Jedynym wyjatkiem jest moja mama z ktora lubie spac.

[koka_koks]

Pomijając wszystko inne, ciekawe jest to, jak różne są granice bliskości dla różnych osób.
Sama nie zliczę, z iloma osobami spałam w jednym łóżku. Po imprezach, na wyjazdach, kiedyś nawet przez pół roku mieszkałam w jednym pokoju z koleżanką i dzieliłyśmy łóżko, jak gdyby nigdy nic. Miałam też przez dłuższy czas bardzo bliską przyjacielską relację z dwoma chłopakami: spędzaliśmy razem mnóstwo czasu i sypialiśmy w jednym łóżku we trójkę. W majtkach i koszulkach li i jedynie. Pamiętam koleżankę, która się temu strasznie dziwiła - wtedy uznałam, że wariatka jakaś, ale widzę dopiero tu, że to powszechne podejście.
Spotkałam się też kilka razy z bardzo bliskimi, czułymi wręcz relacjami między heteroseksualnymi mężczyznami, włącznie ze wspólnym spaniem, kąpielami nago (prysznic z kimś nago przy okazji uprawiania sportu itd. jest zresztą dla mnie tak neutralny, że nawet bym o tym nie pomyślała w jakimś "niewłaściwym" kontekście), a także rozmawianiem ze sobą przez telefon przynajmniej raz dziennie, codziennie od 25 lat

Tak więc ilu ludzi, tyle modeli współżycia w społeczeństwie. To dla mnie w tym wątku było bardzo ciekawe, a nawet szokujące momentami. Aż się dziwię, że trafiałam w życiu na tylu ludzi, którym taka bliskość, jaką preferuję, nie wadziła, a i sami do niej dążyli.

[201607040950]

Napisane przez koka_koks

Pomijając wszystko inne, ciekawe jest to, jak różne są granice bliskości dla różnych osób.
Sama nie zliczę, z iloma osobami spałam w jednym łóżku. Po imprezach, na wyjazdach, kiedyś nawet przez pół roku mieszkałam w jednym pokoju z koleżanką i dzieliłyśmy łóżko, jak gdyby nigdy nic. Miałam też przez dłuższy czas bardzo bliską przyjacielską relację z dwoma chłopakami: spędzaliśmy razem mnóstwo czasu i sypialiśmy w jednym łóżku we trójkę. W majtkach i koszulkach li i jedynie. Pamiętam koleżankę, która się temu strasznie dziwiła - wtedy uznałam, że wariatka jakaś, ale widzę dopiero tu, że to powszechne podejście.
Spotkałam się też kilka razy z bardzo bliskimi, czułymi wręcz relacjami między heteroseksualnymi mężczyznami, włącznie ze wspólnym spaniem, kąpielami nago (prysznic z kimś nago przy okazji uprawiania sportu itd. jest zresztą dla mnie tak neutralny, że nawet bym o tym nie pomyślała w jakimś "niewłaściwym" kontekście), a także rozmawianiem ze sobą przez telefon przynajmniej raz dziennie, codziennie od 25 lat

Tak więc ilu ludzi, tyle modeli współżycia w społeczeństwie. To dla mnie w tym wątku było bardzo ciekawe, a nawet szokujące momentami. Aż się dziwię, że trafiałam w życiu na tylu ludzi, którym taka bliskość, jaką preferuję, nie wadziła, a i sami do niej dążyli.

O właśnie! Przypomniałam sobie. Na studiach odwiedziłam parę razy kolegę... na miejscu zdziwiłam się, że w trzyosobowym pokoju są tylko dwa łóżka - i to wąskie. Zapytałam kto w takim razie śpi na podłodze - a kolega, że on śpi z takim innym kolegą, bo właściciel od miesiąca obiecuje dodatkowe łóżko a jeszcze nie przywiózł.
Noo... okej. Jak miałam taką sytuację, to znalezienie używanego materaca za dwie dychy okazało się kwestią trzech dni. No dwie skrajnie nieporadne pierdoły... no i oni tak spali razem w tym wąskim łóżeczku chyba dopóki nie zmienili mieszkania, boo... pokój był tani.
Potem poznałam bliżej też tego drugiego. I trzeciego. Żadnych powodów ukrywania ewentualnej homoseksualności nie mieli. Ten na pojedynczym łóżku miał dziewczynę, kolega też, tamten trzeci bzykał co się nawinęło, ale też same dziewczyny. I lubił się napić, to potem kolega chodził z problemem jak to zrobić, żeby on go właśnie jak poduszki nie traktował w nocy.
Tylko tam żadnych dodatkowych czułości nie było, tylko bida łóżkowa.

[xenon88]

Napisane przez koka_koks

Pomijając wszystko inne, ciekawe jest to, jak różne są granice bliskości dla różnych osób.
Sama nie zliczę, z iloma osobami spałam w jednym łóżku. Po imprezach, na wyjazdach, kiedyś nawet przez pół roku mieszkałam w jednym pokoju z koleżanką i dzieliłyśmy łóżko, jak gdyby nigdy nic. Miałam też przez dłuższy czas bardzo bliską przyjacielską relację z dwoma chłopakami: spędzaliśmy razem mnóstwo czasu i sypialiśmy w jednym łóżku we trójkę. W majtkach i koszulkach li i jedynie. Pamiętam koleżankę, która się temu strasznie dziwiła - wtedy uznałam, że wariatka jakaś, ale widzę dopiero tu, że to powszechne podejście.
Spotkałam się też kilka razy z bardzo bliskimi, czułymi wręcz relacjami między heteroseksualnymi mężczyznami, włącznie ze wspólnym spaniem, kąpielami nago (prysznic z kimś nago przy okazji uprawiania sportu itd. jest zresztą dla mnie tak neutralny, że nawet bym o tym nie pomyślała w jakimś "niewłaściwym" kontekście), a także rozmawianiem ze sobą przez telefon przynajmniej raz dziennie, codziennie od 25 lat

Tak więc ilu ludzi, tyle modeli współżycia w społeczeństwie. To dla mnie w tym wątku było bardzo ciekawe, a nawet szokujące momentami. Aż się dziwię, że trafiałam w życiu na tylu ludzi, którym taka bliskość, jaką preferuję, nie wadziła, a i sami do niej dążyli.

Po przeczytaniu tego wątku stwierdzam, że nie ma granicy czułości typowo ludzkiej, rodzinnej. To zależy od wychowania, usposobienia, temperamentu. Wiele, jeśli nie większość z Waszych historii jest dla mnie po prostu kosmosem.

Mogę spać w jednym namiocie w lesie, w tłustych włosach, z obcymi ludźmi. Na jednym łóżku z kimś mało bliskim (czyli kimś innym niż TŻ) - masakra. Moja bliska znajoma jest do tego stopnia terytorialna, że śpiąc ze swoim ówczesnym chłopakiem nie wysypiała się, bo nie miała łóżka dla siebie. Przestrzeń naruszona zbyt mocno=zły sen (choć dla mnie to też kosmos, bo może to po prostu kwestia TEGO faceta?).

[Koci Pazur]

Mi by się taka bliskość (kocham Cię, spanie na łyżeczkę, czochranie po włosach) z innym facetem nie podobała. Stopień pokrewieństwa dowolny. Nie i już. Sama nie mam takich kontaktów fizycznych, poza moim facetem. Miziające się przyjaciółeczki zawsze wydawały mi się śmieszno-zabawne. Miziających się przyjaciół nie widywałam. Żaby nie było homoseksualizm nie ma tu nic do rzeczy. Jakby facet miał takie same stosunki z kuzynką autorce pewnie też by to przeszkadzało.

Dziwne tylko że temat wyszedł tak późno.

Inna całkiem kwestia jest fakt, że Twój mąż, autorko, zachował się jak gówniarz i dupek. Żona go (słusznie czy nie słusznie) o coś oskarżyła, pokłócili się, a ten zamiast porozmawiać, czy nawet wyjść na chwile na piwko, ochłonąć i wrócić do tematu, wziął kuzynka pod pachę i sobie pojechał na działeczkę, do żony wysyłając chamskie smsy. I to wspaniałe "odpier... sie". Cudo nie facet. Prawdziwy rodzinny mężczyzna! Tyljo widać kto jest jego RODZINĄ, a kto tylko żoną. Chyba bym szuję do mieszkania na Twoim miejscu nie wpuściła po czymś takim.

Rozumiem, może poczuł się urażony, może jest zły. Ale jakby mnie mój facet oskarżył o coś niesłusznie, to chciałabym dociec, czemu tak myśli, czemu się źle z tym czuje, wytłumaczyć, że coś mu się pomieszało chyba w główce i że jego oskarżenia są bezpodstawne i przykre. Ale nie rzucałabym w niego bluzgami, nie uciekałabym z domu (kpina - dorosły facet uciekający na działeczkę, bo żona złaaaa). A te smsy są poniżej wszelkiego poziomu.

Ciekawa jestem czy zawsze był równie uroczy, czy dopiero przy sytuacji z kuzynem charakterek zaczął mu wychodzić.

I dziwię się, że dla tak traktującego żonę faceta wizażanki mają tyle zrozumienia.

[niepewna87]

Tak więc nie myliłam się, mąż pojawił się krótko po 19. Generalnie największym zaskoczeniem był dla mnie fakt, że jego nie boli fakt jakiś podejrzeń, tylko że ja mogłam tak pomyśleć o Krzyśku. W dodatku było widać, że świetnie przygotował się do tej rozmowy i był bardzo zdeterminowany, żeby udowodnić swoje racje. Ale po kolei. Najpierw wszedł, nie przywitał się, tylko poszedł do kuchni zrobić sobie drinka, co mi trochę zaleciało dramatyzowaniem, ale co tam. Poszłam za nim i powiedziałam, że chciałabym porozmawiać. On mi na to „no to mów”. Powiedziałam, że nie wiem, że czuję się, jakbym go traciła, że widzę jaki jest szczęśliwy jak spotyka się z Krzyśkiem, że mnie to boli, a poza tym (no nie dałam rady tego inaczej nazwać, bo swoje czuję i wiem), pewne ich zachowania nie są dla mnie... Zupełnie typowe. Na to on „a co jest dla ciebie nietypowe?”. Kiedy zaczęłam wymieniać, to on miał generalnie minę jakby... WTF? Albo ewentualnie jak sarenka oślepiona przez samochód. I tak zdanie mojego męża na poszczególne kwestie wygląda następująco:

Pożyczanie sobie bielizny: „Przecież on chodzi w moich gaciach a nie w twoich. Masz z tym problem? Bo ja wcale.”

Przytulanie się na powitanie i pożegnanie: „A co? Mam mu rękę podać jak obcemu?”

Przytualnie się przez sen: „Powiedz mi, jak mam kontrolować, co robię przez sen? A zresztą wiesz, że jak śpię, to się przytulam”

Kąpanie się nago: „Boże, Gośka, ja go widuję na golasa od pierwszego dnia jego życia przez 26 lat”

Potem mówiłam, że naprawdę staram się to wszystko zrozumieć, że doskonale rozumiem, że on bardzo go kocha, ale czy to wszystko wymaga fizycznego okazywania sobie uczuć? On mi na to odpowiedział: Czyli, że co? Mam mówić na powitanie, „dzień dobry Krzysztof, przytuliłbym ciebie jak zwykle, ale niestety, żona uważa, że to niemoralne”? Gośka, ja zawsze się z nim przytulałem, biłem, kłóciłem, w czym ty kobieto widzisz problem?
Potem usłyszałam cały wykład, że on wcale nie powiedział o tym wszystkim Krzyśkowi, tylko wymyślił, że do mnie ktoś przyjechał i mogą na parę dni gdzieś wyskoczyć, ponieważ:
- Nie chciał, żeby się dowiedział co o nich myślę, bo on mnie tak lubi.
- Nie chciał mu powiedzieć, bo bał się, że Krzysiek poczuje się winny i postara się wycofać, żeby nie pieprzyć kuzynowi małżeństwa, a to w końcu nie jego wina, że ja jestem nienormalna.

Następnie powiedział, że postara się ograniczyć nasz kontakty (Krzyśka i moje), do minimum, bo nie mógłby patrzeć, jak Krzysiek jest dla mnie miły, znając moje zdanie o nim.

Na koniec powiedział, że nie będzie mi się tłumaczył ze swojej orientacji, bo nie raz mi ją udowodnił i jak będzie miał ochotę, to będzie z Krzyśkiem spał nawet nago, bo po prostu pomiędzy dwoma kolesiami hetero nagość „nie zatrybi”, a jak jestem niedouczona, to lepiej, żebym poczytała na ten temat, a nie wymyślała bzdury. Potem jeszcze usłyszałam „idź kobieto do roboty, bo z tych nudów rzuca ci się na gar”

Wszystko przeżyłam, wszystko przeczekałam, chociaż miałam ochotę mu kilka razy się wtrącić, ale dałam mu skończyć. Więc w końcu powiedziałam, że OK, czuję się zazdrosna. Nie wiem, o co dokładnie, ale tak się czuję, nic nie poradzę.

Wtedy on zapytał, czy oczekuję, że zerwie z nim kontakt (tak, oczekiwałam tego). Ja natomiast milczałam, ale chyba sam wyczuł, bo powiedział, że nie zmieni swojego podejścia do jedynego faceta poza ojcem, którego kocha. Oni się tak zachowują od zawsze (już zaczynam bać się tego tekstu) i nikt nigdy nie widział problemu, tylko ja z czymś wyskakuję. Potem trochę zmiękł, bo powiedział, że bardzo mnie kocha, że nigdy nic nie mówiłam, że może potrzebuję o tym z kimś pogadać, bo on o tym myślał bardzo długo, ale nie wie, jak mi pomóc, bo ani nie chce stracić żony, ani Krzyśka i sam nie wie, co ma robić, ale jedno jest pewne, że nie zmieni swojego do niego stosunku.

To tyle. Generalnie coś sobie wyjaśniliśmy, ale widzę, że jest wściekły, tylko stara się kulturalnie zachowywać. Na małżeńską sielankę nie ma co liczyć. Zresztą i tak on zabrał dokumenty i pojechał do Krzyśka, przy czym znam mojego męża i wiem, że on złośliwie działa na zasadzie „myślisz, że jestem gejem? Nie będę cię z błędu wyprowadzał, wręcz przeciwnie”, przy czym muszę przyznać, że tu działa sprawiedliwie, nie tylko wobec mnie, ale wobec Krzyśka też i siostry też i generalnie innych też. Chyba pójdę na tą terapię.

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

widzisz twoj facet powiedzial ci to co my
przyda ci sie terapia,naprawde.
mysle ze twoj maz nie ma zadnej homofasynacji poprostu jego kuzyn jest jego najlepszym przyjacielem

[kasiab777]

Tylko jesli ten przyjaciel jest wazniejszy od zony to na jaka chol...e bylo sie zenic.

[xenon88]

Według mnie ten kuzyn jest dla niego w pewnym stopniu ważniejszy od Ciebie. Lekki szok.

[Koci Pazur]

Cóż, widzę tu liczne oznaki, że kuzyn jest ważniejszy od żony. Taki rodzinny facio.

A porozmawiałaś z nim w ogóle o tym w jaki chamski sposób Cię potraktował, czy potencjalna krzywda Krzysia przysłoniła ten fakt?

[kahoko hino]

Z opowieści autorki to z mężem niewiele ją łączy. Versus przyjaciel od dziecka. Do tego wyskoczyła bardzo nie fajnie w pierwszej konfrontacji z tematem. Dlatego ta terapia jest kluczowa w uzyskaniu zdrowej harmonii w życiu.

[201606201201]

[1=7623cb0b746b4d40e529fc1 23bf669aade741778_65822f0 7d8014;52474784]widzisz twoj facet powiedzial ci to co my
przyda ci sie terapia,naprawde.
mysle ze twoj maz nie ma zadnej homofasynacji poprostu jego kuzyn jest jego najlepszym przyjacielem[/QUOTE]
Nie wszystkie jej to mówiły
Dla męża ważniejszy jest Krzysiek, ale to ona ma iść na terapię?

[niepewna87]

Przepraszam, ale od dwóch dni słucham, jaką to jędzą jestem, przeszkadzając w pięknej, braterskiej miłości. A jak mówię, że może fakt, może ja nie wiem, że tak może być, to nagle wszyscy mówią, że mialam rację?

[201605090958]

Napisane przez niepewna87

Przepraszam, ale od dwóch dni słucham, jaką to jędzą jestem, przeszkadzając w pięknej, braterskiej miłości. A jak mówię, że może fakt, może ja nie wiem, że tak może być, to nagle wszyscy mówią, że mialam rację?

Nie, ja Ci tego nie powiem. Masz świetnego faceta i życzę Wam dużo szczęścia.

[Koci Pazur]

Napisane przez danusiaes

Nie, ja Ci tego nie powiem. Masz świetnego faceta i życzę Wam dużo szczęścia.

Wspaniałego, nic tylko odbijać to cudo

[kahoko hino]

Ona ma iść, bo to ona czuje chorobliwą zazdrość.

Nikt nie twierdzi, że sprawa jest czarno biała. Jak juz zaczniesz nad sobą pracować, to idź z własnym mężem na randkę, dowiedz się czegoś o nim, a on o Tobie.

[kasiab777]

Szczerze sie dziwie niektorym wypowiedziom. Gdyby facet byl tak silnie zwiazany z mamusia to byscie kazaly mu odciac pepowine ale jak kuzyn jest najwazniejszy to juz wszystko jest ok i trzeba takiego rodzinnego faceta zaakceptowac. A w zyciu.

---------- Dopisano o 00:00 ---------- Poprzedni post napisano Wczoraj o 23:59 ----------

Napisane przez Koci Pazur

Wspaniałego, nic tylko odbijać to cudo

Wiesz zonie to pewnie i bys go odbila ale z Krzysiem nie wygrasz.

[Jall]

I ja też jestem po stronie męża. Świetny facet, który ma świetnego przyjaciela. Niektórzy ludzie nigdy nie zaznają takiej bezgranicznej przyjaźni...

Dobrze, że porozmawialiście, dobrze, że poznałaś jego ogląd na sprawę. Teraz pytanie, co z tym fantem zrobisz?
Bo nie masz prawa zabraniać mu kontaktów z kuzynem, po prostu nie możesz...

[Koci Pazur]

Napisane przez kasiab777

Szczerze sie dziwie niektorym wypowiedziom. Gdyby facet byl tak silnie zwiazany z mamusia to byscie kazaly mu odciac pepowine ale jak kuzyn jest najwazniejszy to juz wszystko jest ok i trzeba takiego rodzinnego faceta zaakceptowac. A w zyciu.

---------- Dopisano o 00:00 ---------- Poprzedni post napisano Wczoraj o 23:59 ----------


Wiesz zonie to pewnie i bys go odbila ale z Krzysiem nie wygrasz.

No tak, Krzysia dostanę w pakiecie

A tak na serio, Autorko, nie pozwól się facetowi tak do siebie odzywać. To, że Cię po kłótni tak zostawił i wyjechał na kilka dni z kuzynem a do Ciebie się nie odzywał, albo odpisywał z sposób chamski nie powinno mu ujść płazem. Mam nadzieje, że niezależnie od sytuacji z Krzyśkiem poruszyłaś ten temat.

Te wizażanki, które Twojego męża nazywają świetnym facetem, zapewne szalenie chciałyby być tak przez męża potraktowane?

[201606201201]

Napisane przez kahoko hino

Ona ma iść, bo to ona czuje chorobliwą zazdrość.

Nikt nie twierdzi, że sprawa jest czarno biała. Jak juz zaczniesz nad sobą pracować, to idź z własnym mężem na randkę, dowiedz się czegoś o nim, a on o Tobie.

No, nie wiem. Po ślubie to żona powinna być dla męża najważniejsza, a już na pewno ważniejsza od dorosłego kuzyna, nie dziwię się jej, że jest zazdrosna (już mniejsza o to, czy są kryptogejami czy nie)

[kahoko hino]

Napisane przez inakarol

No, nie wiem. Po ślubie to żona powinna być dla męża najważniejsza, a już na pewno ważniejsza od dorosłego kuzyna, nie dziwię się jej, że jest zazdrosna (już mniejsza o to, czy są kryptogejami czy nie)

Ma być? Gratuluję podejścia

Ciężko wybierać między ludźmi, których się kocha. to ona go zaatakowała, jego pozycja jest defensywna.

[201607040950]

[1=7623cb0b746b4d40e529fc1 23bf669aade741778_65822f0 7d8014;52474784]widzisz twoj facet powiedzial ci to co my
przyda ci sie terapia,naprawde.
mysle ze twoj maz nie ma zadnej homofasynacji poprostu jego kuzyn jest jego najlepszym przyjacielem[/QUOTE]
Terapia.
I praca (nie wiem czy źle nie zrozumiałam, ale jeśli żadnej nie masz, to siedzenie w domu Cię doprowadza do tego, że wariujesz).
I znajomi. Bo JEDNA przyjaciółka w pobliżu i mąż, to trochę mało kontaktów towarzyskich i zdecydowanie zbyt dużo czasu na myślenie i wymyślanie różnych rzeczy.

[niepewna87]

Napisane przez adeedra

Terapia.
I praca (nie wiem czy źle nie zrozumiałam, ale jeśli żadnej nie masz, to siedzenie w domu Cię doprowadza do tego, że wariujesz).
I znajomi. Bo JEDNA przyjaciółka w pobliżu i mąż, to trochę mało kontaktów towarzyskich i zdecydowanie zbyt dużo czasu na myślenie i wymyślanie różnych rzeczy.

Dwa lata temu mnie zwolnili i potem trochę szukałam, ale generalnie nie muszę i tak już zostało.

[kasiab777]

Jak widzisz jednak musisz. Dzis masz meza jutro mozesz go nie miec.