Moja dziewczyna jest w ciąży,potrzebuję porady

[wahry]

Tak jak w temacie napisałem, tylko że problemy jest w tym że ja mam 19 a moja dziewczyna 18 lat a to nie jedyny problem bo mieszkamy bardzo daleko od siebie, ja wiem że zrobiłem źle teraz tego żałuje pewnie zniszczyłem jej życie ale nie piszę tu żeby to usłyszeć tylko potrzebuję rady. A mianowicie oboje piszemy maturę w tym roku, dlatego i nie tylko dlatego moja dziewczyna zdecydowała się na usunięcie ciąży co dla mnie jest trudne a nawet bardzo trudne bo jestem przeciwnikiem aborcji i byłbym gotowy nawet sam spróbować wychować to dziecko ale postanowiłem wspierać moją dziewczynę nie zależnie od tego jaką decyzje podejmie. Zdecydowała się na Aborcje farmakologiczna dużo czytałem na ten temat jest ryzyko nie wielkie ale zawszę jest... Wiem że już dużo namieszałem a nawet za dużo nie wiem co mam teraz zrobić nie potrafię się na niczym skupić i mam cholerne wyrzuty sumienia...

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Pierwsza rada: nie spamuj na forum. Jeden wątek wystarczy.

[wahry]

no dobra to w takim razie proszę o usunięcie wątków nie wiedziałem gdzie go dodać, ale najwidoczniej pomyliłem forum

[summer_overture]

Ale w jakiej kwestii mamy ci radzić? Jest w ciąży, i co? Zastanawiasz się nad wyborem wózka, zostawieniem swojej dziewczyny, rodzajem balsamu przeciw rozstępom, który mógłbyś podarować dziewczynie? Może byś się bardziej określił?

[niebieskie_oczko]

Napisane przez 201801201734

Treść usunięta

A skąd wiesz, że się nie zabezpieczali?

[summer_overture]

Napisane przez wahry

Tak jak w temacie napisałem, tylko że problemy jest w tym że ja mam 19 a moja dziewczyna 18 lat a to nie jedyny problem bo mieszkamy bardzo daleko od siebie, ja wiem że zrobiłem źle teraz tego żałuje pewnie zniszczyłem jej życie ale nie piszę tu żeby to usłyszeć tylko potrzebuję rady. A mianowicie oboje piszemy maturę w tym roku, dlatego i nie tylko dlatego moja dziewczyna zdecydowała się na usunięcie ciąży co dla mnie jest trudne a nawet bardzo trudne bo jestem przeciwnikiem aborcji i byłbym gotowy nawet sam spróbować wychować to dziecko ale postanowiłem wspierać moją dziewczynę nie zależnie od tego jaką decyzje podejmie. Zdecydowała się na Aborcje farmakologiczna dużo czytałem na ten temat jest ryzyko nie wielkie ale zawszę jest... Wiem że już dużo namieszałem a nawet za dużo nie wiem co mam teraz zrobić nie potrafię się na niczym skupić i mam cholerne wyrzuty sumienia...

No, ale nadal nie wiem, jak ci poradzić. Może tak: parę ładnych lat temu byłam w waszym wieku. Moi rodzice mieli ogrooooomne ambicje, dotyczące oczywiście mnie i w związku z tym największym koszmarem jaki mogli sobie wyobrazić, było to, że zachodzę w ciążę. Non stop o tym słyszałam, a uwierz, że i mnie to nie było w głowie (mój brat jest dużo ode mnie młodszy, więc musiałam się nim zajmować, stąd miałam dosyć opieki nad 'dzieciorami'). I byłam przekonana, że jeśli zajdę w ciążę to usunę i powtarzałam to jak mantrę. Nie zaszłam w ciążę, ale dziś, mając 27 lat, czuję, że mogłam mieć wtedy dziecko, bo jednak dziecko to nie koniec świata. Jeśli tylko myślisz, że możecie liczyć na pomoc swoich rodziców, babć, ciotek, kogokolwiek, to macie duże szanse i zdać maturę, i pójść na studia.
Jesteście młodzi, silni, pewnie zakochani w sobie. Nie dacie rady wychować dziecka? Miałam koleżanki z roku z oseskami i wszystkie dały radę, teraz im zazdroszczę, mają odchowane dzieci. Matura to nie koniec świata, właściwie to najłatwiejsze z życiowych doświadczeń, kompletnie przereklamowane, a nowa matura 2015 nie jest jakaś straszna (mam na myśli zwłaszcza polski i jęz. obce). Dobrze się zastanówcie nad aborcją, bo ona zostawia trwały ślad i myślę, że raczej wykluczone jest, żebyście oboje wytrwali w tym związku, jeśli to zrobicie.
Z drugiej strony aborcja to pierwsze co przychodzi do głowy, bo zdaje się, że jest to rozwiązanie najwygodniejsze i najszybsze. Niestety to złudne wrażenie. Nie będę tutaj zniechęcać do aborcji, bo sama byłam przekonana, że jestem na nią gotowa i absolutnie pogodzona z nią jak przyjdzie czas. Nie neguję jej. Ale zastanówcie się nad jej konsekwencjami. Może zróbcie jakąś tabelę i w jednej kolumnie zapiszecie, co się wydarzy, jak zdecydujecie się na aborcję - wszystkie konsekwencje, i plusy, i minusy, ew. przyszłość; to samo po drugiej stronie, jeśli dziewczyna zdecyduje się urodzić.

[Karolina_1506]

Napisane przez wahry

Tak jak w temacie napisałem, tylko że problemy jest w tym że ja mam 19 a moja dziewczyna 18 lat a to nie jedyny problem bo mieszkamy bardzo daleko od siebie, ja wiem że zrobiłem źle teraz tego żałuje pewnie zniszczyłem jej życie ale nie piszę tu żeby to usłyszeć tylko potrzebuję rady. A mianowicie oboje piszemy maturę w tym roku, dlatego i nie tylko dlatego moja dziewczyna zdecydowała się na usunięcie ciąży co dla mnie jest trudne a nawet bardzo trudne bo jestem przeciwnikiem aborcji i byłbym gotowy nawet sam spróbować wychować to dziecko ale postanowiłem wspierać moją dziewczynę nie zależnie od tego jaką decyzje podejmie. Zdecydowała się na Aborcje farmakologiczna dużo czytałem na ten temat jest ryzyko nie wielkie ale zawszę jest... Wiem że już dużo namieszałem a nawet za dużo nie wiem co mam teraz zrobić nie potrafię się na niczym skupić i mam cholerne wyrzuty sumienia...

Przede wszystkim uświadom dziewczynę, że decydując się na aborcję decyduje się na morderstwo. Na zabicie własnego dziecka. Tak wiem, kaznodziejskie to bardzo, ale tak jest. Uświadom ją, że jeżeli to zrobi nikt jej tego dziecka nie odda, nie będzie mogła zmienić zdania. Tego życia, które w sobie nosi już nie będzie. Może ona nie do końca to przemyślała, jest w szoku. Potem może bardzo żałować tej decyzji - jak wiele innych kobiet, które po aborcji popadały w depresję, nie mogły sobie z tym poradzić. Nie sądź też, że ją skrzywdziłeś. Oboje jesteście za to odpowiedzialni - Ty w takim samym jak Ona. Możecie stworzyć rodzinę, to Was bardzo umocni. Jeżeli się kochacie, macie jakieś możliwości stworzenia tej rodziny to jak bym na Waszym miejscu spróbowała. Wiem, że strach, że noieznana sytuacja, że jesteście młodzi, że matura, że studia, ale uwierzcie - da się to pogodzić. Sama mam 22 lata, dziecka nie mam, ale mam koleżanki, które mają, radzą sobie, raz lepiej raz gorzej, ale idą do przodu. Często początkowo niechciane dziecko staje się nagle największą radością. Widzę, że nie jesteś przekonany do pomysłu usunięcia ciąży. Przemyśl to na spokojnie. I spokojnie porozmawiajcie. Jesteście dorosłymi ludźmi. to dziecko jest w Waszych rękach. Jest od Was uzależnione. Nie jest to płód, fasolka czy embrion. No, może chwilowo. Za rok to będzie Wasza córeczka lub synek. Małe stworzenie, które będziecie trzymać na rękach. Ono Was potrzebuje, jeżeli uznacie, że nie możecie go wychowywać zawsze jest jeszcze możliwość oddania do adopcji. Jeśli przynajmniej jedno z Was ma inteligentnych rodziców, którzy nie mają chorych ambicji, to oni na pewno pomogą. Najpierw ostudźcie emocje. Zwłąszcza ona. Znasz ją. Wiesz jak ją uspokoić na tyle, żeby spokojnie porozmawiać. Weź te,ż pod uwagę to, że taki zabieg kosztuje. A po nim mogą być powikłania. Jedna decyzja może mieć wpływ na całe Wasze życie. I nie tylko Wasze... Trzeba podjąć się bycia dorosłym a co za tym idzie wziąć odpowiedzialność za swoje decyzje. Pozdrawiam

[alsv]

Mam 22 lata, ojciec mojego dziecka też. Może to więcej, Ale studiuje medycynę- niezliczone godziny nauki. Będąc jeszcze w ciąży chodziłam na zajęcia jak długo się da, nawet jak zachorowalam i długo mnie nie było wszyscy wykładowcy poszli na rękę.
Kiedy urodził się mały logicznie wiadomo było, ze trzeba go kochać, ale nikt z nas nie czuł nic poza dezorientacja. Z czasem (nawet niedługim) stał się najważniejsza istotą na świecie. Nawet jak płacze, jak tracisz cierpliwość, jest obiektywnie najważniejszy i już. I jak tylko sobie to uświadamiasz, to myśl ze ktokolwiek mógłby z własnej woli pozbawić się tego uczucia jest nie do pomyślenia.

Mój mąż przyznał mi się dopiero niedawno, ze pierwsze co przyszło mu do głowy jak się dowiedział, to ze usuniemy. Nie, ze chciał. Tak się po prostu myśli. Ona potrzebuje Twojego wsparcia, Ale nie wsparcia slownego, tylko fizycznego. Masz być ojcem, musisz być silny. Musisz być jej opoką. Nie daj jej czuć że jest w tym sama. To Wasze dziecko i Wasza decyzja. Twoja też. Oczywiście rodzice pomogą, co by nie mówili na początku. Rodzice od tego są aby pomagać. Jedź do Niej, nie daj jej strachowi skrzywdzic całej Waszej trójki. Nawet jakby któreś z Was maturę pisało za rok, przecież nic się nie stanie. Macie całe życie przed sobą. I Wasze dziecko też. Nie zabierajcie mu go.

[karolinuuusia]

Gdy tylko dziecko się urodzi będziecie się zadręczać myślami, że jak nawet mogliście pomyśleć żeby je usunąć, teraz to dla Was szok, ale ochłoniecie i na prawde będziecie się cieszyć z tego co Wam los przyniósł, więc proszę przemyślcie to jeszcze

też myślałam, że jestem w ciąży pół roku temu (gumka została we mnie z zawartością), że zawale studia, zostane bez wykształcenia, pracy, z początku byłam roztrzęsiona, ale postanowiliśmy, że nawet jeśli będę w ciąży to damy radę, coś wymyślimy (dziekanka, zaoczne), w sumie nawet potem zaczęliśmy się cieszyć, a gdy test wyszedł negatywny to nam się smutno zrobiło, więc myślę że u Was też to chwilowe załamanie, jesteście młodymi, silnymi ludźmi, razem nic Was nie zniszczy! trzymam za Was kciuki

[figa84]

Napisane przez karolinuuusia

Gdy tylko dziecko się urodzi będziecie się zadręczać myślami, że jak nawet mogliście pomyśleć żeby je usunąć, teraz to dla Was szok, ale ochłoniecie i na prawde będziecie się cieszyć z tego co Wam los przyniósł, więc proszę przemyślcie to jeszcze

też myślałam, że jestem w ciąży pół roku temu (gumka została we mnie z zawartością), że zawale studia, zostane bez wykształcenia, pracy, z początku byłam roztrzęsiona, ale postanowiliśmy, że nawet jeśli będę w ciąży to damy radę, coś wymyślimy (dziekanka, zaoczne), w sumie nawet potem zaczęliśmy się cieszyć, a gdy test wyszedł negatywny to nam się smutno zrobiło, więc myślę że u Was też to chwilowe załamanie, jesteście młodymi, silnymi ludźmi, razem nic Was nie zniszczy! trzymam za Was kciuki

skąd wiesz? mało ludzi morduje noworodki / niemowlęta?

[quench]

Napisane przez figa84

skąd wiesz? mało ludzi morduje noworodki / niemowlęta?

Tak, to pewnie z radości, że dziecko jest z nimi

[vatis]

Napisane przez quench

Tak, to pewnie z radości, że dziecko jest z nimi

Patologie i ludzie psychicznie chorzy, to nie jest wzór dla tego chłopaka i jest duża szansa, ze on jest zdrowy psychicznie.

Chlopaku wszystko zostalo powiedziane. Jesli zabijecie Wasze dziecko sprowadzicie na swoje przyszle zycie duzo nieszczescia. Nie warto. Bedzie ciezko, ale tylko na poczatku, bedziecie szczesliwi

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Nie trzeba być chorym psychicznie, żeby nie chcieć mieć dzieci.
Są ludzie, na których aborcja nie robi żadnego wrażenia, ani przed, ani w trakcie, ani po.

[figa84]

Napisane przez vatis

Patologie i ludzie psychicznie chorzy, to nie jest wzór dla tego chłopaka i jest duża szansa, ze on jest zdrowy psychicznie.

Chlopaku wszystko zostalo powiedziane. Jesli zabijecie Wasze dziecko sprowadzicie na swoje przyszle zycie duzo nieszczescia. Nie warto. Bedzie ciezko, ale tylko na poczatku, bedziecie szczesliwi

masz i zobaczyłaś ich przyszłośc? nie?? to skąd wiesz?????????

dziecko o ile jest zdrowe to im młodsze tym mniej kosztuje. Niestety działa to i w drugą stronę, bo jak idzie do przedszkola / szkoły to wydatki rosną... więc masz rację będzie ciężko, nawet cholernie ciężko i nie, nie tylko na początku. A czy będą szczęśliwi? A jak ich to wszystko przerośnie? Ponawiam więc pytanie, skąd to wiesz?

Autor wątku chyba najlepiej zna swoich rodziców i wie na co może liczyć z ich strony. Jeśli są ok, to od nich zaczełabym rozmowę.

[ka5555]

No to i ja się podzielę swoim zdaniem. Aborcja to jest zwykłe mordowanie ludzi. Jeśli to zrobicie to sumienie będzie Was dręczyć do końca życia (ktoś wspomniał, że na niektórych ludziach aborcja nie robi żadnego wrażenia, ale czy to są na pewno jeszcze ludzie?). Niewiele się mówi o syndromach poaborcyjnych, a szkoda. To są nie tylko skutki fizyczne, ale również psychiczne. Jeden i drugi rodzaj tych skutków może być bardzo dotkliwy.
A teraz inna strona danej sytuacji... Będziecie mieli dziecko, uważam je za największy skarb jaki moze mieć człowiek na ziemi. Owszem, oboje jesteście bardzo młodzi, ale nie za młodzi na współżycie, prawda? więc i nie za młodzi na wychowanie dziecka. Myślę, że przy dobrych chęciach poradzicie sobie z wychowaniem i będziecie bardzo szczęśliwi. Wiem, co mówię, bo ja o dobro swojej córki walczyłabym jak lwica, tego uczucia miłosci nie da sie opisać. Co ważniejsze, poczułam to z taka siłą dopiero po porodzie, kiedy dostałam swoją kruszynkę na ręce Powiedz to swojej dziewczynie, niech się zastanowi bardzo dokładnie, bo to jest decyzja na całe zycie. Najpierw jest wielki strach, prawda? ja się bałam jak sobie poradzę, jak się utrzymam... Ale w odpowiednim momencie pewien ksiądz mi powiedział: jeśli jest pani w ciąży, to jedno jest pewne, jest to najlepszy czas na dziecko. I przestałam sie bać, jakoś idzie. Nie powiem, że nic nie robię, ale z utrzymaniem nie mam problemu, chociaż macierzyński właśnie mi się skończył, ale się nie martwię, zaraz znowu cos wymyslę Nie wiem jak to jest, ale córka dała mi naprawde siłę, odwagę do stawiania czoła światu. Mam nadzieję że w Waszym przypadku tez tak bedzie. Pozdrawiam i życze powodzenia

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez ka5555

No to i ja się podzielę swoim zdaniem. Aborcja to jest zwykłe mordowanie ludzi. Jeśli to zrobicie to sumienie będzie Was dręczyć do końca życia (ktoś wspomniał, że na niektórych ludziach aborcja nie robi żadnego wrażenia, ale czy to są na pewno jeszcze ludzie?).

Tak, jesteśmy ludźmi. Przynależność do gatunku Homo sapiens nie jest określana na podstawie wyrzutów sumienia. I nie, nie każdego takie wyrzuty dręczą po aborcji. Ich też nie muszą.

Niewiele się mówi o syndromach poaborcyjnych, a szkoda. To są nie tylko skutki fizyczne, ale również psychiczne. Jeden i drugi rodzaj tych skutków może być bardzo dotkliwy.

O tych syndromach trąbi się wszędzie, co nadal nie zmienia faktu, że nie każdego dotykają.

A teraz inna strona danej sytuacji... Będziecie mieli dziecko, uważam je za największy skarb jaki moze mieć człowiek na ziemi. Owszem, oboje jesteście bardzo młodzi, ale nie za młodzi na współżycie, prawda? więc i nie za młodzi na wychowanie dziecka.

Skąd pomysł, że dojrzałość płciowa daje możliwość wychowania dziecka? W ciąże może zajść nawet 9-latka, co nie oznacza, że będzie dobrą matką.

Myślę, że przy dobrych chęciach poradzicie sobie z wychowaniem i będziecie bardzo szczęśliwi.

Ja myślę, że nie będą, bo uważam ciążę w wieku 18 lat za tragedię, a dziecko bynajmniej nie za skarb.

[martyyn]

Jestem zdecydowaną przeciwniczką aborcji, wiem, że od momentu poczęcia wiadomo ile wzrostu będzie miało dziecko, jaki będzie miało kolor oczu, włosów i skłonności do chorób dziedzicznych, że to nie jest zlepek komórek. Dużo dziewczyn pisze tu o późniejszych wydatkach/ kłopotach. Jeżeli uważacie, że to was faktycznie przerośnie, zawsze jest możliwość adopcji. Moja mama pracuje w oświacie i służbie zdrowia, nie macie nawet pojęcia ile par czeka na dziecko, bo sami nie mogą go mieć. Może wasze maleństwo znajdzie szczęście u innej rodziny, jeżeli Wy zdecydujecie, że to naprawdę nie dla was. Sama uczyłam kiedyś dziewczynkę, którą mama porzuciła, a przygarnęła ciotka. Mało kiedy widuje się rodzone córki odnoszące się do swoich biologicznych mam z taką czułością i oddaniem, jak ta dziewczynka do swojej matki zastępczej.

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Ciąża i poród to nie jest taki pikuś, że potem już tylko oddajesz noworodka do adopcji i problem znika.
Niby w imię czego ktoś ma znosić kilka miesięcy ograniczonej ruchomości, potem rodzić w bólach, a następnie zmagać się z efektami ubocznymi? Bo ktoś inny chce mieć dzieci? Dla mnie to za słaba motywacja.

[midusia86]

O to, czy aborcja zrobiła na kimś wrażenie czy nie należy zapytać tych, którzy są już "po".

Mądre opinie osób, które nigdy tego nie zrobiły jest tyle warta, co moja opinia na temat tego, jakie piętno odbija na człowieku posiadanie ogona.

Z drugiej strony nie ma co kłamać, że będzie łatwo, że wszystko się ułoży. Nikt nikomu za szklanej kuli nie wywróży.
Zaczyna się od nocnego wstawania, śmierdzących niespodzianek, rozstępów, braku kasy i nie wiadomo jeszcze czego.
Ale skąd to optymistyczne założenie, że bez dziecka NA PEWNO będzie łatwiej...?

Jedyna prawda jest taka, że ciąża jest. I niezależnie od tego, czy ja usuną czy nie, skutki zawsze będą. A jakie, nikt nie przewidzi...

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez midusia86

O to, czy aborcja zrobiła na kimś wrażenie czy nie należy zapytać tych, którzy są już "po".

Mądre opinie osób, które nigdy tego nie zrobiły jest tyle warta, co moja opinia na temat tego, jakie piętno odbija na człowieku posiadanie ogona.

Nigdy nie wiesz, czy osoby wypowiadające się na forum nie są przypadkiem "po".

[midusia86]

[1=18d73f41c1c01aef8fdf04b 5e3282c14752c25f5_62181c6 d1d29a;49136878]Nigdy nie wiesz, czy osoby wypowiadające się na forum nie są przypadkiem "po".[/QUOTE]

Zgoda. I w druga stronę: nigdy nie wiem, czy chociaż jedna jest przypadkiem "po". To tylko dowodzi tego, jak mocno opiniotwórcze powinny być one dla potencjalnie zainteresowanego.

[201605161428]

A mnie zastanawia czy te wszystkie panie mowiace: oh, bedziecie tacy szczesliwi, pokryja im choc czesc wydatkow na dziecko, zmniejsza odleglosc miedzy nimi (czyli kolejne koszta np.wynajmu) i zajma sie dzieciakiem przez pol dnia jak oni beda studiowac. Bo jesli nie, to nie macie prawa mowic im, ze beda szczesliwi, gdy sa jeszcze sami dziecmi i nie maja ani pieniedzy ani wyksztalcenia. Z tego wlasnie biora sie potem frustracje i morderstwa dzieci, bo sie wmawia kobieta niegotowym/bez instynku macierzynskiego, ze pokochaja jak tylko na rece wezma. A jak sie nie uda akurat, to znikaja wszyscy pomocni doradcy i zostaje trojka dzieci i czworka rodzicow z rownie przegranym zyciem na kilka najblizszych lat.

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez midusia86

Zgoda. I w druga stronę: nigdy nie wiem, czy chociaż jedna jest przypadkiem "po". To tylko dowodzi tego, jak mocno opiniotwórcze powinny być one dla potencjalnie zainteresowanego.

Tak jest z każdym postem na forum. Nie wiemy nawet czy te wszystkie szczęśliwe matki przeciwne aborcji w ogóle mają dzieci.

[niebieskie_oczko]

Napisane przez TheUnlike

A mnie zastanawia czy te wszystkie panie mowiace: oh, bedziecie tacy szczesliwi, pokryja im choc czesc wydatkow na dziecko, zmniejsza odleglosc miedzy nimi (czyli kolejne koszta np.wynajmu) i zajma sie dzieciakiem przez pol dnia jak oni beda studiowac. Bo jesli nie, to nie macie prawa mowic im, ze beda szczesliwi, gdy sa jeszcze sami dziecmi i nie maja ani pieniedzy ani wyksztalcenia. Z tego wlasnie biora sie potem frustracje i morderstwa dzieci, bo sie wmawia kobieta niegotowym/bez instynku macierzynskiego, ze pokochaja jak tylko na rece wezma. A jak sie nie uda akurat, to znikaja wszyscy pomocni doradcy i zostaje trojka dzieci i czworka rodzicow z rownie przegranym zyciem na kilka najblizszych lat.

Zgadzam się.
Na forum fajnie jest napisac komuś, że aborcja to zło i że na pewno się ułoży, jak urodzi się dziecko. Fajnie i łatwo, bo tak naprawdę osoby, ktore się tutaj wypowiadają nie będą miały nic wspólnego z tym dzieckiem i rodzicami. Nie wiedzą, jak u kogoś wygląda sytuacja, możliwości (także psychiczne). Nie jest powiedziane, że kobieta, która nie chce mieć po prostu dziecka, z automatu je pokocha po porodzie.
Nie lubię też uogólnienia, że po aborcji będą wyrzuty sumienia. Mogą być, ale to zależy od człowieka i czy podjął przemyślaną decyzję.
Jakbym nie chciała mieć dziecka a obcy ludzie mówili mi, że mam urodzić, bo będzie ostatecznie super, to bym się popukała w czoło. Nie popieram akcji w stylu "jestem młoda, nie zabezpieczam się, bo po co, wpadnę, to usunę" bo to głupota i bezmyślność, ale dopuszczam aborcję, jeśli kobieta wie i ma pewność, że tego dziecka nie chce.

[ka5555]

Az mi sie włos zjeżył, jak przeczytałąm niektóre wspisy. Można a nawet trzeba zadać sobie pytania:
co jest ważniejsze: zycie dziecka czy brak rozstępów?
życie dziecka czy dyskomfort w ciąży?
życie dziecka czy ból porodu?
życie dziecka czy studia rodziców?
życie dziecka czy pieniądze na wynajem pokoju?
Ludzie, zastanówcie się, mówicie o zabijaniu dzieci w imię takich rzeczy! Tu chodzi o zycie człowieka, o jego istenienie, ono nie ma praw? nie ma prawa do zycia tylko dlatego że poczęli je rodzice młodzi? ono i tak ich będzie kochać, nawet jeśli wyladuje w końcu w domu dziecka, to będzie codziennie o nich myślało. Moze nie pomyśli jesli bedzie w rodzinie adopcyjnej. Ale te wszystkie sytuacje są i tak lepsze od braku zycia. Rodzice teraz mają ogromny wybór, a najważniejszy z nich jest ten czy zabic swoje dziecko, któremu się dało zycie czy nie... Jestem zdecydowanie za daniem szansy temu dziecku, ponieważ ono jest całkowicie niewinne i święte... dlaczego ma płacić swoim zyciem? i w imie czego? te wszystkie panie, które są za aborcją, informuję, że byście się święcie oburzały, jakby te same kryteria zastosowac do Was... na przykład jakby się zdarzyło, że przez jakąś taka pania mogłabym dostać rostepów, to żebym mogła ją wyeliminować... fajnie by było, nie?

---------- Dopisano o 01:37 ---------- Poprzedni post napisano o 01:26 ----------

[1=18d73f41c1c01aef8fdf04b 5e3282c14752c25f5_62181c6 d1d29a;49136496]Tak, jesteśmy ludźmi. Przynależność do gatunku Homo sapiens nie jest określana na podstawie wyrzutów sumienia. I nie, nie każdego takie wyrzuty dręczą po aborcji. Ich też nie muszą.O tych syndromach trąbi się wszędzie, co nadal nie zmienia faktu, że nie każdego dotykają.Skąd pomysł, że dojrzałość płciowa daje możliwość wychowania dziecka? W ciąże może zajść nawet 9-latka, co nie oznacza, że będzie dobrą matką.
Ja myślę, że nie będą, bo uważam ciążę w wieku 18 lat za tragedię, a dziecko bynajmniej nie za skarb.[/QUOTE]
Kobieto, szkoda, ze Twoja matka w pewnym momencie swojego zycia uważała, że urodzenie dziecka jest ważniejsze niż wszystko inne.

[aKatia]

Napisane przez ka5555

Az mi sie włos zjeżył, jak przeczytałąm niektóre wspisy. Można a nawet trzeba zadać sobie pytania:
co jest ważniejsze: zycie dziecka czy brak rozstępów?
życie dziecka czy dyskomfort w ciąży?
życie dziecka czy ból porodu?
życie dziecka czy studia rodziców?
życie dziecka czy pieniądze na wynajem pokoju?
Ludzie, zastanówcie się, mówicie o zabijaniu dzieci w imię takich rzeczy! Tu chodzi o zycie człowieka, o jego istenienie, ono nie ma praw? nie ma prawa do zycia tylko dlatego że poczęli je rodzice młodzi? ono i tak ich będzie kochać, nawet jeśli wyladuje w końcu w domu dziecka, to będzie codziennie o nich myślało. Moze nie pomyśli jesli bedzie w rodzinie adopcyjnej. Ale te wszystkie sytuacje są i tak lepsze od braku zycia. Rodzice teraz mają ogromny wybór, a najważniejszy z nich jest ten czy zabic swoje dziecko, któremu się dało zycie czy nie... Jestem zdecydowanie za daniem szansy temu dziecku, ponieważ ono jest całkowicie niewinne i święte... dlaczego ma płacić swoim zyciem? i w imie czego? te wszystkie panie, które są za aborcją, informuję, że byście się święcie oburzały, jakby te same kryteria zastosowac do Was... na przykład jakby się zdarzyło, że przez jakąś taka pania mogłabym dostać rostepów, to żebym mogła ją wyeliminować... fajnie by było, nie?

Ojej, może użyj jakiejś odżywki żeby jakoś ułożyć te włosy które ci się zjeżyły.
Dyskusja na temat aborcji jest jak zawsze bez sensu, każdy i tak zrobi co uważa za stosowne. Dla mnie jeśli miałabym odpowiadć na twoje pytania to ważniejszy jest brak rozstępów, komfort, brak bólu, moja edukacja i pieniądze niż potencjalne dziecko. Nie planuję posiadania dzieci a takie wpisy jak twój mnie bawią. Jak zajdę w ciążę to mogę ci oddać dziecko na wychowanie? A może przeszczepić zarodek do twojej macicy? Skoro dla ciebie jest ważny to proszę, weź go i zajmuj się przez najbliższe 20 lat.

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez ka5555

Az mi sie włos zjeżył, jak przeczytałąm niektóre wspisy. Można a nawet trzeba zadać sobie pytania:
co jest ważniejsze: zycie dziecka czy brak rozstępów?
życie dziecka czy dyskomfort w ciąży?
życie dziecka czy ból porodu?
życie dziecka czy studia rodziców?
życie dziecka czy pieniądze na wynajem pokoju?
Ludzie, zastanówcie się, mówicie o zabijaniu dzieci w imię takich rzeczy! Tu chodzi o zycie człowieka, o jego istenienie, ono nie ma praw? nie ma prawa do zycia tylko dlatego że poczęli je rodzice młodzi? ono i tak ich będzie kochać, nawet jeśli wyladuje w końcu w domu dziecka, to będzie codziennie o nich myślało. Moze nie pomyśli jesli bedzie w rodzinie adopcyjnej. Ale te wszystkie sytuacje są i tak lepsze od braku zycia. Rodzice teraz mają ogromny wybór, a najważniejszy z nich jest ten czy zabic swoje dziecko, któremu się dało zycie czy nie... Jestem zdecydowanie za daniem szansy temu dziecku, ponieważ ono jest całkowicie niewinne i święte... dlaczego ma płacić swoim zyciem? i w imie czego? te wszystkie panie, które są za aborcją, informuję, że byście się święcie oburzały, jakby te same kryteria zastosowac do Was... na przykład jakby się zdarzyło, że przez jakąś taka pania mogłabym dostać rostepów, to żebym mogła ją wyeliminować... fajnie by było, nie?

Wstaw sobie zabijanie czegokolwiek w miejsce tego 'dziecka', a zobaczysz jakie wszystko jest względne. Dla mnie moje dziecko zacznie mieć wartość dopiero wtedy, kiedy sama postanowię je mieć. Nie wcześniej.
Skoro tak zależy ci na życiu dzieci, to ile już sama pozbierałaś na wychowanie swoim kosztem?
A może tych dzieci nie chcesz, bo godzą w twoje prawo do wolności?
Nie miałabym też nic przeciwko gdybyś zastosowała tamte kryteria w stosunku do mnie. Ja ci rozstępów nie zrobię nawet gdybym chciała, kasy nie zabiorę ani mnie nie urodzisz i nie zniszczysz sobie mną życia.

Kobieto, szkoda, ze Twoja matka w pewnym momencie swojego zycia uważała, że urodzenie dziecka jest ważniejsze niż wszystko inne.

O, to jednak wszystkie dzieci są święte ale ja mogę zdychać Widzisz, jedna aborcja, a byłoby tyle zła mniej na świecie.
Nie istniałabym, więc nie byłoby mi ani przykro, ani wesoło. Co widzisz takiego strasznego w braku istnienia?

[why_so]

Ka5555, myśl 2 razy zanim coś napiszesz. Bo piszesz głupoty.

[quench]

Napisane przez ka5555

Az mi sie włos zjeżył, jak przeczytałąm niektóre wspisy. Można a nawet trzeba zadać sobie pytania:
co jest ważniejsze: zycie dziecka czy brak rozstępów?
życie dziecka czy dyskomfort w ciąży?
życie dziecka czy ból porodu?
życie dziecka czy studia rodziców?
życie dziecka czy pieniądze na wynajem pokoju?
Ludzie, zastanówcie się, mówicie o zabijaniu dzieci w imię takich rzeczy! Tu chodzi o zycie człowieka, o jego istenienie, ono nie ma praw? nie ma prawa do zycia tylko dlatego że poczęli je rodzice młodzi? ono i tak ich będzie kochać, nawet jeśli wyladuje w końcu w domu dziecka, to będzie codziennie o nich myślało. Moze nie pomyśli jesli bedzie w rodzinie adopcyjnej. Ale te wszystkie sytuacje są i tak lepsze od braku zycia. Rodzice teraz mają ogromny wybór, a najważniejszy z nich jest ten czy zabic swoje dziecko, któremu się dało zycie czy nie... Jestem zdecydowanie za daniem szansy temu dziecku, ponieważ ono jest całkowicie niewinne i święte... dlaczego ma płacić swoim zyciem? i w imie czego? te wszystkie panie, które są za aborcją, informuję, że byście się święcie oburzały, jakby te same kryteria zastosowac do Was... na przykład jakby się zdarzyło, że przez jakąś taka pania mogłabym dostać rostepów, to żebym mogła ją wyeliminować... fajnie by było, nie?

---------- Dopisano o 01:37 ---------- Poprzedni post napisano o 01:26 ----------


Kobieto, szkoda, ze Twoja matka w pewnym momencie swojego zycia uważała, że urodzenie dziecka jest ważniejsze niż wszystko inne.

Może trochę grzeczniej jednak?
Nie każdy musi myśleć tak jak Ty i podzielać Twoją opinię, a Twój komentarz jest po prostu nie na miejscu.

[Polisyndeton]

Temat jest trudny i tyle ile osób tyle różnych poglądów. Fakt jest jeden - ciąża.

Nie zgodzę się z niektórymi wypowiedzimi, że ciąża to wpadka, problem i tragedia. Ciąża to naturalna konsekwencja seksu i ja tak zostałam wychowana i tak postępuję - jesli jesteś gotowy na seks przymij WSZYSTKIE jego konsekwecje. Dobrze wiemy, że dzieci nie biorą się z kapusty, ani nie przynosi ich bocian, Jak ktoś to rozumie i oddaje się w pełni innej osobie odczuwajac przy tym przyjemnośc niech też zozumie skutek. A jak nie rozumie to niech zapyta się swojej matki, czy chciała go zabić, jak się dowiedziała, że tych kilku chwil namiętności już nigdy nie zapomni, bo najpierw będą ją kopać w brzuch, a później biegać wesoło po domu.

Rozumiem przeszkody techniczne - mieszkacie daleko, nie macie kasy, jestście młodzi, musicie się uczyć. Ale skoro już macie szansę zostania rodzicami, to podejmijcie najlepszą decyzję, dla siebie i swojego dziecka. Żebyście nigdy tego nie żałowali.