28-letni facet nigdy nie miał dziewczyny... - czy to normalne??

[karolson]

ja niepolecam
mam faceta ktory ma 28 lat spotykamy sie 2 lata i niemiał wcześniej żadnej dziewczyny (no moze z raz jakis przypadkowy sex ale tego niewiem) w każdym razie ŻADNEJ dziewczyny nie przyprowadził do domu niezapoznał ze znajomymi wspólny znajomy z jego pracy powiedział ze napewno niemiał żadnej...

po 2 latach widzę że jednak ma to wpływ na nasz związek niema pojęcia o towrzeniu związku, zero ZERO kreatywności, niema pojęcia jak sie zachowac w stosunku do kobiet, i niema takiego ogolnego ogarnięcia w temacie.... jest bardzo BARDZO wstydliwy

nas ze swatali znajomi tzn jego kolega z pracy i moja przyjaciółka z LO którzy są małżeństwem a daje ja pociągnełam temat bo nic by z tego nie było, on twierdzi że jest cudownie a ja że mam powoli dość nudy i braku zaradności ;/

brzydki niejest, pracuje, ma fajne autko wiec nawet na to jakies laski moglyby na niego leciec a jednak był sam przez 27 lat prawie...

[paraqua]

Napisane przez karolson

ja niepolecam
mam faceta ktory ma 28 lat spotykamy sie 2 lata i niemiał wcześniej żadnej dziewczyny (no moze z raz jakis przypadkowy sex ale tego niewiem) w każdym razie ŻADNEJ dziewczyny nie przyprowadził do domu niezapoznał ze znajomymi wspólny znajomy z jego pracy powiedział ze napewno niemiał żadnej...

po 2 latach widzę że jednak ma to wpływ na nasz związek niema pojęcia o towrzeniu związku, zero ZERO kreatywności, niema pojęcia jak sie zachowac w stosunku do kobiet, i niema takiego ogolnego ogarnięcia w temacie....


brzydki niejest, pracuje, ma fajne autko wiec nawet na to jakies laski moglyby na niego leciec a jednak był sam przez 27 lat prawie...

z toba tez jest problem. ja bym tak tylko napisala o swoim bylym, a nie obecnym partnerze. nie polecasz, facet zero kreatywnosci, nie ma pojecia o zwiazku, jestes z nim 2 lata - ???? to z toba tez cos nie tak. jestes masochistka?
brzydki niejest, pracuje, ma fajne autko - jezeli tylko takie zalety w nim widzisz to wspolczuje jemu!

[Czekoladowaaaa]

A czemu ma być nie normalne? Może wolal być wolnym strzelcem?'
Spotkaj się, zorientuj dokladnie o co chodz a pozniej wrazie czego przeciez mozesz sie wycofać

[karolson]

Napisane przez paraqua

z toba tez jest problem. ja bym tak tylko napisala o swoim bylym, a nie obecnym partnerze. nie polecasz, facet zero kreatywnosci, nie ma pojecia o zwiazku, jestes z nim 2 lata - ???? to z toba tez cos nie tak. jestes masochistka?
brzydki niejest, pracuje, ma fajne autko - jezeli tylko takie zalety w nim widzisz to wspolczuje jemu!

ja widze w nim inne ale tak gdyby ktoś popatrzył z boku to by sie zastanowil dlaczego niebył z nikim przez 27 lat

chyba jestem, oczywiście ma świetne cechy charakteru ale o czym innym w tym wątku mowa, ale brak mu takiego polotu w stosunku do kobiet i śmiałości co wynika z braku doświadczenia, tak mi się wydaje.

niepolecam ale co kto lubi i każdy człowiek jest inny więc może chłopak autorki być zupełnie inny

[paraqua]

Napisane przez karolson

chyba jestem, oczywiście ma świetne cechy charakteru ale o czym innym w tym wątku mowa, ale brak mu takiego polotu w stosunku do kobiet i śmiałości co wynika z braku doświadczenia, tak mi się wydaje.

a nie mylisz temperamentu z doswiadczeniem?
skoro jestescie 2 lata ze soba to chyba nie mozna tu mowic o niesmialosci w lozku?!

[Laurelindorenan]

Uważam, że nie ma w tym nic nienormalnego. Różnie się układają ludzkie losy. Zdarza się, że ktoś trafia ciągle na nieodpowiednie osoby, z którymi nawet nie może marzyć o związku - i to nie kwestia wygórowanych wymagań, tylko np. pecha do osób zajętych lub braku wzajemności. Może to być skutek problemów rodzinnych i podświadomego strachu przed powtórką tego, co się działo w domu - wiem z doświadczenia, jak trudno jest wtedy zaufać. A nawet jeśli jest nieśmiały i mało pewny siebie, to czy należy go z tego powodu skreślać? Absolutnie nie. Poza tym - gdzie miałaby być ta magiczna granica, powyżej której kończy się normalność?

[maszToCoChcesz]

myślę, że normalne. Nawet dobrze o nim świadczy, że nie angażuje się w byle co :P
albo trochę podkoloryzował, żeby Ci zasugerować, że na Ciebie własnie czekał

[Candy_lips]

Napisane przez sadie

a co to znaczy "normalne" w tej sytuacji? Jakie są granice? 1 kobieta w tym wieku, to normalne, czy dopiero od 3 mozemy o tym mówić? Poznanie miłości zycia w przedziale wiekowym 16-23 jest ok, ale wyżej już zaczyna byc niepokojace?
zycie układa się naprawde przeróżnie i niewielki mamy na to wpływ. Okreslanie tylko na podstawie jednego czynnika czy ktos jest normalny, czy tez nie, jest zwyczajnie krzywdzace. Człowiek to cos wiecej niż tylko relacje z płcia przeciwną.
nirktórzy ludzie mają nie tylko szczęscie do poznawania interesujacych osób, ale tez łatwośc do wchodzenia w intymne relacje z nimi. Inni nie. Nie rozumiem dlaczego mielibysmy wartosciować która z tych grup jest lepsza, czy tez "normalniejsza".

---------- Dopisano o 13:25 ---------- Poprzedni post napisano o 13:17 ----------


potrzeba bliskości, potrzebą bliskości, ale jesli nie poznał nikogo odpowiedniego, to co miał zrobić? wyczarować? Czy spiknąć sie z pierwsza lepsza dziewczyną po to tylko, zeby uniknąć "ostracyzmu" społecznego?

Całkowicie się zgadzam. Jednym z przykładów jest mój wujek, który swoją kobietę zapoznał DOPIERO w wieku 32 lat, teraz od wielu lat są szczęśliwym małżeństwem. Wcześniej z tego co wiem bywał zauroczony, ale w związku nie był.
Takie przypadki się zdarzają i zanim ocenimy kogoś lepiej taką osobę poznać, a nie traktować jak odmieńca.
Tak samo znam kobietę, która w wieku 32 lat poznała pierwszego partnera, teraz już starsza i są szczęsliwi W tym wieku też przestała być dziewicą. Wcześniej zajęła się bardziej nauką, potem pracą, studiowała medycynę, chciała w tym się rozwijać i nie myślała tak bardzo o facetach. Nie uważam tego za coś nienormalnego.
Skreślanie kogoś z góry z takiego powodu kojarzy mi się z zaściankowymi poglądami starszego pokolenia, że jak np ma około 30 stki i panna nadal to stara panna czy tam stary kawaler. Każdemu się różnie życie układa.

[biedronka91]

Napisane przez _chocolate

Ja bym dała mu szansę, choć dla mnie to dziwne. Miałabym wiele obaw - że myśli tylko o sobie, że może szuka ideału i nie potrafi zaakceptować wad lub że ma bardzo niskie poczucie własnej wartości .

tak też może być

Myślę, że to normalne, nie zawsze każdy poznaje w swoim życiu odpowiednie osoby, być może cały czas pracował i nie miał czasu na nowe znajomości, jeżeli go nie poznasz to się nie dowiesz, proste.

[kreolkaa]

Napisane przez Grin

też tak myślę.

normalnym jest to, że w pewnym wieku zaczyna się interesować płcią przeciwną lub własną, zaczyna się potrzeba bliskości. i o ile zrozumiałe jest, że nie trafił na tę jedyną, że nie był w poważnym związku, tak to, że nigdy nie był w ŻADNYM związku, że nawet NIE PRÓBOWAŁ nie jest normalnie...
albo ma za duże wymagania, albo nikt go nie chce [tu przyczyn może być wieeele], ot co.

Mam takie samo zdanie Nie tyle nienormalne, co podejrzane? Jakie są ku temu powody? Jeśli ktoś zaangażował się w pracę, naukę, był chory - to jestem w stanie zrozumieć, ale jeśli nie ma żadnego sensownego powodu - to zastanowiłabym się, dlaczego nikt go/jej nie chciał?

Nie angażować w byle co to można się do 20 roku życia. Potem już trzeba mieć strasznego pecha albo być okropnie wybrednym, żeby spotykać na swojej drodze samo byle co

[ewelajna25]

Napisane przez kurakowa

Mnie też to dziwiło wcześniej, najbardziej jednak w początkach związku z moim obecnym partnerem. Ma 25 lat, znamy się bardzo długo i wiem, że nikogo nie miał (a jest przystojny i inteligentny). Zapytałam wprost, czemu akurat tak jest i okazało się tak, jak napisała któraś wizażanka wyżej - nie chciał wchodzić w przelotne związki, albo zakochiwał się bez wzajemności. Oczywiście moja ulubiona (z przymrużeniem oka) odpowiedź to ta, że czekał na mnie Ale po prostu wydaje mi się, że niekoniecznie mamy wpływ na to, jak się układa pod tym względem nasze życie, niektórzy nie szukają na ślepo (a znam i takich, którzy twierdzą, że sens życia to posiadanie partnera).

Dokładnie, znam 3 facetów jeden w wieku 28 lat dwóch pozostałych lekko po 30, wykształconych, inteligentnych, samodzielnych i całkiem przystojnych, ktozi dalej są sami, i naprawde dziwię się, dlaczego jeszcze nikogo nie znalezli? A są normalnymi facetami,każda kobieta chciałaby mieć takiego partnera....Jednak nie zawsze układa się po naszej myśli i po prostu nie spotyka się odpowiedniego partnera, nie ma chemii, z 1 lub 2 str., okazji do spotkanai miłości życia coraz mniej...a czas leci. Każdy z nich miał kogoś z tego co wiem, choc na krótko przelotnie podczas studiów, jeden byl o krok od małżeństwa, lecz ukochana go zdradziła tuż przed slubem, i teraz już od 5 lat jest sam. Czasem to wydaje się dziwne, ale tak samo samotni są faceci jak i kobiety, a chyba lepiej, że czeka niż miałby wchodzić w związki bez przyszłości i miłości albo tylko korzystać z okazji do sexu!!! Moim zdaniem, autorka wątku nie powinna przekreślać chłopaka tylko dać sobie czas, nie oceniać z góry po stereotypach i zwyczajnie bliżej go poznać. Może się miło zaskoczyć

[Marbella85]

Napisane przez sadie

a co to znaczy "normalne" w tej sytuacji? Jakie są granice? 1 kobieta w tym wieku, to normalne, czy dopiero od 3 mozemy o tym mówić? Poznanie miłości zycia w przedziale wiekowym 16-23 jest ok, ale wyżej już zaczyna byc niepokojace?
zycie układa się naprawde przeróżnie i niewielki mamy na to wpływ. Okreslanie tylko na podstawie jednego czynnika czy ktos jest normalny, czy tez nie, jest zwyczajnie krzywdzace. Człowiek to cos wiecej niż tylko relacje z płcia przeciwną.
nirktórzy ludzie mają nie tylko szczęscie do poznawania interesujacych osób, ale tez łatwośc do wchodzenia w intymne relacje z nimi. Inni nie. Nie rozumiem dlaczego mielibysmy wartosciować która z tych grup jest lepsza, czy tez "normalniejsza".

potrzeba bliskości, potrzebą bliskości, ale jesli nie poznał nikogo odpowiedniego, to co miał zrobić? wyczarować? Czy spiknąć sie z pierwsza lepsza dziewczyną po to tylko, zeby uniknąć "ostracyzmu" społecznego?

Napisane przez Sal

Znam dużo ludzi, nawet starszych od tego pana, którzy nigdy nikogo nie mieli. I oczy przecieram ze zdumienia jak tu czytam o 'normalności', bądź nie. Każdy ma inne priorytety, potrzeby i pragnienia. Są tacy ludzie, którzy nigdy z nikim nie byli. Moja kuzynka, choćby. Świetna kobieta, kochana, zawsze pomoże, angażuje się w różne akcje pomocnicze, ma świetny kontakt z dziećmi, całe życie nie miała partnera. I co? I nic. Z tego co wiem - nie czuje takiej potrzeby, bo jakby czuła, to z pewnością w jakiś związek, choćby przelotny, już dawno by weszła.

Potrzeba bliskości? No okej, ale czy tylko partner ją daje? A rodzina? Przyjaciele, bliscy?

Jak dla mnie taka ocena jaką część Wizażanek tu wydała, że niby to nie jest normalne, jest po prostu krzywdząca.
Każdy żyje swoim życiem i podejmuje własne wybory i ma inne potrzeby. Jeśli facetowi dobrze jest z tym, że jest sam - to czemu ma się wiązać z kimś na siłę? Widać nie miał takiej potrzeby, może to i dobrze. Owszem, relacja (a już na pewno związek) z osobą, która nigdy nikogo nie miała, a swoje lata już ma, może być dziwna, trochę specyficzna, ale dajcie spokój! Nie wiedziałam, że normalność ocenia się po tym, że ktoś w tym i tym przedziale wiekowym musiał kogoś mieć

A co do Autorki - może najpierw spytaj, czemu wybrał samotność, przez tyle lat? Może jakieś problemy, zdrowotne, rodzinne? Może po prostu nie chciał się angażować? Kto wie. A oceniać łatwo.

Nie pozostaje mi nic innego jak , bo jak przeczytałam podejrzenia o nienormalności tego chłopaka to mi się słabo zrobiło. Pisanie takich rzeczy jest zwyczajnie krzywdzące i sorry, niedojrzałe i mocno ograniczone. Nikt nie dał nikomu prawa do określania co jest w kwestii związków normalne, a co nie. Nigdzie nie jest napisane, że np. do 25 roku trzeba mieć co najmniej jednego partnera, bo inaczej coś jest z osobnikiem nie tak.
Dlaczego wiec takie wartościowanie człowieka na podstawie jego życia osobistego. Fajnie Sadi napisała, że człowiek to coś więcej niż tylko kontakty z płcią przeciwną. Nie ocenia się go przez pryzmat jego historii osobistych.
Pewnie niektóre z Was i tak uznają, że coś tu jest nie halo, ale przedstawię Wam krótko historię córki mojej nauczycielki.
Dziewczyna weszła w pierwszy związek lekko przed 30. Wcześniej, w liceum zwyczajnie nie miała powiedzenia - ok, zdarza się, nie ma w tym nic nienormalnego. Poza tym dziewczyna miała wtedy naukę i inne zajęcia poza lekcyjne. Na studiach zakochała się, ale bez wzajemności, bardzo cierpiała. Dodam, że studiowała kierunek humanistyczny, wiadomo jak tam przedstawiają się proporcje płci. Niestety niedługo potem poważnie zachorowała. Chyba nic dziwnego w tym, że przez ten czas miała inne zamartwienia, nie w głowie jej były nowe znajomości. Po chorobie miała ok. roczną rehabilitację, która po prostu wyłączyła z życia - znowu, miała inne problemy na głowie. Później było nadrabiane studiów, pisanie magisterki i czas szybko zleciał, a ona nadal bez partnera. Po studiach wyjechała do innego kraju, nie miała tam znajomych. Znowu, miała na głowie inne sprawy np. szukanie pracy i aklimatyzacja w nowych warunkach. Po ok. roku za granicą zaczęła rozkręcać własny biznes z sukcesem. Wiadomo, że musiała tego biznesu zwyczajnie doglądać i pilnować. Nie szukała wtedy partnera. Dopiero przed 30 poznała bardzo przystojnego Kanadyjczyka (swojego obecnego męża) , jest z nim bardzo szczęśliwa i spodziewa się córeczki. Jak widać, życie może się różnie ludziom ułożyć i nie znając sytuacji człowieka nie możemy go osądzać.

---------- Dopisano o 20:45 ---------- Poprzedni post napisano o 20:43 ----------

Napisane przez kreolkaa

Mam takie samo zdanie Nie tyle nienormalne, co podejrzane? Jakie są ku temu powody? Jeśli ktoś zaangażował się w pracę, naukę, był chory - to jestem w stanie zrozumieć, ale jeśli nie ma żadnego sensownego powodu - to zastanowiłabym się, dlaczego nikt go/jej nie chciał?

Nie angażować w byle co to można się do 20 roku życia. Potem już trzeba mieć strasznego pecha albo być okropnie wybrednym, żeby spotykać na swojej drodze samo byle co

A nawet jeżeli, swoją powierzchownością nie trafił w niczyj gust to co?
A chyba lepiej być wybrednym niż brać byle co.

[yousuck]

Mnie też pytanie wydaje się nieco dziwne - tak, jakby istnienie człowieka i wszystko, co w swoim życiu robi, prowadzić miało do znalezienia partnera (i pewnie zdaniem niektórych tak właśnie jest, ale nie można robić z tego reguły).
Generalizowanie jest zdecydowanie krzywdzące. Wiadomo, wśród tych, którzy nie mieli partnerów a są ok. trzydziestki znajdą się zarówno wspaniali ludzie, jak i łajdacy . Tak samo zresztą jak wśród ludzi, którzy mają za sobą szereg doświadczeń.

Nie zakładałabym również, że facet ma wielkie ego/zbyt wysokie wymagania - a co do wymagań, to lepiej chyba, że szuka owego 'ideału', niż łamie serca kolejnych niewiast .
I tyle w temacie. Nie skreślaj człowieka na starcie.

[201803080934]

Napisane przez Marbella85

A chyba lepiej być wybrednym niż brać byle co.

dziwne macie podejście - że jak ktoś próbuje stworzyć związek z drugą osobą, ale jednak to nie to i się rozstają, to znaczy, że któreś z nich było `byle czym`? ale które?
a poza tym to straszne skrajności, między byciem wybrednym a braniem byle czego jest ta bardziej normalna wersja normalnego wchodzenia w związki, próbowania, docierania się, a jak nie wyjdzie, to próbowania z kimś innym. przy czym oczywiście nie ma to być desperackie skakanie z kwiatka na kwiatek byle tylko kogoś mieć [czyli `brać byle co`], ale też nie zrezygnowanie z kontaktów towarzyskich [czyli `być wybrednym`], bo obie sytuacje są strasznymi skrajnościami, niezbyt zdrowymi do tego.

Dziewczyna weszła w pierwszy związek lekko przed 30. Wcześniej, w liceum zwyczajnie nie miała powiedzenia - ok, zdarza się, nie ma w tym nic nienormalnego. Poza tym dziewczyna miała wtedy naukę i inne zajęcia poza lekcyjne. Na studiach zakochała się, ale bez wzajemności, bardzo cierpiała. Dodam, że studiowała kierunek humanistyczny, wiadomo jak tam przedstawiają się proporcje płci. Niestety niedługo potem poważnie zachorowała. Chyba nic dziwnego w tym, że przez ten czas miała inne zamartwienia, nie w głowie jej były nowe znajomości. Po chorobie miała ok. roczną rehabilitację, która po prostu wyłączyła z życia - znowu, miała inne problemy na głowie. Później było nadrabiane studiów, pisanie magisterki i czas szybko zleciał, a ona nadal bez partnera. Po studiach wyjechała do innego kraju, nie miała tam znajomych. Znowu, miała na głowie inne sprawy np. szukanie pracy i aklimatyzacja w nowych warunkach. Po ok. roku za granicą zaczęła rozkręcać własny biznes z sukcesem. Wiadomo, że musiała tego biznesu zwyczajnie doglądać i pilnować. Nie szukała wtedy partnera

wiesz, owszem nie można tego nazwać nienormalnym, ale wybacz, była sama bo tak zdecydowała. i mimo że nie ma w tym nic nienormalnego, ja takiego partnera bym nie chciała. ot, zwyczajnie rozmijamy się w priorytetach, nie chciałabym kogoś kto całe młode życie ciułał zamiast korzystać z życia. inna hierarchia wartości, inne oczekiwania, nie dogadalibyśmy się.
ps. kierunek humanistyczny nie jest żadnym usprawiedliwieniem, najwyraźniej na studiach miała takie samo powodzenie co w liceum i dlatego siedziała z nosem w książkach

Napisane przez kreolkaa

Mam takie samo zdanie Nie tyle nienormalne, co podejrzane?

o dokładnie, podejrzane. bezwiednie chyba wszystkie używamy określenia nienormalne, bo takie określenie padło w temacie

[kreolkaa]

Napisane przez Marbella85

Dziewczyna weszła w pierwszy związek lekko przed 30. Wcześniej, w liceum zwyczajnie nie miała powiedzenia - ok, zdarza się, nie ma w tym nic nienormalnego. Poza tym dziewczyna miała wtedy naukę i inne zajęcia poza lekcyjne. Na studiach zakochała się, ale bez wzajemności, bardzo cierpiała. Dodam, że studiowała kierunek humanistyczny, wiadomo jak tam przedstawiają się proporcje płci. Niestety niedługo potem poważnie zachorowała. Chyba nic dziwnego w tym, że przez ten czas miała inne zamartwienia, nie w głowie jej były nowe znajomości. Po chorobie miała ok. roczną rehabilitację, która po prostu wyłączyła z życia - znowu, miała inne problemy na głowie. Później było nadrabiane studiów, pisanie magisterki i czas szybko zleciał, a ona nadal bez partnera. Po studiach wyjechała do innego kraju, nie miała tam znajomych. Znowu, miała na głowie inne sprawy np. szukanie pracy i aklimatyzacja w nowych warunkach. Po ok. roku za granicą zaczęła rozkręcać własny biznes z sukcesem. Wiadomo, że musiała tego biznesu zwyczajnie doglądać i pilnować. Nie szukała wtedy partnera. Dopiero przed 30 poznała bardzo przystojnego Kanadyjczyka (swojego obecnego męża) , jest z nim bardzo szczęśliwa i spodziewa się córeczki. Jak widać, życie może się różnie ludziom ułożyć i nie znając sytuacji człowieka nie możemy go osądzać.[COLOR="Silver"]

Widzisz, w tej historii jest jakiś powód (choroba, wyjazd). Chociaż są ludzie, którzy mimo przeciwności losu potrafią sobie wcześniej znaleźć partnera - ot szczęście

A nawet jeżeli, swoją powierzchownością nie trafił w niczyj gust to co?
A chyba lepiej być wybrednym niż brać byle co.

Przecież ludzie dobierają się na każdym poziomie atrakcyjności. Przecież nie tylko modelki z modelami dobierają się w pary .

No, ale napisałam już, że wg. mnie raczej niemożliwe jest, żeby przez 8 lat spotykać samo byle co . Zauważyłam, że raczej długie zwlekanie w tym temacie powoduje, że człowiek bierze byle co, bo nic lepszego się już w tym wieku nie trafi

Napisane przez yousuck

Mnie też pytanie wydaje się nieco dziwne - tak, jakby istnienie człowieka i wszystko, co w swoim życiu robi, prowadzić miało do znalezienia partnera (i pewnie zdaniem niektórych tak właśnie jest, ale nie można robić z tego reguły).
Generalizowanie jest zdecydowanie krzywdzące. Wiadomo, wśród tych, którzy nie mieli partnerów a są ok. trzydziestki znajdą się zarówno wspaniali ludzie, jak i łajdacy . Tak samo zresztą jak wśród ludzi, którzy mają za sobą szereg doświadczeń.

Nie zakładałabym również, że facet ma wielkie ego/zbyt wysokie wymagania - a co do wymagań, to lepiej chyba, że szuka owego 'ideału', niż łamie serca kolejnych niewiast .
I tyle w temacie. Nie skreślaj człowieka na starcie.

Są ludzie, którzy nie mają potrzeby znalezienia partnera, założenia rodziny, ale takie osoby angażują się w inne aktywności i nie poszukują nagle partnera na gwałt w wieku 30 lat .

[sadie]

Napisane przez kreolkaa

człowiek bierze byle co, bo nic lepszego się już w tym wieku nie trafi

po przekroczeniu 25 roku życia to w ogole juz tylko do trumny sie kłaść.

[Sal]

Napisane przez kreolkaa

Są ludzie, którzy nie mają potrzeby znalezienia partnera, założenia rodziny, ale takie osoby angażują się w inne aktywności i nie poszukują nagle partnera na gwałt w wieku 30 lat .

Ale my w sumie nawet nie wiemy, czy on szuka sobie partnerki... tym bardziej w postaci Autorki. Tego nie uściśliła, dziwi się jedynie (a właściwie to jak sama przyznała - przeraziło ją to), że do tej pory pan nikogo nie miał i pyta czy to normalne.

Ja na pytanie odpowiedziałam, za to chętnie się dowiem co w tym przypadku to normalne/nienormalne oznacza bo dla mnie to głupota, i tyle, takie patrzenie na sprawę, że jak ma 28lat i żadnego związku za sobą to poddajmy wątpliwościom jego normalność.
Tyle różnych ludzi jest na świecie, po raz kolejny powtarzam - nie wiadomo czemu tak wyszło. I w sumie nie jest to nasza sprawa.

[Marbella85]

Napisane przez Grin

wiesz, owszem nie można tego nazwać nienormalnym, ale wybacz, była sama bo tak zdecydowała. i mimo że nie ma w tym nic nienormalnego, ja takiego partnera bym nie chciała. ot, zwyczajnie rozmijamy się w priorytetach, nie chciałabym kogoś kto całe młode życie ciułał zamiast korzystać z życia. inna hierarchia wartości, inne oczekiwania, nie dogadalibyśmy się.
ps. kierunek humanistyczny nie jest żadnym usprawiedliwieniem, najwyraźniej na studiach miała takie samo powodzenie co w liceum i dlatego siedziała z nosem w książkach

\ powalająca argumentacja, Ty najwyraźniej wiesz lepiej jak dziewczyna wygląda i czy jest warta zainteresowania, widać wypowiedziała się miss universe

Dobra, ktoś ma inne oczekiwania od życia, być może jego priorytetem nie jest złapanie w wieku 16-30 lat faceta, no to rzeczywiście dziwne, kurna na leczenie się nadaje.
Poza tym sama pisałaś o wyborach, może ktoś ma właśnie takie.

[201803080934]

Napisane przez Marbella85

\ powalająca argumentacja, Ty najwyraźniej wiesz lepiej jak dziewczyna wygląda i czy jest warta zainteresowania, widać wypowiedziała się miss universe

toć sama napisałaś, że nie miała powodzenia w liceum jakiś powód tego, że siedziała całymi dniami nad książkami musiał być. są ludzie ambitni i dobrze się uczący, a jednak mają chęć i czas na spotkania z przyjaciółmi, na randki i inne wyjścia. jak ktoś żyje tylko książkami, no to wiesz. a no i skoro nikt się nią nie zainteresował, to chyba nie była aż tak warta zainteresowania? no chyba, że to ona była tak wybredna właśnie.

Dobra, ktoś ma inne oczekiwania od życia, być może jego priorytetem nie jest złapanie w wieku 16-30 lat faceta, no to rzeczywiście dziwne, kurna na leczenie się nadaje.
Poza tym sama pisałaś o wyborach, może ktoś ma właśnie takie.

złapanie faceta? lol, co to za podejście w ogóle w tym momencie pośrednio obrażasz kobiety/dziewczyny, które są w normalnych zdrowych związkach i mają jakieś życie poza książkami.
a ja nie napisałam, że to dziwne, tylko że to zupełnie inne priorytety i ja bym takiej osoby jako partnera nie chciała.

[kreolkaa]

Napisane przez sadie

po przekroczeniu 25 roku życia to w ogole juz tylko do trumny sie kłaść.

Najlepiej tak

Napisane przez Sal

Ale my w sumie nawet nie wiemy, czy on szuka sobie partnerki... tym bardziej w postaci Autorki. Tego nie uściśliła, dziwi się jedynie (a właściwie to jak sama przyznała - przeraziło ją to), że do tej pory pan nikogo nie miał i pyta czy to normalne.

Ja na pytanie odpowiedziałam, za to chętnie się dowiem co w tym przypadku to normalne/nienormalne oznacza bo dla mnie to głupota, i tyle, takie patrzenie na sprawę, że jak ma 28lat i żadnego związku za sobą to poddajmy wątpliwościom jego normalność.
Tyle różnych ludzi jest na świecie, po raz kolejny powtarzam - nie wiadomo czemu tak wyszło. I w sumie nie jest to nasza sprawa.

Zależy jak definiujesz normalność Wg. mnie gość nie jest stuknięty, no ale normalne też to nie jest, bo większość ludzi do 30 roku życia jednak kogoś ma Tylko w takim sensie nienormalne, że nietypowe. To prawda, że nie znamy szczegółów, ale z tego co pisze autorka nie argumentował tego chorobą lub poświęceniem w pracy, tylko tym, że nikogo nie spotkał

Co do poszukiwania partnerki, to skoro jej nie szuka to dlaczego proponuje spotkanie dziewczynie, z którą zna się przez internet? Jakoś nie wierzę w przyjaźń damsko-męską w tym przypadku?

Napisane przez Marbella85

\ powalająca argumentacja, Ty najwyraźniej wiesz lepiej jak dziewczyna wygląda i czy jest warta zainteresowania, widać wypowiedziała się miss universe

Dobra, ktoś ma inne oczekiwania od życia, być może jego priorytetem nie jest złapanie w wieku 16-30 lat faceta, no to rzeczywiście dziwne, kurna na leczenie się nadaje.
Poza tym sama pisałaś o wyborach, może ktoś ma właśnie takie.

Wyobraź sobie, że dla mnie też nie było priorytetem złapanie faceta przed 30, a mimo to trafił się i to nie jeden godzien zainteresowania . Moim zdaniem nie jest wielką filozofią mieć kogoś (i nie mówię tu o byle kim), gdyby tak było to ludzie żyli by samotnie, a nie brali śluby i zakładali rodziny. Jeśli ktoś wybrał samotne życie, to skąd nagła zmiana i szukanie partnera?

[Marbella85]

Napisane przez Grin

toć sama napisałaś, że nie miała powodzenia w liceum jakiś powód tego, że siedziała całymi dniami nad książkami musiał być. są ludzie ambitni i dobrze się uczący, a jednak mają chęć i czas na spotkania z przyjaciółmi, na randki i inne wyjścia. jak ktoś żyje tylko książkami, no to wiesz. a no i skoro nikt się nią nie zainteresował, to chyba nie była aż tak warta zainteresowania? no chyba, że to ona była tak wybredna właśnie.

A ty sobie dopisałaś, że na studiach było tak samo, że jak nie miała w liceum to ty, że na studiach też pewnie nie. Nie znam dziewczyny na tyle żeby powiedzieć czy była warta zainteresowania. Co to w ogóle za stwierdzenie wart czy nie wart zainteresowania??? To jakaś wystawa sklepowa to warto brać a tego nie. Zależy dla kogo, nie tobie to oceniać. Poza tym, ja uważam, że każdy człowiek jest wart zainteresowania i ma coś ciekawego do zaoferowania. Czasam tylko szczęścia brakuje.

---------- Dopisano o 23:14 ---------- Poprzedni post napisano o 23:09 ----------

Napisane przez kreolkaa

Wyobraź sobie, że dla mnie też nie było priorytetem złapanie faceta przed 30, a mimo to trafił się i to nie jeden godzien zainteresowania . Moim zdaniem nie jest wielką filozofią mieć kogoś (i nie mówię tu o byle kim), gdyby tak było to ludzie żyli by samotnie, a nie brali śluby i zakładali rodziny. Jeśli ktoś wybrał samotne życie, to skąd nagła zmiana i szukanie partnera?

Abo tylko krowa nie zmienia poglądów, a może po prostu stwierdził, że teraz tego chce, czuje się na to gotowy. Ale to trudne do pojęcia

[Mahdab]

Dla mnie to byłoby dziwne, poprostu tak mówię sądząc po ludziach ze swojego otoczenia. Wiadomo, że nie ma jakiejś granicy wiekowej, po której juz jest się nienormalnym, ale 28 lat to dużo czasu, żeby znaleźć kogoś interesującego.


Myślę, że ten koleś poprostu ściemnia

Edit: Tak brzydko napisałam, nie że osoba się staje nienormalna, tylko raczej jej sytuacja, że nigdy nikogo nie miała.

[Hultaj]

Wczoraj zapytałam od jak dawna jest sam. Odpowiedział, że całe życie Stwierdził, że nie trafił na nikogo godnego uwagi i nie każdy musi być w związku, żeby być szczęśliwy.

gdzie tu jest, że facet żyje jak asceta i nie wie, co się z czym je, równie dobrze mógł przelecieć nieco panienek przy dowolnych okazjach i nie uważać tego za rzecz ważną. Bo np. ja posta autorki tak ogólnie zinterpretowałam bardziej jako to, że chłopak mógł się po prostu w żadną pannę nie zaangażować lub nie zaangażować na dłużej, a nie, że jest szerokim łukiem omijany i jest felerny czy cuś. ;-)
A jeśli w wieku 28 lat jest prawiczkiem to co z tego, to jak już mu nie wyszło, żeby się z kimś przespał, to powinien iść do agencji czy jak.
Po 3 to, że autorko chłopak z Tobą gawędzi przez gg jeszcze nie oznacza, że Ty będziesz tą, która przerwie tą całą jego posuchę.

[Sal]

Napisane przez kreolkaa

Najlepiej tak



Zależy jak definiujesz normalność Wg. mnie gość nie jest stuknięty, no ale normalne też to nie jest, bo większość ludzi do 30 roku życia jednak kogoś ma Tylko w takim sensie nienormalne, że nietypowe. To prawda, że nie znamy szczegółów, ale z tego co pisze autorka nie argumentował tego chorobą lub poświęceniem w pracy, tylko tym, że nikogo nie spotkał

Post autorki w ogóle mało co nam mówi

To co mnie w tym wątku dziwi to tak wielki szok na to, że ktoś pomimo prawie 30 na karku mógł nigdy nie wejść w poważniejszy związek.
(i taki brak zrozumienia dla tego, że ktoś może nie czuć takiej potrzeby. tacy ludzie są, serio. i są całkowicie normalni! krzywdy na pewno nikomu nie robią)

Zresztą - na dłuższą metę facet mógł mówić to z przymróżeniem oka.
W jakieś relacje z kobietami wchodzić można (nawet na podłożu seksualnym), ale większe zaangażowanie w to i czy coś z tego wyjdzie to już inna historia.

[Marbella85]

Napisane przez Sal

Post autorki w ogóle mało co nam mówi

To co mnie w tym wątku dziwi to tak wielki szok na to, że ktoś pomimo prawie 30 na karku mógł nigdy nie wejść w poważniejszy związek.
(i taki brak zrozumienia dla tego, że ktoś może nie czuć takiej potrzeby. tacy ludzie są, serio. i są całkowicie normalni! krzywdy na pewno nikomu nie robią)

Właśnie mnie też ten szok dziwi. A myślę, że kluczem to tego wszystkiego może być słowo szczęście - jeden do 30 ma, inny ok. 40 a trzeci wcale i nigdy nie znajdzie osoby, z którą chciałaby stworzyć związek. Czy jest z nimi coś nie tak??
Ja jestem ciekawa do której kategorii ja się kwalifikuje - pierwszy poważny związek po studiach, wcześniej znajomości o podłożu mocno łóżkowy. Już szykowałam sobie drewnianą jesionkę, a tu mi się przytrafiło takie "coś". W jakiej jestem kategorii?? Tak, wiem wiem, bardzo "staro" zaczęłam.

[Candy_lips]

Grin, wielu ludziom wydaje się tak jak Tobie. Jednak niektórzy w czasach licealnych / studenckich nie myślą czasem o związkach. Powtarzam, nie widzę w tym nic nienormalnego.
Poza tym, skoro jest tyle przypadków, gdzie poznają swoich pierwszych partnerów w późnym wieku, a mimo tego potem układa im się, to co, oni też są nienormalni ? Mimo, że ułożyli sobie życie ? Nie każdy kto tyle czasu jest sam, to nie jest zdolny do stworzenia związku, kiepska argumentacja.
Odrzuciłabyś chłopaka, bo nikogo nie miał? No przestań. Ty możesz tylko gdybać czemu był sam, ale tego nie wiesz, więc jakim prawem oceniasz go za dziwnego?
I nie znaczy też, że nie było nikogo kto by go chciał.
A mylicie się, że jest super, mega wybredny, skoro z nikim jeszcze się nie związał.

[kreolkaa]

Napisane przez Marbella85

Co to w ogóle za stwierdzenie wart czy nie wart zainteresowania??? To jakaś wystawa sklepowa to warto brać a tego nie. Zależy dla kogo, nie tobie to oceniać. Poza tym, ja uważam, że każdy człowiek jest wart zainteresowania i ma coś ciekawego do zaoferowania. Czasam tylko szczęścia brakuje.[COLOR="Silver"]

Jaka z ciebie idealistka
Moja opinia jest taka, że ludzie nie są identycznie interesujący. Wykształcony mężczyzna o ciekawych doświadczeniach ma mi więcej do zaoferowania niż pan, który całymi dniami pije piwo pod sklepem albo chłopak, który zamiast wyjść do ludzi bez przerwy gra w gry. Pozwól innym subiektywnie oceniać kto jest dla nich godny uwagi, a kto nie

Abo tylko krowa nie zmienia poglądów, a może po prostu stwierdził, że teraz tego chce, czuje się na to gotowy. Ale to trudne do pojęcia

Nie jest to trudne do pojęcia, interesuje mnie bardziej co mogło wpłynąć na tak drastyczną zmianę poglądów?
Ja np. wiem od zawsze, że chcę być z kimś wartościowym i mieć rodzinę, nie wiem co by się musiało stać, żeby odmieniło mi się o 100% i żebym zaczęła prowadzić samotniczy tryb życia

Napisane przez Sal

Zresztą - na dłuższą metę facet mógł mówić to z przymróżeniem oka.
W jakieś relacje z kobietami wchodzić można (nawet na podłożu seksualnym), ale większe zaangażowanie w to i czy coś z tego wyjdzie to już inna historia.

Zgadzam się, często tak bywa

[201803080934]

Napisane przez Marbella85

A ty sobie dopisałaś, że na studiach było tak samo, że jak nie miała w liceum to ty, że na studiach też pewnie nie. Nie znam dziewczyny na tyle żeby powiedzieć czy była warta zainteresowania. Co to w ogóle za stwierdzenie wart czy nie wart zainteresowania??? To jakaś wystawa sklepowa to warto brać a tego nie. Zależy dla kogo, nie tobie to oceniać. Poza tym, ja uważam, że każdy człowiek jest wart zainteresowania i ma coś ciekawego do zaoferowania. Czasam tylko szczęścia brakuje.

to twoje stwierdzenie, ty go użyłaś jako pierwsza
a jeśli chodzi o resztę, to nie zwalajmy wszystkiego na szczęście [bądź nieszczęście], człowiek jest kowalem własnego losu, nie można całe życie siedzieć na dupie i liczyć na łut szczęścia.

Odrzuciłabyś chłopaka, bo nikogo nie miał? No przestań. Ty możesz tylko gdybać czemu był sam, ale tego nie wiesz, więc jakim prawem oceniasz go za dziwnego?

o masz, widzę, że coraz gorzej z czytaniem ze zrozumieniem na wizażu
napisałam, cytuję:

ot, zwyczajnie rozmijamy się w priorytetach, nie chciałabym kogoś kto całe młode życie ciułał zamiast korzystać z życia. inna hierarchia wartości, inne oczekiwania, nie dogadalibyśmy się.

a teraz jak krowie na rowie: nie chciałabym faceta, który całe swoje młode życie przesiedział z nosem w książkach zamiast korzystać z życia. taki wybór, do którego notabene ma oczywiście prawo, jasno określa jego priorytety i stosunek do życia, co jest diametralnie innym podejściem niż moje i nie dogadalibyśmy się.

a w ogóle, to NIGDZIE nie napisałam o takiej osobie, że jest dziwna, co nawet podkreśliłam w jednym z postów:

a ja nie napisałam, że to dziwne, tylko że to zupełnie inne priorytety i ja bym takiej osoby jako partnera nie chciała.

[Candy_lips]

Ok rozumiem, widocznie tego nie doczytałam, mój błąd. Racja, masz prawo nie chcieć takiego partnera, bo jednak wspólne priorytety to ważna sprawa. Dobrze jednak, że rozumiesz, że ktoś może chcieć żyć inaczej i ma do tego pełne prawo .
Pozdrawiam

[limonka1983]

Napisane przez smutna23

Witajcie Od kilku dni rozmawiam na gg z chłopakiem poznanym na necie. Wczoraj zapytałam od jak dawna jest sam. Odpowiedział, że całe życie Stwierdził, że nie trafił na nikogo godnego uwagi i nie każdy musi być w związku, żeby być szczęśliwy.

Myślicie, że to jest normalne?? Miałam się z nim spotkać, ale przeraziło mnie jego wyznanie. Facet koło 30tki nigdy z nikim nie był?

To, że "nigdy nie miał dziewczyny", wcale nie oznacza, że nigdy się z nikim nie spotykał Ewentualnie "związkiem" nazywa coś, co przekroczy jakiś określony pułap czasu. Np. spotykanie się z kimś przez miesiąc jest tak... bez zobowiązań, ale np. powyżej 5 miesięcy podobne relacje nazywa się związkiem (ja mam podobnie). Mam znajomego, który jeszcze inaczej podchodzi do relacji damsko - męskich. Wcześniej był w związku trwającym bodajże 3 lata. Dziewczyna go rzuciła, on nie potrafi pokochać żadnej innej, co wcale mu nie przeszkadza zaliczać co nowszych "znajomych". Pospotyka się z taką 2 tygodnie do maks 1,5 miesiąca, w ogóle nie angażując się emocjonalnie (lubi te panny, ale nic więcej), a potem zmienia zainteresowania na inną. Takim oto sposobem od 3 lat jest wolny.