Dot.: Nasze codzienne jadłospisy, część X. [posty chorobowe, wątek zbiorczy]

[tapetka22]

Napisane przez Ervisha

Mam pytanie odnośnie owoców. W jakich (oprócz bananów i winogron) znajdują się Węglowodany „biegnące”? A w jakich czołgające ? (chodzi tutaj o pomidory i ogórki?)

zobacz:
http://superlinia.pl/artykuly,i,2426...a_pod_kontrola
http://zasadyzywienia.pl/indeks-i-la...ikemiczny.html

---------- Dopisano o 19:48 ---------- Poprzedni post napisano o 19:39 ----------

Napisane przez Ilta

A nie Wspomniana pani Otwinowska też skończyła, znam też jedną dziewczynę która miała anoreksję i kończyła psychologię. Ale na Wizażu faktycznie takiego miksu oprócz mnie jeszcze nie widziałam

Dzięki Tapetka za wyręczenie To teraz trochę teorii w fajnej formie, przyda się nie tylko Miranie


.

o Pani Otwinowskiej to mi nawet nie mów..

a co do psychologii to chodziło mi o forum-bo sama znam conajmniej 5osob na po psychologii i ed

[Ervisha]

tapetka dziękuję

[tapetka22]

Napisane przez Ervisha

tapetka dziękuję

spoko,nawet nie wiedzialam ze jest taki podzial
wiec tez jestem bogatsza o nową wiedzę

[Mirana13]

Napisane przez Phynn

dziewczyna zwyczajnie jest z siebie dumna
w końcu jedzenie takich głodowych porcji wymaga nie lada siły i odwagi, prawda? czujesz się lepsza?
bo mam wrażenie, że wklejasz tu swoje posty właśnie dlatego - bo jesteś z siebie taaaka zadowolona.
zobaczymy co powiesz za jakiś czas.
jeśli dożyjesz oczywiście.

Nie będę ukrywac, że jest mi po prostu przykro, kiedy czytam takie komentarze, bo ja naprawdę się staram. Jednak decydujac się na pisanie tutaj chyba muszę się z tym pogodzic... Najgorsze jest to, że proszę Was tylko o pomoc w ratowaniu mojego zdrowia i życia, a w rezultacie czuję się tylko bardziej zdołowana

[lovegd]

- 2 kromki chleba Just Fit - jedna z chudym twarogiem, dżemem niskosłodzonym , druga z dorszem po zbójecku
- baton Fitness - z gorzką czekoladą
- szklanka ugotowanego makaronu pełnoziarnistego Lubella + pół puszki sałatki meksykańskiej z tuńczykiem + ketchup

- serek wiejski lekki z dżemem niskosłodzonym


wieczorem trochę chipsów i 2 piwa.

utrzymuję wagę.

[Ilta]

Napisane przez Phynn

dziewczyna zwyczajnie jest z siebie dumna
w końcu jedzenie takich głodowych porcji wymaga nie lada siły i odwagi, prawda? czujesz się lepsza?
bo mam wrażenie, że wklejasz tu swoje posty właśnie dlatego - bo jesteś z siebie taaaka zadowolona.
zobaczymy co powiesz za jakiś czas.
jeśli dożyjesz oczywiście.

Phynn - posty atakujące mają to do siebie, że obrywasz postem zwrotnym bo nikt nie lubi, jak się mu wali młotkiem po głowie a co niektórzy nawet się bronią. Chciałabyś zamiast konkretnych informacji dostać zdanie za zdaniem z jedną wielką oceną jak bardzo jesteś beznadziejna ? Chyba większość osób tutaj i tak siebie tak ocenia i uważa, że każdy ocenia je identycznie, to może zrobić jakąś przestrzeń, gdzie można odpocząć od "czujesz się lepsza?","jesteś z siebie zadowolona?" ?. Co innego pisać - "nie chcę straszyć, ale możesz nie przeżyć","mam wrażenie [komunikat - ja sądzę] że pieszesz to, aby się nam pochwalić a nie sobie pomóc" a co innego "jesteś taka i owaka"...Nie wiem , zauważasz różnicę ?

---------- Dopisano o 22:45 ---------- Poprzedni post napisano o 22:44 ----------

Napisane przez tapetka22

---------- Dopisano o 19:48 ---------- Poprzedni post napisano o 19:39 ----------



o Pani Otwinowskiej to mi nawet nie mów..

a co do psychologii to chodziło mi o forum-bo sama znam conajmniej 5osob na po psychologii i ed

A z ciekawości - warum ?

Co do innych po psychologii i ED....Nawet nie wiesz jak bym chciała takie osoby poznać Czuję się trochę osamotniona.

---------- Dopisano o 22:46 ---------- Poprzedni post napisano o 22:45 ----------

Napisane przez tapetka22

spoko,nawet nie wiedzialam ze jest taki podzial
wiec tez jestem bogatsza o nową wiedzę

Nie ma - to taka uproszczony podział na stronie diabetyków bardziej, hmmm, obrazowy

---------- Dopisano o 22:50 ---------- Poprzedni post napisano o 22:46 ----------

Napisane przez Mirana13

Nie będę ukrywac, że jest mi po prostu przykro, kiedy czytam takie komentarze, bo ja naprawdę się staram. Jednak decydujac się na pisanie tutaj chyba muszę się z tym pogodzic... Najgorsze jest to, że proszę Was tylko o pomoc w ratowaniu mojego zdrowia i życia, a w rezultacie czuję się tylko bardziej zdołowana

Ja absolutnie wszystko co miałam do powiedzenia na temat i zdorwego odżywiania i diety która anorektykom pozwoli podbić wagę a potem ją utrzymać powiedziałam tu:

https://wizaz.pl/forum/showthread.ph...7#post31784587

Jeśli zdecydujesz się do takiej rozpiski stosować, to widząc, że faktycznie się do tego stosujesz chętnie Ci pomogę. Jak widzę, że nie ma żadnej zmiany, to czekam z pisaniem aż zajdzie, bo jednak mam kilka osób pod opieką i muszę skupić się na tych, które realnie pomocy szukają.

---------- Dopisano o 22:51 ---------- Poprzedni post napisano o 22:50 ----------

Napisane przez lovegd

- 2 kromki chleba Just Fit - jedna z chudym twarogiem, dżemem niskosłodzonym , druga z dorszem po zbójecku
- baton Fitness - z gorzką czekoladą
- szklanka ugotowanego makaronu pełnoziarnistego Lubella + pół puszki sałatki meksykańskiej z tuńczykiem + ketchup

- serek wiejski lekki z dżemem niskosłodzonym


wieczorem trochę chipsów i 2 piwa.

utrzymuję wagę.

Ode mnie będzie krótko - te same odpowiedzi co do postów Mirany. Do wglądu na tej i poprzedniej stronie.

[lovegd]

.

---------- Dopisano o 22:51 ---------- Poprzedni post napisano o 22:50 ----------



Ode mnie będzie krótko - te same odpowiedzi co do postów Mirany. Do wglądu na tej i poprzedniej stronie.[/QUOTE]


ale ja nie mam takiej niedowagi co Mirana...

[Ilta]

Napisane przez lovegd

.

ale ja nie mam takiej niedowagi co Mirana...

Ale droga w tamtą stronę masz podobną przy takim jadłospisie. A przy nadwadze - do błyskawicznego rzucenia się na lodówkę po kilku dniach i licznych niedoborów w organizmie.


Właśnie zauważyłam że stanęłam na wadze w ciągu ostatnich 5 dni tylko raz.
Jak na nałogową stawaczkę to się pozytywnie zdziwiłam A sądze, że to przez ciągnącą się chorobę i osłabienie. A jak jestem chora, to sobie niczego nie żałuję a już zwłaszcza kanapek i kaszki mannej Zastanawiało mnie kilka dni temu ile w związku z tym mi podskoczyło i się okazało, że zleciało pół kilo.
Więc póki nie zejdę z antybiotyku mam luzy na całego A jutro Poznań za pół ceny. Ciepło, czuję sie dobrze - pora na lody i spacer na Sołacz z TŻ

[lovegd]

Napisane przez Ilta

Ale droga w tamtą stronę masz podobną przy takim jadłospisie. A przy nadwadze - do błyskawicznego rzucenia się na lodówkę po kilku dniach i licznych niedoborów w organizmie.


Właśnie zauważyłam że stanęłam na wadze w ciągu ostatnich 5 dni tylko raz.
Jak na nałogową stawaczkę to się pozytywnie zdziwiłam A sądze, że to przez ciągnącą się chorobę i osłabienie. A jak jestem chora, to sobie niczego nie żałuję a już zwłaszcza kanapek i kaszki mannej Zastanawiało mnie kilka dni temu ile w związku z tym mi podskoczyło i się okazało, że zleciało pół kilo.
Więc póki nie zejdę z antybiotyku mam luzy na całego A jutro Poznań za pół ceny. Ciepło, czuję sie dobrze - pora na lody i spacer na Sołacz z TŻ

ja i tak już więcej nie schudnę. Utrzymuję taką wagę już dłuugo(51/170), a napady mi nie grożą - kompulsy pokonałam już prawie 3 lata temu. Najadam się tym, choć czasem w międzyczasie podjem kromkę chleba, ale do kompulsów mi daleko.

[Ilta]

Waga do wzrostu daje BMI na poziomie niedowagi, to raz.

Dwa - utrzymujesz wagę produktami niskosłodzonymi, chudymi i fit ? Yhym....

Trzy - nie sądzę, żebyś codziennie wieczorem jadła chipsy i piła piwo więc po odjęciu tego i dodaniu, że pewnie nie leżysz sparaliżowana w łóżku cały dzień tylko też ruszasz się (czyt. spalasz) zostaje nam tyle kalorii, że nie wystarcza ich na pracę organizmu, więc będzie czerpał energię z tej nieznacznej tkanki tłuszczowej jaką posiadasz.

Więc uwzględnij to przy kolejnym jadłospisie.

[Ervisha]

Napisane przez Mirana13

Nie będę ukrywac, że jest mi po prostu przykro, kiedy czytam takie komentarze, bo ja naprawdę się staram. Jednak decydujac się na pisanie tutaj chyba muszę się z tym pogodzic... Najgorsze jest to, że proszę Was tylko o pomoc w ratowaniu mojego zdrowia i życia, a w rezultacie czuję się tylko bardziej zdołowana

Mi ci przez internet nie pomozemy. Wszytko zalezy wyłącznie od Ciebie

[Mirana13]

Napisane przez Ervisha

Mi ci przez internet nie pomozemy. Wszytko zalezy wyłącznie od Ciebie

Wiem, ale wiedząc, że mam jakieś dodatkowe wsparcie, to na pewno będzie łatwiej

[Dekas]

Napisane przez Mirana13

Wiem, ale wiedząc, że mam jakieś dodatkowe wsparcie, to na pewno będzie łatwiej

wspieram Cię no.

jest łatwiej?
niekoniecznie prawda? Bo wsparcie trzeba znaleźć w sobie.

[O_kragla]

Napisane przez Ilta

Co do innych po psychologii i ED....Nawet nie wiesz jak bym chciała takie osoby poznać Czuję się trochę osamotniona.

W trakcie studiów psychologicznych ale za to (o ile można to tak ująć...;p) z ED też się liczy?

[Ilta]

Szukam dziewczyn które do końca studiów z ED wyszły i są już po studiach

[O_kragla]

Szczerze liczę, że będę mogła tak kiedyś powiedzieć, i jedno i drugie!
A tak offtopicowo, pracujesz teraz zawodowo z osobami z ED?

[Ilta]

Hmmm...to zależy jak to rozumieć Żebym siedziała w jakimś ośrodku i dostawała za to pieniądze - to nie. Ale 197 e-maili w skrzynce na Wizażu to chyba można uznać za pracę zawodową ?

[Dekas]

Napisane przez Ilta

Hmmm...to zależy jak to rozumieć Żebym siedziała w jakimś ośrodku i dostawała za to pieniądze - to nie. Ale 197 e-maili w skrzynce na Wizażu to chyba można uznać za pracę zawodową ?

ja robię na etacie mam 650 w skrzynce


w ogóle Ilta, pracujesz w zawodzie?

[Ilta]

Napisane przez Dekas

ja robię na etacie mam 650 w skrzynce


w ogóle Ilta, pracujesz w zawodzie?

Ale 650 związanych tylko z zapytaniami o możliwości i formy leczenia ED ? Bo u mnie jest z 5-10 wiadomości na inny temat

Ja niestety nie pracuję na dzień dzisiejszy w zawodzie, ale już pracowałam wcześniej. Szykuję się do podjęcia samodzielnej pracy a póki co się dokształcam i o tym mogę napisać dużo
Teraz pracuję, nomen omen, przy gotowaniu posiłków dla osoby na specjalistycznej diecie i utrzymywaniu w czystości kilku pomieszczeń, co nosi dumną nazwę gosposi, hahaha

[Dekas]

Napisane przez Ilta

Ale 650 związanych tylko z zapytaniami o możliwości i formy leczenia ED ? Bo u mnie jest z 5-10 wiadomości na inny temat

Ja niestety nie pracuję na dzień dzisiejszy w zawodzie, ale już pracowałam wcześniej. Szykuję się do podjęcia samodzielnej pracy a póki co się dokształcam i o tym mogę napisać dużo
Teraz pracuję, nomen omen, przy gotowaniu posiłków dla osoby na specjalistycznej diecie i utrzymywaniu w czystości kilku pomieszczeń, co nosi dumną nazwę gosposi, hahaha

haha
jaka profesjonalna definicja gosposi !

650 wiadomości, cóż, z pewnością z psychologicznego punktu widzenia większość z nich szkodziła albo mnie albo autorkom, cóż trzymam z sentymentu bo do wielu dziewczyn czuję taką jakąś sympatie Niektóre już opuściły wizaż i mam nadzieję, że są zdrowe, albo chociaż żyją na jako takim poziomie i jako tako sobie ułożyły w głowie te klocki.

[Ilta]

Oby

[yoka]

Napisane przez Ilta

Czyli jak idziesz do ginekologa bo nie masz okresu - to jest przyznanie się do porażki ? Albo jak idziesz do laryngologa, bo boli Cię od dłuższego czasu gardło i płukanie solą jakoś nie pomogło - to też porażka ?

Twój wybór. Ja tylko patrzę na to obiektywnie w ten sposób - psycholog spojrzy na Ciebie obiektywnie i ze zdrowego punktu widzenia. Ty nie, bo nie możesz wyjść z siebie i stanąć obok jakkolwiek byś chciała. Ma wiedzę i narzędzia, jak z tego wyjść i je dopasuje do Ciebie. I jest szansa, żę dzięki temu wyjdziesz z tego SZYBCIEJ.
A tak - testujesz różne rzeczy po omacku i patrzysz czy coś się zmieni. I tak Ci leci dzień za dniem...nie wolałabyś szybciej ?

Swoją drogą ciekawie się czyta, będąc psychologiem, że rozmowę ze mną uznajesz za porażkę....

Nie uważam w ten sposób, bo biorę pod uwagę też drugi aspekt - ED. Inaczej jest rozmawiać z kimś, kto ma pojęcie o czym mówi z uwagi na swój bagaż doświadczeń. Bo ja nie widzę sensu w otwieraniu się przed kimś, kto zna problem tylko z cudzych opowieści - nie da się do końca zrozumieć czyjegoś, chorobowego w tym przypadku, toku myślenia, jeśli nie przeżyło się czegoś podobnego.

Poza tym - wiem, co psycholog by powiedział, wiem, co by "odkrył". Dlatego wcale się nie palę do spotkania z tego typu specjalistą.

Ale wiecie? Znalazłam kogoś, z kim bardzo chętnie porozmawiam. O ile osoba ta będzie miała czas i chęć, by porozmawiać ze mną. Spotkałam się z nią na krótko, niestety miałam bardzo ograniczony czas wtedy, ale mam nadzieję, że do następnego spotkania także dojdzie. Poczułam, że tego potrzebuję, że to jest coś, co naprawdę może mi pomóc. Osoba ta jest dietetykiem (mój pierwszy krok w przód ) i co najważniejsze - wyszła z anoreksji dawno, dawno temu.

[Ilta]

Napisane przez yoka

Nie uważam w ten sposób, bo biorę pod uwagę też drugi aspekt - ED. Inaczej jest rozmawiać z kimś, kto ma pojęcie o czym mówi z uwagi na swój bagaż doświadczeń. Bo ja nie widzę sensu w otwieraniu się przed kimś, kto zna problem tylko z cudzych opowieści - nie da się do końca zrozumieć czyjegoś, chorobowego w tym przypadku, toku myślenia, jeśli nie przeżyło się czegoś podobnego.

Punkt widzenia zależy od punktu siedzenia - niektórzy taki bagaż doświadczeń uznają za pozytywny a inny za negatywny. W myśl zaś logiki że jak ktoś nie przeżył to się nie zna musimy wywalić z zawodu kardiologów bez zawału, psychologów dziecięcych którzy są bezdzietni z różnych przyczyn, terapeutów osób z problemami alkoholowymi i narkotykowymi, którzy nigdy nie byli w ciągu itp.
Każdy doświadczony psycholog zna schemat choroby. A dobry psycholog ma jeszcze taki pokład empatii, że nie musi przechodzić tego samego co Ty żeby Cię zrozumieć.

Poza tym - wiem, co psycholog by powiedział, wiem, co by "odkrył". Dlatego wcale się nie palę do spotkania z tego typu specjalistą.

1.A to czasem nie jest właśnie główny powód niechęci do pójścia na terapię a nie to, że ktoś czegoś nie przeżył ?
2.Co do podkreśleń :

http://la-pet.blogspot.com/2010/02/t...sztacenia.html

Zniesienie typowych błędów myślenia momentalnie poprawia koloryt świata

Skoro uważasz, że psycholog po ED dobrze radzi to moja rada na dziś: wywal ze słownika stwierdzenie "wiem na pewno" jeśli nie jest to rzecz którą przeżyłaś wielokrotnie z różnymi osobami i w różnym środowisku albo nie ma mocnego uzasadnienia naukowego. Generalnie - nie popełniaj mojego błędu (zawsze się tak mówi innym a oni i tak robią ale spróbujmy ).

[yoka]

Napisane przez Ilta

Punkt widzenia zależy od punktu siedzenia - niektórzy taki bagaż doświadczeń uznają za pozytywny a inny za negatywny. W myśl zaś logiki że jak ktoś nie przeżył to się nie zna musimy wywalić z zawodu kardiologów bez zawału, psychologów dziecięcych którzy są bezdzietni z różnych przyczyn, terapeutów osób z problemami alkoholowymi i narkotykowymi, którzy nigdy nie byli w ciągu itp.
Każdy doświadczony psycholog zna schemat choroby. A dobry psycholog ma jeszcze taki pokład empatii, że nie musi przechodzić tego samego co Ty żeby Cię zrozumieć.

Teoretycznie o tym wiem, ale dla mnie jednak to jest ważny aspekt. Nie porównywałabym tylko tutaj lekarzy/specjalistów, którzy zajmują się przypadkami chorób fizycznych. To nie jest to samo.

Napisane przez Ilta

1.A to czasem nie jest właśnie główny powód niechęci do pójścia na terapię a nie to, że ktoś czegoś nie przeżył ?
2.Co do podkreśleń :

http://la-pet.blogspot.com/2010/02/t...sztacenia.html

Zniesienie typowych błędów myślenia momentalnie poprawia koloryt świata

Skoro uważasz, że psycholog po ED dobrze radzi to moja rada na dziś: wywal ze słownika stwierdzenie "wiem na pewno" jeśli nie jest to rzecz którą przeżyłaś wielokrotnie z różnymi osobami i w różnym środowisku albo nie ma mocnego uzasadnienia naukowego. Generalnie - nie popełniaj mojego błędu (zawsze się tak mówi innym a oni i tak robią ale spróbujmy ).

Hmm, miałam czas po prostu wszystko przeanalizować, porozmyślać - umiem dojść do pewnych wniosków sama, może dlatego nie widzę sensu rozmowy z psychologiem. Tym bardziej, że raczej nie potrafiłabym mu/jej zaufać. Dlatego też liczę na rozmowę z osobą, o której wspominałam wcześniej.
Wiele rzeczy już dostrzegłam, przyznałam się przed samą sobą - wiem, że to nie koniec i długa droga przede mną, ale myślę i wierzę, że będzie dobrze.

Tak, masz rację, czasem ciężko jest uczyć się na błędach cudzych, własne przynoszą ciężką nauczkę, która zazwyczaj przynosi dobre rezultaty.

W każdym razie - rozważam nadal Twoją radę, nie odrzucam jej całkowicie. Z dietetykiem już się spotkałam.

[Ilta]

Napisane przez yoka

Hmm, miałam czas po prostu wszystko przeanalizować, porozmyślać - umiem dojść do pewnych wniosków sama, może dlatego nie widzę sensu rozmowy z psychologiem.

To już nie pozostaje mi nic tylko zacytować w pewien nowatorski sposób wnioski do jakich doszłaś sama:

Dopóki przemawia przeze mnie w tej chwili rozsądek - naprawdę chcę przytyć.
Walczę ze sobą.
zdaję sobie sprawę z tego, że w psychice też jest problem. nie widzę sensu rozmowy z psychologiem.
Chciałabym ważyć normalnie, teraz jest za mało, aż wstyd... Wiem to.umiem dojść do pewnych wniosków sama, może dlatego nie widzę sensu rozmowy z psychologiem.
nadal walczę ze sobą.Gubię się.
miłość do słodyczy mnie kiedyś gubiła, doprowadziła do wagi, z której zaczęłam się odchudzać.BMI 22 około. Wiem, że to nadal norma.zaczęłam się odchudzać.
naprawdę mi ciężko.nie widzę sensu rozmowy z psychologiem.
zdaję sobie sprawę z tego, że w psychice też jest problem.nie widzę sensu rozmowy z psychologiem.
mam ochotę na słodkie, ale strach mnie powstrzymuje.miłość do słodyczy mnie kiedyś gubiła, doprowadziła do wagi, z której zaczęłam się odchudzać. była w normie.
Boję się stanąć na wadze jutro.
nie widzę sensu rozmowy z psychologiem.
mogę jeść wszystko na co mam ochotę? WSZYSTKO? boję się. boję się. boję się. nie widzę sensu rozmowy [o tym] z psychologiem.
BMI mam na poziomie wygłodzenia.
przytyję w zbyt szybkim tempie
nie będę umiała tego powstrzymać
naprawdę chcę przytyć.
Boję się, że (...) przytyję w zbyt szybkim tempie.
(czy to)Nie powoduje to zbyt szybkiego przyrostu masy ciała, którego nie da się w odpowiednim momencie zatrzymać?
martwię, że w końcu się na nie rzucę bez opamiętania.
naprawdę chcę przytyć.
próbuję wierzyć że sobie poradzę [sama].

Boję się, walczę, walczę, boję się, walczę, martwię się, mam BMI 15, boję się, poradzę sobie sama, walczę.

nie widzę sensu rozmowy z psychologiem.




Gdybyś szukała - to są cytaty najdalej z ostatnich 8 stron.

No to skoro chcesz walczyć, bać się i rozmyślać jak przytyć, byleby nie za szybko, bo to przecież niezdrowo i Ty o tym wiesz (bo przecież wierzysz w swój zdrowy rozsądek a nie lekarzy), korzystając z pomocy każdego, byleby nie osób, które uczą się tylko i wyłącznie pod kątem pomocy takim osobom jak Ty, bo jeszcze "coś odkryją" i już wiesz co, to ja, z racji mojej profesji, odezwę się znowu do Ciebie jak będziesz widziała w tym sens i sama o to poprosisz, żeby nie było że się narzucam.
Tak, wiem - doceniasz moje porady i tak dalej, ale wybacz - zbyt duży czuję dysonans po tym, co napisałaś. Dziękujesz mi za rady, fajnie, ale na żywo to byś do psychologa nie szła, bo jeszcze Ci coś wynajdzie a na dodatek sama przecież lepiej wiesz jak z tego wyjść.
Będziesz chciała skorzystać z takiej pomocy w realu, to ja Ci wtedy chętnie informacji i wsparcia udzielę. Ale tak - pasuję.

[yoka]

Napisane przez Ilta

To już nie pozostaje mi nic tylko zacytować w pewien nowatorski sposób wnioski do jakich doszłaś sama:

Dopóki przemawia przeze mnie w tej chwili rozsądek - naprawdę chcę przytyć.
Walczę ze sobą.
zdaję sobie sprawę z tego, że w psychice też jest problem. nie widzę sensu rozmowy z psychologiem.
Chciałabym ważyć normalnie, teraz jest za mało, aż wstyd... Wiem to.umiem dojść do pewnych wniosków sama, może dlatego nie widzę sensu rozmowy z psychologiem.
nadal walczę ze sobą.Gubię się.
miłość do słodyczy mnie kiedyś gubiła, doprowadziła do wagi, z której zaczęłam się odchudzać.BMI 22 około. Wiem, że to nadal norma.zaczęłam się odchudzać.
naprawdę mi ciężko.nie widzę sensu rozmowy z psychologiem.
zdaję sobie sprawę z tego, że w psychice też jest problem.nie widzę sensu rozmowy z psychologiem.
mam ochotę na słodkie, ale strach mnie powstrzymuje.miłość do słodyczy mnie kiedyś gubiła, doprowadziła do wagi, z której zaczęłam się odchudzać. była w normie.
Boję się stanąć na wadze jutro.
nie widzę sensu rozmowy z psychologiem.
mogę jeść wszystko na co mam ochotę? WSZYSTKO? boję się. boję się. boję się. nie widzę sensu rozmowy [o tym] z psychologiem.
BMI mam na poziomie wygłodzenia.
przytyję w zbyt szybkim tempie
nie będę umiała tego powstrzymać
naprawdę chcę przytyć.
Boję się, że (...) przytyję w zbyt szybkim tempie.
(czy to)Nie powoduje to zbyt szybkiego przyrostu masy ciała, którego nie da się w odpowiednim momencie zatrzymać?
martwię, że w końcu się na nie rzucę bez opamiętania.
naprawdę chcę przytyć.
próbuję wierzyć że sobie poradzę [sama].

Boję się, walczę, walczę, boję się, walczę, martwię się, mam BMI 15, boję się, poradzę sobie sama, walczę.

nie widzę sensu rozmowy z psychologiem.




Gdybyś szukała - to są cytaty najdalej z ostatnich 8 stron.

No to skoro chcesz walczyć, bać się i rozmyślać jak przytyć, byleby nie za szybko, bo to przecież niezdrowo i Ty o tym wiesz (bo przecież wierzysz w swój zdrowy rozsądek a nie lekarzy), korzystając z pomocy każdego, byleby nie osób, które uczą się tylko i wyłącznie pod kątem pomocy takim osobom jak Ty, bo jeszcze "coś odkryją" i już wiesz co, to ja, z racji mojej profesji, odezwę się znowu do Ciebie jak będziesz widziała w tym sens i sama o to poprosisz, żeby nie było że się narzucam.
Tak, wiem - doceniasz moje porady i tak dalej, ale wybacz - zbyt duży czuję dysonans po tym, co napisałaś. Dziękujesz mi za rady, fajnie, ale na żywo to byś do psychologa nie szła, bo jeszcze Ci coś wynajdzie a na dodatek sama przecież lepiej wiesz jak z tego wyjść.
Będziesz chciała skorzystać z takiej pomocy w realu, to ja Ci wtedy chętnie informacji i wsparcia udzielę. Ale tak - pasuję.

Kiedy tak wszystko wrzuciłaś w jedno miejsce, wszystkie te wypowiedzi - wygląda to strasznie i beznadziejnie, nie będę zaprzeczać. Ale pewnie wiesz - tak właśnie wygląda walka w głowie, w mojej głowie, kilka toków myślenia i próba wybrania tego właściwego.

Hm... Gdy tak teraz o tym myślę, patrząc na to raz jeszcze - myślisz, że ktoś z zewnątrz, ktoś, kto ma takie wykształcenie jak Ty, naprawdę będzie potrafił pomóc mi nie tyle znaleźć właściwy tok, ale się na nim utrzymać? Czy to naprawdę możliwe? Bo jeśli mi tak często zdarza się gubić, to czy inni nie pogubią się ze mną...?

[N_tt]

na czczo szklanka wody z namoczonych przez noc suszonych śliwek
1. bułka grahamka z masłem: pół z twarożkiem domowym, sałata, ogórkiem, rzodkiewką; pół z twarożkiem domowym, miodem (razem twarożek 150g)l; herbata z cytryną
2. talerz zupy krem warzywnej (bomba witaminowa ^^ ) gotowanej na udźcu kurczaka;
na drugie udziec pieczony, ziemniaki z koperkiem, sałatka z pomidora i sałaty
3. jogurt naturalny z wkrojonymi owocami (banan, kiwi, pomarańcza)
4. bułka grahamka z masłem, serem żółtym, 2 plastrami polędwicy miodowej, pomidorem, sałatą, rzodkiewką; herbata z cytryną i miodem (1,5 lub 2 łyżeczki, nie pamiętam dokładnie)
siemię lniane przed snem


a dziś podobnie, tylko jajko sadzone do obiadu...


w sumie nie wiem po co to wstawiam, bo jakiejś dużej różnicy nie ma ;/
jeszcze tydzień w domu....
poprosiłam mamę, żeby mi robiła obiady, jakaś potrawka itd...

[Ilta]

Jak to się ma do tego, co Ci słałam ?

Jadłospis ładny ale dla zdrowej osoby która chce utrzymać wagę. Na przybranie, jeszcze przy wyniszczeniu, to za mało.

I chyba masz fiksacje jakąś na punkcie twarożku.

A coś masz w stylu listy produktów zakazanych ? Bo jak tak to jutro dołącz coś z niej do menu.

Amen

---------- Dopisano o 21:39 ---------- Poprzedni post napisano o 21:35 ----------

Napisane przez yoka

Kiedy tak wszystko wrzuciłaś w jedno miejsce, wszystkie te wypowiedzi - wygląda to strasznie i beznadziejnie, nie będę zaprzeczać. Ale pewnie wiesz - tak właśnie wygląda walka w głowie, w mojej głowie, kilka toków myślenia i próba wybrania tego właściwego.

Nie ma "ale" - to jest straszne i jak chcesz się bujać jeszcze długi czas od jednej próby do drugiej (a w międzyczasie nieublagalnie wyniszczać organizm niską wagą), to to jest bardzo dobra metoda. A rozumieć nie znaczy automatycznie akceptować.

Hm... Gdy tak teraz o tym myślę, patrząc na to raz jeszcze - myślisz, że ktoś z zewnątrz, ktoś, kto ma takie wykształcenie jak Ty, naprawdę będzie potrafił pomóc mi nie tyle znaleźć właściwy tok, ale się na nim utrzymać? Czy to naprawdę możliwe? Bo jeśli mi tak często zdarza się gubić, to czy inni nie pogubią się ze mną...?

5 lat studiów z praktykami, 4 lata studiów podyplomowych z praktykami w szpitalach psychiatrycznych, ukierunkowywanie się wyłącznie na pomaganie ludziom w nie gubieniu się... Tak, kurcze, myślę że jak mam naprawiać komputer zupełnie sama a iść z tym do informatyka bez względu na to, czy z pytaniem JAK mam to naprawić czy z pełną ufnością oddać mu mój komputer w jego ręce, to myślę że są w stanie pomóc a zwłaszcza nie gubić się i porządkować.

A na dobitkę masz co najmniej kilka rodzajów tego, jak mogą to porządkować: terapię psychodynamiczną, behawioralną, grupową, rodzinną i wiele innych.

[anekania]

póltorej ciemnej kromki z serem białym i pomidorem
banan
3gałki lodów
lód rożek
4kromki wasa
2krokiety
duży shake z macdonalda

może być?

[Dekas]

A wracając do słowa WIEM

mam dla was pewną przypowiastkę do rozkminienia w wolnym czasie majowym:

" Czyż nie byłoby wspaniale żyć na świecie, gdzie wszyscy ludzie mówiliby: "Nie wiem". Jedną wielką przeszkodę mielibyśmy za sobą. Czy nie byłoby to cudowne?

Przychodzi do mnie mężczyzna niewidomy od urodzenia i pyta:

- Czym jest to, co nazywacie zielonym?

Jak opisać komuś zielony kolor, kto nie dostrzega barw od urodzenia? Może przez analogię?

Mówię mu więc:

- Kolor zielony jest czymś w rodzaju delikatnej muzyki.

Pyta:

- Jak delikatna muzyka?

- Tak - mówię - jak delikatna, kojąca muzyka.

Przychodzi drugi ociemniały i pyta:

- Czym jest kolor zielony?

I mówię mu, że jest podobny do miękkiej satyny, bardzo miękkiej i kojącej w dotyku. Następnego dnia widzę, jak tych dwóch wygraża sobie nawzajem.

Jeden z nich mówi:

- Jest jak delikatna muzyka.

Na co drugi:

- Jest jak miękka satyna. I tak to trwa. Żaden z nich w gruncie rzeczy nie wie, o czym mówi, gdyby bowiem wiedzieli, milczeliby. I to tak właśnie jest. A nawet gorzej, ponieważ pewnego dnia przywracasz, powiedzmy, temu niewidomemu wzrok, a on siedzi w ogrodzie i rozgląda się wokół. Mówisz do niego:

- Teraz wiesz, jak wygląda kolor zielony.

A on odpowiada:

- To prawda. Słyszałem go trochę tego ranka.

Prawda jest taka, że otoczeni jesteście przez Boga i nie widzicie Go, bo coś o Bogu "wiecie". Ostateczną barierą w dostrzeżeniu Boga jest wasze wyobrażenie o Nim. Brak wam Boga, bo wydaje wam się, że "wiecie". Jest to straszny aspekt religii. Mówią o tym Ewangelie, że religijni ludzie "wiedzieli", a więc pozbyli się Jezusa. Najwyższa forma wiedzy o Bogu jest wiedzą o Bogu niepoznawalnym. Stanowczo zbyt wiele słychać gadaniny o Bogu, świat jest tym przesycony. Zbyt mało za to jest świadomości, zbyt mało miłości, zbyt mało szczęścia - ale nie nadużywajmy i tych słów. Zbyt mało porzuceń iluzji, odrzuceń błędów, rezygnacji z własnych uwikłań i zbyt wiele okrucieństwa. Zbyt mało świadomości. I to jest przyczyna cierpienia świata, a nie brak religii. Religia dotyczyć ma przebudzenia, ma mówić o braku świadomości. Spójrzcie, jacy jesteśmy zdegenerowani. Odwiedźcie mój kraj i zobaczcie, jak zabijają się nawzajem z powodu religii. Znajdziecie to wszędzie. "Ten, który wie, nie mówi. Ten, który mówi, nie wie". Wszystkie objawienia są niczym innym, jak tylko palcem wskazującym na księżyc. Tu na Wschodzie mówimy: "Kiedy mędrzec wskazuje księżyc, idioci patrzą na palec"."