Wyspowe mamy gorąco zapraszamy! Doradzimy, pogadamy-razem sobie radę damy!

[Katerina_00]

Napisane przez potty

na co narzekasz? ja nie pamietam kiedy spalam dluzej niz do 8! a to i tak z przerwa w nocy

a moje male jest obudzone 5.30 i impreza wtedy

co do nacisków rodziny u nas to samo bylo,tylko ja nie wiem po co im wnuk,jak do Pl nie jedzimy prawie w ogole?
teraz na tapecie jest przyjazd,a ja mowie im,ze dla mnie podróż samolotem jest stresujaca a co dopiero dla niemowlaka i czy chca go narazać na taki stres? no ale tych pytań chyba sie nie uniknie...
to samo ze ślubem,my mamy cywilny,wszyscy nosimy jedno nazwisko(męża) a oni,kiedy kościelny...Kurde,mieszka nia nie mamy,maly rośnie a my mamy robić weselicho w PL? ja z moja rodzina zyje jak zyje a męża rodziny nie znam-więc jaki sens?
po drugie do ślubu kościelnego tradycja nakazuje założyć biała suknie-ktorej tren bedzie niósło moje kilkuletnie dziecko ? dla mnie to hipokryzja i tyle no ale babciom nie przegadasz,ma byc ślub i tyle bo oni chca....

[potty]

Katerina, ale Daniel ma 3 miesiace! dajze chopakowi spokoj!

ja mialam raczej wieksze wesele, bo wlasnie mamy i babcie biadolily
i szczerze przyznam, ze nie byla to impreza mojego zycia
wolalabym ceremonie w malym gronie i do tego skromny obiad w restauracji dla najblizszych
ale coz... wyszlo jak wyszlo

[domciatko]

a ja nic nie mam.
ani cywilnego, ani kościelnego.
poza tym moi rodzice po rozwodzie, więc jak tylko by zaczęli my biadolić, to bym od razu powiedziała, że po co mam ślub wziąć? aby później rozwód tak jak oni?
ale na szczęście nikt o ślubie mi nic nie mówi, także mam spokój.

[dulcynea]

Napisane przez ursull

dulcynea ja przyjechałam do UK na rok,a jestem tu juz 7 lat i raczej zostanę na wieki wieków Ja też nie lubię spacerów i wychodze tylko,gdy jest dość ładna pogoda, wtedy najczęściej na plac zabaw lub do parku. W weekendy,gdy TŻ ma wolne ,to robimy sobie długie wycieczki i zawiedzamy okolicę. Ja mam o tyle fajnie,że mamy ogromny ogród,więc dzieci dużo czasu spędzają na świeżym powietrzu. Obok mam tez dwa duże place zabaw i dwa parki,ale nie lubię tam sama z dziećmi chodzić. Mam tutaj też jedną koleżankę -Czeszkę,ale spotykamy się dość rzadko. Moje dzieci już są dość spore,więc u nas inaczej to wygląda. Dopóki Milenka była mała (a Aarona jeszcze nie było) to robiłam tak samo jak ty,bo ona i tak nie interesowała się dziećmi, na plac zabaw też była za mała,więc dużo zajęć w domu i spacerki w samotności lub z TŻ Potem zaczęłam chodzić z nią na play group,ale strasznie się tam męczyłam. Kompletnie nie mój świat Od września Milka idzie do przedszkola,obok mieszka mnóstwo dzieci,więc kontakt z rówieśnikami ma Co do angielskiego to rozumiem twoje blokadę,ale uważam,że powinnaś się trochę przemóc. To,że w szkole się z ciebie nabijali,nie znaczy,że Anglicy tez będą. Mnie blokada puściła dopiero po dwóch latach pobytu tutaj. Z natury jestem bardzo nieśmiała i bojaźliwa. Niestety czasem trzeba się przemóc. A jak idziesz coś załatwić (lekarz,bank,etc.) to jak się dogadujesz?

Nie twierdzę, że mi się tu nie podoba i że nie wiem jak mi tu źle, wręcz przeciwnie - bardzo polubiłam mieszkanie tutaj. Jest tyle fajnych rzeczy do kupienia, jakoś prościej z wszystkim, inaczej... Ale mnie jednak ciągnie do pl... Do tego domu z ogrodem, mini lasku sosnowego z tyłu, do robienia grilla, posawienia sobie basenu czy piaskownicy. Tutaj domy klitkowate, zawilgocone...
Chociaż gdybym była milionerem chciałabym sobie kupić angielski zameczek Przepiękne są

My tu mamy fajną okolicę - jest lasek, jakiś rezerwat przyrody całkiem niedaleko, pagórki i wzgórki i plac zabaw (chociaż tam zawsze prawie banda nastolatków siedzi, więc nie zbaczam). Jedyny minus to pchanie wózka pod górkę, albo utrzymanie go przy zjeździe z górki. Ale jak już odzyskam oddech, to się zazwczaj cieszę

Też bym chciała drugie dziecko, a nawet i trzecie, ale jeszcze nie teraz... Poza tym namawiam tż żebyśmy ze dwójeczkę adoptowali (takie tylko myśli na razie) jak nasze podrosną. Jeśli się uda z domem bez wielkich batalii w sądach, to będzie na tyle miejsca, żeby jakimś dzieciaczkom dzieciństwo dać

Raczej nie chodzę do banku, nawet nie używam karty... Jakoś wolę gotówkę, a poza tym zazwyczaj na koncie nic nie ma ;] Raz byłam, żeby mnie przypisać do konta, ale to z tż.
Lekarza załatwiam razem z Michem i tż, zbiorczo jeśli coś potrzebujemy. Chociaż byłam w szpitalu po porodzie i na jakiś tam pobraniach krwi, teście na glukozę sama... Jakoś sobie poradziłam, ale to naprawdę awaryjnie, zazwyczaj targam ze sobą tż...
Może się wydawać, że nie robię postępów, ale staram się choć powoli - dawniej np. trzęsłam się ze strachu, gdy byłam sama i ktoś pukał do drzwi, a teraz po prostu otwieram. Tłumaczę sobie, że to tylko akwizytor/ świadkowie / ktoś szukający poprzednich lokatorów lub listonosz, więc nawet jeśli mnie nie zrozumieją, to i tak sobie pójdą... I już nie rozpaczam, gdy mam wyjść do sklepu po głupie mleko, bo może coś sprzedawca do mnie powie, a może spotkam na klatce sąsiada, tylko idę i kupuję.
Bardzo małe kroki - wiem... ale i tak mnie cieszą

[Katerina_00]

Napisane przez potty

wolalabym ceremonie w malym gronie i do tego skromny obiad w restauracji dla najblizszych
ale coz... wyszlo jak wyszlo

my tez taki cywilny tutaj w uk,nam to pasi

[ursull]

Spacer zaliczony,obiad zrobiony,nawet z reklamacją zadzwoniłam Dostałam w końcu green book i zaproszenie na spotkanie z midwife na 23.05.12. Ciekawe na kiedy usg mi ustawią,bo chciałabym jak najszybciej wiedzieć czy mam kupować ubranka podwójnie czy pojedynczo

Napisane przez blonde_hair

ja tez mialam blokade dosc dlugo...
odwazylam sie mówic jak zauwazylam,ze ludzi sa chetni pomocy, staraja sie wysluchac itp. Tylko co mnie do tej pory meczy to nie znosze rozmow telefonicznych, ale i z tym daje rade, tylko bywaja stresujace
I nie ma naprawde sie czego obawiac

dla mnie rozmowy tel tez nadal nei sa przyjemnością,szczególnie ,gdy trafiam na kogoś malo cierpliwego i niemiłego,lub nie Anglika,którego angielski bywa gorszy od mojego Nienawidzę dzwonić do Inland Revenue,bo tam trzeba czekać i czekać,a jak już się połączysz to są bardzo niemili. Kiedyś tak nie było,od jakichś dwóch lat ta obsługa klienta tak spadła na psy Nie znoszę tez dzwonić do BT (ale to już mam za sobą,bo zerwaliśmy z nimi umowę ),do EON. Ale jak trzeba to trzeba

Napisane przez blonde_hair

nie Ursull i nawet nie pomyslalam tak...tylko ja patrze na siebie i nie wiem czy JA bym potrafila sama ze wszystkim sobie dac rade. Jestem dosc zorganizowana, ale naprawde niewiem czy bym sprostała dwojce brykajacych maluchowSeba jest bardzo zywiolowym dzieckiem i mysle,ze nie byloby lekko w tym momencie...

I nie wytykam nikomu ilosc dzieci, to kazdego indywidualna sprawa, kazdy wie, czego pragnie i co moze dziecku dac
Wiem,z e mala róznica wieku jest najlepsza dla rodzenstwa, ale zmuszac sie nie bede skoro uwazam ze zwyczajnie nie dam sobie rady z dwojka.

Co do wieku to ja juz kolo 30

potrafiłabyś potrafiła,jak mus to mus Myślisz,że ja nie miałam obaw,że nie mam ich teraz? Wszystko jest kwestia organizacji,ale fakt,że po pierwsze trzeba chcieć,po drugie mieć warunki,po trzecie wiedzieć czego oczekuje się od życia. Nie każdy przecież musi rodzić dzieci jedno po drugim,a zmuszanie się do tego to już w ogóle nie wchodzi w grę I dodam,że zarówno Milenka jak i Aaron też są bardzo żywiołowi,muszę mieć oczy wszędzie,bo ciągle są w ruchu i ciągle coś kombinują,nie koniecznie dobrego i bezpiecznego Przyznaję jednak szczerze,że czasem mam po prostu dość i najchętniej uciekłabym na koniec świata. No i ten problem barku babci,do której można by dziecko podrzucić faktycznie czasem doskwiera

Napisane przez Kinqaa

tylko, że nikt tutaj nie stwierdził, że kobieta , która ma rok po roku dzieci, czy ma więcej niż jedno jest w jakiś tam sposób gorsza...
chociażby ja nie zauważyłam żadnego takiego tekstu co by to określał... więc nie wiem skąd to wzięłaś
ja np. chcę mieć dwójkę, ale teraz sobie nie wyobrażam, bo mam żywe dziecko, i w sumie się cieszę, bo wolę mieć żywwe niż jakieś które siedzi tylko w kącie... i nie daje znaku życia o sobie...
w każdym razie - nie wiem skąd wzięłaś to, że np. 'housewife' jest gorsza w jakiś tam sposób od osoby, która pracuje i ma dziecko

ale ja też nie napisałam,że ktoś tak stwierdził,wyraziłam tylko swoje zdanie,jako reprezentantki tej drugiej strony medalu Dodam tylko,że moje dzieci do tych siedzących w kącie nie należą,a wręcz przeciwnie

Napisane przez blonde_hair

tez Cie lubie

Napisane przez potty

ursull widzisz... to nie tak...
ja szczerze podziwiam kobiety, ktore decyduja sie na rodziny wielodzietne, ktore zamiast chodzic do pracy decyduja sie na zajecie sie domem i dziecmi...
ja tak nie potrafie!
trzeba do tego miec usposobienie i cechy charakteru, ktorych ja nie posiadam
to nie tak, ze jestem jakos slepo nastawiona na kariere i zycie zawodowe. ze rodzina sie nie liczy. chyba raczej cenie sobie swiety spokoj i to ze przez kilka godzin dziennie robie cos innego niz zabawa z eM, gotowanie, sprzatanie, itd... tym bardziej, ze moj chlop niewiele mi pomaga. ja mam eM przez caly weekend tylko dla siebie i przez 1h rano i 3h wieczorem w tygodniu i naprawde mi to wystarcza. ot inna jestem... moze to tez kwestia lenistwa i wygodnictwa?
naprawde odzylam jak zaczelam prace, mniej sie denerwuje i jakos czuje ze jestem bardziej 'poukladana', a ja lubie miec wszystko w grafiku

szczerze podziwiam, bo ja tak nie potrafie, mecze sie z tym
i nie widze w takich wyborach nic gorszego

kochana,a ja mogę napisać o tobie to samo . Ja szczerze podziwiam kobiety,które potrafią łączyć karierę z opieka nad ogniskiem rodzinnym i potrafią znaleźć na to złoty środek .Ja też próbowałam to zrobić,ale stwierdziłam,że jednak jako mama na full time czuję się najlepiej. Przed dziećmi narobiłam się już kariery,napracowałam na różnych stanowiskach,pod ogromną presją nieraz i czułam się z tym dobrze,ale okazało się,że jako mama czuję się jeszcze lepiej. Chcę wrócić do pracy,ale jak na razie nie szybko to nastąpi Zobacyzmy co los przyniesie. Marzy mi się otwarcie kawiarenki z galerią,trochę w stylu Art Nouveau i ciągle się tego marzenia trzymam Bez tego to pewnie bym zwariowała,bo jednak mimo mej wielkiej miłości do dzieci,czasem szlag mnie trafia,że jestem uwiązana do niech na 24h

Napisane przez domciatko

Kinga ja od 4 lat jestem z moim partnerem. decyzja o dziecku długo w nas dojrzewała. dyskutowaliśmy, myśleliśmy. Nie chciałam się spieszyć, bo a tu pracy nie miałam, to mieszkanie malutkie, zapleśniałe. Mój chłopak też długo nie był gotowy, a ja nie chciałam naciskać za bardzo. I jakoś tak wyszło, że czekaliśmy.
Ale zawsze chciałam urodzić przed 30 także mam pół roku na zajście w ciąże. Liczymy, że się uda)

znajomi moi czasami bywają okrutni, niewyrozumiali.
mojemu ojcu się łatwo mówi, bo mieszka 900 mil ode mnie, nie będzie pomagał w wychowaniu. łatwo się mu mówi.
ja mieszkam od 4 lat w Anglii, nie mam tu rodziców, ani babci, której mogłabym podrzucić dziecka w razie "w". także ten aspekt też opóźniał moją decyzję. i strach i obawa o ta samotność z dzieckiem.
i czasami ludzie myślą, że ja koniecznie potrzebuje ich rady i uwagi. i wchodzą z butami w moje życie i to boli.

fakt,że brak rodziny do pomocy tutaj,to spory problem. Macierzyństwo na emigracji moim zdaniem jest o wiele trudniejsze,niż w Polsce,wśród rodziny,ale nie zamieniłabym tego,bo nikt mi się nie wtrąca i mam święty spokój od ich głupich uwag I trzymam kciuki za poród przed 30

Napisane przez dulcynea

Nie twierdzę, że mi się tu nie podoba i że nie wiem jak mi tu źle, wręcz przeciwnie - bardzo polubiłam mieszkanie tutaj. Jest tyle fajnych rzeczy do kupienia, jakoś prościej z wszystkim, inaczej... Ale mnie jednak ciągnie do pl... Do tego domu z ogrodem, mini lasku sosnowego z tyłu, do robienia grilla, posawienia sobie basenu czy piaskownicy. Tutaj domy klitkowate, zawilgocone...
Chociaż gdybym była milionerem chciałabym sobie kupić angielski zameczek. Przepiękne są

My tu mamy fajną okolicę - jest lasek, jakiś rezerwat przyrody całkiem niedaleko, pagórki i wzgórki i plac zabaw (chociaż tam zawsze prawie banda nastolatków siedzi, więc nie zbaczam). Jedyny minus to pchanie wózka pod górkę, albo utrzymanie go przy zjeździe z górki. Ale jak już odzyskam oddech, to się zazwczaj cieszę

Też bym chciała drugie dziecko, a nawet i trzecie, ale jeszcze nie teraz... Poza tym namawiam tż żebyśmy ze dwójeczkę adoptowali (takie tylko myśli na razie) jak nasze podrosną. Jeśli się uda z domem bez wielkich batalii w sądach, to będzie na tyle miejsca, żeby jakimś dzieciaczkom dzieciństwo dać

Raczej nie chodzę do banku, nawet nie używam karty... Jakoś wolę gotówkę, a poza tym zazwyczaj na koncie nic nie ma ;] Raz byłam, żeby mnie przypisać do konta, ale to z tż.
Lekarza załatwiam razem z Michem i tż, zbiorczo jeśli coś potrzebujemy. Chociaż byłam w szpitalu po porodzie i na jakiś tam pobraniach krwi, teście na glukozę sama... Jakoś sobie poradziłam, ale to naprawdę awaryjnie, zazwyczaj targam ze sobą tż...
Może się wydawać, że nie robię postępów, ale staram się choć powoli - dawniej np. trzęsłam się ze strachu, gdy byłam sama i ktoś pukał do drzwi, a teraz po prostu otwieram. Tłumaczę sobie, że to tylko akwizytor/ świadkowie / ktoś szukający poprzednich lokatorów lub listonosz, więc nawet jeśli mnie nie zrozumieją, to i tak sobie pójdą... I już nie rozpaczam, gdy mam wyjść do sklepu po głupie mleko, bo może coś sprzedawca do mnie powie, a może spotkam na klatce sąsiada, tylko idę i kupuję.
Bardzo małe kroki - wiem... ale i tak mnie cieszą

pocieszę cię,że ja przez pierwszy tydzień po przylocie tutaj w ogóle z pokoju nie wychodziłam i nie otwierałam nikomu drzwi,bo się bałam kontaktu z Anglikami Dużo czasu mi zajęło zwalczenie blokady,tym bardziej,że gdy tu przyjechałam to nie znałam ani słowa po angielsku,bo całe życie uczyłam się niemieckiego Dużo pomogła mi praca w farm shopie wśród ludzi i z klientami. Chcąc nie chcąc mówić musiałam. Teraz,po 7 latach tutaj mogę powiedzieć,że mówię dość dobrze po angielsku,ale nadal muszę się sporo nauczyć Każdy krok,nawet tej najmniejszy jest ważny,oby tak dalej,a sama się zdziwisz,kiedy zaczniesz swobodnie rozmawiać z takim np. akwizytorem

Napisane przez Katerina_00

my tez taki cywilny tutaj w uk,nam to pasi

my też mamy tylko cywilny i braliśmy go tutaj,tyle nam wystarczy. Kiedyś coś tam TZ wspomniał o kościelnym,ale szybko doszliśmy do porozumienia a tym temacie i absolutnie jesteśmy na nie

[blonde_hair]

Napisane przez ursull

Spacer zaliczony,obiad zrobiony,nawet z reklamacją zadzwoniłam Dostałam w końcu green book i zaproszenie na spotkanie z midwife na 23.05.12. Ciekawe na kiedy usg mi ustawią,bo chciałabym jak najszybciej wiedzieć czy mam kupować ubranka podwójnie czy pojedynczo



dla mnie rozmowy tel tez nadal nei sa przyjemnością,szczególnie ,gdy trafiam na kogoś malo cierpliwego i niemiłego,lub nie Anglika,którego angielski bywa gorszy od mojego Nienawidzę dzwonić do Inland Revenue,bo tam trzeba czekać i czekać,a jak już się połączysz to są bardzo niemili. Kiedyś tak nie było,od jakichś dwóch lat ta obsługa klienta tak spadła na psy Nie znoszę tez dzwonić do BT (ale to już mam za sobą,bo zerwaliśmy z nimi umowę ),do EON. Ale jak trzeba to trzeba



potrafiłabyś potrafiła,jak mus to mus Myślisz,że ja nie miałam obaw,że nie mam ich teraz? Wszystko jest kwestia organizacji,ale fakt,że po pierwsze trzeba chcieć,po drugie mieć warunki,po trzecie wiedzieć czego oczekuje się od życia. Nie każdy przecież musi rodzić dzieci jedno po drugim,a zmuszanie się do tego to już w ogóle nie wchodzi w grę I dodam,że zarówno Milenka jak i Aaron też są bardzo żywiołowi,muszę mieć oczy wszędzie,bo ciągle są w ruchu i ciągle coś kombinują,nie koniecznie dobrego i bezpiecznego Przyznaję jednak szczerze,że czasem mam po prostu dość i najchętniej uciekłabym na koniec świata. No i ten problem barku babci,do której można by dziecko podrzucić faktycznie czasem doskwiera




fakt,że brak rodziny do pomocy tutaj,to spory problem. Macierzyństwo na emigracji moim zdaniem jest o wiele trudniejsze,niż w Polsce,wśród rodziny,ale nie zamieniłabym tego,bo nikt mi się nie wtrąca i mam święty spokój od ich głupich uwag I trzymam kciuki za poród przed 30

super i za green book
Dobrze ze masz juz umowiona wizyte

Oj tak co do rozmów telefonicznych mam takie samo zdanie

Pewnie,ze jak bym musiala to bym potrafila i jestem taka osoba,ze im wiecej mam na glowie tym bardziej potrafie sie zorganizowac, ale widze jak mi czasem trudno z jednym Seba jest, wiec tylko sobie moge wyobrazic co by bylo gdyby Seba mial teraz rodzenstwo...
I naprawde podziwiam podwójne mamy, zwlaszcza z mala roznica wieku
Mi sie czasem wydaje, ze mam za mało cierpliwosciW ogóle jestem pedantyczna, lubie porzadek, wszystko poukladane itp.i takie tez chce miec zycie

zgadzam sie


Co do slubow i wesel...my mielismy slub koscielny i dosc duze wesele i wcale tego nie zalujeTak chcielismy, tak mi sie marzylo i tak było

Spadam niedlugo do pracy

Milego weekendu

[Darianna25]

Napisane przez czarnula4321

o widzę że nie jestem dzisiaj sama z tym porannym wstawaniem

Ja do pracy ale mój mąż też długo nie pospał bo o 6.00 Ola się obudziła.

Napisane przez Kinqaa

good morning!

dzięki za odpowiedzi
ursull pytam, bo nie miałam jeszcze tu wyrywanego zęba, a słyszałam,że się odbywa tu w szpitalu...
miałam wyrywaną szóstkę dolną w PL, prywatnie
ale ósemki to już grubsza sprawa



Młoda wstała po 7 już nie pamiętam kiedy spałam do 9:30 max.
ma-sa-kra
Od razu jak wstała kazała mi siebie uczesać i kitkę zrobić zaskakuje mnie z dnia na dzień te moje dziecię ..

Do 9.30 nigdy tak nie miałam.

Ja miałam rwanego zeba w gabinecie.

Napisane przez potty

Kingaa ja naprawde mam tak samo. kladziemy eM o 20.00 - 20.30. budzi sie zazwyczaj ok 2 w nocy i rano w okolicach 7.00, czasami pospi do 7.30. i tez tylko ja do niej wstaje w nocy. przyzwyczailam sie, ale marze o PRAWDZIWYM snie

Dokladnie mam to samo.

Napisane przez czarnula4321

tak to prawda taki domek można wykupić po 10 latach użytkowania jest to połowa wartości domu jakoś tak hmm nie wiem czy tak się opłaca bo i tak musisz kase włożyć, jakieś tam progi mają ale głównie zależy od przeludnienia

To zalezy też od firy od której się dostało domek/mieszkanie.Niektóre nie wyrażają zgody na wykup.

Napisane przez domciatko

10 sierpnia bede miala 29 lat

A ja 6tego ale trochę wiecej niż ty.

Napisane przez domciatko

no dokładnie.
ja sobie codziennie wyobrażam jak to będzie jak mój paul pójdzie do pracy a ja w domu, bez doświadczenia, bez "mamy", o która mogę zapytać o cokolwiek, bez prawa jazdy. i powiedzmy dziecko ma gorączkę albo płaczę od 5 godzin. i co robić.
takie codzienne rzeczy mnie przerażają. że zawalę, że nie dam rady. a później po 9 miesiącach do pracy muszę wrócić, na kilka godzin tygodniu, i z kim to maleństwo zostawić. nie mam tu ani bliskiej przyjaciółki, ani rodziców. i co zrobić.

no ale po rozmowach, przemyśleniach się porozjaśniało, przecież są rodzice paula, mieszkają daleko, ale są, mogą w godzine dojechac do nas. w pracy już zapowiedzieli, że dadzą mi luźne godziny do dogadania, mogę nawet 18 godzin na tydzień pracować.
i już kilka osób zapowiedziało, że i ubranka i łóżeczko da.
także liczę i wierzę, że się uda, i będzie mi dane być dobrą szczęśliwą mamą

Na prawko wybierz się już jak możesz.
Od porad masz nas od wygadania się również masz nas

[***luna]

Jakoś nie mam głowy do cytowania, ale:

dzieci: ja dzieci lubię i chciałam zawsze mieć minimum trójkę.
W tym momencie jest 2, na trzecie nie mam siły: ani fizycznie ani psychicznie- przy trybie życa który prowadzę.
Natomiast dobrze wiem, ze gdybym nie pracowała, nie studiowała to bez problemu byłabym w stanie zająć się i piątką dzieci. A jeszcze, gdyby fundusze na to były
Bajeczka. Widuję takie mamuski pod szkołą. Dziecko odprowadzą, później pójda pobiegać z koleżanką, może jakiś wolontariacik, może jakieś zakupy czy obiadek Phi. zycie jak w Madrycie
presja otocznia: żadnej presji nie odczuwam i nie odczuwałam. Ani co do ślubu ani co do chrztu.
Język moja opinia jest taka,że jak ktoś jest na emigracji to języka powinien się nauczyć. Nie rozumim ludzi, którzy po prawie 10letnim pobycie w tym kraju nie potrafią zrozumieć prosztych wiadomości w radiu, telewizji czy prasie.
Nie rozumiem ludzi, którzy mają tylko i wyłącznie polską telewizję i nie uczą się języka angielskiego.
Znam poblemy z blokadą, bo gdy przyjechałam to mój angielski był w najlepszym wypadku podstawowy.
Teraz też mi się blokady zdarzają, głównie jak rozmawiam z ludźmi posługującymi się językiem bardzo wysokim. Do tego mi jeszcze bardzo, bardzo daleko. Kiedyś jednak i ten poziom osiągnę.


W tym momencie godzę swój rozwój i życie rodzinne; jednak wiem, ze sprawdza się to tylko w wymiarze krótkoterminowym. Gdybym miała przezyć jeszcze jeden taki rok, to nie ma mowy.

[justine_]

My też ślubu nie mamy. zareczeni już od dwóch lat jesteśmy, ślub miał być w tym roku, ale przełożyliśmy ze względów finansowych na kolejny.. zobaczymy jak to bedzie A dzieci marzy mi sie trójka,myśle ze fajnie by było urodzić jak mały pujdzie do szkoły, ale to tez nie zawsze da sie zaplanować

Co do języka to też na początku cięzko mi sie było przelamać... bałam sie gadać w towarzystwie moje TZ (anglika) zeby wstydu nie było Teraz po 5ciu latach nie mam problemów, w zasadzie nie czuje jakbym mowiła w obcym języku, choć z drugiej strony 9 miesiecy spedzonych w domu z Tymkiem sprawiło, ze troche gorzej mówie.

Luna, znałam wlasnie takie osoby ktore są tutaj po 6-7 lat a podstawowych zwrotów nie znają.. tylko polska telewizja, tylko polskie sklepy, polski znajomy w banku i jakoś sobie radzą.. ale przeraża mnie to. Niewiem jak można zdecydować sie przyjechać do obcego krają u nie chcieć choć troche sie nauczyć języka.. no i przedewszystkim zaintegrować sie ze społeczeństwem

Co do wczesnego wstawania to Tymek wstał dzisiaj o... 5tej. I tak od kilku dni.. makabra!

[domciatko]

Napisane przez Darianna25

Od porad masz nas od wygadania się również masz nas

o jak miło))
dziękuję!!

ja dopiero z pracy wróciłam.
strasznie zmęczona byłam dziś w pracy, normalnie oczy mi się zamykały, brak sił na cokolwiek.
ale w domu czekała na mnie niespodzianka, kuchnia posprzątana i pizza w piekarniku. no kochany ten mój mężczyzna

[ewi83]

HEj,

A moje dziecko dalo mi dzisiaj pospac do 9 ( ostatnio rzadko mu sie to zdarza) i od ponad godz jest juz w lozku Wieczorek na wizaz i mezusia

Potty- my za tydzien jedziemy do Cornwall. Wynajmujemy tam domek dla 6 osob. Jak wroce dam znac jak bylo
Ale jesli ty liczysz na lezakowanie na plazyi w sloneczku- to ja bym raczej na UK nie liczyla Chociaz mam nadzieje ze przy takiej kipeskiej wiosnie lato bedzie piekne i sloneczne


Slub mam koscielny- bo zawsze o takim marzylam Wesele tez bylo dosc chuczne- bo takie tez chcialam
NIkos - ochrzczony w mojej religii ( tz jest protestantem) bo to ja czulam taka potrzebe ( choc presja ze strony rodzicow tez byla).

Co do jezyka- umialam bardzo malo po przyjezdzie tutaj, mieszkalam z siostra i jej mezem (anglik) i strasznie mnie denerowalo to ze nie umiem z nim normalnie pogadac, trafilam na bardzo fajnych ludzi w pracy, potem na mojego tz i juz nie boje sie mowic po angilesku. w domu mam tylko angielska tv ( nie chcialam polskiej wlasnie ze wzgledu na jezyk), ksiazki tylko w jezyku angielskim.

Co do znajomych- to mam bardzo malo wsrod nich polakow- jedyni ktorzy sa, to sa to znajomi jeszcze z PL. Wiekszosc moich znajomych to obcokrajowcy.

[blonde_hair]

Napisane przez ewi83

w domu mam tylko angielska tv ( nie chcialam polskiej wlasnie ze wzgledu na jezyk), ksiazki tylko w jezyku angielskim.

a ja mam pl tv i nie wyklucza wcale ogladania angielskiej

---------- Dopisano o 08:23 ---------- Poprzedni post napisano o 08:20 ----------

Napisane przez justine_

Luna, znałam wlasnie takie osoby ktore są tutaj po 6-7 lat a podstawowych zwrotów nie znają.. tylko polska telewizja, tylko polskie sklepy, polski znajomy w banku i jakoś sobie radzą.. ale przeraża mnie to. Niewiem jak można zdecydować sie przyjechać do obcego krają u nie chcieć choć troche sie nauczyć języka.. no i przedewszystkim zaintegrować sie ze społeczeństwem

dokladnie
mój maz pracował z kilkoma takimi osobami, ktorzy twierdzili,ze po co im ang. jak juz wszedzie mozna dogadac sie po polsku
Dziecko chodzi do szkoly, zna jezyk to pewne rzeczy ,,wykona,,za rodzicow


Dzien dobry

Wrocilam z pracy i ide do lozka...zatem dobranoc

[czarnula4321]

Witam,

ja dzisiaj jestem umówiona na randkę z potty

telewizję mamy angielską i nie chcę polskiej

[domciatko]

mój tż to anglik, więc siłą rzeczy mówię po angielsku. początki jak u wszystkich były ciężkie, blokada, wstyd, ale później jakoś się otworzyłam i już problemu nie mam. tylko czasami jeśli chodzi o jakiś specjalistyczny język, bankowy, medyczny, chemiczny, polityczny to się zacinam i brakuje mi słów.

telewizję mamy polską i angielską)
mój tż stara się uczyć polskiego, dużo rozumie, pojedyncze słowa łapie, ale nie chce mówić) haha, tylko takie proste zwroty jak:
"duża dupa"
"patrz się i ucz"
"idź"
"daj mi"
"boże daj mi siłę" itp
mój tż ma w pracy kilka polaków i co trochę przychodzi do domu i pyta co to znaczy: "chuju", "pokaż cycki", "debilu" itp. także takich cudów go nasi rodacy uczą)

[beafrance]

Napisane przez czarnula4321

Witam,

ja dzisiaj jestem umówiona na randkę z potty

ale Wam fajnie milego spotkanka!

Napisane przez domciatko

mój tż ma w pracy kilka polaków i co trochę przychodzi do domu i pyta co to znaczy: "chuju", "pokaż cycki", "debilu" itp. także takich cudów go nasi rodacy uczą)

no to sie posmialam z rana
Ale ladny poranek, cieplo
na termometrze pierwszy raz od tyggoooooodni nie 7 stopni a prawie 15 !

[domciatko]

u nas też cieplutko, słońce już na ogrodzie widać.
ja dziś wolne mam i oczywiście chciałam pospac dłużej, ale nie, nic z tego.
o 8 rano telefon z pracy czy przyjde na overtime, bo oczywiście ktoś sobie nie przyszedł i brakuje im ludzi. no dajcie spac ludzie!
no i jak juz wstalam do telefonu to juz nie moge zasnac

[czarnula4321]

Napisane przez domciatko

mój tż to anglik, więc siłą rzeczy mówię po angielsku. początki jak u wszystkich były ciężkie, blokada, wstyd, ale później jakoś się otworzyłam i już problemu nie mam. tylko czasami jeśli chodzi o jakiś specjalistyczny język, bankowy, medyczny, chemiczny, polityczny to się zacinam i brakuje mi słów.

telewizję mamy polską i angielską)
mój tż stara się uczyć polskiego, dużo rozumie, pojedyncze słowa łapie, ale nie chce mówić) haha, tylko takie proste zwroty jak:
"duża dupa"
"patrz się i ucz"
"idź"
"daj mi"
"boże daj mi siłę" itp
mój tż ma w pracy kilka polaków i co trochę przychodzi do domu i pyta co to znaczy: "chuju", "pokaż cycki", "debilu" itp. także takich cudów go nasi rodacy uczą)

hihihi o lol

---------- Dopisano o 10:19 ---------- Poprzedni post napisano o 10:17 ----------

Napisane przez beafrance

ale Wam fajnie milego spotkanka!


no to sie posmialam z rana
Ale ladny poranek, cieplo
na termometrze pierwszy raz od tyggoooooodni nie 7 stopni a prawie 15 !

A dziękuje w swoim imieniu i w imieniu potty ja tutaj tak z doskoku bo muszę się ogarnąć bo później wyruszamy ;d

U mnie też w miarę ciepełko jest tylko dość pochmurno ale co tam ważne że nie pada

[justine_]

Napisane przez domciatko

mój tż stara się uczyć polskiego, dużo rozumie, pojedyncze słowa łapie, ale nie chce mówić) haha, tylko takie proste zwroty jak:

z mową to pewnie dlatego że ma taka beriere jak i my miałysmy z angielskim

mój TZ mieszkal w Polsce przez dwa lata i świetnie sie polskiego nauczył. Chodził nawet na korepetycje, musiał pisać wypracowania, szlifować gramatyke. Bardzo mi tym zaimponował, bo inni aglicy których znałam nawet nie pomyśleli o tym, zeby sie nauczyć polskiego (no bo po co, jak kazdy mowi po angielsku) a on tak sie starał. Miał nawet znajomych którzy nie mówili po angielsku wiec spotykali sie i gadali tylko po polsku Teraz troche juz po zapominał bo od 6sciu lat mieszkamy tutaj a w domu rozmawiamy po angielsku,ale dalej jak przyjezdza do polski to pieknie gada z moim rodzicami. Az jestem zaskoczona ze dalej tyle pamieta nooo, to go wychwalilam

[domciatko]

Napisane przez justine_

z mową to pewnie dlatego że ma taka beriere jak i my miałysmy z angielskim

mój TZ mieszkal w Polsce przez dwa lata i świetnie sie polskiego nauczył. Chodził nawet na korepetycje, musiał pisać wypracowania, szlifować gramatyke. Bardzo mi tym zaimponował, bo inni aglicy których znałam nawet nie pomyśleli o tym, zeby sie nauczyć polskiego (no bo po co, jak kazdy mowi po angielsku) a on tak sie starał. Miał nawet znajomych którzy nie mówili po angielsku wiec spotykali sie i gadali tylko po polsku Teraz troche juz po zapominał bo od 6sciu lat mieszkamy tutaj a w domu rozmawiamy po angielsku,ale dalej jak przyjezdza do polski to pieknie gada z moim rodzicami. Az jestem zaskoczona ze dalej tyle pamieta nooo, to go wychwalilam

o proszę jak cudownie))
czyli można jak się chce
podziwiam Twojego męża)

[justine_]

noo, udowodnił że dla chcącego nic trudnego

Domaciatko, a ty jak długo juz w uk? Gdzie pracujesz jeśli można wiedzieć?

[domciatko]

Napisane przez justine_

noo, udowodnił że dla chcącego nic trudnego

Domaciatko, a ty jak długo juz w uk? Gdzie pracujesz jeśli można wiedzieć?

mieszkam W Anglii od 3,5 roku. A pracuje w domu pogodnej starości z ludźmi z demencją (że tak ładnie nawę)

[ewi83]

Napisane przez blonde_hair

a ja mam pl tv i nie wyklucza wcale ogladania angielskiej


Wrocilam z pracy i ide do lozka...zatem dobranoc

Ale ja wiem, ze u mnie by tak nie bylo napewno pl tv by przewazala- przynajmniej w ciagu dnia, jak tz w pracy

Napisane przez domciatko

mój tż to anglik, więc siłą rzeczy mówię po angielsku. początki jak u wszystkich były ciężkie, blokada, wstyd, ale później jakoś się otworzyłam i już problemu nie mam. tylko czasami jeśli chodzi o jakiś specjalistyczny język, bankowy, medyczny, chemiczny, polityczny to się zacinam i brakuje mi słów.

telewizję mamy polską i angielską)
mój tż stara się uczyć polskiego, dużo rozumie, pojedyncze słowa łapie, ale nie chce mówić) haha, tylko takie proste zwroty jak:
"duża dupa"
"patrz się i ucz"
"idź"
"daj mi"
"boże daj mi siłę" itp
mój tż ma w pracy kilka polaków i co trochę przychodzi do domu i pyta co to znaczy: "chuju", "pokaż cycki", "debilu" itp. także takich cudów go nasi rodacy uczą)

tak to zawsze pierwsze slowa, ktorych polacy ucza obcokrajowcow
moj tz duzo rozumie po polsku, ale nie chce za bardzo mowic ciagle powtarza , ze on anuczy sie polskiego jak ja naucze sie serbskiego albo szwedzkiego

NIkos dzis znowu dal nam pospac do 9 Spal od 19 do 9

[Darianna25]

Hej,

Napisane przez domciatko

mój tż ma w pracy kilka polaków i co trochę przychodzi do domu i pyta co to znaczy: "chuju", "pokaż cycki", "debilu" itp. także takich cudów go nasi rodacy uczą)

No to są podstawowe slówka, które należy przekazać obcokrajowcaU nas w pracy tez tak jest.

[czarnula4321]

Napisane przez Darianna25

Hej,


No to są podstawowe slówka, które należy przekazać obcokrajowcaU nas w pracy tez tak jest.

hihihi

[***luna]

Napisane przez domciatko

mój tż to anglik, więc siłą rzeczy mówię po angielsku. początki jak u wszystkich były ciężkie, blokada, wstyd, ale później jakoś się otworzyłam i już problemu nie mam. tylko czasami jeśli chodzi o jakiś specjalistyczny język, bankowy, medyczny, chemiczny, polityczny to się zacinam i brakuje mi słów.

telewizję mamy polską i angielską)
mój tż stara się uczyć polskiego, dużo rozumie, pojedyncze słowa łapie, ale nie chce mówić) haha, tylko takie proste zwroty jak:
"duża dupa"
"patrz się i ucz"
"idź"
"daj mi"
"boże daj mi siłę" itp
mój tż ma w pracy kilka polaków i co trochę przychodzi do domu i pyta co to znaczy: "chuju", "pokaż cycki", "debilu" itp. także takich cudów go nasi rodacy uczą)

W takich sytuacjach to cieszę się, że jestem jedyną Polką pracującą w naszej firmie w regionie.


Justine to się TZ postarał


Jak dziś pięknie było

[Katerina_00]

ja Szkotów słówek nie uczylam,aczkolwiek jeden mnie przywital w 1 dzien pracy słowami "spie.....aj" haha chyba ktos mu na opak wytlumaczyl,bo sie zdziwil jak mu przetlumaczylam co mowil.
Jednego nauczyłam nie słówka,a znaku "pijany"(ten gest dłonią w szyje)
normalnie jestem z siebie dumna

miałam smieszna sytuacje w srode.Przyszła do mnie znajnajoma,Szkotka,na sofie gdzies sie zaplatala Danielkowa gruszka do nosa,a ona sie mnie pyta "co to?"

[ewi83]

Hej,

JA mam dzisiaj samotny wieczorek NIkos juz w lozku, tz ze szwagrem w pubie ogladaja mecz a ja siedze sama Zaraz sobie jakis filmik wlacze i pewnie usne przed tv

A jutro robimy NIkosia urodzinki

[hanjah]

Napisane przez ewi83

A jutro robimy NIkosia urodzinki

Co planujecie robić? W domu czy jakieś wyjście? A jak w domu to co przygotowujesz do jedzenia?

My robimy w przyszłą sobotę

[ewi83]

Napisane przez hanjah

Co planujecie robić? W domu czy jakieś wyjście? A jak w domu to co przygotowujesz do jedzenia?

My robimy w przyszłą sobotę

W domu. Chcielismy ich zabrac do sali zabaw- ale troszke za duzo by nas to wynioslo
NIe robimy nic wielkiego Finger food- dla dzieci mini pizza, cisteczka, muffiny, owoce, 2 salatki ( gyros i pieczarkowa), skrzydelka z kurczaka, samosa. Jak pogoda dopisze to moze bedzie bbq

Kurcze teraz tak sobie mysle, ze chyba za malo tego jedzenia Chyba rano mnie jeszcze zakupy czekaja