Koty- część V

[Madzik_2905]

Moje małe zoo

[morenica]

Napisane przez olenkasz

Ale rewelacyjny ♥ śpi sobie słodko ^^




Dziękuję, tak jeden czarny, a drugi czarno-biały Kotki tzw. działkowe, nikt nie chciał przygarnąć, więc się zdecydowałam. Zawsze chciałam mieć kiciusie w domu, ale zawsze wiedziałam, że będą to właśnie takie znajdy. Nie chciałam kupować, tylko wziąć jakieś niechciane i uratować życie. Takie głupie podejście

Zrobiłam zdjęcia, co było wyczynem bo kotki szaleją na całego. Są bardzo ufne, wczoraj nawet zasnęły z nami na tapczanie Dzisiaj już zdążyły się zmęczyć i śpią

Załącznik 4802341


Załącznik 4802342

Na jednym zdjęciu zostały schwytane, celem sfotografowania, a na drugim widać jak po wieczornym dokazywaniu zasnęly na naszym tapczanie.
A karmę pokochały wcinają bez wąchania

Cudne maleństwa
Mam słabość do czarno-białych

Napisane przez magicspells

Nie wiem, czy jest to odpowiednie miejsce na tego typu porady, niemniej na dzień dzisiejszy mam problem: jak przekonać domowników do adopcji/kupna kota? Nie chodzi tu o kwestię pieniędzy, sama bym o wszystko zadbała pod tym względem. Mama jest przeciwna, bo uważa, że koty wszędzie narobią i wejdą. Mieliśmy parę lat temu kota typowo podwórkowego, który w domu przebywał z reguły rzadko, nie mówiąc nawet o leżeniu na kanapie, nie był nauczony korzystania z kuwety, więc narobił paru brzydkich niespodzianek. Pewnie to najbardziej wpłynęło na jej sprzeciw. A co do reszty... Są na nie chyba bardziej dla zasady.
Kicia miałaby być TYLKO w moim pokoju (mieszkam w domu), w jednym miejscu mieć dosłownie wszystko :<

Może macie jakieś propozycje? Próbowałam różnych argumentów. A, i nie mam alergii na koty.

Ciężki temat...
Moja mama nigdy się na kota nie zgodziła. Jedyne co to jak u Nich mieszkałam to królik, bo jak to moja mama powiedziała, że będzie krócej żył (jak na złość mamie żył 10 lat) i że siedzi w klatce to się nigdzie nie będzie ruszał. Ale jak tylko poszłam na swoje Mąż przyniósł kota i moja mama do tej pory, nawet jak kot mieszka w innym mieszkaniu nie jest do końca przekonana. Zależy wszystko jak bardzo jest nieprzekonana i dlaczego nie chce konkretnie. Co do narobienia gdzieś moja mama też sie o to bala - ale jak kiedys Kicia przyjechała do Niej i przez cała wizytę nigdzie nie zrobiła ten argumnet upadł.Bo to czyste stworzonko. Niestety, to że wszędzie wejdzie u Nas się potwierdza, a jak jeszcze Fiona wskakuje dosłownie wszędzie gdzie wyżej i może teraz im jest strasza to troszkę z tym lepiej, to to mamę wkurza moją.
Tak jak mówiły Dziewczyny pokazać parę stron (Nasze forum:p), porozmawiać i może się uda przekonać.

[xmania]

przepraszam, że wtrącę w ten dłuugi watek swoje 3 grosze jutro będe włascicielka małego kociaka. Jade odebrać z moim tż od naszych wspólnych znajomych( u nich mała szybko zginęłaby itp.) została znaleziona na środku ulicy która ma duże natężenie ruchu chwili brakowałoby do śmierci
u mnie w domu sprzeciwu nie ma mama, tata raczej też.O kocie wspominałam im już w maju. Lubia zwierzęta. Gorzej ze starszym bratem- jest sadystą i nienawidzi zwierząt. mam też psa starego kóry lubi koty- zawsze jak je znajdzie podbiega i "głośno się cieszy" na ich widok merdając ogonem chciałabym , żeby kot wychowywał się na dworzu(podwórku) i w domku, mam nadzieję że kot nie będzie miał charakteru niszczycielskiego- mam obawy żeby mi mebli nie poniszczył i nie załatwiał się w domu...

[Madzik_2905]

naucz go korzystania z kuwety, w razie w gdyby mu się zachciało jak będzie akurat w domu nie wszystkie koty to "niszczyciele" zależy na ile im pozwolisz i jak nauczysz...

[magicspells]

Dziękuję Wam za podpowiedzi )

[Siejusia]

Napisane przez olenkasz

Wstyd się przyznać, że jeszcze nie wiem co to Kk powiesz mi?
Kotek przymknął oko, wielce niekontent ze zdjęcia :P a poza tym ropieją im jeszcze oczka, ale przecieram regularnie wacikiem z ciepłą wodą.

Wcale nie jest to wstyd. Ja też na początku nie wiedziałam nic o kotach. Także nie przejmuj się Dziewczyny już powiedziały, także nie trzeba powtarzać
Spróbuj świetlik.

[laisla]

Moja mama całe moje dzieciństwo odmawiała posiadania kota i psa. Zgadzała się tylko na świnki morskie, toteż miałyśmy ich z siostrą chyba cztery pod rząd..Wczoraj nawet na ten temat rozmawiałam z moją córką, stwierdziłyśmy, że przez brak zwierząt moje dzieciństwo było uboższe, tym bardziej że od zawsze uwielbiałam wszelkie. A moja córka powiedziała, że jej dzieciństwo nie byłoby tak fajne gdyby od urodzenia nie miała obok kotów Z moją mamą to kiedyś spróbowałam nawet przemycić kota bez jej wiedzy i zgody, tata był wtajemniczony i przyniosłam płaczące kocie maleństwo..ona wtedy zaczęła pakować walizki ze słowami, że ona albo ten kot..I wracałam zaryczana tam skąd przyszłam z maluchem po przegranej wojnie Do mojej nauczycielki biologii, a później wstyd mi było na oczy jej się pokazać bo to już liceum było
Efekt był taki, że po wyjściu za mąż pojawiły się natychmiast zwierzaki, i tak już zostało.

[olenkasz]

Napisane przez anty_lopka

Olenkasz, bardzo mi miło, że nasze porady są przydatne My stosujemy żwirek Cat's Best Eco Plus i jesteśmy zadowolone. Wcześniej miałam Cat's Best Nature Gold i muszę przyznać, że jest rewelacyjny, jednak jego cena powala... Przy dwóch kotach chyba bym nie wyrobiła No, ale jakość kosztuje...

Ps.: Podoba mi się Twój avatar, bo uwielbiam Harry'ego

Dzięki, też uwielbiam sagę
no dokładnie, zgadzam się. za jakość się płaci, na niektórych rzeczach nie opłaca się oszczędzać. dzisiaj byłam na zakupach żywieniowych, dokupić moim piratom karmę.
Dla poznanianek mogę polecić zoologiczne w C.H Pestka (większy wybór), oraz Galerię Malta. Nie porównywałam cen, ale jest tam Animonda.

Napisane przez Madzik_2905

Moje małe zoo

urocze koty ten środkowy mnie zauroczył

[laisla]

Napisane przez Nimfa20

[FONT="Comic Sans MS"]Coś na wymęczone wyglądają [/

Bo ona przesiaduje na słońcu w upale czasami, a później wygląda jak nieszczęście zmęczone
Anty_lopka, Madzik, olenkasz cudowne puszystości

[Malla]

Napisane przez anty_lopka

Namów mamę niech przeczyta KOCIĄ STRONKĘ.

Bardzo lubię tę stronkę

Napisane przez magicspells

Nie wiem, czy jest to odpowiednie miejsce na tego typu porady, niemniej na dzień dzisiejszy mam problem: jak przekonać domowników do adopcji/kupna kota? Nie chodzi tu o kwestię pieniędzy, sama bym o wszystko zadbała pod tym względem.

Kot to nie chomik, decyzję powinni podjąć wszyscy mieszkańcy. Jestem całkowicie przeciwko postawieniu ich przed faktem dokonanym.

Napisane przez magicspells

Mama jest przeciwna, bo uważa, że koty wszędzie narobią i wejdą. Mieliśmy parę lat temu kota typowo podwórkowego, który w domu przebywał z reguły rzadko, nie mówiąc nawet o leżeniu na kanapie, nie był nauczony korzystania z kuwety, więc narobił paru brzydkich niespodzianek.

A sąsiedzi, znajomi i rodzina nie mają kotów i nie mogą zburzyć ich uprzedzeń?
Zresztą... nie zawsze jest tak pięknie. Kot może sikać ze stresu albo z choroby (nie tak rzadkiej), mój co kilka dni wymiotuje.

Napisane przez magicspells

Kicia miałaby być TYLKO w moim pokoju (mieszkam w domu), w jednym miejscu mieć dosłownie wszystko :<

To jest trochę awykonalne I smutne - cały świat w 1 pokoju.
Chcesz, aby tworzył klimat robiąc kupę 2x dziennie?
Mój potrafi sobie otworzyć drzwi i czmychnąć przez lekko uchylone.

[magicspells]

Napisane przez Malla

A sąsiedzi, znajomi i rodzina nie mają kotów i nie mogą zburzyć ich uprzedzeń?
Zresztą... nie zawsze jest tak pięknie. Kot może sikać ze stresu albo z choroby (nie tak rzadkiej), mój co kilka dni wymiotuje.

Pisałam już na ten temat.

Napisane przez Malla

To jest trochę awykonalne I smutne - cały świat w 1 pokoju.
Chcesz, aby tworzył klimat robiąc kupę 2x dziennie?
Mój potrafi sobie otworzyć drzwi i czmychnąć przez lekko uchylone.

Nie, jak już wspomniałam, to nie ja chcę go ograniczać. Mój poprzedni kot opanował śmietnik do perfekcji

[Malla]

Napisane przez magicspells

Pisałam już na ten temat.

Napisałaś tu 2 posty, zacytowałam jedyny o załatwianiu się.

Nie możesz zapewnić mamy, że nigdy nie narobi na buty, bo nigdy takiej pewności mieć nie będziesz i jeśli mama nie chce mieć zwierzęcia, to będąc na jej utrzymaniu i mieszkając w jej domu musisz się do niej dostosować Gdybyś przyniosła zwierzę do domu bez jej zgody, okazałabyś brak szacunku. Kiedyś będziesz mieć własne gniazdko, a w nim co tylko zapragniesz, może warto poczekać do tego momentu? Ja tak musiałam zrobić, bo nie dało się przekonać rodziców

Postaraj się wytłumaczyć mamie podczas spokojnej rozmowy oko w oko, czemu Ci zależy tak bardzo akurat na kocie. Właśnie - czemu? Spróbuj najpierw przekonać nas!

Kot to zobowiązanie na 20 lat, wymóg dobrego karmienia i systematycznych wizyt u weterynarza, czyli niemały nakład środków finansowych. Bez zniszczeń w domu się niestety nie obejdzie Do tego dochodzi dbanie o dobre samopoczucie kota, bo wbrew pozorom to nie wiecznie śpiące samotniki i mają kruchą psychikę, nie powinny być przerzucane z miejsca na miejsce i oczekują mnóstwo uwagi. Nie dziwię się, że mama ma wątpliwości i nie chce, by ten obowiązek spadł na nią, gdy Ciebie życie rzuci gdzieś daleko. Zrozum istotę jej uprzedzenia i udowodnij, że jesteś na to gotowa i wystarczająco odpowiedzialna, by przejąć całą opiekę nad żywym stworzeniem

Istnieje całkiem realna możliwość, że pomarudzą, pomarudzą i zakochają się w nim

Jeszcze jedno chciałam zasygnalizować - piszesz, że masz wakacje, więc uczysz się lub studiujesz. Zastanów się, co zrobisz, jeśli z powodu Twojego trybu życia kot uzna za swą panią Twoją mamę, a nie Ciebie? Jak to jej będzie się pchał na kolana, a Tobie co najwyżej łaskawie da dotknąć?
Jak brałam kota z chłopakiem, to przyznam, że bałam się, że uzna go za swojego pana, nie pozwalałam mu go karmić.

Napisane przez magicspells

Cieszę się, że popierasz moje zdanie i zauważyłaś, że ograniczanie go ma w planach moja matka.

Nie czytam w Twoich myślach, więc nie zrozumiałam. Napisałaś, że kot byłby tylko w Twoim pokoju, a nie "mama powiedziała, że jak go wezmę, nie będzie mógł wychodzić poza mój pokój". Sugeruje to Twoją świadomą decyzję, a nie ograniczenie przez rodzica. Skoro już doprecyzowałaś, co miałaś na myśli, to musisz przekonać mamę, że koty są z natury czyste, a jeśli coś się przydarzy, to Ty będziesz sprzątać, a nie ona. Niech wie, że zachowasz się odpowiedzialnie, a to nie jest tylko fanaberia.

Napisane przez magicspells

Oj, taaak. Poza tym mam wrażenie, że by go to strasznie męczyło ;x

Bardziej niż przestrzeń męczyłby go ruch za drzwiami, obcy mu ludzie odwiedzający pokój, codzienne odgłosy domowego życia, w którym nie brałby udziału...

Jeśli któryś z domowników nie życzy sobie kociej sierści na swoim fotelu, wystarczy wyrobić w sobie nawyk zamykania drzwi Chyba że trafi na takiego kota jak mój, który potrafi nawet otworzyć drzwi do mieszkania.

Napisane przez magicspells

Mój poprzedni kot opanował śmietnik do perfekcji

Koty raczej nie załatwiają się poza kocią toaletą bez powodu. Albo nie są dobrze przyuczone, albo nie pasuje im podłoże, albo chcą coś zasygnalizować. Kot wychodzący ma nieco inne przyzwyczajenia niż domowy. Osobiście jestem przeciwko wypuszczaniu domowych kotów na dwór. To ryzyko przejechania i chorób zakaźnych, częstsze zarobaczenie i nietypowe prezenty na poduszce, np. w postaci martwego nietoperza.

Wytłumacz mamie, że jak kot wykaże niepożądane zachowanie, postarasz się rozwiązać jego przyczynę, a nie tylko skutki. Pokaż jej, że podchodzisz do tego poważnie, dużo czytałaś o kociej pielęgnacji i zachowaniu i znasz z opowieści znajomych także niemiłe aspekty życia z kotem.

Napisane przez magicspells

Siostra sprawiła sobie niedawno wielkie akwarium, więc chyba też mam jakieś prawa ; o

Ryba nie nasika do śmietnika ani nie będzie o 4 nad ranem drzeć mordy i skakać na klamkę, żeby dostać się do pokoju, obejść go dookoła i wyjść

Argument z siostrą nie daje Ci żadnego prawa prócz prawa do udowodnienia, że też potrafisz być odpowiedzialna za czyjeś życie. Jednak ryba a kot to zupełnie inny kaliber.

Napisane przez magicspells

Niestety, tego też próbowałam... Choćby nie wiem jaka opowieść, jaka motywacja jej własnych koleżanek, nic to nie daje.

Są jakieś wzruszające filmy o kotach?

[anty_lopka]

Magicspells, nie zrozum mnie źle, ale w pełni popieram to, co napisała Malla. Nigdy nie uszczęśliwiaj kogoś na siłę. Tak w ogóle ten wątek (CZĘŚĆ I) założyła dziewczyna z takim samym problemem jak Twój. Poczytaj sobie tamte wypowiedzi i jeszcze pomyśl nad całą sprawą.

Malla, o wzruszających nic mi nie wiadomo, chociaż parę strasznych by się znalazło

[adela50]

P8010272.jpg

P8010273.jpg
kocurka widziałyście wczoraj na str. teraz wstawiam zdjęcia tej strachliwej kotki

[anty_lopka]

Adela50, fajne kociaki

[Malla]

Nie chcę być źle zrozumiana, absolutnie nie miałam na celu napisania "dziecko, co ty wiesz, zostaw tego kota w spokoju i dorośnij".

Byłam w podobnej sytuacji przez 19 lat życia, miałam rybki, myszki, szczury, papugi, kanarka, ale zawsze marzyłam o zwierzęcym przyjacielu, na którego mogłam sobie pozwolić dopiero po studiach.

Uważam, że decyzja przygarnięcia zwierzęcia powinna być wspólna niezależnie od tego, czy mieszka się w domu rodzinnym czy w mieszkaniu studenckim, ale wiele osób udaje się przełamać przy odpowiednich argumentach A żeby były trafne, trzeba określić, z czego wynika uprzedzenie.

Napisane przez adela50

kocurka widziałyście wczoraj na str. teraz wstawiam zdjęcia tej strachliwej kotki

Obydwa są śliczne. Mam nadzieję, że się w pełni zadomowią.

[marea]

Ojj, współczuję tym wszystkim, którzy w dzieciństwie marzyli o zwierzaku a rodzice nie pozwalali
Mój dom rodzinny był zawsze pełen zwierząt, znajomi czy później TZ nazywali go małym zoo ale nie wyobrażam sobie innego domu...zawsze były 2 psy, kot, papugi, jakiś chomik się przewinął, a nawet gołębia mieliśmy 10 lat zresztą sama go przyprowadziłam, przyjechał za mną windą na 2gi piętro w bloku, wpadł do mieszkania, zaczął wszytskich dziobać i strzelać skrzydłem, podporządkował sobie nawet kota i tak już został straszna diablica z niej była, tylko ojca iskała dziubkiem po uchu a pozostałych dziobała i nie dała się dotknąć wyfruwała przez balkon i wracała sama do domu, nie raz czekała pod klatką czy ktoś z domowników nie wraca bo nudziło jej się samej często też coś znosiłam do domu czy mama, czasem zwierzaki zostawały, czasem je oddawaliśmy dalej, niektóre niestety musieliśmy odwieźć do schroniska, ale nigdy nie przeszliśmy obojętnie...

Mój TZ zgodził się na zwierzaka ze względu na mnie, jemu do szczęścia były zbędne, w jego domu rodzinnym zwierzaki pojawiały się okazjonalnie, inne podejście... jeden kot dla niego to i tak było dużo...choć Shilka to kot aniołek, więc żadne tam wielkie poświęcenie a gdy pojawił się bardzo aktywny Mojo, to już przerosło jego możliwości i było w domu źle....po pewnych perypetiach i mojej wyprowadzce na kilka miesięcy TZ bardzo zatęsknił za kotami i strasznie odczuł ich brak w domu, i po powrocie całej rodzinki bardzo zmienił się w stosunku do kotów cieszą go takie zwykłe rzeczy, jak kot w łóżku, ich zabawy, wariactwa itp

Podsumowując jednak nie polecam przynoszenia zwierzaka na siłe do domu jeśli pozostali domownicy się nie zgadzają, bo ucierpi na tym zwierze, kot musi czuć się akceptowany i swobodnie, bo mogą być z tego problemy...chyba że ma się Plan B i jest się gotowym na poświęcenia w imię posiadania zwierzaka

[Malla]

Napisane przez marea

Ojj, współczuję tym wszystkim, którzy w dzieciństwie marzyli o zwierzaku a rodzice nie pozwalali

Czasem się zastanawiam, czemu ludzie decydują się na dziecko, skoro boją się opieki nad zwierzęciem

Moich rodziców powstrzymywały przed dużym zwierzem względy finansowe. Mój tato ciągle znosił ptaszki i myszoskoczki do domu. Jak jeździłam z Burym na święta, to wszyscy koło niego skakali. Raz mu się coś pomerdało i wskoczył mojej mamie do łóżka. Myślał chyba, że to ja, bo jak podniosła głowę, to się zjeżył i wystrzelił jak z procy

Napisane przez marea

a nawet gołębia mieliśmy 10 lat zresztą sama go przyprowadziłam, przyjechał za mną windą na 2gi piętro w bloku, wpadł do mieszkania, zaczął wszytskich dziobać i strzelać skrzydłem, podporządkował sobie nawet kota i tak już został straszna diablica z niej była, tylko ojca iskała dziubkiem po uchu a pozostałych dziobała i nie dała się dotknąć wyfruwała przez balkon i wracała sama do domu, nie raz czekała pod klatką czy ktoś z domowników nie wraca bo nudziło jej się samej

Rozwaliłaś mnie tym gołębiem
Gdzie się załatwiała? Gdy puszczałam ptaki wolno po pokoju, to nigdy nie wybrudziły poza klatką.

Napisane przez marea

Shilka to kot aniołek, więc żadne tam wielkie poświęcenie a gdy pojawił się bardzo aktywny Mojo, to już przerosło jego możliwości i było w domu źle....po pewnych perypetiach i mojej wyprowadzce na kilka miesięcy TZ bardzo zatęsknił za kotami i strasznie odczuł ich brak w domu, i po powrocie całej rodzinki bardzo zmienił się w stosunku do kotów cieszą go takie zwykłe rzeczy, jak kot w łóżku, ich zabawy, wariactwa itp

[Miskaa78]

Napisane przez Malla

Czasem się zastanawiam, czemu ludzie decydują się na dziecko, skoro boją się opieki nad zwierzęciem

Raczej strach tu nie ma nic do rzeczy - niektórzy po prostu nie lubią zwierząt ( i wcale nie dlatego, że sie długo gotują) lub sie ich boją.
Mojego męża rodzice nigdy nie mieli żywego zwierzaka - nie licząc psa na łańcuchu u babci i do tej pory nie mogą ogarnąc jak ich syneczek sobie radzi z taką ilością czworonogów


Oczywiście jak do nas przyjeżdżają to nawet koty na nich warczą

[qatarynka]

Znajoma mi podesłała i sama również polecam tę stronkę (sorki, ale nie znalazłam nigdzie działu - polecane linki itd.) www.kitland.pl
A żeby nie było - sama mam brytyjczyka a mój TŻ jest alergikiem więc nocowanie u mnie zawsze kończy się u niego dużą ilością Zyrtecu który czasem pomaga a czasem nie

Do administratorek - jeśli jest jakieś lepsze miejsce dla tego linka to proszę o wiadomość na priv albo przeniesienie tematu

[Malla]

Napisane przez Miskaa78

Raczej strach tu nie ma nic do rzeczy - niektórzy po prostu nie lubią zwierząt ( i wcale nie dlatego, że sie długo gotują) lub sie ich boją.

Gotują

Dla mnie to niewielka różnica, czy duże zwierzę czy dziecko, na pewnym etapie rozwoju dziecko niewiele się różni od zwierzęcia
Gościłam przez weekend 3-letniego chłopca - bawił się zabawkami Burego, z równym zacięciem próbując wyjąć piłeczkę z toru CatIt Skończyło się na płaczu, aż Bury przyszedł powąchać, czemu ten wielki kurczak jest taki głośny i słony.

Napisane przez Miskaa78

Mojego męża rodzice nigdy nie mieli żywego zwierzaka - nie licząc psa na łańcuchu u babci i do tej pory nie mogą ogarnąc jak ich syneczek sobie radzi z taką ilością czworonogów

Jak dobrze, że nie ma tego po nich...

[adela50]

Napisane przez Malla

Obydwa są śliczne. Mam nadzieję, że się w pełni zadomowią.

Kocurek jest od małego u nas i jest rewelacyjny,na luzie i wogóle...Problem to ja mam z kotką,teraz czas spędza tylko w moim łóżku jak na załączonych zdjęciach.Myślę,że dwa koty to za mało.Problem ten opisałam w dniu wczorajszym.Moi rodzice zawsze byli za zwierzętami w domu,mam jeszcze żółwia

[marea]

Ojj Malla, co wyniesiesz z domu rodzinnego tak później jesteś nakierunkowana na całe życie, na szczęście są wyjątki...jaki rodzice mieli stosunek do zwierząt zazwyczaj i dzieci to przejmują... a niektórzy poprostu chcą być odpowiedzialni i nie biorą zwierzaka bo to nie lubią itp itd co uważam jest lepsze anieżeli zaniedbywanie zwierzaka którego się wzieło lekkomyślnie...

Malla, gołąb srajtolił wszędzie tragedia...nie wiem jak te 10 lat z nim wytrzymali moi rodzice nie raz jako dziecko do szkoły szłam z niespodzianką na spodniach bo przysiadłam na krzesło obesrane albo przyszedł ktoś w odwiedziny i gołąbek go uraczył sidząc na szafce czy drzwiach, trzeba było uważać na miny lecące ehehehehe
nie zliczę też ile razy miała łapki przytrzaśnięte drzwiami, przeciągi itp itd, kiedyś nawet łapkę złamaną i u weta się głowili co z tym fantem zrobić, jeden chciał amputować a w drugiej lecznicy mieli taka masę plastyczną al'a jak takie prażynki kratka co się na gorący tłuszcz wrzucało (może pamiętacie z dzieciństwa?!) i usztywnili jej tym nożkę i zrosła się jako tako ojj były z nią przeboje: jak kota goniła i dostawał po łbie miała na przedpokoju na szafie swoje legowisko z pudełka na buty i znosiła jaja raz na jakiś czas, choć nigdy nic się z nich nie wylęgało, znosiła z dworu zdzbełka i wiła gniazdko mojej mamy torebka leżała zawsze obok i jak chciałam skubnąc jakieś drobniaki gołąb wszczynał alarm i cały dom budził

Kiedyś pamiętam mieli go już dość i wywieźli kilkanaście km za miasto, wróciła po tygodnu albo dwóch i już nie próbowali więcej
a w wichury jak wychodziła na spacer czasem wrócić nie mogła do domu, bo ją wiatr zwiewał i przychodziła sąsiadka że chyba nasz gołąb u niej jest, bo siedział pod drzwiami balkonowymi i wszedł do domu jak otworzyła, ale go złapać nie może bo dziobie

[Malla]

Napisane przez marea

Malla, gołąb srajtolił wszędzie tragedia...nie wiem jak te 10 lat z nim wytrzymali moi rodzice nie raz jako dziecko do szkoły szłam z niespodzianką na spodniach bo przysiadłam na krzesło obesrane albo przyszedł ktoś w odwiedziny i gołąbek go uraczył sidząc na szafce czy drzwiach, trzeba było uważać na miny lecące ehehehehe

Napisane przez marea

ojj były z nią przeboje: jak kota goniła i dostawał po łbie

Napisane przez marea

mojej mamy torebka leżała zawsze obok i jak chciałam skubnąc jakieś drobniaki gołąb wszczynał alarm i cały dom budził

Napisane przez marea

a w wichury jak wychodziła na spacer czasem wrócić nie mogła do domu, bo ją wiatr zwiewał i przychodziła sąsiadka że chyba nasz gołąb u niej jest, bo siedział pod drzwiami balkonowymi i wszedł do domu jak otworzyła, ale go złapać nie może bo dziobie

Leżę i kwiczę

Napisane przez marea

kiedyś nawet łapkę złamaną i u weta się głowili co z tym fantem zrobić, jeden chciał amputować a w drugiej lecznicy mieli taka masę plastyczną al'a jak takie prażynki kratka co się na gorący tłuszcz wrzucało (może pamiętacie z dzieciństwa?!) i usztywnili jej tym nożkę i zrosła się jako tako

Szacun za pomysł!

Napisane przez marea

Kiedyś pamiętam mieli go już dość i wywieźli kilkanaście km za miasto, wróciła po tygodnu albo dwóch i już nie próbowali więcej

Trzeba ją było z kartkami świątecznymi wysłać

[xmania]

Hej własnie przygarnęłam małą kocicę- Tosia . odrazu wpadła w moje serce. Oby miała dobry charakter teraz spi cała rozłożona w koszyku w moim pokoju cudny widok

[Malla]

xmania - małe cudeńko! Jaka jest jej historia?

[xmania]

Historia: mała wyszła na dość ruchliwa drogę prawie pod koła mojej znajomej. Znajoma zawiozła do swojej bratowej kóra mieszka w domku i ma gospodarstwo rolne z chowem lisów- kocica przybyła na to gospodarstwo gdzie mnożą się dzikie koty szczurki itp i niestety Tosia nie przetrwałaby kilku dni...Jestem zwierzomaniaczką (zwierzat gospodarskich psów i kotów) więć przygarnęłam małą sierotke... Chciałabym żeby była dobra.. pokazywałam Tosię z kosza mojemu psu (basset)niestety chyba się z nim nie zgra bo syczała i nerwowa była na psa narazie śpi a obok legowiska ma kuwete na wszelki wypadek. Muszę jeszcze pojechać z Toską i moim TŻ na przegląd techniczny do weta mieszkam w domku nie bloku

[laisla]

Napisane przez xmania

Historia: mała wyszła na dość ruchliwa drogę prawie pod koła mojej znajomej. Znajoma zawiozła do swojej bratowej kóra mieszka w domku i ma gospodarstwo rolne z chowem lisów- kocica przybyła na to gospodarstwo gdzie mnożą się dzikie koty szczurki itp i niestety Tosia nie przetrwałaby kilku dni...Jestem zwierzomaniaczką (zwierzat gospodarskich psów i kotów) więć przygarnęłam małą sierotke... Chciałabym żeby była dobra.. pokazywałam Tosię z kosza mojemu psu (basset)niestety chyba się z nim nie zgra bo syczała i nerwowa była na psa narazie śpi a obok legowiska ma kuwete na wszelki wypadek. Muszę jeszcze pojechać z Toską i moim TŻ na przegląd techniczny do weta

Dlaczego tak podkreślasz to, żeby była dobra..spotkałaś się ze "złym" kotem czy nasłuchałaś opowieści jakie to one są Twoja Tosia jest śliczna, nie wymagaj od razu aby dogadali się z psem, wszystko z czasem zapewne się ułoży, ona jest malutka jeszcze.

[Malla]

Napisane przez xmania

pokazywałam Tosię z kosza mojemu psu (basset)niestety chyba się z nim nie zgra bo syczała i nerwowa była na psa

Spokojnie, nowe otoczenie, stres... jeszcze go wylizywać będzie

[magicspells]

Nawiązując do Waszych postów, to nie tak, że staram się uszczęśliwić kogoś na siłę. Odkąd pamiętam, koty (i cała masa innych zwierząt, zresztą) były wokół mnie, mieliśmy ich już parę, więc same w sobie są akceptowane i lubiane. Kłopot leży w tym, że kot miałby być typowo domowy, nie podwórkowy, jak wcześniej. Dlatego też do tematu mama podchodzi z niechęcią, jednak nie z kompletnym sprzeciwem. Tak jakby nie chce mieszać się w temat. Ale rozmawiałyśmy po raz n-ty, przedstawiłam po raz kolejny argumenty i ostatecznie stwierdziła, że mam brać, ale tylko i wyłącznie na własną odpowiedzialność Swoją drogą, nie widzę powodu, dla którego akurat mnie miałoby się nie udać pokazać zwierzęciu co i jak, skoro milionom innych osób się udaje. Nie obawiam się porażki, zanim wybiorę kicię, mam zamiar kupić najważniejsze akcesoria, siatkę itp, przygotować się, nie brać całkowitego maluszka. Teraz mam długie wakacje po maturze, więc i sporo czasu na zajmowanie się nią. Może to wygląda z Waszego punktu widzenia jak zachcianka, ale od początku liceum myślałam wiele o tym.

A myślałam o tym sporo, odkąd straciłam ostatniego kota. Brakuje mi go, mogłam go śmiało nazwać przyjacielem; wyczuwał, kiedy miałam gorsze dni i potrzebowałam wsparcia. NAPRAWDĘ. Przychodził wtedy i kładł się na mnie, mrucząc. Przy czym wcale nie chciał wysępić jedzenia Brakuje mi takiego niezależnego towarzysza, którym mogłabym się opiekować. Lubię psy, ale styl bycia kotów, tych mniej dzikich, bardziej pasuje pod mój charakter i to z nimi lepiej się "dogaduję"

Z pewnością wezmę pod uwagę to, co tu przeczytałam.

marea - nigdy przedtem nie spotkałam się z podobną historią i nie sądziłam, że gołąb jest w stanie ustawić kota ;o Jak widać, są to inteligentne stworzonka!

---------- Dopisano o 16:09 ---------- Poprzedni post napisano o 16:05 ----------

xmania, jak uroczo zapozowała do zdjęcia