Rozstanie z facetem XXiX

[Vaineth]

Nie wiem, czy fakt, że mnie kocha pociesza mnie w jakikolwiek sposób. Wiem, że wygląda to fatalnie... A ja czuję się chyba jeszcze gorzej niż wtedy, gdy mnie zostawił.

Jeżeli naprawdę to zrobił, nie wiem jak sobie poradzę... On! Człowiek, który zawsze mi mówił, że niczego się tak nie brzydzi jak zdrady... Z narzeczoną się rozstał, bo go zdradziła, a teraz miałby sam to zrobić?

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[Young_Wild_Free]

Napisane przez Vaineth

Nie wiem, czy fakt, że mnie kocha pociesza mnie w jakikolwiek sposób. Wiem, że wygląda to fatalnie... A ja czuję się chyba jeszcze gorzej niż wtedy, gdy mnie zostawił.

Jeżeli naprawdę to zrobił, nie wiem jak sobie poradzę... On! Człowiek, który zawsze mi mówił, że niczego się tak nie brzydzi jak zdrady... Z narzeczoną się rozstał, bo go zdradziła, a teraz miałby sam to zrobić?

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

na razie nie masz co się zadręczać, poczekaj aż sam Ci o tym powie, ale wydaje mi się, że zrobił coś złego i teraz ma wyrzuty sumienia

[kawa_o]

ja bym chyba wolała, żeby zrobił mi jakieś świństwo, ale nadal mnie kochał i żałował tego co zrobił...wiem,ze to głupie, ale nie jest łatwo usłyszeć, ze osoba, która jest dla Ciebie wszystkim odkochała się i czuje się obco w związku...

a może w jego przypadku to jest zdrada, ale nie ta najgorsza?
moze po prostu się z kimś tylko spotkał, może chciał coś zrobić..

[Young_Wild_Free]

takie gdybanie męczy najbardziej, co?

[smutnaja88]

Post będzie długi bo przeklejony

Czy któryś z Waszych ex miał rodziców alkoholików? Bo mój jak pisałam tak miał... i poczytałam o DDD i DDA... przekleję... jestem w szoku!


PostWysłany: Wto 8:11, 23 Lut 2010 Temat postu: DDA i DDD - lista cech charakterystycznych Odpowiedz z cytatem
DDD - DZIECI DYSFUNKCYJNYCH DOMÓW, DDA - DOROSŁE DZIECI ALKOHOLIKÓW

Dorosłe Dzieci z Rodzin Dysfunkcyjnych (funkcje rodzicielskie spełniane w tych rodzinach sposób chory lub wcale) łączą podobne cechy. Oto lista niektórych z tych cech opracowana przez amerykańskich specjalistów z Couerstone Institut.

1. DDD nie wie, co jest normalne, musi zgadywać. W jego domu nic nie działo się zwyczajnie, świat nieustannie chwiał się w posadach. - zero zasad-oczywistych

2. Trudno mu przeprowadzić swe zamiary od początku do końca. Zapala się do pomysłu, ale nie wie, jak dojść do celu. - milion pomysłów na interes, poprawę sytuacji materialnej i zero wykonania. i ciągłe tłumaczenie "myślisz że o tym nie myślę? ale i tak mi nie wyjdzie"

3. Kłamie, choć mógłby mówić prawdę. W dzieciństwie nie wiedział, za co będzie ukarany lub nagrodzony, kłamie więc „na wszelki wypadek”.

4. Ocenia siebie bezlitośnie, ma poczucie małej wartości lub kompletnej bezwartościowości. Nie wierzy, że można go cenić za jego własne cechy, sam ich nie rozpoznaje i nie potrafi się na nich oprzeć. - ciągle mu musiałam mówić jaki jest super, że coś mu wyszło a i tak to odrzucał

5. Trudno mu bawić się i przeżywać radość, przeszkadza mu w tym stałe napięcie. Równocześnie może ciągle się uśmiechać i powtarzać: „wszystko w porządku”.

6. Traktuje siebie strasznie poważnie. Większość problemów uważa za tak wielkie, że przerastają miarę człowieka. - z drobiazgów robił mega problem

7. Trudno mu nawiązać intymne stosunki. Litość myli z miłością, przeważnie kocha tych, którzy potrzebują pomocy. Ktoś, kto sobie dobrze radzi, a okazuje miłość DDD, jest posądzony o nieczysty interes.

8. Boi się odrzucenia, ale sam odrzuca. Woli „uprzedzić” odrzucenie, wiedząc, że i tak to nastąpi, bo nie wierzy, że może być kochany.
- CZYŻBY POWÓD ROZSTANIA?????
9. Przesadnie reaguje na zmiany, nad którymi nie ma kontroli. Wszystko co nowe jest niebezpieczne: ludzie, sytuacje, zachowania. Kolejny raz usuwa mu się grunt spod nóg.

10. Czuje się inny. Ma poczucie, że nikt nie przeżywa takich problemów jak on.
- choroba mojego taty, mój szpital, problemy moje w pracy to było nic bo on ma większe,a na pytanie jakie nie umiał odpowiedzieć
11. Stale potrzebuje uznania i afirmacji. Robi mnóstwo, żeby je otrzymać, ale i tak w nie nie wierzy. Stara się zapracować na następne, które znów podważa.

12. Albo jest nadmiernie odpowiedzialny albo nadmiernie nieodpowiedzialny. Bardzo mu trudno wymierzyć granice tego, co zależy od niego, a co już nie. chociażby zatargi z prawem

13. Jest lojalny do ostateczności nawet w obliczu dowodów na nielojalność innych osób. Nie wie, kiedy jest wykorzystywany, a kiedy nie. - fakt

14. Domaga się natychmiastowego zaspokojenia zachcianek. Boi się, że jeśli nie dostanie czegoś od razu, to może już nigdy nie dostać.

15. Automatycznie poddaje się sytuacji zamiast rozważyć inne możliwości.

16. Szuka napięć i kryzysów, a potem skarży się na nie. Stan napięcia jest znany, znany jest też brak satysfakcji. - sam robił awantury a potem mu źle w związku bo jest nerwowo

17. Unika konfliktów bądź je zaostrza. Rzadko rozwiązuje. - odwracanie się tyłkiem i brak próby rozmowy

18. Boi się niepowodzeń, ale sabotuje własne sukcesy. Stawia sobie tak wysokie wymagania, że nie może im sprostać. Swój sukces mierzy wartością cudzych pochwał, sam nie umie się cieszyć.

19. Boi się krytyki, każdą odbiera jako osobisty atak i zagrożenie, ale sam krytykuje i osądza.
- nawet jak go za coś przepraszałam to uważał że mu wytykam błędy
20. Żyje w izolacji od ludzi, nawet gdy pozornie jest wśród nich. Czuje strach przed ludźmi, samotność, brak poczucia przynależności. Boi się zwłaszcza władzy i zwierzchników. - to kiedyś miał ale mu się zmieniło

21. Czuje się winny, ilekroć staje lub chciałby stanąć w obronie własnych praw. Łatwiej mu troszczyć się o innych niż o siebie. Pozwala mu to nie dostrzegać własnych realnych wad i unikać odpowiedzialności wobec siebie.

22. W chwilach, gdy wszystko układa się dobrze, ogarnia go dezorientacja i „nuda”, czeka aż coś się stanie. Porządni, spokojni, czuli partnerzy są nieciekawi i porzucani. - bingo

23. Reaguje głównie na to, co robią inni, zatracając własne ja.

24. Uzależnia się od alkoholu albo od uzależnionych partnerów albo jedno i drugie. W ten sposób kontynuuje ten sam rodzaj wzajemnej zależności, jaki łączył go z rodzicami lub kimś innym w rodzinie.-alkoholu i dragów


No i chyba mam odpowiedź.

[Young_Wild_Free]

zaciekawiłaś mnie tym. Mojego byłego rodzice się rozwiedli. Muszę poczytać o tym

[ciezko_jest_lekko_zyc]

Napisane przez Vaineth

Jak na razie są to tylko moje domysły, jednak mam wrażenie, że wszystko na to wskazuje. Zaczęło się od tego, że dziś rano powiedział, że na mnie nie zasługuje. Kocha mnie, ale nie jest mnie wart. I że jest debilem - cytuję. Teraz rozmawiamy i powiedział, że raczej już nie będziemy razem, ponieważ po tym co mi zrobił, nie będzie już nigdy w stanie spojrzeć mi w oczy. Przepraszał mnie za wszystko, mówi, że nie wierzy, że to zrobił. A czym jest to to? Nie chce powiedzieć jak na razie. Prosił tylko bym nie była zła, że nie powie mi tego dzisiaj, ale musi to jakoś sobie w głowie ułożyć. Powiedział jeszcze, że nie chodzi o to, że nie kocha, że nie chce być ze mną, tylko o coś zupełnie innego.

Nie dziwię ci się, że pomyślałaś, że o zdradę chodzi. No ale wstrzymajmy się z wysnuwaniem wniosków dopóki nie powie o co chodzi.

---------

smutnaja88 - ja mam ojca alkoholika, jestem dda i przez to rozpadł się mój związek. bo nie panowałam nad emocjami, nerwami, ciągle węszyłam podstęp, zdradę, ciągle potrzebowałam żeby mi udowadniał że mnie nie zdradza, kontrolowałam go, szpiegowałam, jak humoru nie miał gadać to ja już w głowie milion dwieście scenariuszy że mnie nie kocha, że mnie zdradza... Mogłabym tak wymieniać bez końca... Masakra.....

[Kdjdfn]

Tylko proszę nie usprawiedliwiaj go i niech to nie zmienia Twojej decyzji o rozstaniu.

[Vaineth]

Napisane przez Young_Wild_Free

na razie nie masz co się zadręczać, poczekaj aż sam Ci o tym powie, ale wydaje mi się, że zrobił coś złego i teraz ma wyrzuty sumienia

Wiem, że nie powinnam. Jednak same najgorsze myśli przychodzą mi do głowy... Jeszcze to oczekiwanie! Jakby nie mógł powiedzieć teraz.

Napisane przez kawa_o

ja bym chyba wolała, żeby zrobił mi jakieś świństwo, ale nadal mnie kochał i żałował tego co zrobił...wiem,ze to głupie, ale nie jest łatwo usłyszeć, ze osoba, która jest dla Ciebie wszystkim odkochała się i czuje się obco w związku...

a może w jego przypadku to jest zdrada, ale nie ta najgorsza?
moze po prostu się z kimś tylko spotkał, może chciał coś zrobić..

Może i masz rację... Ciężko mi teraz powiedzieć. Jeszcze parę godzin temu panicznie się bałam, że przystanie mnie kochać... To wydawało mi się najgorsze.

Pozostaje mi czekać na wyjaśnienia od niego..

[smutnaja88]

Napisane przez Kdjdfn

Tylko proszę nie usprawiedliwiaj go i niech to nie zmienia Twojej decyzji o rozstaniu.

Nieee... poza tym HOLA To on mnie zostawił... więc jaką decyzję mam zmieniać :P

[MM1234]

Napisane przez alarunka

melduję się..

---------- Dopisano o 20:26 ---------- Poprzedni post napisano o 20:25 ----------



Proszę, nie rób tego. Przecież to i tak nic nie zmieni.. A pogorszy Twoje samopoczucie..

Ja piszę ciągle , ale to ciągle.. Nie wiem po co, ale wariuję .

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[Young_Wild_Free]

Napisane przez smutnaja88

Nieee... poza tym HOLA To on mnie zostawił... więc jaką decyzję mam zmieniać :P

gubię się już w Twoich postach... Ty go nie zostawiłaś, tylko on Ciebie?

[smutnaja88]

Napisane przez Young_Wild_Free

gubię się już w Twoich postach... Ty go nie zostawiłaś, tylko on Ciebie?

No on mnie...przecież ciągle piszę że czuję się upokorzona tym że to on skończył

[Kdjdfn]

To sorry już mi się myli wszytsko, ale kojarzę Twój wątek co go wyrzucałaś z mieszkania, mniejsza z tym, idę spać już. Mam nadzieję, że jutro będzie lepiej .Dzisiaj uroniłam o wiele mniej łez niż wczoraj, wczoraj mniej niż przedwczoraj, mam nadzieję że jutro już w ogóle nie będę płakać. Ja najlepiej najsilniej czuję się rano, potem jest trochę gorzej, ale mam nadzieje, że jutro będzie już ok.

[Young_Wild_Free]

Napisane przez smutnaja88

No on mnie...przecież ciągle piszę że czuję się upokorzona tym że to on skończył

fakt, wybacz, nie doczytałam miałaś obawy i nie umiałaś zerwać, więc powinnaś się cieszyć, że to on Cię w tym wyręczył

[Malla]

Napisane przez Vaineth

Dziewczyny, byłybyście kiedykolwiek w stanie wybaczyć zdradę?

Wybaczyłam zdradę emocjonalną i pożałowałam. Łatwo przekroczyć tę granicę po raz drugi.

Napisane przez ciezko_jest_lekko_zyc

Kiedyś wynajmowałam mieszkanie w bloku, gdzie sąsiad miał yorka. Całymi dniami go nie było, a piesek (szczeniak) wył pod drzwiami ciągle...
Szkoda pieska.
Jeśli często ci się zdarza, że cię tyle w domu nie ma, to ja bym żadnego psa nie brała, bo szkoda, żeby pies tęsknił..
Koty chyba tak nie tęsknią hehe
Moje yorki to potrafią stać w oknie balkonowym i czekać aż ktoś wróci do domu... A ile potem jest radości, biegania dookoła, skakania, piszczenia, machania ogonem, szczekania, przynoszenia zabawek pod nogi, wskakiwania na ręce

Zawsze byłam psiarą. Wzięłam kota, bo nie męczą się same w domu, po czym się okazało, że tęskni i ma lęk separacyjny, więc dołączyłam drugiego. Jest im raźniej, ale i tak nie lubię ich zostawiać samych. Bardzo chcą spędzać czas z człowiekiem. Dzięki nim nie mam parcia na faceta, bo mam do kogo wracać, z kim spać i o kogo się troszczyć.

Nie polecam jednak zwierząt na rozstanie. Najczęściej przegrywają z powracającymi eksami...

Napisane przez Drakan

Wydawało mi się, że to były był porządnie zaangażowany i w sumie była to racja - wydawało mi się. Warto było poczekać, przeżyć tę żałobę i się naprawić by wreszcie słońce w końcu zaświeciło.
Nie poddawajcie się dziewczyny - to mija.

Wspaniałe wieści!

Napisane przez ence_pence1234

Wczoraj poszłam do sklepu i spotkałam wychodzącego byłego TŻ. Nie widział mnie albo udawał że nie widzi. Powiedziałam 'Hej' on po 2 sekundach odpowiedział 'Hej' i koniec historii.
Po kilku minutach dostaję sms-a "Wesołych świąt. Nie martw się, że nie odpowiedziałaś mi na powitanie. Tradycyjnie zaczynasz mówić o północy".
Ciekawe z jakim zwierzęciem mnie kojarzy.... Milusio.
Udaje idiote, albo z idiotą chodziłam.

Po 1: czemu miałabyś się martwić, masz ważniejsze zmartwienia.
Po 2: to Ty pierwsza się przywitałaś, powinien częściej myć uszy.
Po 3: bardzo przekonujący jest w tym udawaniu

Napisane przez Onnaa88

Właśnie wróciłam do domu i jest maly problem,zdradził ja.Razem wypilismy wódkę,pozniej plakalismy tak bardzo.Kocha nas obie,no i na końcu trafiłam z nim do hotelu w wiadomym celu.
On jedzie do niej w sobotę,ma wyrzuty sumienia,a ja moge być w ciąży bo gumka sie zsunela i wszystko we mnie zostało.

Bardzo przewidywalne i nudne zachowanie. Zero myślenia o potencjalnych konsekwencjach. Teraz będziesz przez 2 miesiące płakać, że możesz być w ciąży, zamiast lecieć po tym zdarzeniu po tabletkę "po" (bo nie masz na nią pieniędzy - a na dziecko masz?).

Gdyby tak tęsknił i chciał z Tobą być, to by z Tobą był. A nie byłby z inną. Powiedz o tym jego dziewczynie, to się dowiesz o sile jego miłości... Przykro mi, nie widzę tu szekspirowskiej tragedii.

Napisane przez Onnaa88

To tak nie miało sie potoczyc,miało być zwykle spotkanie a skończyła sie wspólna nocą.To było silniejsze ode mnie o od niego,nie mogliśmy tego powstrzymać no i stalo si,mówiłam ex ze jak będzie ciaza to będzie płacił alimenty ale jakoś nie chciał o tym słyszeć,bo by mnie nie zostawił.

Takie rzeczy nie dzieją się przypadkiem. Na własnych nóżkach poszłaś za nim do hotelu.

Nie zostawiłby Cię w ciąży?! Zostawił Cię przecież 2 lata temu! Mimo zmysłowej nocy nie jesteście razem.

Napisane przez Onnaa88

No lekko,wczoraj go na imprezie spotkałam podszedł do mnie złapał za biodro uśmiechnął sie i poszedł do znajomych kręcił sie w około mnie,i ciagle gapil po pól godziny nie wytrzymałam i zmieniłam klub.
A rano wiadomość i połączenie od niego gdzie jestem.

Tak bardzo kocha i tęskni, że po seksie olewa Cię i nie jest w stanie wydusić więcej niż sms... To musi być naprawdę wielka miłość. Potraktował Cię jak zabawkę na jedną noc. Ciekawe, z kim spędził noc po imprezie. Przykro mi za Ciebie.

Napisane przez Onnaa88

Tak to dlaczego zawsze trafiam na takich facetów ktorzy mnie rania ?
To moze tez moja wina ?
Problemy mam owszem,ale sama sobie ich nie narobilam,no moze mała czesc reszta jest nie zależna ode mnie

Oczywiście. Sama generujesz takie sytuacje. Masz wielki talent to wdeptywania w łajno.
Następnym razem zrób po prostu przeciwnie do tego, jak zamierzasz.

Napisane przez Onnaa88

Zreszta ja niecałe tak najgorzej,patrząc na moje koleżanki której facet przywalil tak na imprezie bo gadala z jakimś kolesiem którego na imprezie poznała.Przywalil jej tak,ze musiała jej siostra po karetkę dzwonić.Teraz ma z tym kolesiem dziecko.Innej facet pije siedzi w domu a ona utrzymuje dom i dwójkę dzieci,następna facet zdradza,a jeszcze następna zostawił po dwóch miesiącach będąc taki w niej zakochany,dla byłej dziewczyny.Wiec straciłam i tak wiarę w facetów ich można wykorzystywać tylko do seksu do niczego innego sie nie nadają.
Nie znam żadnego idealnego związku gdzie nie było by patologii.

A ja znam mnóstwo, zmień towarzystwo. Cudze porażki nie mogą być usprawiedliwieniem Twoich autodestrukcyjnych zachowań. Nie robisz kompletnie nic, by poprawić jakość swojego życia

Kolega z pracy odzywał się w Święta czy już mu miłość wywietrzała?

Napisane przez yellowbird

Wyjątkowo dobrze. Czasami mam gorsze momenty i jeszcze przez jakiś czas jeszcze pewnie będę miała, bo rzeczywiście jestem rozczarowana, w końcu wróciłam do niego z nadzieją na lepsze... Ale takie k***y to trzeba tępić, a nie za nie płakać

Ostro... Szkoda, że tak wyszło, ale lepiej teraz niż za 5 lat

Napisane przez zyciowo

Dziewczyny, już prawie 5000 postów, pora założyć nowy wątek Rozstaniówkom z wakacji i nie tylko życzę takich wiadomości jakie przyniosła Drakan Pora się pożegnać i zacząć żyć bez wspomnień o ex.
Ps. Szczególne podziękowania dla Malli, mądra i stąpająca po ziemi kobieta. Poznałabym Cię chętnie osobiście.

Wszystkiego dobrego, zapraszam do Krakowa

[smutnaja88]

Już prostuję, bo faktycznie to było zawikłane na maksa...

W nocy się pokłóciliśmy. Powiedziałam mu że albo się uspokoi i przestanie się drzeć , albo ma wyp.... Ale zaraz po tym jak się zaczął zbierać, pomyślałam że przesadziłam i powiedziałam że proszę by został. On dalej się darł, więc powiedziałam, że jeśli wyjdzie, a jest Wigilia to rozumiem to jako koniec... No i wyszedł... A potem się w piątek spotkaliśmy. Ja byłam nastawiona na to że mu podziękuję. Ale zanim powiedziałam, to on to powiedział....

[Young_Wild_Free]

szczerze? to że poprosiłaś go by został, to najgorsze co mogłaś zrobić...

[smutnaja88]

Stało się. Uwierz że nie myśli się racjonalnie. Ja nawet dzień po tego nie pamiętałam (ze stresu) tylko potem mi się przypomniało.

[Young_Wild_Free]

ach te emocje, co potrafią z ludźmi zrobić.

[smutnaja88]

Napisane przez Young_Wild_Free

ach te emocje, co potrafią z ludźmi zrobić.

No wiem ale nie raz się myśli po fakcie co by się zrobiło, co powiedziało...

[kawa_o]

ja teraz przypadkiem trafiłam na stronie mojej byłej szkoły na jakiś filmik o niej sprzed 1o lat...i kto na nim był przez chwile? on, i to jeszcze ze swoim głupim uśmiechem...i znowu chce mi się płakać...

---------- Dopisano o 00:47 ---------- Poprzedni post napisano o 00:46 ----------

ja zawsze po fakcie dopiero myślę, ze mogłam to powiedzieć inaczej, albo zrobić, ze tego mogłam nie mówić...ale to juz nic nie da.

[inculta]

W maju skończyłam 18 lat. Mam chłopaka od maja 2012 roku więc jesteśmy razem ponad półtora roku. Mam nadzieję, że potraktujecie mnie poważnie, bo jak na swój wiek jestem naprawdę dojrzała, tak sądzę oczywiście. Wpłynęła na to przeszłość, bo byłam strasznie traktowana z powodu wyglądu w szkole (nie należę do najszczuplejszych, do najładniejszych też nie - obecnie ważę 72kg przy wzroście 173cm). Stałam się bardzo dojrzała, poważna, odpowiedzialna, ale też nieśmiała. Mój chłopak jest moim pierwszym w życiu chłopakiem, to z nim pierwszy raz się przytulałam, całowałam i uprawiałam seks. Pokochałam go całym sercem, bo zwrócił na mnie uwagę, był cudowny itp. i sam mnie tak pokochał czego jestem pewna. Jakieś pół roku temu zaczęło się psuć. Albo po prostu zauważyłam wady naszego związku. Pół roku po tym jak zaczęliśmy być razem on stał się strasznie zazdrosny, potwornie. Ale dopiero z czasem to zauważyłam i zaczęły powstawać przez to kłótnie, codziennie. Teraz się to zmieniło jednak jakiś uraz we mnie został. Muszę wspomnieć, że odkąd się znamy spotykamy się codziennie, dzień w dzień. To chyba wpłynęło na to, że coraz mniejszą ochotę mam na to, by się z nim widywać.. Nasz seks też pozostawia wiele do życzenia. Tak, co może wiedzieć małolata o seksie, no ale uprawiam seks i tyle. I wiem, że raczej tak on nie powinien wyglądać. Ja byłam dziewicą, on prawiczkiem i wiedziałam, że początki mogą nie być najlepsze, ale mało się zmieniło. Oczywiście poznaliśmy swoje ciała bardzo dobrze, ja wiem czego on chce, a on wie, czego ja, lecz po prostu jest źle. Jest gra wstępna, ale niezbyt długa. Seks krótki. Chłopak szybko dochodzi. Seks uprawiamy rok. Miałam nadzieję, że po tym czasie długość stosunku się wydłuży, a tu nic.. Czasami jest lepiej, dłużej, ale rzadko. Średnio seks uprawiamy raz na tydzień, na dwa tygodnie, ale nie mamy warunków - ja mieszkam z rodzicami, on też. I może dlatego on nie może dłużej... Bo zanim się do mnie dobierze kolejny raz to już mija ten tydzień i się bardzo przez ten czas napala na mnie. A kiedy już do czegoś dochodzi to ja po prostu "pozwalam" i tyle. Po wielu tych nieudanych stosunkach po prostu nie mam ochoty na seks. Co tam seks, ja nawet straciłam ochotę na przytulanie i całowanie, a co dopiero mówić o seksie. I gdy to robimy to czuję się wykorzystana? Nie wiem jak to nazwać, bo przecież to nie gwałt. Ale ja nie mam z tego żadnej przyjemności. To wszystko doprowadziło do tego, że mam dość. Nie wiem co mam robić, być z nim? Dawać nam kolejną szansę? (już wcześniej myślałam o zakończeniu tego). Nie wiem. Naprawdę. Tym bardziej, że teraz, tzn za 3 tygodnie mam studniówkę no i wiadomo, że chciałabym mieć partnera. I co? Mam teraz to zakończyć? Z kim pójdę? Sama? Nie widzę jakoś tego. A jednocześnie nie chcę go tak wykorzystywać.. Bo co? Wziąć na studniówkę i zaraz po zakończyć związek? Po prostu jest to sprzeczne z moimi przekonaniami. Nie chcę dawać mu nadziei. Nie wiem co mam robić... ;( doradzicie coś?...

---------- Dopisano o 01:00 ---------- Poprzedni post napisano o 00:54 ----------

Dodam jeszcze, że on nadal mnie bardzo kocha, wiem to na pewno. Ale we mnie się chyba to uczucie wypaliło. Przepraszam, że takie długie, ale mam nadzieję, że ktoś to przeczyta.

[warriatka]

Napisane przez Vaineth

Zaczynam się zastanawiać, co ja bym zrobiła. Podejrzewam, że zostałam zdradzona... Teraz wszystko się układa w jedną całość.

To jest trudne... Ja przeczytałam SMS u jednej laski od mojego ex do niej i pisał identycznie to samo co do mnie. Raz w kłótni sie przyznał po czym pozniej zaprzeczał, ale ja wiedziałam, że to prawda... Pozniej wyjechaliśmy razem na weekend a on wychodził dzwonić do innej... Wtedy juz powiedziałam stop 😊


Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[Young_Wild_Free]

Napisane przez inculta

W maju skończyłam 18 lat. Mam chłopaka od maja 2012 roku więc jesteśmy razem ponad półtora roku. Mam nadzieję, że potraktujecie mnie poważnie, bo jak na swój wiek jestem naprawdę dojrzała, tak sądzę oczywiście. Wpłynęła na to przeszłość, bo byłam strasznie traktowana z powodu wyglądu w szkole (nie należę do najszczuplejszych, do najładniejszych też nie - obecnie ważę 72kg przy wzroście 173cm). Stałam się bardzo dojrzała, poważna, odpowiedzialna, ale też nieśmiała. Mój chłopak jest moim pierwszym w życiu chłopakiem, to z nim pierwszy raz się przytulałam, całowałam i uprawiałam seks. Pokochałam go całym sercem, bo zwrócił na mnie uwagę, był cudowny itp. i sam mnie tak pokochał czego jestem pewna. Jakieś pół roku temu zaczęło się psuć. Albo po prostu zauważyłam wady naszego związku. Pół roku po tym jak zaczęliśmy być razem on stał się strasznie zazdrosny, potwornie. Ale dopiero z czasem to zauważyłam i zaczęły powstawać przez to kłótnie, codziennie. Teraz się to zmieniło jednak jakiś uraz we mnie został. Muszę wspomnieć, że odkąd się znamy spotykamy się codziennie, dzień w dzień. To chyba wpłynęło na to, że coraz mniejszą ochotę mam na to, by się z nim widywać.. Nasz seks też pozostawia wiele do życzenia. Tak, co może wiedzieć małolata o seksie, no ale uprawiam seks i tyle. I wiem, że raczej tak on nie powinien wyglądać. Ja byłam dziewicą, on prawiczkiem i wiedziałam, że początki mogą nie być najlepsze, ale mało się zmieniło. Oczywiście poznaliśmy swoje ciała bardzo dobrze, ja wiem czego on chce, a on wie, czego ja, lecz po prostu jest źle. Jest gra wstępna, ale niezbyt długa. Seks krótki. Chłopak szybko dochodzi. Seks uprawiamy rok. Miałam nadzieję, że po tym czasie długość stosunku się wydłuży, a tu nic.. Czasami jest lepiej, dłużej, ale rzadko. Średnio seks uprawiamy raz na tydzień, na dwa tygodnie, ale nie mamy warunków - ja mieszkam z rodzicami, on też. I może dlatego on nie może dłużej... Bo zanim się do mnie dobierze kolejny raz to już mija ten tydzień i się bardzo przez ten czas napala na mnie. A kiedy już do czegoś dochodzi to ja po prostu "pozwalam" i tyle. Po wielu tych nieudanych stosunkach po prostu nie mam ochoty na seks. Co tam seks, ja nawet straciłam ochotę na przytulanie i całowanie, a co dopiero mówić o seksie. I gdy to robimy to czuję się wykorzystana? Nie wiem jak to nazwać, bo przecież to nie gwałt. Ale ja nie mam z tego żadnej przyjemności. To wszystko doprowadziło do tego, że mam dość. Nie wiem co mam robić, być z nim? Dawać nam kolejną szansę? (już wcześniej myślałam o zakończeniu tego). Nie wiem. Naprawdę. Tym bardziej, że teraz, tzn za 3 tygodnie mam studniówkę no i wiadomo, że chciałabym mieć partnera. I co? Mam teraz to zakończyć? Z kim pójdę? Sama? Nie widzę jakoś tego. A jednocześnie nie chcę go tak wykorzystywać.. Bo co? Wziąć na studniówkę i zaraz po zakończyć związek? Po prostu jest to sprzeczne z moimi przekonaniami. Nie chcę dawać mu nadziei. Nie wiem co mam robić... ;( doradzicie coś?...

---------- Dopisano o 01:00 ---------- Poprzedni post napisano o 00:54 ----------

Dodam jeszcze, że on nadal mnie bardzo kocha, wiem to na pewno. Ale we mnie się chyba to uczucie wypaliło. Przepraszam, że takie długie, ale mam nadzieję, że ktoś to przeczyta.

a rozmawiałaś z nim o swoich frustracjach?

[MM1234]

Napisane przez smutnaja88

Stało się. Uwierz że nie myśli się racjonalnie. Ja nawet dzień po tego nie pamiętałam (ze stresu) tylko potem mi się przypomniało.

Nie martw się . Też tak zawsze robiłam . On przychodził i mówił, że nie wie, czy powinniśmy być razem, a ja na to płacz, błagania , ugłaskiwanie...

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[Young_Wild_Free]

Napisane przez warriatka

To jest trudne... Ja przeczytałam SMS u jednej laski od mojego ex do niej i pisał identycznie to samo co do mnie. Raz w kłótni sie przyznał po czym pozniej zaprzeczał, ale ja wiedziałam, że to prawda... Pozniej wyjechaliśmy razem na weekend a on wychodził dzwonić do innej... Wtedy juz powiedziałam stop 😊


Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

jaki wygodny, "kopiuj wklej". Boże co ci mężczyźni wyprawiają

[inculta]

Napisane przez Young_Wild_Free

a rozmawiałaś z nim o swoich frustracjach?

Wiele razy. Ale ja chyba nie mam odwagi by to zrobić. On prosi, żebym dała szansę a ja nie umiem tego zakończyć. Chyba boję się tego co będzie potem. Poznałam jak to jest być z kimś, mieć w kimś oparcie i chyba boję się samotności.

[Young_Wild_Free]

w poprzednim wątku dziewczyny proponowały zrobić analizę SWOT, może też taką zrób nie wiem, młoda jeszcze jesteś, ja w Twoim wieku nawet o seksie nie myślałam. Teraz wiem, że żeby w związku było dobrze, to musi się układać na wszystkich płaszczyznach. I w byciu ze sobą na codzień i w seksie. Poza tym, to Twój pierwszy partner. Nie wiesz w sumie jak to jest być z kimś innym. Ale wszystkiego da się nauczyć, tylko potrzeba na to trochę pracy i wysiłku.

[yellowbird]

Napisane przez Malla

Ostro... Szkoda, że tak wyszło, ale lepiej teraz niż za 5 lat

Też tak myślę Szczęście w nieszczęściu

Melduję się, poczytuję Was od jakiegoś czasu to może i zacznę popisywać
Btw, któraś tutaj jest po drugim rozstaniu z tą samą osobą, prawda? Chętnie usłyszę tę historię Ja jestem w takiej właśnie sytuacji. Nie rozpaczam, nie tęsknię za Nim, ale jestem cholernie rozczarowana, że nasza praca poszła na marne... Za to strasznie przyzwyczaiłam się do "bycia z kimś" no i chłop by mi się po prostu przydał Ale nic na siłę