Choroby skóry głowy – przyczyny, rodzaje i leczenie

Choroby skóry głowy mogą wystąpić zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn w różnym wieku. Choć to niestety dość powszechny problem, w większości przypadków jest uleczalny. Niezbędna będzie jednak wizyta u specjalisty. Lecząc się na własną rękę możemy jedynie krótkotrwale łagodzić objawy. Dowiedzcie się więcej o chorobach skóry głowy i sprawdźcie, jakich znaków nie należy ignorować.

Spis treści:

1. Skąd się biorą najczęstsze choroby skóry głowy?
2. Jakie są najpopularniejsze choroby skóry głowy?
3. Łupież tłusty i suchy
4. Łuszczyca skóry głowy
5. Grzybica skóry głowy
6. Łojotokowe zapalenie skóry głowy
7. Łysienie
8. Jak sobie radzić z chorobami skóry głowy?

Skąd się biorą najczęstsze choroby skóry głowy?

Skóra głowy przez bardzo dużą ilość receptorów jest wrażliwsza niż w innych partiach naszej skóry. Zdecydowanie łatwiej jest więc ją podrażnić i trudniej wyleczyć stan zapalny. Dodatkowo w szybkim tempie produkuje sebum. Co więcej, owłosiona skóra głowy stanowi idealne, bo dosyć ciepłe i ciemne środowisko do rozwoju zakażeń, grzybów i drobnoustrojów.

Najczęstsze choroby skóry głowy mogą być też wynikiem chorób endokrynologicznych (czyli związanych z nieprawidłową produkcją hormonów przez narządy odpowiedzialne za ich wydzielanie) i zaburzeń pracy gruczołów łojowych. Skóra głowy jest podatna na różnego rodzaju choroby także przez alergie i obniżoną odporność organizmu.

Jakie są najpopularniejsze choroby skóry głowy?

Każda z chorób skóry głowy ma nieco inne objawy. U każdego człowieka mogą być też różnie nasilone. Warto też wziąć pod uwagę, że część chorób skóry głowy jest zakaźna, a część ma przewlekły i nawrotowy przebieg.

Do najpopularniejszych chorób skóry należy:

• łupież,
• łuszczyca,
• grzybica,
• łojotokowe zapalenie skóry głowy,
• łysienie.

Łupież tłusty i suchy

Łupież charakteryzuje przede wszystkim nadmiernie złuszczający się naskórek, co widzimy w postaci białych, opadających płatków. Wyróżniamy łupież tłusty (nadmierne łuszczenie skóry z tłustymi łuskami i z nasilonym łojotokiem) oraz łupież suchy (nadmierne łuszczenie się suchych płatów skóry, bez nasilonego wydzielania sebum). Na rozwój choroby ma wpływ wiele czynników m.in.

• zaburzenia immunologiczne,
• zaburzenia procesu odnowy naskórka,
• zakażenia skóry patogenami,
• dieta uboga w witaminy i minerały takie, jak wapń, magnez, żelazo, cynk, potas i selen.

Łupież zazwyczaj ma łagodny przebieg. Nie powoduje stanów zapalnych i podrażnień. Choroba może jednak też się zaostrzać i wchodzić w stan remisji (przez pewien czas nie widać żadnych objawów).

Łuszczyca skóry głowy

Łuszczyca skóry głowy często mylona jest z łupieżem. Objawia się bowiem pogrubioną, zaczerwienioną skórą z łuskami. U większości chorych towarzyszy temu także świąd skóry. Chorobę wywołuje nieprawidłowe działanie układu odpornościowego, rzadziej czynniki genetyczne lub środowiskowe. Jest bardzo trudna do wyleczenia, nawet przez specjalistę. Bezwzględnie należy jednak unikać drapania skóry ze zmianami łuszczycowi. Chwilowa ulga nasili świąd i przyczyni się do pogorszenia stanu skóry.

Grzybica skóry głowy

Bezpośrednią przyczyną grzybicy skóry głowy jest przeniesienie patogenu od chorych ludzi lub zwierząt. Najczęstsze objawy to łuszczenie się, swędzenie oraz pieczenie skóry, wypadanie włosków, a także nieprzyjemny zapach. Często wiąże się też z łojotokowym zapaleniem skóry głowy. To zakaźne schorzenie o przewlekłym przebiegu choroby. Nieleczone może trwać latami. W domu należy pamiętać o tym regularnym myciu włosów odpowiednimi preparatami i dokładnym suszeniu. Konieczne jest korzystanie z osobnych ręczników, grzebieni i szczotek do włosów. Przy grzybicy unikamy też przegrzewania skóry głowy.

Łojotokowe zapalenie skóry głowy

Łojotokowe zapalenie skóry głowy najczęściej dotyka młodzież w okresie dojrzewania, ale mogą cierpieć na nie osoby w każdym wieku. Charakteryzuje się łuszczycą, czyli nadmiernym złuszczaniem naskórka. Może objawiać się również swędzącymi strupkami. W przeciwieństwie do atopowego zapalenia skóry (które najczęściej uwarunkowane jest genetyką), pojawia się na skutek stanu zapalnego skóry oraz gruczołów łojowych. Łojotokowe zapalenie skóry głowy mogą też wywoływać drożdżaki Malassezia spp. Zmiany chorobowe nasilają również:

• zaburzenia hormonalne,
• zanieczyszczenia środowiska,
• stres,
• brak odpowiedniej higieny,
• nieodpowiednia dieta,
• brak ekspozycji na światło słoneczne.

Leczenie łojotokowego zapalenia skóry głowy jest trudne i długotrwałe. Nawet, jeśli zauważymy poprawę, nie powinniśmy przerywać kuracji – schorzenie niestety często nawraca.

Łysienie

Łysienie może mieć kilka przyczyn. Często jest wynikiem łupieżu czy grzybicy, ale też uwarunkowań genetycznych, zmian hormonalnych, a nawet stresu. Na początku włosy przerzedzają się w jednym miejscu (u kobiet zwykle na szczycie głowy, a u mężczyzn na skroniach i na wierzchołku). U mężczyzn schorzenie może prowadzić z czasem do całkowitego wyłysienia (często na całym ciele), u kobiet raczej nigdy do tego nie dochodzi. Na szczęście łysienie jest wyleczalne. Z pomocą specjalisty możemy nie tylko hamować dalszą utratę włosów, ale też do pewnego stopnia cofnąć zmiany chorobowe.

Zobacz też: Łysienie telogenowe - jak wygląda i jak je wyleczyć?

Jak sobie radzić z chorobami skóry głowy?

Jak już wiecie, większość chorób skóry głowy jest trudna do wyleczenia i wymaga pomocy dermatologa lub trychologa. Warto jednak pamiętać o kilku zasadach przy codziennej pielęgnacji.

Choroby skóry głowy sprawiają, że staje się ona sucha, podrażniona i osłabiona. Aby złagodzić te objawy używajmy do mycia włosów nawilżających szamponów o łagodnym działaniu. Pamiętajmy, że szampon dobieramy do rodzaju skóry głowy, a odżywkę do rodzaju włosów.

Zamiast kosmetyków z alkoholem czy sztucznymi substancjami, wybierajmy te, które mają w swoim składzie witaminy, minerały, kwasy tłuszczowe i humektanty. Dobrym pomysłem będą naturalne olejki np. olej rycynowy, który wzmocni cebulki włosów. Ograniczmy suszenie, prostowanie i kręcenie włosów, a także zrezygnujemy z produktów do stylizacji.