Avon Artistique Parfumiers, Ambre Ardent EDP 

Mam perfumetkę, kupiłam ją w ciemno z prostego powodu-mam w pamięci dobre oraz nieodżałowane Ambre z Avonowskiej kolekcji Christian Lacroix, które to bardzo lubiłam swego czasu. Do tego jestem fanką zapachów bursztynowych, ta nuta zawsze mnie ciekawi, a dla mnie jeszcze najlepiej jak są połączone z nutami ciepłymi, zawiesistymi i otulającymi jak karmelowy szalik. Ale Ambre Ardent zdecydowanie nie wpisuje się w bezpieczne i przytulne drzewno-słodkie ciepłe zapachy na zimę. Avon tutaj zrobił krok w stronę niszy, stworzył zapach intrygujący oraz inny niż dotychczasowe kolekcje tej marki i przyznam, że mu to wyszło nieźle-jak za taką cenę :) Dla mnie Ambre Ardent mogą zahaczać o uniseks-bardzo mi przypominają zieloną wodę Jaguara, której używa mój Tata. Jest bursztynowo z dużą ilością suchych przypraw-pieprzu, gałki muszkatołowej, surowej laski cynamonu, do tego dużo zakurzonego drzewa. Dla osób, które lubią w perfumach słodkie przyprawy pierniczkowe-tutaj tego nie szukajcie nawet. Wprawdzie na mojej skórze nieco się wysładzają z delikatną nutą zawiesistego kwiatu, ale nadal jest to zapach w stylu retro, niebanalny oraz niełatwy w odbiorze dla osób przywykłych do świeżych kwiatków oraz słodkich owocków z perfum drogeryjnych. Ambre Ardent mają głęboko w sobie zakurzone futro, różany puder oraz zapach szminek Max Factora sprzed wieeeelu lat. Są przyzwoicie trwałe(jak na jakość Avon), spokojnie oraz wyraźnie czuję je większość dnia, chociaż miałam nadzieję, że będą bardziej zawiesiste oraz mocniejsze. Nie jest to mój typ-może i jestem za młoda, może i nie jestem miłośniczką retro klasyki z pierwszych dekad lat XX-tych, ale zapach polubiłam i używałam jesienią jako przyjemną ciekawostkę na wieczorowe okazje w chłodne deszczowe wieczory. Dla mnie to perfumy z wyraźną nutą klasycznej femme fatale, która w latach 60 uwodziła mężczyzn w ramach akcji szpiegowskich. Grube futro, papieros, srebrna zapalniczka oraz czerwona szminka, przebiegły błysk w oku oraz wyrachowanie połączone z chłodną inteligencją. Nie przytulisz, nie poczujesz przytulnego spokoju(który według mnie jest istotny w związku), ale możesz pokochać. Dosłownie na zabój.

plusy: + intensywny i ciężki zapach + kadzidlano-orientalny + intrygujący + bardzo trwały minusy: - na początku jest duszący inne cechy, których nie biorę pod uwagę przy ocenie: - niska dostępność + wydajna

Gdybym dostała ten zapach do oceny ,,w ciemno’’ na pewno nie obstawiałabym, że wyszły z Avonowskiego katalogu. Ambre Ardent spokojnie mógłby stać sobie na półkach niszowych perfumerii. Jest korzenny, jest orientalny, jest późno-jesienny, późno-zimowy i naprawdę bardzo dobrze skomponowany - wyraźnie czuć kardamon, cynamon oraz mirabelkę, a wszystko na porządnej paczulowej bazie. Kojarzy mi się z późnojesienną kuchnią - kompotem z mirabelek doprawionym sporą ilością przypraw. Ambre Ardent to uniseks, chociaż ja osobiście nie lubię paczulowych perfum u mężczyzn. Nie jest to też w ogóle moja kategoria zapachowa, ponieważ aktualnie preferuję leciutkie fruity floral, ale fajnie, że Avon poszedł w niszę. To, co odróżnia Ambre Ardent od zapachów niszowych to oczywiście mizerna trwałość. Po kilku h jest już ledwie wyczuwalny, choć na początku bardzo intensywny. Na pewno nie dla przeciwników paczuli.

Wdzięczne, różowe i słodkie zapachy typu Cherish, Dream, Viva la Vita na dekady opanowały i zawładnęły katalogami Avonu. Tony bujnych peonii, niewinnych lilii i słodkich malin łączone z charakterystyczną "avonowską" bazą pojawiały się cyklicznie w coraz to nowszym wydaniu. No i okej. Nie mam nic przeciwko owocowo-kwiatowym zapachom. Też czasami czuję wenę by pachnieć niczym bukiet świeżo ściętych kwiatów skąpanych w rosie. :) Tak na ogół preferuję jednak nieco inne klimaty. Lubie dzikie zioła, oleiste żywice, świdrujące w nosie przyprawy. Lubię zapachy. które są ciepłe i wytrawne zarazem. Nie przepadam za dużą dawką słodyczy. Perfumy Ambre Ardent wpisują się w moje klimaty. Mają w sobie - rzecz jasna - pewną dawkę słodyczy, aż tak niszowy to Avon na razie nie planuje być. Ta słodycz jest jednak bardzo zrównoważona przyprawami, w początkowej fazie jest praktycznie niewyczuwalna. Zgadzam się z tym co napisała jedna z wcześniejszych recenzentek, na mnie również zapach wysładza się dopiero po pewnym czasie. To idealna kompozycja na dni takie jak dzisiejszy (zapowiadana "bestia ze wschodu" itd. ), gdy wiatr wdziera się pod poły płaszcza a śnieżna breja moczy buty. Ambre Ardent rozgrzewają bogactwem korzennych przypraw. Są ciepłe i otulające i niczym kaszmirowy szalik. Trwałość jest moim zdaniem bardzo dobra. Jako pierwszą dostałam od konsultantki próbkę. Taką bez atomizera, część zawartości wtarłam w nadgarstki, resztą skropiłam szalik. Zanim dostałam od konsultantki i przytargałam do domu własny, pełnowymiarowy flakon (czyli jakiś tydzień później) szalik cały czas pachniał.

Zacznę od tego, że to nie jest woń dla każdego. Klienci Avonu przyzwyczajeni są bowiem do przyjemnych i raczej "bezpiecznych" pachnideł, a w przypadku recenzowanego zapachu mamy do czynienia z katalogową niszą. Są to perfumy intensywne, dymne, kadzidlane doprawione sporą dawką orientalnych przypraw takich jak kardamon, goździki czy cynamon. Również pieprz pobrzmiewa gdzieś w tle wcześniej wymienionych składników. Mirabelka i bergamotka przełamują ową kompozycje swą kwaskowatoscią dodając jej tym samym nieco świeżości. Na końcu natomiast bursztyn wychodzi na prowadzenie, a woń przybiera otulający i dymny charakter. Z jednej strony perfumy wpisują się w klimat świąteczny dzięki bogactwu przypraw kojarzących się z Bożym Narodzeniem, a z drugiej do tej błogiej sielanki dochodzi coś niepokojącego, kadzidlanego, dymnego co przywodzi na myśl cmentarz, znicze zapalone na grobach oraz kurz osiadający na starych księgach, do których nikt dawno nie zaglądał. Delikatnie zatem w odbiorze recenzowana woń przypomina mi Black Cashmere, tyle że Ambre Ardent ma w sobie więcej radości niż wspomniana wcześniej woda od DKNY, która idealnie odwzorowuje stęchliznę starych, drewnianych kościelnych ławek oraz woń cmentarnych zniczy... :) Ogólnie wielkie brawa dla Avon za krok w stronę niszy, która co prawda nie spodoba się większości, ale na pewno zostanie doceniona przez grono wielbicieli nieco trudniejszych w odbiorze woni. Osobiście nie wiem czy zdecyduje się na cały flakon, gdyż to nie do końca moje zapachowe klimaty, aczkolwiek z drugiej strony coś ciągnie mój nos w stronę nadgarstka skropionego recenzowanym pachnidlem nie pozwalając mu się od niego oderwać...

Zabrakło informacji, że to uniseks. I to uniseks w zdecydowanie męskim kierunku. Zapach jest duszny, nieco dymny, słodkawy z dodatkiem wanilii i bliżej niezidentyfikowanych przypraw. Nieco ratuje sytuację kwiat datury, który dodaje nutkę świeżości. Nie wiem, jak pachnie datura. W tych perfumach jakby... lilią? Bardziej obrazowo - to dla mnie zapach gabinetu starszego pana, w którym zapach cygar wgryzł się w ściany, gabinetu pełnego starych książek oprawnych w skórę i bukietem lilii stojącym na konsoli. Testuję perfumy z próbki. Globalne użycie pewnie skończyłoby się dla mnie migreną, ale ja preferuję lżejsze zapachy. Nie uważam, że te perfumy są złe, choć zapach od początku do końca jest niemal niezmienny. Delikatnie tylko łagodnieje i się wysładza, i ta końcowa odsłona staje się bardziej kobieca.

Przykro mi widzieć tak niską ocenę tych perfum, bo to przepiękny, elegancki zapach, ale faktycznie - dla nosów przywykłych do mainstreamowych floralków i gourmandków może być ciężki do docenienia. To orientalna bomba w klimacie Ambre Sultan, Amber Absolute czy nawet Shalimar. Kto potrafi docenić zapachy ambrowe i korzenne, dość "ciężkie", ale jednocześnie bardzo ciepłe i otulające swoimi nutami, ten może się w tych perfumach zakochać nie mniej niż w ich kuzynach z wyższych półek. Flakon prosty i funkcjonalny. Szlachetności odbiera mu trochę plastikowy korek, ale też nie odbiera ogólnego wrażenia eleganckiego minimalizmu. Perfumy są dla mnie uniseksowe; jako kobieta czuję się w nich znakomicie, ale mojemu partnerowi też się spodobały i pachną na nim znakomicie, choć trochę bardziej drapieżnie niż na mnie. Ciężko mi określić jednoznacznie porę dnia i roku, jakie pasują do Ambre Ardent, bo jeśli ktoś lubi orienty, nie potrzebuje czekać z nimi do pierwszych śniegów czy aż zapadnie zmrok ;) Dla większości osób zapach będzie jednak pewnie jesienno-zimowy i raczej wieczorowy. Projekcja przeciętna, na odległość ramienia. Trwałość również przeciętna, na sobie czuję je 4-6 godzin. Podsumowując, Avon wprowadził do swojej oferty zapach, który zdecydowanie bardziej pasowałby do niszowej marki perfumiarskiej. Jest piękny, choć na pewno nie łatwy i nie dla każdego. Miłośnicy orientu, zwłaszcza - ale nie tylko - ci, którzy szukają opcji "budżetowej" zdecydowanie powinni dodać Ambre Ardent do swojej kolekcji.

Od początku nie jest zwolenniczką linii Artistique, ale po wydaniu tego zapachu stałam się jej wrogiem. Woda toaletowa w katalogu prezentuję się dość kusząco, opis także zachęca. Jednak to co skrywa flakon to dla mnie dramat. Zapach jest ciężki, przydymiony, mocno korzenny, kadzidełkowy. Jak dla mnie straszna kompozycja zapachowa, nie do zniesienia.

Perfumy kupiłam głównie dlatego, że zainteresowały mnie nuty zapachowe oraz twórca zapachu, który odpowiada za najnowszą serię 3 zapachów z linii TTA, zresztą bardzo udaną. Sam zapach jest intrygujący, uniseksowy jednak skręcający bardziej w damską stronę, z wyczuwalną nutą retro. Czuć nutę kwiatową (jaśmin?) oraz przyprawy, na początku czuję też jakieś cytrusy. Zapach osobiście dużo bardziej przypadł mi do gustu niż 3 wcześniejsze z te serii czyli Iris, Patchouli i Magnolia. Nie czuć że to Avon. I na tym niestety kończą się plusy tego zapachu. Projekcja jest bardzo, bardzo bliskoskórna, a trwałość... żałośnie krótka. Flakon masywny, elegancki, niestety ze szpetnym plastikowym korkiem, który nie trzyma się za dobrze, dlatego radzę uważać i nie podnosić flakonu trzymając za niego. Cena w katalogu 130zł, w promocji 69,99 - seriously Avon???