Coach Coach Floral EDP 

Jest mi ciężko ocenić ten zapach. Z jednej strony nie przepadam za kwiatowymi kompozycjami, zdecydowanie wolę kompozycje drzewno-korzenne, ale ten zapach jest dość nieoczywisty. Na myśl przywodzi mi stare, kościelne kadzidło, duszące i ciężkie. I tak też jest w pierwszych chwilach od nałożenia. Myślisz sobie "what the f*ck, zaraz się uduszę", ale oczywiście nic takiego się nie dzieje, nos i głowa stopniowo przyzwyczajają się do zapachu. Ta nuta ciężkości byłaby całkiem ok i na miejscu, gdyby nie to, że atakuje nas znienacka, jak ostry, nieoznakowany zakręt. Wydawać by się mogło, że czuję i drzewo, i skórę. Ananasa nie wyczuwam w żadnym stopniu. Nie wiem, gdzie go twórca umieścił, a szkoda, bo to jest główna nuta zapachowa. Maliny i gardenia przebijają się przez zasłonę dymną. Podsumowując, perfumy te pachną jak bogata ciotka z Niemiec, która całe życie paliła Vougi. Są przyjemne i można się w nich zakochać, ale najpierw trzeba poradzić sobie z bólem głowy, wywołanym przez dym.