La Rive Sweet Hope EDP 

Sweet Hope kupiłam gdyż miałam okazję nabyć go za zawrotne 10 zł(i to pełnowymiarowy zafoliowany flakon, a nie jakiś randomowy tester) i z czystej ciekawości-podobno ma to być tańszy odpowiednik kultowego Hypnotic Poison Diora. Oryginału nie znam, więc się nie odniosę, ale czytając opinię/recenzję obu zapachów myślę, że propozycja od La Rive jest słabo odwzorowana. I nie mówię tego z uprzedzenia do tanich perfum gdyż La Rive znam i lubię od lat, sporo ich zapachów przerobiłam i znalazłam kilka do których lubię wracać. Czuć, że w Sweet Hope brakuje jakości. Całość jest płaska, nie ma w sobie głębi, pazura czy wyraźnej otulającej słodyczy. Ja czuję przede wszystkim suche migdały, które leżały gdzieś w kącie szafki bez odpowiednich warunków oraz szczelnego opakowania, proszek do prania, trochę płaskiego kokosa i mdłej waniliny. Czytam opis nut i wciąż się zastanawiam gdzie są te wszystkie kwiaty. Ja nie czuję żadnego z nich, a w opisie widzę, że same mocarne miały być-tuberoza, róża, jaśmin i konwalia to nie są delikatne, zwiewne płatki pokryte rosą. W opisie widzę też moją ukochaną śliwkę, ale mój nos niestety jej nie czuję w ogóle, ani w wersji soczysta węgierka prosto z drzewa, ani w wersji zawiesiste, gęste i aromatyczne powidła. Gdzieś w tle czai się nuta płynnego nawozu stosowanego w rolnictwie-jako dziecko nieraz przyglądałam się jak tata szykował mieszanki w rolniczym opryskiwaczu(w dzisiejszych czasach na taki widok wielu rodziców złapałoby się za głowę :D ), ich gryzącego chemicznego zapachu się łatwo nie zapomina. Sweet Hope nie ma zbyt wybitnej projekcji, po godzinie jest już bardzo bliskoskórny, aczkolwiek ta bliskoskórność staje się nawet niebrzydka-lekko słodka i waniliowa, taki typowy waniliowiec do biura. Chociaż nadal w tle czuję jak czai się płynny skoncentrowany nawóz-może to ta nuta w stylu Poison? Taki zapach na skórze zostaje do kilku godzin-nie jest wyczuwalny dla otoczenia, a jedynie gdy zbliżymy nos do nadgarstka(chociażby).

Są odpowiednikiem perfum Christian Dior Hypnotic Poison - Nuta głowy: morela, śliwka i kokos - Nuta serca: tuberoza, jaśmin, konwalia, róża, brazylijskie drzewo różane i kminek - Nuta podstawowa: wanilia, piżmo i drzewo cedrowe Nie wiem ale mam mieszane odczucia. Nie są złe ale nie przypominają mi perfum dla mnie znanych Christian Dior Hypnotic Poison. Jeśli zostawić kwestie związane z odpowiednikiem to sama woda może być i dobrym prezentem i dla samej siebie czymś odmiennym, bo są orientalno, kwiatowe, słodkie, ciepłe. Zapach utrzymuje się na skórze w piękny sposób jednak nie tak jak oryginalne perfumy . Od po prostu nie drogie cudeńko o pojemności 90 ml . Bardzo przypadła mi kompozycja owoców a zapach naprawdę jest indywidualny, nie codzienny. Reasumując każdy zapach jest niespotykany i znajdzie wielbicielki.

Niedroga propozycja całkiem intrygujących perfum. Flakon według mnie jest elegancki, ciężki. Dobrze prezentuje się on wśród innych perfum. Kompozycja zapachowa jest bardzo słodka. Typowy ulepek ale z cięższą nutą. Zdecydowanie może od nich rozboleć głowa. Zapach jest bardzo trwały. Jak za taką cenę są to naprawdę bardzo dobre perfumy.

Będąc w Rossmanie kupiłam ten perfum "na szybko". Szukałam czegoś taniego, co będzie nadawało się na wieczorową porę, nie będzie duszące i nie będzie super trwałe (po kilku godzinach praktycznie każde perfumy tanie czy te z wyższej półki zaczynają mnie drażnić). Wywąchałam dokładnie tester i myślę, że to zdecydowanie mój zapach- typowo wieczorowy , ciężki ale nie duszący , z takim "pazurem " . Bardzo podobne do Hypnotic Poison od Diora. W domu otworzyłam flakonik i czekało na mnie duże rozczarowanie. Zapach był inny niż ten na testerze . A na pewno nie doszło do pomyłki przy zakupie. Różniło je to, że te które kupiłam miały wyczuwalną strasznie drazniącą nutę , tak jakby syropu na kaszel albo jakiejś anyżowej maści, swoją drogą Bardzo chemiczny. Nie wiem więc czy trafił mi się wadliwy egzemplarz czy po prostu będąc w sklepie nie wyczułam tego na testerze. Myślę jednak, że nie jest to do końca nietrafiony zapach. Ma w sobie jakiś urok , po kilku godzinach gdy wietrzeje robi się przyjemniejszy dla nosa , nie czuć tak bardzo tej nieprzyjemnej nuty zapachowej , trwałość jak na tą cenę - bardzo przyzwoita , znika po 5-6 h.

Nie zgodzę się z poprzedniczką, że zapach jest aż tak fatalny. Wiadomo, że to nie oryginał i w tej półce cenowej próżno byłoby szukać odwzorowania 1 do 1, ale kompozycja jest udana i wyraźnie przypomina pierwowzór (nadmienię, że od kilkunastu lat przechowuję niczym relikwię flakon Dior Hypnotic Poison sprzed reformulacji, pomimo upływu czasu nie stracił nic a nic ze swego czaru i trwałości). Na mnie Sweet Hope utrzymuje się długo, na ubraniach do kolejnego prania. Jeżeli komuś podoba się oryginalny zapach, a nie może sobie na niego pozwolić, to tę "inspirację" uważam za udaną. Wystawiam wysoką notę za stosunek jakości do ceny.

Co mnie pokusiło, żeby kupić podróbę Hypnotic Poison skoro nie przepadam za oryginałem? Cóż, chyba moja desperacja, żeby w końcu znaleźć zapach, który ma trwałość przez duże T, bo jestem beznadziejnym przypadkiem. Na palcach jednej ręki mogę wymienić perfumy, które mają na mnie chociaż akceptowalną trwałość, a i tak palców mi zostanie. Ciężkie nuty jak wanilia, kokos czy migdały mają zdecydowanie większą szansę na dłuższe wybrzmiewanie na skórze niż ulotne kwiatki i cytruski, niestety ta reguła nie sprawdziła się w przypadku perfum La Rive. Truciznę Diora znam bardzo dobrze, moja ciocia jest zagorzałą fanką tego pachnidła. Cena oryginału jest zawrotna i zupełnie nieadekwatna do jakości przynajmniej wersji obecnej. Słyszałam legendy o mocy wersji sprzed reformulacji, niestety aktualny wypust jest wykastrowany z dawnych parametrów. Nie jest to bardzo intensywny zapach, wręcz przeciwnie. Parę razy podebrałam ciotce flakonik, spryskałam się tuż przed spotkaniem z ludźmi (w upalne lato) i nic. Zero reakcji. Ja sama go nie czuję, ani na sobie, ani na ciotce. No może jak się mocno przytulę, ale też bez szału. Czy Sweet Hope jest podobne do Hypnotic Poison? A owszem, jest nieco bardziej płaskie, ale w oryginale niesamowitej głębi też nie uświadczyłam. Zapachy La Rive dosyć wiernie odwzorowują oryginały, tylko nie są tak wielowymiarowe i- jak słusznie zauważyła pewna recenzentka przy recenzji innych perfum z tej firmy- "nie migoczą". Chociaż HP z migotaniem ma tyle wspólnego co ja z Paris Hilton, więc niewiele was ominie, jeśli zamiast oryginału zainwestujecie w x razy tańszy odpowiednik. Sweet Hope są jeszcze bardziej nietrwałe niż HP. Czuć je tylko po wwąchaniu się w skórę/materiał. Projekcja na mnie zerowa. Jak pachną? To pytanie zadałam chłopakowi, co skwitował beznamiętnym "babcino". Nic dodać, nic ująć. Nie obrażając fanów tej kompozycji oraz starszych pań oczywiście. Nie wiem jak można uważać HP (czy tam Sweet Hope, zapachy są łudząco podobne) za seksowne, dla mnie ten zapach jest wręcz plastelinowy. Może za dużo znam kobiet 65+, które obficie się nimi zlewają. Tak samo jak w przypadku klasycznego HP- nie, nie i jeszcze raz nie. Zapachy są podobne, ale jeśli jesteście zagorzałymi fanami Diora i kupujecie flakon za flakonem, wyłapiecie różnice. ZALETY: + cena (adekwatna do jakości) + podobne do pierwowzoru WADY: - zapach - trwałość - projekcja - flakon, jest po prostu paskudny