Thierry Mugler A*Men Pure Malt EDT 

Jestem uzależniona od Pure Malt. Choćby Szymborska miała rację, pisząc "od whisky iloraz niski". I chociaż whisky nie znoszę. Ale nie miała. Zresztą iloraz w przypadku Pure Malt nie ma znaczenia. To nie są perfumy dla wielkich intelektualistów perfumiarstwa, tylko dla smakoszy. Bo to świetny gourmand, po prostu. Na mnie rozpoczyna się wspaniale alkoholowym wyziewem,rozpostartym na słodkim, mlecznym, roztapiającym się na dłoni (albo w dłoni) akordzie. Nie mogę pozbyć się wizji eleganckiego dandysa, którego garnitur, w najlepszym gatunku, ma kieszenie wypełnione świadectwem drobnej słabości- mlecznych cukierków toffee. Nie myślcie, że żuje je w tani, bezczelny sposób, ani że jest wierny jednemu gatunkowi. Są tam i toffee sezamowe, i irysowe, i karmelowe, nie wykluczam również ciągutek z nadzieniem owocowym, chociaż... to chyba nie są te ostatnie. To właśnie wspomniany garnitur jest przesiąknięty zapachem tytoniu, dobrego gatunku tytoniu fajkowego o wyraźnie owocowej woni. Urodziwy całokształt, czyli ten hipotetyczny dandys, siedzi na drewnianej, dębowej beczce... W bazie mam wątpliwości, czy on naprawdę dalej tam siedzi, co stało się z dębową beczką, kto wypił whisky i czy naprawdę jest to zapach dla dandysa- pachnie jak puchata, waniliowo- czekoladowa, okrągła i ciemnoskóra kobieta. Na mojej, bez wątpienia kobiecej skórze, efekt słodko- drzewny jest tak urodziwy, że przymknę oko nawet na niewygodny atomizer, oraz na flakon niezupełnie w moim guście. Pan Stettke nie przymknie, bo na nim Pure Malt pachnie po prostu, niestety, landryną.

Na pewno Pure Malt jest bardziej męski niż klasyk, wyraźnie czuję nutę koniakową, która dodaje mu uroku i charakteru. Jest równie piękny, choć zdecydowanie inny. Na moim mężu nie jest zapachem ogoniastym, trzyma się przez wiele godzin blisko skóry. Mąż zakochał się od pierwszego niucha, ja także - czego chcieć więcej? Obecnie Numer 1 na męskiej połowie naszej perfumeryjnej półki. Używam tego produktu od: tygodnia Ilość zużytych opakowań: w trajcie pierwszej setki

Taki był szum na forach zapachowych na temat tego niezwykłego ponoć zapachu, że w końcu kupiłem setę. Przed pierwszym psikiem nawet usiadłem, żeby nie upaść z wrażenia, ale okazało się, że niepotrzebnie. Zastałem słabszej mocy wersję A*Mana podlaną whisky. Od urodzenia mam wstręt do alkoholu, więc nie byłem szczęśliwy z tego, co zastałem na mojej ręce, i wciągałem nosem. Żeby bardziej obrazowo opisać ten zapach, przypomina mi nawianego gościa spryskanego A*Manem wracającego z imprezy sylwestrowej, od czasu do czasu bekającego częściowo przetrawioną whisky... Nie jest to zły zapach, ma klasę. Ale tak naprawdę, to tylko lekko przebrany A*Man. Nie wart tych pieniędzy, jakie życzy sobie za nie producent. Lepiej tanio kupić A*Man\\\\\\\\\\\\\\\'a, a resztę zainwestować w dobrą whisky, wypić 100 gram i efekt będzie podobny. PS. Kiedy zobaczyłem recenzje Pure Malt na You Tube publikowane przez egzaltowanych czarnych raperów i ziomów, którzy pół życia spędzają na dyskotekach i klubach, wtedy zrozumiałem, że Pure Malt chyba nie dla mnie... Używam tego produktu od: miesiąca Ilość zużytych opakowań: Kilkanaście psików...

A*Men Pure Malt pachnie jak debowa beczka wypelniona po brzegi wysmienita whisky - i jest to cos pieknego. Jest jednoczesnie gesty i przejrzysty, wytrawny i pelen przewrotnej slodyczy. Niesamowicie zmyslowy i zdecydowanie unisex (na mojej skorze brzmi BOSKO :-) ). (tak, MUST HAVE i nic mnie od kupienia wielkiej flachy nie powstrzyma ;-))) )