Liz Claiborne, Curve Chill EDT

Szukałam jakiegoś lekkiego zapachu na wiosnę, który dodawałby energii i optymizmu. Na pewnym forum przeczytałam, że Curve Chill przypomina CKOne, ale z dodatkiem zielonej herbaty. CK znam od dawna, cenię i czuję respekt do tego klasyka unisexów. Natomiast zieloną herbatę kocham miłością bezbrzeżną, więc pomyślałam, że zapowiada się ciekawie tym bardziej, że aż trzy nosy pracowały nad tym zapachem. Kiedy wreszcie dotarł do mnie flakonik już nie mogłam się doczekać pierwszego kontaktu z moją skórą.

Psiknięcie na nadgarstek i ... o rany! To niemożliwe! Nie było cytrusów, frezji, herbaty, a jedynie mgnienie czegoś świeżego. Zaraz potem pojawiła się
kwiatowa duszna woń, przypominająca "perfumy" z kiosku za czasów słusznie minionych. Ten typ zapachu, przepraszam bardzo, ale kojarzy mi się z "wypachnionymi" starszymi paniami, podążającymi do kościoła. Trwało to może pół godziny, a ja tkwiłam w rozterce - "umyć ręce czy jeszcze poczekać na rozwój wypadków"? Wytrwałam. I nagle spod babcinych woni wystrzelił imbir! Nie było mowy o jakimś subtelnym wyłanianiu się przyprawowych nutek, nie jest to zapach podszyty imbirem, ale prawdziwy cios w nos. Dalej nic się nie zmienia i nie rozwija.

Na mnie ten imbir trzymał się upiornie długo, bo około siedmiu godzin. Dłużej nie wytrzymałam i poszłam pod prysznic.

Następnego dnia flakonik został oddany w "dobre ręce" i okazało się, że na obdarowanej pachnie inaczej - bardziej kwiatowo, więcej jest przyjemnych dla nosa nutek, ale moim zdaniem i tak nie jest to majstersztyk sztuki perfumiarskiej. Potwierdza się więc stara prawda, że zapachy z każdą skórą inaczej się komponują. Dlatego zainteresowanym polecam testy (w miarę możliwości, bo w Polsce nie widziałam go w perfumeriach). A w ogóle to polecam raczej miłośniczkom przypraw kuchennych ;-).

Flakonik dość infantylny.




Używam tego produktu od: testy
Ilość zużytych opakowań: pięćdziesiątka od razu poszła w świat