Alexander McQueen McQueen EDP 

kocham butelkę tych perfum, ciężki, szklany owal. widok jest niepokojący i ekscytujący. nie da się tego jednak powiedzieć o zawartości. w moim odczuciu jest to rozwodniony Truth or Dare pani Madonny. owszem, na początku pojawia się akcent pieprzu, ale naprawdę w wersji light. natychmiast znika i pozostawia tę kompozycję jednolitą, płaską, jednowymiarową. mamy tutaj połączenie tuberozy i jaśminu. subtelne i zmysłowe, ładnie zblendowane. uważam, że właśnie sposobem podania tego mixu McQueen różnią się od ToD. w tych drugich z miejsca dostajemy po nosie naręczem białych kwiatów. tutaj sytuacja jest bardziej stonowana - po aplikacji otacza nas jedynie elegancki woal jaśminu i tuberozy, który osiada bez robienia dookoła siebie hałasu. perfumy są kremowe, ułożone, spokojne, nie duszą. brak mi tutaj czegoś, co określałoby ich duszę, sedno. brak mi czegoś charakterystycznego. ten pieprz mógłby być takim elementem, ale niestety, znika po kilku sekundach. szkoda. reasumując - to całkiem ładne perfumy, nadające się na wiele okazji, jednak pozbawione oryginalności. zdecydowanie dla wielbicielek białych kwiatów. trwałość - średnia, to jednak nie jest esencja, ani nektar.