Calvin Klein Pure Gold Euphoria EDP 

Zacznę od tego, że klasycznej Euphorii nie toleruję. To znaczy; toleruję na innych, na sobie nie. Ta sama historia co w przypadku Angela edp. Tu natomiast jest miłość. Tu jest paczula, ale nie wybija się ani "na trupa" ani na kamforę, jak to ma miejsce w przypadku (kolejno) Angela i klasycznej Euphorii. Po aplikacji uderza nas słodko-gorzkawe otwarcie. Coś mi to przypomina, ale za nic nie mogę sobie przypomnieć co... Jest wyraziście, kremowo, a jednocześnie charakternie , dzięki akordowi skórzanemu. To już nie jest słodkie, niewinne pachnidło, jakim jest pierwowzór. Tu mamy mocarną królową, która roztacza wokół noszącego bloga aurę. :) Jest słodka, ale nie przesłodzona. Ta złocista butelka przypominająca trochę kształtem wydmy, a kolorem piasek, śmiało mogłaby być kierowana na rynek Bliskiego Wschodu. Po jej powąchaniu myśli od razu właśnie tam się kierują. Genialna jest również ich trwałość i projekcja. Nadają się na chłodniejszą porę roku, choć myślę, że na letnie wieczory też będą do zaakceptowania. Myślę, że zasługiwały na dużo większy rozgłos niż ten, który otrzymały ... Bardzo szkoda, że takie perełki zostają wycofywane. Bardzo szkoda... Do tego dochodzi spektakularny flakon-dużo ładniejszy niż ten z wersji podstawowej. Biała część ma piękną perłową poświatę, a korek jst bardzo dobrze dociążony; widać dużo większą dbałość o detale. Bardzo się cieszę , że udało mi się kupić 100ml zanim znikną na dobre.