Diptyque Eau Duelle EDT 

Nie jestem wytrawną wielbicielka i znawcą perfum, ale mam swój gust coraz bardziej wiem co lubię. Wedle ekstatycznych opisów z filmu z YT Świetnej trójcy powinno mi się podobać. Lubię zapachy ciepłe i otulające, ale nie lubię waniliowych killerów w typie Angela. Lubie niszowe zapachy, wydawało by się, że to będzie ideał. Nie podoba mi się. Dobrze że klepnęłam odlewkę. Zaiste ma nuty rumopodobne. Trudno mi tu cos mówić o nutach i subtelnościach. Wali w nos jednym tonem. Ogólnie jest duszący nie będąc bardzo mocnym, drapał w gardle. Maż i synowie jak rzadko zwrócili na niego uwagę, zgodnie stwierdzając że jest wyjątkowo przykry w odbiorze. Pozostaniemy sobie nietypowi. A tu się żegnamy.

początkowo miałam trochę inne odczucia niż moje poprzedniczki. owszem to taki otulacz , ale początek zapachu tego nie zapowiadał. nie uważam też, że jest to typowo waniliowy i tylko waniliowy zapach. przez pierwsze 10 minut nawet jej nie czuję, ale tak zawsze jest z wanilią, wychodzi po czasie. do mnie dociera po trochu wszystko, co jest w składzie, nie tylko wspomniana wanilia. jest w nim tego wszystkiego dużo, ale na początku ja najbardziej czuję szafran, trochę klimatem przypomina mi ten od l\'artisana. szafran w tym zapachu wydaje mi sie najważniejszy, jest od początku do końca. zaraz po spraskaniu jest szafran i dołącza do niego soczystość i zieloność świeżo ściętych łodyg - to zapewne calamus. w pierwszej fazie zapach jest dla mnie właśnie taki świeżo-ziołowy, czyli calamus z szafranem. dopiero kiedy to wszystko się trochę ulotni po 10-15 min. zapach robi się coraz bardziej słodki i przytulny, calamus odpływa i wraz z nim ta świeża zieloność maleje. teraz wkracza herbata oraz wyraźnie słodka wanilia. herbatka jest trochę mikra, niezbyt esencjonalna, zgaszona aromatem wanilii. na koniec dla fanów żywicy-olibanum i cyprysa nie zostaje wiele, niby jest w składzie, ale może tylko ma za zadanie dopełniać ten zapach, nie wybija się mocno , ale jest gdzieś w tle. po godzinie, dwóch czuję delikatny jałowiec z wanilią. bardzo mnie ten zapach urzekł....

Poduszka, miękki wełniany koc, stygnący kubek herbaty z rumem, rozproszone, nikłe światełko nocnej lampki, ciepłe ramiona ukochanego człowieka.... Eau Duelle to zapach przyjemnej, ociężałej senności, ciężkich, klejących się powiek, chwil gdy jawa rozmywa się w sen, gdy ciało rozgrzewa się pod przykryciem, odpręża się i rozluźnia a myśli błądzą swobodnie, rozcierają się, rozpływają w senne marzenia. Eau Duelle jest jak półprzytomna czułość, nieświadome dopasowywanie się dwóch bliskich ciał, pieszczoty przez sen, bez pożądania, instynktowne, przyjmowane i darowane nie namiętności a ze ślepej i głuchej intymności. Dziwny to pojedynek, na granicy jawy i snu a może jawy ze snem, poukładany jak senne marzenie. Jasna, przestrzenna wanilia splata się z wanilią ciemną, podwędzaną w kadzidlanym dymie w towarzystwie rumowej herbaty i dodających przestrzeni i świeżości drzazg świeżego, żywicznego drewna. Zmysłowość tego zapachu jest także nieoczywsta, pozbawiona napięcia jak erotyczne marzenie senne w którym to, co niemożliwe i obłożone tabu na jawie dzieje się ot, tak, bez poczucia winy, wstydu i grzechu, bez dojmującej przyjemności i dreszczy płynących z łamania zakazu. Eau Duelle nie rozwija się zbyt spektakularnie, nie zaskakuje, nie zdumiewa. Na mojej skórze staje się po prostu coraz bardziej wytrawny aż do żywiczno- jałowcowej, doprawionej z wyczuciem ambrą podstawy. Nie są to perfumy zbyt trwałe- ale jeśli tylko nie cierpimy na bezsenność to zapach wymarzony na chłodne wieczory, te spędzane w samotności i te w towarzystwie ukochanej osoby, kiedy do granicy snu odprowadzają nas ulubiona muzyka, filiżanka herbaty, dobra książka, porozumienie i więź, bez słów. Eau Duelle to zapach na te wieczory, kiedy lubi się siebie i swoje życie, kiedy dobrze i bezpiecznie nam we własnej skórze. Używam tego produktu od: kilku miesięcy Ilość zużytych opakowań: w trakcie drugiej odlewki

Gratka dla namietnych waniliozercow, kaszmirowych ocieraczy, pieprznych mieczakow, rumowych popijaczy. Wanilia jest tu kapielowa, kremowa, zdystansowana, nie oczywista, lekko podpita rumem. Jak na prawdziwa dame przystalo wymyka sie dyskretnie ustepujac pieprzowo-kardamonowemu zefirkowi. Eau Duelle nie odkrywa nowego oblicza wanili, nie powala na kolana, z wyjatkiem intensywnej nuty rumu, jaka w nim wyczuwam, ktora troszke maci w glowie. Brakuje tu jednak lubieznego ciezaru jakie posiada np Organza Indecence, Bois D\\\'Armenie czy Vanille Exquise. Trwalosc jak dla mnie zdumiewajaca - jakies 5 godzin (slyszlam skargi w butiku Diptyque ze Eau Duelle ulatnia sie szybko niczym zjawa). Chetnie skoncze posiadane 50 ml i prawdopodobnie wroce do zapachu; dla komfortu, elegancji, smakowitosci, nie-irytujacej prostoty.