Comme des Garcons Series 3: Incense, Ouarzazate EDT 

Po doświadczeniach z Avignonem z dzikim entuzjazmem rzuciłam się na Quarzazate. Koncept na serię kadzidlaną, ilustracyjną, wydał mi się genialnym pomysłem i już wyobrażałam sobie, że zapełniam półkę w łazience tymi brzydkimi, czarnymi flakonikami. Niestety Quarzatate nie znajdzie się tam choćby ze względu na nieznośną, ziołową nutę, przemieszaną z zapachem świeżo struganej marchwi i pietruszki, krótko mówiąc, warzyw korzeniowych, przetrzymywanych w małej piwniczce, w doniczce z ziemią. Zapach ziemi dominuje. Szałwię, którą płukałam gardło w dzieciństwie, niestety też czuję. Może i te warzywa oraz zioła rosną sobie przy domku czarownicy, może i domek jest lekko tajemniczy, może i czarownica jest niebrzydka, ale nosi raczej stare ubrania w kolorze burym, nie słyszała o jedwabiach, nie mówiąc już o makijażu czy depilacji, a wszystkie dochody inwestuje w ekologiczne koktajle z pokrzyw. Trwałość 1 godzina. Skandalicznie mało. Używam tego produktu od: wczoraj Ilość zużytych opakowań: probka

Ouarzazate to w przeciwieństwie do skromnego Jaisalmera dominator. To msza kościelna o 12 w katedrze praskiej. Jest jak każde pojedyncze uderzenie kościelnego dzwona. Pełne przepychu zdobienia, cały majestat duchowieństwa. Sam w sobie reprentuje prestiż. Zapach bardziej męski niż kobiecy, ma w sobie męski pierwiastek siły i dostojeństwa. Raczej na okazje, w których ktoś chce się zaprezentować z nieco formalnej strony, tej podkreślające znaczące zalety. Podoba mi się ten typ kadzidła. Może ze względów mi bliższych, nawet bardziej niż Jaisalmer. Używam tego produktu od: testy Ilość zużytych opakowań: próbka

Kupiłam go dopiero po drugim podejściu, bo długo sie zastanawiałam, czy będę umiała go nosić... I okazuje się, że będę u umiem! Moja pierwsza fascynacja była głęboka, zaintrygował mnie ten zapach, bo od razu po psiknięciu odurza i daje mocno po nosie, ba, nawet sam korek pachnie równie mocno. Przez miesiąc się zastanawiałam, czy go kupię. Wczoraj kupiłam i nie żałuję. Ciągle nie mogę zrozumieć, co dokładnie czuję w tym zapachu. Na początku oszalałam na punkcie kadzidła, połączonego z labdanum, po chwili jednak zjawia się dalekie,nie zimne nie ciepłe drewno, które czuję do samego końca. po pewnym czasie pojawiają się gałka muszkatołowa i ledwo wyczuwalna szałwia. Piżma i wanilii nie czuję wcale (to drugie perfumy, w których nie czuję wanilii, mimo że tam jest - a moja skóra kocha wanilię!). Do samego końca zostaje tylko drewno, suche, ale mocno pachnące. Ale to zbyt słabe określenie. Z czym mi się kojarzy ten zapach? Z Tajemnicą. Niepokojącą i kuszącą. Dla mnie to kadzidło zmieszane z palącymi się igiełkami świerku albo sosny. Cudowne i majestatyczne. O niebo bliższe i bardziej przyjazne niż chłodna woń Avignonu, który tak chciałam mieć. Zapach dwuznaczny i oryginalny. Szkoda, że tak nietrwały. Używam tego produktu od: 2 dni Ilość zużytych opakowań: 50 ml

Dopiero po rzuceniu okiem na wcześniejsze recenzje udało mi się dojść do tego dlaczego Ouarzazate w jakiś dziwny (ale jednak jak się okazuje wytłumaczalny) kojarzy mi się z wakacjami. To ten las iglasty, który majaczy w tle. Tak pachniał rozgrzany sosnowy las niedaleko morskiego brzegu gdzie wielokrotnie spędzałam letnie wakacje. To bardzo wyraziste skojarzenie podsuwa mi różnorodne obrazy. Pachnące ciepłe igliwie, rozgrzany piasek na wydmach (nie ten na plaży), przyjemny wiatr od morza, przez moment odrobina ozonu (!) Taki wakacyjny zestaw, budzący miłe wspomnienia nie może mi się nie podobać. Pokochałam Ouarzazate od pierwszego "wąchnięcia" a że kupiłam cały flakon w zasadzie w ciemno (założyłam, że wszystkie Incensy mniej lub bardziej przypadną mi do gustu) jestem wielce usatysfakcjonowana :) Flakon jak najbardziej ok. Tylko dlaczego taki mały ? :( Używam tego produktu od: tygodnia Ilość zużytych opakowań: w trakcie pierwszego flakonu

Czuję herbatę i zioła, czarną mocną herbatę, suchą, wąchaną z torebki. Początek przywołał wspomnienie mojej traumy czyli CN Scent, bałam się smrodu kwaśniejącego potu na skórze, jednak nic takiego nie nastąpiło, czasem przypomina mi S. Lutens Daim Blond. Nie jest to zapach suchy, raczej wilgotny, nawet tłusty. Masa ziół, czarnej herbaty i może gdzieś w tle kadzidło, daleko w tle, zapach pieprzny, ale delikatny i orzeźwiający, nie przytłacza, raczej koi. Nie jest intensywny, ani trwały to niestety spory minus. Flakon bardzo mi się podoba, choć nie lubię nieprzezroczystych flakonów. Szczegółowa ocena zapachu: Zapach 3,5* Flakon 4,5* Trwałość 3* Używam tego produktu od: kilka testów Ilość zużytych opakowań: lana, robiona próbka

jak dla mnie najsłabszy zapch z serii Incense - Ouarzazate pachnie dla mnie ziółkami, które ktos spróbował osłodzic syropkiem z malinami. kadzidło niby jest, ale trzeba sie go dobrze naszukać, pieprz za to wręcz dusi, anyżek daje jakąś nienaturalna słodycz, a same ziółka - gorycz. zapach na pewno ma petencjał i może gdyby inne były w nim proporcje, byłabym zachwycona. Ale jest jak jest i średnio mi sie to podoba. I niesety, nie kojarzy mi się ani z Marokiem, ani w ogóle ze światem arabskim, gdzie zapchy sa naprawdę intensywne i ostre. Kojarzy mi się bardziej z leczeniem przeziembienia domowymi metodami i czyms dziwnym do wypicia. Z drugiej strony, nie moge powiedzieć, że ten zapach jest zupełnie pozbawiony uroku, bo tak źle nie jest. Używam tego produktu od: pół roku Ilość zużytych opakowań: jestem w trakcie pierwszego

Ouarzazate jest dla mnie zapachem lata - słońca, siana wymieszanego z ziołami, beztroski i szczęścia. Właściwie głównie czuję w nim aromatyczne siano, którego zapach pociąga za sobą resztę skojarzeń. Zapach z grupy aromaterapeutycznych, totalnie relaksujących, przywołujących mile wspomnienia lata w środku zimy. Delikatny, zwiewny jednocześnie zmysłowy. Drugi po Zagorsku ulubiony kadzidlak CdG. Używam tego produktu od: dawna Ilość zużytych opakowań: próbki

Ten zapach w ogóle nie kojarzy mi się z kadzidłem. Jesli jest gdzies to kadzidło, to bardzo głęboko ukryte pod warstwą ziół, a przede wszystkim szałwii. Dla mnie Ouarzazate to zapach słodki, cielesny i fizjologiczny. Tak, fizjologiczny. Ma w sobie słodkawą woń, która kojarzy się z zapachem potu - ale nie niedomytego ciała, nie - to taki słodki zapach, lekko odurzający, niemal erotyczny. Maroko? Andaluzja? Meczety? Nie nie nie. To nie ten klimat. Ouarzazate usadowił się w małej chatynce wiejskiej zielarki i może nawet czarownicy z epoki Plantagenetów. To tutaj, w malej izdebce pomiędzy paleniskiem, prowizorycznym łóżkiem z rozgrzebaną pościelą i stołem krząta się czarownica, lekko zgrzana od oparów buchających z kociołka. Strużki potu spływają jej po twarzy, kiedy staranie odmierza ilość ziół, które następnie wrzuci do kotła. Aromat ziół w kociołku łączy się z wysuszonymi pękami ziół wiszącymi na ścianie i zwisającymi z powały. Tak wlaśnie pachnie Ouarzazate - cielesna zmysłowością, fizjologią, ziołami, małą wiejską chatką wiedźmy, odrobiną magii. Używam tego produktu od: kilku miesięcy Ilość zużytych opakowań: niepełna odlewka

Tak, to zdecydowanie najmniej jadowite i agresywne kadzidło z serii kadzidlanych pięcioraczków Comme des Garcons. Nie ma jednak sensu dawać się zwieść pozorom niewinności i roślinności, bo w tym zapachu kadzidlane dymy z kościelnego monumentu jawią się jako coś nie do końca zgodnego z pierwowzorem i pachnącego czyms, co wywołuje mój strach. Wąchając ten zapach mam na ciele ciarki bynajmniej nie spowodowanym rozkosznym napięciem lecz niemym przerażeniem. Czuję się jak w samym środku gęstego lasu iglastego. Panuje absolutnie czarna noc i przez pułapkę z ciężkiego igliwia nie przebija się ani jeden choćby minimalnie cienki, budzący nadzieję promień księżycowego światła. Gardło ściska strach a ja po omacku dotykam ziołowej ściółki i suchej kory drzewnej marząc o natrafieniu palcami na jakąkolwiek wskazówkę, która pozwoli mi wydostać się z tego miejsca jak najszybciej. Te zioła są rodem z horroru. Z odległości metra mimo tego, że są duszne i odbierają oddech pachną jednak dość klasycznie. Jeśli jednak powącha się je bezpośrednio ze skóry sprawiają wrażenie odpychająco gorących. Mam wrażenie, że pod wpływem tak pachnącego płynu moja skóra się buntuje i usiłuje bronić. Skronie pulsują bólem już podczas wąchania tego zapachu z korka a ja wbrew rozsądkowi torturuję się tymi perfumami mimo wszystko. Okropność. Na tym jednorazowym samotnym nocnym wypadzie do lasu iglastego kończę naszą znajomość. Używam tego produktu od: test Ilość zużytych opakowań: ...

Faktycznie - kadzidło lekkie i transparentne, podobne do tego w Avignon tylko nie tak powalająco mocne, no i nie widzę dymku unoszącego się ze skóry ;) Wzbogacone o nuty ziołowe, nie narzekam, fajne. Niestety - jest nietrwałe, co sprawia, że nigdy nie zagości na mojej półce. Buteleczka taka sobie Używam tego produktu od:? Ilość zużytych opakowań:próbka od przemiłej Wizażanki

To raczej zapachowa ciekawostka niz zapach do noszenia. Ale bylam ciekawa jak może pachniec świątynia buddyjska. i jednak sie rozczarowałam. To nie jest typowe kadzidło ale zimny ziolowo-kadzidlany zapach. I mimo iz kadzidło lubię to to mi zupełnie nie podchodzi... Myslę, że aplikując go sobie calościowo uzyskalabym tylko efekt niesamowitego bólu glowy;-) Może i warto powąchać ale żeby sie od razu zachwycać? Niekoniecznie :) Używam tego produktu od: kilku miesięcy Ilość zużytych opakowań: próbka

Khy, moja Ty zapachowa siostro! (można?) :) Głosy zwolenników Ouarzazate, jako najładniejszego spośród pięcioraczków CdG Incenses, potrafię zrozumieć o tyle, o ile jestem w stanie rejestrować, że de gustibus... i że każdego zachwyca co innego. Dla mnie Ouarzazate to szałwia w postaci prawie czystej. Kadzidło przyczaja się nieśmiało pod potężną warstwą tego, skądinąd nieszkodliwego, ziółka na płukanie gardła :] i po kwadransie znika bezpowrotnie, niestety, bye-bye incense, hello sage. W meczecie nigdy nie byłam, więc przyjmuję, że niewykluczone, że kadzidło muzułmańskie pachnie właśnie tak. Ale liczyłam na - jednak - żywiczne, dymne kadzidło, w stylu potężnego Avignon czy zadumanego Zagorska, a nie ziółka marki Herbapol. Doceniam klasę, nietypowość zapachu, pomysłowość twórców Ouarzazate. Ale zapach nie podoba mi się, nosić nie będę i już. W mojej ocenie wszystkie pozostałe Incensy, nawet Kyoto :D są od Ouarzazate dużo piękniejsze i już. Właściwie - nie. Ouarzazate nie jest brzydki czy męczący. Od biedy i z braku lepszej alternatywy mogłabym go nosić. Jest na swój sposób ciepły, przestrzenny, miękki. Nawet ma ta szałwiowa goryczka swój koślawy urok. Jakby komuś bardzo zależało - ponosić mogę bez obrzydzenia. Tylko po co. Jak zwykle, nie oceniam estetyki buteleczki, która podoba mi się bardzo, ale jak zwykle - co z tego? Buteleczki przyczepionej na czole nie noszę :] Dwie i pół gwiazdki to ocena samego, powiedzmy, płynu. ------- Edytuję recenzję po upływie kilku miesięcy, bo i zmieniła się całkowicie moja ocena Ouarz. W dalszym ciągu absolutnie nie uważam, żeby to był najbardziej udany z pięcioraczków Incense (a powyższą frazę "nawet Kyoto" odszczekuję pokornie :] ), ale warto dać mu zagrać. Otwarcie zapachu to wciąż nie jest moja ulubiona faza Ouarzazate - dużo ziół (z szałwią na czele), którym zdarza się na mnie skwaśnieć i zgorzknieć. Ale co z tego, kiedy po chwili pojawia się - nie, nie kadzidło, tylko... Iso E Super, czyli słodkie, zakurzone drewno prosto z niesfornych Ekscentrycznych Molekuł! I trwa sobie, wpierw na lekkim ziołowym podbiciu, później już samo, coraz piękniejsze, słodsze. Ouarzazate to dla mnie zapach na lato. W niskich temperaturach Iso E wypełza z ociąganiem, a i te zioła z pierwszej fazy nosi się znacznie lepiej, kiedy ciepło dookoła. Używam tego produktu od: 1 roku Ilość zużytych opakowań: próbka + napoczęte 50 ml.

Szalwia! Tak sie zastanawialam, jakim to ziolem pachnie na mnie Quarzazate i bylam pewna, ze miala je w swojej szafce z ziolami moja babcia - no i tak, oczywiscie, szalwia (ten ohydny ziolowy smierdziel ;-)))) ). Na mnie Quarzazate jest kadzidlane tak minimalnie, ze prawie wcale - na mnie Quarzazate jest przede wszystkim SZALWIOWE. Moze szalwia nie odrzucalaby mnie tak bardzo, gdyby nie szalwiowe wspomnienia z dziecinstwa (plukamy i wypluwamy, plukamy i wypluwamy, tylko nie polknij, bo to trujace - czy tylko u nas tak sie robilo?? ;-))) ) - ze jednak sa rzeczy (i zapachy ;-))) ), ktorych sie nie zapomina, wiec... CHOCBY MI ZA TO PLACILI, NIE BEDE PACHNIEC SZALWIA!!! ;-)))) (no, dooobra, jeszcze zalezy ile - jakies propozycje? ;PPP) Używam tego produktu od: kilku dni Ilość zużytych opakowań: probka

Ouarzazate będzie moim przewodnikiem po świecie kadzideł. Czułym i wyrozumiałym. Odbieram ten zapach jako coś bardzo mi bliskiego - w przeciwieństwie do Avignon z tej samej serii, gdzie kadzidło wzlatuje niczym czarny ptak ku sklepieniu gotyckiej katedry, wzbudzając mój niepokój, lęk, niepewność. Coś zgoła irracjonalnego, co tkwi skrywane głęboko w podświadomości. Ouarzazate otula mnie swoim ciepłem, jakąś tajemniczą magią, która nie ma nic wspólnego z obcowaniem ze wszechpotężnym absolutem. Przenosi mnie do oazy na pustyni, gdzie w towarzystwie Berberów piję mocną, gorzką herbatę, by po chwili zabrać mnie do arabskiej kasbah, gdzie wśród wąskich uliczek wypełnionych gwarem i lepkiego upału oglądam stragany wypełnione całym bogactwem Orientu. Na początku wysypuje się pieprz i płynie obfitą, wartką strugą. Jest żywy, odrobinę mokry, jakże różny od suchego, podrasowanego anyżem pieprzu grającego pierwsze skrzypce w Piper Nigrum. Opleciony kadzidłem, które jednak nie wybija się na plan pierwszy i daje rozkwitnąć wonnym ziołom, wśród których prym wiedzie szałwia. Drewno przez wieki wyschnietę na wiór - tak namacalne, że w oddali słychać głośne trzeszczenie zmaltretowanych desek. Z czasem zapach staje się suchy, jego wyraziste kontury ulegają powolnemu zatarciu. Oaza zostaje przysypana piaskiem. A może to tylko fatamorgana, bo jednak wszystko zdaje się żyć życiem ludzkim, zwyczajnym, zgodnym z tradycją i obyczajem, a mimo wszystko przepełnionym radością. O ile Avignon odbieram jak bicie potężnego dzwonu, który wzywa na modlitwę, a czasami na trwogę, o tyle Ouarzazate jest tym wołaniem odległym, stłumionym. Dwa, przeciwległe bieguny. Widzę mały meczet u bram pustyni, słońce w zenicie i wszechobecny piasek. Nieomal czuję piasek we włosach, ustach, na skórze. Upał i kurz. Tu i teraz. Używam tego produktu od: 2007 Ilość zużytych opakowań: pierwsze

Przyjemny herbaciano-ziołowy, z dodatkiem jasnego kadzidła i pieprzu, od którego aż wierci w nosie. Tak po krotce mogłabym scharakteryzować ten zapach. W sumie przyjemnie mi sie go testowało. Najbardziej podobało mi sie to kadzidło, które na mojej skórze pachniało najdłużej. Jak dla mnie lekki i świeży zapach. Zupełnie inny, z pewnością z powiewem egzotyki. Moge sobie wyobrazić ten zapach jako przyjemnie noszący sie latem, z tym, ze raczej bardziej pasowałby do mojego mężczyzny niż do mnie. Używam tego produktu od:testy Ilość zużytych opakowań:testy

Czarna, gorzka herbata, która stopniowo łagodnieje, trochę kadzidła i zioła, a wśród nich mocno wyczuwalny aromat szałwii. Nie jest to zapach drapieżny, wydaje się, że otula zasłoną spokoju, pozwala się wyciszyć. Rzeczywiście towarzyszy mu jakiś nieczysty akcent, ale to bez wątpienia dodaje całości jeszcze więcej uroku. Największym zastrzeżeniem jest trwałość, a raczej jej brak. Niestety zapach za szybko znika ze skóry. Mógł być jednak bardziej intensywny...

Czarna, gorzka herbata o wyjątkowo intensywnym aromacie wymieszana z suchym,ostrym żywiczym kadzidłem..po chwili dociera do mojego nosa ognisty czarny pieprz i spora porcja szuszonych, niezbyt przyjemnych w odbiorze starych juz zioł. Ouarzazate nie jest miękkim ani oulającym zapachem, jest bardzo surowy, rygorystyczny...wewnątrz dziwnie niespokojny i nieczysty. Kiedy w trakcie 1 testów rozwijał się na mojej skorze ku dziwnej słodczy.... teraz jej brak. Ostre kadzidło wżyna się w głąb skóry... wszystko dzieję się w nieustających oparach czarnej herbaty. Z pewnoscią wyjątkowy... Niestety srednio trwały.. :( Używam tego produktu od: 2 tygodnie Ilość zużytych opakowań: pierwsze 50ml

Pustynna burza rozrywa worek z herbatą... Liście unoszą się w odmęcie piasku i pyłu, by po chwili osiąść w starożytnej świątyni w Quarzazate... Leża wśród pustynnego pyłu na oknie ... schną... marszczą się pod wpływem marokańskiego słońca, by w końcu rozpaść się w pył... Pył herbaty zmiaszany z wiekowym kurzem świątyni... Po wielu wiekach znowu pada deszcz i życiodajna woda odkrywa esencje wiatru, piasku i herbaty w momencie gdy wierni tarzają się w orgazmowych konwulsjach pod wpływem kadzidła... Zapch marzenie... Nie wiem jakim cudem ja tam czuję tą herbatę, widocznie mam niepełnosprawny nos... Najlepszy z 5. I najtrwalszy. Nawet po dwukrotnym umyciu nadgartków mydłem, zapach był wyraźnie wyczuwalny... Używam tego produktu od: kilka dni Ilość zużytych opakowań: probencja, ale butla niedlugo bedze