Giorgio Armani Armani Prive, Cuir Amethyste EDP 

Po pierwsze. Zazwyczaj nie zwracam jakiejś szczególnej uwagi na wygląd flakonów perfum, niemniej linia Prive to absolutny majstersztyk. Prostota i elegancja made in Italy, jak to u włoskiego maestro bywa. Sam zapach to dla mnie aromat lasu, takiego po zmroku, wilgotnego i tajemniczego. Jest i żywica i zioła, a głębii dodaje nuta wanilii, która ujawnia się dużo później, tuż przy skórze. Dzięki Amethystowi chyba wreszcie przekonam się na 100 procent do fiołków w zapachach. Tutaj jest lekko pudrowy, przygaszony, nadaje słodyczy lecz absolutnie się nie narzuca. Sam zapach jest dość chłodny, ale niezobowiązujący. Jak najbardziej można nosić go w dzień, chociaż oczywiście najlepszym towarzystwem będzie dla niego mała czarna i szpilki. Cuir Amethyst absolutnie nie jest ciężki, czego się obawiałam. Ma jednak swój charakter i moc. Ostatnio jestem fanką zapachu ziół, traw, jednak nie klasycznym ,,świeżaków"- mnie się podoba, chociaż nie jest zapachem masowym, lepiej zacząć od testów. Fankom słodkości pewnie nie przypadnie do gustu. Trwałość znakomita, flakon jak już pisałam- piękny. Zdjęcie nie oddaje jego elegancji i uroku. Cena... No cóż, Prive to linia bardziej ekskluzywna, trzeba się z tym liczyć. Na elegancki prezent- idealny. Kuszą mnie inne zapachy z rodziny Prive, tak więc zobaczymy czy pozostanę przy Cuir Amethyst.

Cuir Amethyst otwiera się... lodowato. I pomimo wyraźnie orientalnego rysu nigdy nie zaczyna być ciepły. Otwiera się bergamotą, która znika po paru sekundach, tak, jak chcielibyśmy, żeby zniknął zły sen, i gorzko-słodkawą kolendrą, która udaje trawę cytrynową. Po chwili zrzuca maskę i ... ta kolendra i ten zapach są kobietą! Samotną babą, która do lasu lezie:) Poszukiwać nie wiem sama czego,po wiosennych przymrozkach (nie wiem, co zbiera się w lesie po wiosennych przymrozkach i udawać ani góglać nie będę). Idzie- spokojnie, powoli, i zgrabiałymi palcami rozgarnia skute szronem liście fiołków. Prawie słyszę ten dźwięk. Fiołki pachną w zupełnie niepudrowy, niezwykły, ostry jak nóż do grzybów, sposób. Nie przestaję się zastanawiać, co ona zbiera, i dalszy rozwój zapachu nie przynosi mi jasnej odpowiedzi. Bo dalszy rozwój wzmacnia tylko niejasne, krystalicznie czyste, brzmienie głosu głównego bohatera drugiego aktu. Brzozy. Dałabym się pokroić, może nawet nożem do grzybów, za ten gorzkawy, ziołowy aromat pasów zdzieranych z jej kory. To nie jest zapach palonego drewna brzozowego- on niepotrzebnie ociepliłby Cuir Amethyste żywiczną wonią. A jak na razie, nie jest mu to do niczego potrzebne. Iluzja stąpania po zmrożonej, leśnej ściółce, jedzenia przymrożonej brzoskwini (dziękuję poprzedniej recenzentce za podpowiedź), jest tak namacalna, że chce mi się pokłonić twórcy za spójność stworzonej wizji lodowatego, skrzypiącego pod zamszowymi butami, obrazu oszronionego lasu o poranku. To nie jest głodny i chłodny leśny poranek- słodycz owoców, których producent w składzie nie deklaruje, jest dla mnie zupełnie wyraźna. Powiedzmy, że w tym mroźnym a pięknym świetle poranka jest jeszcze zamszowa sakwa, pełna słodkawych, krągłych owoców, którym mróz nie pozwala stać się soczyście dojrzałymi. I zamszowe buty. Kurtka i rękawice? Być może. Zamsz, który pojawia się w nucie serca, to nie jest łagodny, delikatny, pudrowy zamszyk, żywcem wzięty z łagodnego Daim Blond. To bezkompromisowo wyostrzony, soczystym i jasnym labdanum, zapach świeżo wygarbowanego zamszu, do wyprawienia którego użyto jasnej, wytrawnej brzozy i czystka. Kolczastej rośliny, a nie jej esencji. Buty brodzą w ziemistej ściółce, która bardzo przypomina zapachem paczulę. Ziemistą jak sama ziemia- naturalistyczną, ani ciepłą, ani chłodną. Baza jest już przyjemnie ciepła i słodka, ciepłem niespożywczej wanilii i słodyczą benzoiny. Zapach rozkwita w każdej fazie inną cechą dominującą (nuty serca, głowy i bazy są wyraźnie oddzielone) i nie znajduję w nim ani jednej fałszywej, czy syntetycznej nuty. I nie ma znaczenia, że nie wiem, w jakim celu ta zamszowa, samotna kobieta błąka się o jasnym, krystalicznym, lodowatym, lecz słodkawym świcie, po wiosennym lesie. Bo po co mi odpowiedź na to pytanie? W życiu lubię jasne sytuacje, w perfumach pociągają mnie niedpowiedzenia. Pięć gwiazdek.

Zapach nie ma w sobie nic z demona - jest bezpieczny, ciepły, głęboki, bardzo stabilny. Ciepła, miękka skóra, przepiękne, mocne drzewno-żywiczne nuty; wyraźne i charakterne. A we wszystkim dużo słodyczy z różą i bardzo dojrzałymi owocami. Czuję tam akurat brzoskwinię, lub coś, co brzoskwinię bardzo przypomina; jakąś dojrzałą, miękką, kremową słodycz. Zapach piękny, wyrazisty, z charakterem, świetna trwałość. Wystarczająco męski i wystarczająco kobiecy. Prawie idealny - choć brak mi w nim jakiejś ostrzejszej, bardziej drapiącej nuty... Używam go z lubym z ogromną przyjemnością - (często komplementowany i na mnie, i na nim); Daleko mi do typu kobiety-bluszcz, która cały wieczór spędza opierając się na "zawłaszczonym", męskim ramieniu, lubię pachnieć zupełnie inaczej niż mój luby, więc nie używamy tych perfum na wspólne wyjścia - a jednak ten aromat tak pasuje do nas obojga, że wielokrotnie kusiło mnie, byśmy pachnieli niemal tak samo :) Zaznaczyłam, że nie wiem czy kupię ponownie, bo jest dla mnie nieco zbyt łagodny plus mam na oku wiele innych, drzewnych (i ambrowych też), równie pięknych zapachów. Używam tego produktu od: ponad rok Ilość zużytych opakowań: w trakcie pierwszego (wariant refill)

Oceniam te perfumy na podstawie próbki, która opakowana jest w bardzo ładne pudełeczko. Zapach bardzo mi się podoba, jest jak damska wersja jednych z moich ulubionych meskich zapachow - Gucci Pour Homme oraz mojego ukochanego unisexa Black Bvlgari. Cuir Amethyst jest elegancki i intrygujący. Kojarzy mi się z haute couture, perlami, futrem, skórzaną kanapą, światłem lamp spowitymi kadzidłem w sztormową zimną noc i ....zapachem parującej ziemi tuż po popołudniowej letniej ulewie. Nie wiem, czy sie kiedykolwiek na niego zdecyduje, bo za bardzo przypomina mi dwa wspomniane wyżej zapachy a cena jest dużo wyższa. Czy warto go kupić....oto jest pytanie.... Używam tego produktu od: faza testów Ilość zużytych opakowań: jedna próbka

Zapach bardzo oryginalny (początek podobny do ambre sultan SL) ale rozwija się w innym mniej słodkim kierunku. Skórzany, z lekką słodyczą moim zdaniem ambrową(może trochę cedru?) która potem się ulatnia. Nie wiem kto nazwał ten zapach unisex, bo jest zdecydowanie damski i bynajmniej nie dla grzecznych dziewczynek... Cena jest jednak zabójcza, nawet ta w wersji wkładu... I to jest powodem że nie mam jeszcze flakonu. Używam tego produktu od:miesiąca Ilość zużytych opakowań:3 próbki

Zapach z serii: Po trupach będzie mój:) Zaraz po Ambre Soie moim absolutnym faworycie. Cuir Amethyst to cieżki kaliber, nic prostego, grzecznego, słodkiego. Nie dla grzecznych dziewczynek jednym słowem. To magia zaklęta w perfumach. Na mojej skórze Cuir Amethyst zmienia sie z demona (pierwsze nuty) w anioła, ale takiego z pazurami. Zapach z dłuuuugim ogonem, bardzo trwały. Unisex, ale tak zmysłowy, że przypisałabym go raczej kobiecie, albo...mojemu Partnerowi, który go nosi. Butelka to istne dzieło sztuki...kocham flakony Prive. Używam tego produktu od:Pół roku Ilość zużytych opakowań:W trakcie 100ml