Montale Paris Aoud Damascus EDP 

Wodę testowałam w formie próbki, którą otrzymałam od zaprzyjaźnionej blogerki perfumeryjnej. Woda pachnie bardzo przyjemnie, jest typowo "dzienna", nie narzucająca się swoją obecnością, idealna do biura lub po prostu codzienności dnia. Zapach jest przyjemny, subtelny, delikatnie kwiatowy, nie przesłodzony. W tle czuję dodatkowy niezwykle przyjemny zapach, który kojarzy mi się z moimi ukochanymi Molecule 0. Ten zapach w tle trudno mi opisać. Najbardziej chyba kojarzy mi się z zapachem ..... taśmy klejącej. W połączeniu z kwiatowym bukietem tworzy interesującą całość. Nie wiem czy kupię bo cena wysoka, jednak zapach jest przyjemny i polecam. Moim zdaniem jest na tyle uniwersalny, że będzie się podobał, jak i pasował do każdej grupy wiekowej. Pora kwiatowa i świeża - czyli wiosna! Oui!

To moje pierwsze spotkanie z oudem i definitywnie to kierunek w którym dalej chcę iść. Pierwsze słowa jakie mi przychodzą do głowy gdy wącham te perfumy to przede wszystkim sterylna, aż skrzypiąca wręcz czystość. Asceza. Surowość. Na mojej skórze na początku czuję oud, w jakimś sensie jednak syntetyczny (bo faktycznie wybijający lekkimi nutami skórzanymi), kadzidło i różę. Całość w moim odczuciu jest chłodna i wyważona, stateczna. Ascetyczna. Mi, jako rodowitej Polce, zapach ten nie kojarzy się specjalnie orientalnie. Wspomnienia jakie mogę natomiast znaleźć w swojej głowie to zimny, czysty marmur - a dokładniej wnętrze starego, wiekowego już, zadbanego przez konserwatora kościoła. Ściany i dotknięte zębem czasu drewniane ławki przesiąknięte zapachem kadzidła. Chłód od zimnej marmurowej posadzki. Nostalgia. Zatrzymanie się/wycofanie. Chwila zadumy. Klimaty klasztorne. Róża jaką czuć w tych perfumach w moich myślach nie jest wcale czerwona. Moja jest różowa i rośnie koniecznie w rejonach nieprzychylnych, wśród skał, tam gdzie jej obecność dziwi i dowodzi siły w niej drzemiącej. Siły jaka pozwala przeżyć w tych warunkach, tak przecież delikatnemu kwiatowi. Dla mnie te perfumy to właśnie takie zderzenie zimnego, "sterylnego", ostrego oudu z delikatnością róży. Takie zderzenie które dowodzi mocy róży - po której przecież wizualnie takiej mocy trudno się spodziewać. Gdybym chciała określić te perfumy jako kolor - powiedziałabym że są szare, jak skała, z pobłyskującym gdzieniegdzie zimnym różem. Jeśli ktoś pytałby o dźwięk - powiedziałabym że któryś z chorałów gregoriańskich (https://www.youtube.com/watch?v=IomxvOTf-So). Na mnie zapach ewoluuje. Początkowo mam tą silną, sterylną, orzeźwiającą nutę, do której po niedługim czasie dołącza róża i kadzidło. Potem kadzidło wycisza się i to, co gra na mojej skórze to balsamiczna, aksamitna, lekko pudrowa (?) już, bogata róża. Na koniec zostaje samo wspomnienie oudu. Nie znam się na perfumach niszowych, to nie jest nic co wąchałam wcześniej. Ale ten zapach jakoś mnie "obudził", sprowokował, orzeźwił myślenie i odbiór. A to chyba to o co w tym wszystkim chodzi. Dla mnie osobiście - to zapach na wyjątkowe, formalne okazje. Do białej, odprasowanej koszuli. Używam tego produktu od: testy z odlewki 5ml Ilość zużytych opakowań: jw

Połączenie róży i aoudu może być słodkie i niemal delikatne (jak u Micallefa w Rose Aoud), albo wyzywające (jak w Regal Boadicea), albo... jak u Montale. To duże zaskoczenie, ponieważ spodziewałam się aoudowego killera, a dostałam coś pośredniego pomiędzy dwoma wspomnianymi kompozycjami- dobrze wyważony zapach, bardzo ładny, bezpieczny i noszalny na co dzień, choć jego moc i trwałość są znakomite. Otwarcie jest szpitalno- dentystyczne, to oud, spod którego już za moment wygląda róża, może i damasceńska, tego niuansu mój nos mało różowo doświadczony nie uchwyci. Róża jest niezmiernie gęsta, ciężka, aż czuje się ciężar jej aksamitnych płatków, i widzi osiadłe na nich dopiero co krople deszczu. Nie była to jednak letnia mżaweczka, raczej potężna ulewa, podobnie jak róża nie jest różyczką tylko różą. Bo zdrobnień i subtelności w tym zapachu nie ma wcale. Róża pozostaje na pierwszym planie prawie do końca,choć nie jest tak dominująca i słodka jak w Black Aoud, kadziło i nuty drzewne to zaledwie akcenty i wyłącznie w tle. Całość jest mało dynamiczna, praktycznie nie ewoluuje, a w tym przypadku róża i oud dają wrażenie specyficznej, metalicznej świeżości. To taka niszowa świeżość:) Tak jest aż do nuty bazy, w której, choć producent mówi, że ich nie ma, czuję wyraźnie łagodne, lekko słone nuty skórzane. Na listę życzeń. Panie Stettke, jak Pan zniesie tyle oudu? Szaleńcza trwałość- 1 mała mililitrowa próbeńka wystarczyła mi na dwa dni obcowania z metaliczną, krwistą różą. Czy ja już pisałam, że, tak w ogóle, to ja nie znoszę róży w perfumach? To najbardziej lubię w perfumach, że zawsze można dać się zaskoczyć. I zmienić zdanie.