Etat Libre d'Orange Secretion Magnifique EDP 

Na mnie pachną jak nieświeży bandaż, na jednym moim bracie jak kiełbasa jałowcowa, na drugim jak sperma. Co chemia skóry, to inny wariant zapachu, ale na każdym pachną jak jakiś wariant płynów cielesnych lub mięsa. Dla koneserów, definitywnie wieczorowe.

Wyjątkowe, niebanalne, nie ma drugich takich jak te! Nigdy jeszcze nie przeżyłam aż tylu zawiłych i sprzecznych uczuć co do perfum. SM mnie poruszyły, są one na prawdę wyjątkowe, nie potrafię powiedzieć, że są złe, bo sztuka nie jest zła, ona ma budzić emocje. Po pierwszym psiku doznałam obrzydzenia. Jeszcze nigdy perfumy nie wywołały u mnie odruchu wymiotnego. Intensywny zapach metalu, ubrudzonego krwią. Po dwóch godzinach, gdy zapach rozlanej krwi i metalu zaczynał ustępować, w mój nos wpił się intensywny zapach potu, strachu i pudrowości, za pewne za sprawą irysa. Tylko, że ten otulający zapach irysa ze spoconym ciałem, był o tyle przyjemny, że nie mogłam oderwać nosa od nadgarstka. Zapach intensywnie mnie uzależnia, sprawiając, że chce się go wciąż wąchać aż do omdlenia. Po kilku godzinach nadal są intensywne i ogoniaste, perfumy docierają do nosów otaczających nas ludzi. Większość ma z nimi dobre skojarzenia, nawiązując na przykład do potraw. Innym zaś kojarzy się z zapachem toalety na dworcu. Nisza jest często trudna w odbiorze. Perfumy utrzymują sie bardzo długo czuć je do kilku dni. Są niemożliwe do zmycia czy do wywietrzenia. Zdecydowanie dla odważnych osób. Woń bardzo abstrakcyjna. Myślę, że warto wypróbować z czystej ciekawości.