Ralph Lauren Polo EDT 

Zielone Polo jest moim zdecydowanym numerem jeden wśród wód toaletowych, których do tej pory używałem, a było ich sporo, gdyż lubię eksperymentować z zapachami. Wróciłem do niego teraz po kilku latach przerwy i mogę powiedzieć, że nie zauważyłem żadnych zmian na gorsze. Ten sam klasyczny, długo utrzymujący się (i co najważniejsze nieduszący) zapach, idealny na każdą okazję i na każdą porę roku A więc i na rower i – z wcześniejszych doświadczeń – uroczysty wieczór i wyjście do opery czy kina. Do tego dochodzi ważna dla mnie estetyka opakowania, płaski i opływowy flakon z charakterystycznym złotym i doskonale przylegającym zamknięciem. Używałem wiele EDT, ale Polo green jest tym jedynym ulubionym i tak już zostanie, bo pasuje dla facetów w każdym wieku.

Janusz był szczęśliwym, przykładnym pracownikiem zakładów drobiarskich. Gdy zebrał niezbędną sumę pieniędzy, wyruszył do zachodniego kraju, aby zakupić wymarzone auto. Kiedy dotarł do miasta z końcówką "dorf" i zobaczył stojącą na podjeździe gablotę – wiedział, że będzie jego. Nie myślał o tym, co kryje się pod maską, po prostu spodobał mu się zielony kolor. Po powrocie, Janusz udał się do zaprzyjaźnionego mechanika Stanisława. Ten obejrzawszy nowy nabytek Janusza – oniemiał. "Janek, k..wa, toć to perła!"- inteligentnie zagaił Staszek. Zaiste, zakup był w pełni udany. Zielone Polo, rocznik 1978: silnik czysty, równo pracujący, lakier lśniący, a szerokie koła na aluminiowych felgach zjawiskowe. Jednak to wnętrze auta doprowadzało Stanisława do ekstazy. Nie chciał z niego wysiadać. Wspaniale zadbane i ten aromat fajkowego tytoniu przeplatany wonią sosnowego zagajnika, prosto z zapachowej choinki "made in germany"... A już obcowanie z tłoczoną, starą skórą z podbrzusza woła, wyściełającą wnętrze Polo, najbardziej zawróciło Stanisławowi w głowie. Na tyle skutecznie, że zapragnął posiąść ten samochód na własność. "Janusz, ja od Ciebie to Polo odkupię"- zawyrokował. Janek, choć w robocie nie był obarczany zbyt skomplikowanymi zadaniami, to liczyć potrafił. Na początku się wzbraniał: "że to", "że tamto", ale gdy Stanisław wymienił sumę dwukrotnie przewyższającą cenę zakupu – oko mu zapłonęło i dobił targu swego życia. Kiedy następnego dnia, żona Stanisława zaczęła go rugać, że cały dzień nic nie robi tylko siedzi w tym "złomie"- Stanisław chciał ostatni raz zaciągnąć się aurą panującą we wnętrzu auta, gdy nagle do jego nozdrzy doszedł wyraźny aromat benzyny. "Cholera, jednak ta bryka posiada felery" – pomyślał Stanisław. Próbował naprawiać usterkę, lecz nie udało mu się w pełni wyeliminować zapachu etyliny 98, który pojawiał się zawsze po dłuższym użytkowaniu Polówki. Mimo pewnych rys pojawiających się na tym "diamencie", Stanisław przywykł do tej przypadłości i jak co dzień, ruszał dostojnie spod swojej posesji na powolny objazd miasta, upajając się niepowtarzalnym klimatem Zielonego Polo, rocznik 1978, którego próżno szukać obecnie na drogach i ulicach. Janusz za to, był jeszcze bardziej szczęśliwym i przykładnym pracownikiem zakładów drobiarskich, bowiem za zarobiony hajs zakupił sobie Czerwone Polo, rocznik 2013. Jemu wszystko jedno, ale żonie bardziej się podobał... Używam tego produktu od: 1 rok Ilość zużytych opakowań: 1 opakowanie

Pokuszę się o twierdzenie, że to największe dzieło w dorobku Carlosa Benaima. Polo, pomimo przebytej conajmniej jednej reformulacji, w dalszym ciągu jest zapachem ocierającym się o geniusz. Co ja mówię, TO JEST genialny zapach. Pomimo bogatego składu, na mnie układa się klasycznie - trójstopniowo, i, jak to czasem bywa, nie wszystkie nuty "wychodzą". Mało tego,układ nut na mojej skórze jest odwrócony. Początek jest bardzo mocny, co już na wstępie sugeruje oszczędną aplikację - biorąc też pod uwagę, że atomizer rozpyla wielkie chmury. Wyraźnie czuję tytoń - mocny i szorstki, ale także skórę i dużą ilość paczuli. Faza ta trwa do 5 godzin. Następnie Polo staje się lekko kwiatowe - jest to preludium do pięknych, naturalnych, żywicznych wręcz nut sosny. To jest właściwa baza na mojej skórze. Sosna jest dominująca, ale niekiedy, choć rzadko, "zagra" jeszcze tytoń, czuję też jałowiec i mech. Polo to idealny zapach na każdą porę roku, gdy zakładam garnitur. Czuję się w nim wtedy najlepiej (podobnie mam z Kourosem). Jednak przyznaję, że fantastycznie rozwija się zimą. Wtedy też mogę pozwolić sobie na dwie chmurki - w pozostałe pory roku stosuję jedną. Atomizer we flakonie Polo to mój ideał. Mógłbym nawet założyć, że atomizery w perfumach męskich Diora i Chanel są na nim wzorowane. Rozpyla przepiękne, ogromne chmury. Stąd oszczędna aplikacja wskazana. Kocham te perfumy i nie wyobrażam sobie nie mieć ich w szufladzie (nie trzymam zapachów na półce, tylko w szufladzie właśnie - z dala od światła i wilgoci). Używam tego produktu od: Kilkanaście lat. Ilość zużytych opakowań: Całe mnóstwo podbierane tacie, czas na własną flaszkę.

Lubie ten zapach ma wspaniały szlachetny, roślinny zapach , przez bardzo długi czas zachował nie zmiennie jakość . Zapach dobry uniwersalny bo mogę go założyć zawsze. Mimo to że ma już trochę lat pachnie inaczej , ociera się o nisze. Używam tego produktu od: 2009 Ilość zużytych opakowań: dwa

Polo Green (1978) jest arcydziełem olfaktorycznym. Dokładniej – arcydziełem był. Chyba w okolicach 2005 roku pozbawiono go monstrualnego ogona tytoniowo – skórzanego, więc dysputy o Jego wielkości schodzą na dalszy plan, bo teraz prym wiedzie reformulacja i ograniczanie kosztów tworzenia pachnideł. Polo, to jest ten sam rumak, tyle „tylko", że wykastrowany…* Wprawdzie ciągle wita nas w baśniowym lesie, gdy stąpamy po aromatycznym mchu, jednak później pozostawia nam jedynie zapach popiołu z cygara, zamiast przecudownej – sunącej w ślad za „nosicielem” - bazy tytoniowo-skórzanej. Ten popiół, to niby też tytoń, tyle że po kremacji... Mam oceniać Polo stworzone przez Carlosa Benaima w roku 1978, czy twór współczesny ? Pierwszy na 11 (w skali od 0 do 10), drugi na 9,5 (otwarcie nadal niepowtarzalne). Czy warto go kupić…? Jeżeli nie znasz wersji przedreformulacyjnej, masz szansę wpaść w zachwyt, jeśli znasz tamtą wersję, wiesz jaka jest odpowiedź na to pytanie. P.S. Ocena - pięć gwiazdek - dotyczy wersji sprzed reformulacji... Nowa wersja - cztery (i pół) gwiazdki. Zaznaczam przy tym, że - w porównaniu z Polo - 85% współcześnie oferowanych (w mainstreamie) produktów nie zasługuje na więcej niż dwie i pół. *Edit: Ostatnio - po przetestowaniu kilkudziesięciu pachnideł, oksymoronicznie mogę przyznać, że Polo pomimo kastracji ma większe cojones niż przeważająca część zapachów dostępnych w sprzedaży. Używam tego produktu od: ...dawna Ilość zużytych opakowań: Nie pomnę

bo po aplikacji nie mogę się powstrzymać przed narkotyzowaniem się tym zapachem. Dałbym go do moich hitów, gdyby było więcej niż 10 wolnych miejsc. Ale wracając do zapachu, stary jak świat, a nadal dobrze się sprzedaje. Ma charkter jak niewiele innych. Dopiero kiedy sie wącha Polo, to zauważa się jaką cieniznę reprezentuje znakomita większość zapachów na rynku. Brak w nim bowiem dennych nut cytrusowo-owocowych, jest za to jedno z najładniejszych otwarć przyprawowo ziołowych, wszystko to jest lekko mokre i wilgotne i ta nuta utrzymuje się dłużej (tak to wetiwer mój ulubiony) Srodek kompozycji jest dla mnie wzorem i ideałem, przechodzi w cudowna i ultratrwałą bazę tytoniowo- skórzaną. Nie rozumiem tylko mitów o tym, że to zapach dla starszych facetów po 40. Stanowczo protestuję przeciwko takiemu jego klasyfikowaniu. Mam 30 z malutkim haczykiem, nie mam jachtu, prywatnej wyspy, lotniskowca i działka antyreniferowego na dachu w swięta, nie zauważyłem również szczególnego zainteresowania u bohaterek piosenki "moherowy ninja", czy wielbicielek talentów aktorskich braci z Mroczek. Świetny, elegancki zapach na każdę porę roku na codzień i na wieczór w eleganckiej knajpie, wymagający chatrakteru od faceta. Tak go postrzegam

Na wstępie napisze, że oceniam zapach jako odbiorca (czyli kobieta), a nie użytkownik. -to nie jest codzienny świeżak -niesamowicie trwały, czuje jak ciągnie się cały dzień za moim facetem -zapach dla 100%mężczyzny -nie jest tak popularny więc zarazem wyróżnia się z tłumu -przy butelce 118ml wystarcza na długo -moim zdaniem to zapach dojrzałego mężczyzny, idealny na prezent!!!

Dziwne. Klasyka wszech czasów i jedna recenzja??? No dobra. Będę się streszczał. Zapach jest po prostu genialny. Zero syntetyki, świetna trwałość, kapitalny flakon... Odwrotność tego, czym aktualnie atakuje nas rynek. Jest tylko jeden problem - podeszły wiek. Zapach wciąż kusi, żeby się nim skropić, bo czuję się w nim bardzo komfortowo, ale rozsądek podpowiada - skrop się, ale nie wychodź z domu, bo zaczniesz przyciągać rzesze napalonych emerytek. Więc idę za głosem rozsądku, choć do napalonych emerytek nic nie mam ;) Reasumując - Polo jest jak nieziemska kochanka, niesamowicie wyrafinowana w łóżku. Niestety, to kochanka, która ma mocno zaawansowany wiek i dlatego trzymam ją w piwnicy, żeby nikt poza mną jej nie oglądał. To trzeba mieć, żeby przynajmniej wiedzieć, na czym kiedyś polegała trudna sztuka profesjonalnego perfumiarstwa... Edit/ Guzik prawda! Nie słuchajcie mnie! To trzeba używać! Zacząłem wychodzić w nim z domu. Tego nie da się nie kochać :) Używam tego produktu od: 10 lat Ilość zużytych opakowań: 1,2