Montale Paris Aoud Musk EDP 

Czy znany jest mi zapach, który działałby jednocześnie pobudzająco i uspokajająco? Który byłby jednocześnie gorący i zimny? Który utulałby do snu, ale nie pozwalał zasnąć? Zapach oksymoron? Znalazłam takowy...chyba... Bo pomimo, że nadal szukam swojego oudu olśnienia, to zetknąwszy się z Aoud Musk nie mam na takowe poszukiwania ochoty. Czy to jest mój oudowy absolut? Na chwilę obecną tak. Dlaczego? Bo zalała mnie fala złota, światła i chyba ukojenia. Bo zalała mnie fala mroku. Zapach sam w sobie nie jest sprzeczny; jest doskonale przemyślany, ale nie zostawia wrażenia, jakoby twórca mozolnie i w pocie czoła tworzył to małe dzieło. Przeciwnie: odnosi się wrażenie, że zapach powstał nie tyle spontanicznie, ile bez wysiłku, naturalnie. Że nie był kreowany z myślą o czymś wystrzałowym, a jedynie z potrzeby kreacji czegoś pięknego, z kreowania zapachu w ogóle. Nie jest przekombinowany, jego prostota jest ujmująca już od pierwszej nuty. Całość tańczy wokół oudu, ale do tego tańca oud zaprasza ciekawych towarzyszy: jest szafran, który potrafi wydać się ostry w nieodpowiednim towarzystwie, ale tu jest miękki, niemal pluszowy. Drewniane akordy hebanu są miękkie, ale nie słodkie, natomiast piżmo łagodzi drapiący wetiwer. Całość jest doskonale wyważona, nie ma ani jednej kanciastej nuty, aromat jest płynny, wręcz...płynie. A ja z nim:) Dlaczego wobec tego widzę i światło i mrok? Bo obecność szafranu zdaje się rozświetlać ten zapach, nadawać mu jakiejś nieziemskiej, kosmicznej wręcz przejrzystości, lekkości. Jednocześnie sam oud spowija mrok. To nigdy nie będzie aromat lekki, delikatny i subtelny. Jednak dzięki obecności pozostałych tancerzy oud, który w cięższym towarzystwie zabiera mnie, jak Kabul, w niepokojąco mroczną wędrówkę po bezkresnym złowieszczym lesie, spowija mnie w złoty, świetlisty pył, którego nie mam ochoty przestać dotykać, napawać się nim. Jest miękki, delikatny, szlachetny, ale silny jednocześnie, posągowy wręcz. Jest jak węgierska kołysanka ludowa, która przecież ma za zadanie uśpić słuchające ją dziecko, ale jest tak piękna, że chce się jej słuchać raz za razem, wciąż od nowa, nie przestając mieć jej dosyć. Tak jak ja nie będę mieć nigdy dość Aoud Musk. Trwałość: ciało - ponad 24 godziny, ubrania aż do prania Flakon: piękny, prosty Nazwa: ładna, adewatna Motyw muzyczny: http://www.youtube.com/watch?v=QBoOa3PzPg8 Używam tego produktu od: dwa misiące Ilość zużytych opakowań: pierwsza butelka i będą kolejne

Widzieliście kiedyś świetlisty, jasny, ale wyrazisty oud? Nie? Otwarcie Aoud Musk jest otwarciem wszystkich oudów Montale - ostry, septyczny, lizolowy oud pachnący przychodnią. To nic nie szkodzi. W przychodniach też wchodzi się w interakcje z ludźmi, czasami nawet miłe- dzieje się, można rzec, i o to chodzi. Ostrość i septyczność oudu po paru sekundach znika, a właściwie łagodnieje. Łagodzi ją ,wyokrągla i dopieszcza szafran. Drugi z akordów otwarcia sprawia, że Aoud Musk staje się piękny i aż migoczący od przypraw. Bo jakiż to szafran! To gęsta pasta szafranowa, która dosładza oud naturalną, niewymuszoną słodyczą, wyzłacając i oprawiając go w piękną, opalizującą bursztynem ramę. Agar aż się skrzy i puszy, uzyskując tak wspaniałe tło- i nie jest ciężko, nie jest grubo-powiadam wam, to jest agar dla ludzi. Subtelny i zdecydowany zarazem. Powietrzna, szafranowa oprawa nie odbiera oudowi nic z jego oleistości, właściwej najlepszym wcieleniom, ale jednocześnie dodaje mu przestrzeni. W sercu kompozycji szafran wcale nie składa oręża- dalej wyzłaca całość, chociaż na drugim planie pojawiają się ciemne drewna. Producent mówi o drewnie hebanowym, i rzeczywiście mam wrażenie, że jest to najbardziej zdecydowany akcent (nie tylko ciemny i zdecydowany, ale może nawet i zwęglony). Według mojego nosa są także i cedr i sandałowiec.. Drzewne aspekty są tu dość zdecydowane, ale nieordynarne, nieoczywiste; poza tym gdzieś w tle zaczyna majaczyć niezwierzęce, ale i niemydlane, jasne piżmo. Nie wiem, w jaki sposób udało się również i w przypadku tego składnika uzyskać efekt transparentności i świetlistości. Akordy agarowo-szafranowe, szafranowo-piżmowe, drzewno- piżmowe są miękkie, łagodne, przelewają się jak piasek przez palce. Podobny efekt osiągnął Durbano przy Citrine, ale zupełnie innymi środkami. < W bazie pojawia się jeszcze, do kompletu, łagodne, mało ziemiste, delikatnie musujące wręcz wcielenie wetiweru. I to wszystko. Aoud Musk nie opowiada żadnej wstrząsającej historii; za to doskonale teleportuje mnie w przestrzeni. Leżę sobie gdzieś, na leniwym piasku dalekiej arabskiej plaży. Bransolety z hebanu pobrzękują. Woda opalizuje szafranem, wyrzuca na brzeg białe, zaokrąglone kawałki drewna. Moje zmysły są ukojone, a nie pobudzone. I to wszystko.