Ted Lapidus Rumba EDT 

Potężna dawka lat 80tych. Skusiła mnie rzekomym podobieństwem do Coco Chanel... No i jest ale mocniejsza i w dodatku polana gęstym miodem. Przyznam że dla testów przesadziłam z jej aplikacją i nie mam się gdzie schować - jestem spowita ciężkimi oparami słodko gorzkawej konfitury śliwkowej, mocno już zredukowanej z odrobiną róży i kadzidła kościelnego. Tak jakbym nosiła do codziennego casualowo jeansowego stroju napompowaną złotą torebkę zapinaną na bigla. Na początku jest bardziej szyprowa taka Caboszardowa, potem gdy zaczyna się wysładzać idzie w kierunku Explosive, Black Perles i J.Sander No 4, może tez i 24 Fabourge Hermesa... Extra retro liga do ciężki futer i złota jednakże klasą i "subtelnością" bardziej na poziomie Red Giorgio Beverly Hills. Spróbuję ją przetestować lekko zaaplikowaną... oczywiście jak przeżyję bo na razie Rumba jest na dobrej drodze aby mnie zamulić i udusić... Albo mam lepszy humor, albo lżejsza ręka przy aplikacji robi taką różnicę... Nuty się nie zmieniły, jest ciężko gęsto orientalno szyprowo, ale "gourmandnie" - od czasu do czasu mogę się nią prysnąć... Wydawałoby się, że do teatru i opery - chyba raczej po bilety na oblegane spektakle, bo może ułatwić przejście... Dla delikatnych nosków nie polecam, ani na lato ani do wysiłku;)....Zimą do lampki koniaku aby rozgrzać przemarznięte członki - zapewne pomoże...