L.T.Piver Vetiver EDT 

Vetiver zaczyna się świdrującym w nosie pieprzem, świeżym estragonem i cytrusami, duuużą ilością cytrusów. W moim odczuciu pomarańcze i cytryny zostały dopiero co zerwane ponieważ nie zieją kwasowością soku, dając wyłącznie przyjemny, aromatyczny powiew kilogramów cytrusowych skórek. Ale już po chwili ich woń miesza się i (stopniowo) tonie w zapachu pól lawendy. Uwielbiam ten moment! A jeszcze bardziej ten, kiedy okazuje się, że ślad po cytrynach zaginął, a lawenda nie rośnie na polu, tylko na łące. I do tego jej głównym towarzyszem jest na tej łące trwa nie byle jaka – wetyweria. Najprościej będzie mi porównać wetiwer w tym zapachu do klasyka Guerlaina – mimo otoczenia innych nut, ta najważniejsza gra podobnie - pokazuje zarazem i siłę i spokój. Niestety, etap ten nie trwa tak długo jak bym sobie tego najchętniej życzyła. Bo chociaż finisz jest przyjemny, a wetyweria w towarzystwie wibrującego cedru zanika harmonijnie i nie przenosi się z łąki do fabryki mydła, to jednak pozostaje pewien niedosyt. Szczególnie bolesny dlatego, że na mojej skórze ma to miejsce po 4-5 godzinach. Uwielbiam ten zapach. Jest bardzo klasyczny, dla osób poszukujących perfumeryjnych wrażeń ekstremalnych albo najnowszych trendów, z pewnością za bardzo. Dla mnie natomiast jest jak wieczór spędzony na leżeniu na trawie i obserwowaniu gwiazd lub dotyk dobrej koszuli na skórze - kojący. Na tyle kojący i relaksujący, że w środkowej fazie zapachu często zamykam oczy i marzę. Jeśli zapach to potrafi, to jest to mój ulubiony zapach. Pół gwiazdki odbieram tylko za trwałość. Używam tego produktu od: roku Ilość zużytych opakowań: 2 opakowania