Hermes Terre D'Hermes EDT 

Otrzymałam ten w formie miniaturowej i oczywiście podarowałam go mojemu partnerowi. No i jak opis opinii wskazuje niestety nie przypadł do gustu ani mi ani partnerowi. Pierwsze co się rzuca to ostre, pieprzne nuty, dopiero po czasie delikatnie wyłaniają się lekko cytrusowe nuty, coś w stylu pomarańczy czy grejpfruta. I tak naprawdę poza tym naprawdę ciężko cokolwiek wyczuć. Jest mocny wyrazisty, ale nic poza tym. Po jakichś 30 minutach łagodnieje ale też jest praktycznie nie wyczuwalny. Z trwałością jak na taką markę jest słabo niestety, ani ja po czasie nie wyczuwałam go od partnera, ani on ode mnie gdy go użyłam. Według mnie jest to mało męski zapach, ale też nie damski. Prędzej bym uznała, że jest to jakiś odświeżacz powietrza a nie woda toaletowa. Przykro mówić, ale na pewno nie spotkamy się więcej

Dostałem te perfumy w prezencie od żony (wcześniej zatwierdzony zapach). Wcześniej używałem od wielu lat Eue de Fraiche jako zapach na lato. Terre D'Hermes to zapach na wszystkie inne dni (ale na lato też ;) ) Ziemisty zapach z nutą przypraw, wetiwery i pomarańczy. Zaczyna się szorstko, a kończy otulając spokojnie. Klasyczny męski zapach.

Ostanie krople zielonego adidas adventure zdobytego wiele lat temu na aukcji były sygnałem poszukiwania godnego następcy. Padło na Hermes Terre. Ten zapach wymaga czasu i życiowego doświadczenia. To zapach silnego charakteru, nie pasuje do mężczyzn przed trzydziestką i pozerom. Ma w sobie wszystko co mieć powinien dobry zapach. Jego wielowarstwowość jest urzekająca. Drzewa, ziemia, znowu las, grapefruit, igliwie, świeża pościel suszona wiatrem... Ma w sobie aurę niezwykłości, daleki od kuglarskich sztuczek konkurencji.

Straciłam głowę dla tego zapachu. Zupełnie. Nie chcę i nie znoszę już gdy mój mąż pachnie czymkolwiek innym. Ten zapach jest tak nietuzinkowy, że wszystkie inne zdają mi się przy nim mdłe i nudne, takie w stylu "ale to już było". Hermes na początku uderza grapefruitem, a potem rozwija się mocno, po męsku, intensywnie. Ostatnio jestem zakochana w wetywerii i tu jest bardzooo wyczuwalna, właściwie na pierwszym planie- reszta to tylko dodatki, choć dobrane idealnie, bo zapach jest wielowymiarowy. I ciężki, i ziemisty i wilgotny i dzięki czemuś co wyczuwam jako pomarańczę soczysty. W dobie wszystkich nuuuudnych świeżaków, wodniaków, które w zasadzie niewiele się od siebie różnią, ten zapach to prawdziwa perełka :) Dodam że o genialnej projekcji i trwałości.

Ta woda toaletowa jest wprost stworzona dla świadomych mężczyzn, zwłaszcza po 40tce. Może się nie spodobać młodszym panom, bo zapach jest zbyt intensywny i klasyczny. To jeden z tych zapachów, które się dobrze zapamiętuje. Wszystkie nuty zapachowe są dobrze wyczuwalne, zapach się nie zlewa w bylejakość. Mój mąż go uwielbia i kupuje stale.

Ten zapach ma coś w sobie, ale przy bliższym poznaniu. Na pierwszy niuch myślę hmm... czy to surówka z selera? Jest gorzko, cierpko, jakoś tak dziwnie... Jednak z każdym kolejnym podejściem patrzyłam na nie bardziej przychylnym okiem. Pasują mi do dojrzałych mężczyzn, to nie są perfumy dla dwudziestolatków na podryw w klubie. Nie odurzają jak Dior Sauvage, ale intrygują, korcą i nęcą, fascynując sobą coraz bardziej i bardziej... Terre to przede wszystkim wetyweria do sześcianu, mocno posypana pieprzem. W tle pobrzmiewa cedr, a może to pomarańcza... W każdym razie ten suchy, ostry aromat jest przełamany czymś bardziej kwaśnym, cytrusowym. Kompozycja udana, ale parametry (jak na męskie perfumy) są za słabe. Większość męskich perfum ma to do siebie, że trwają i trwają, dniami i nocami, nie straszny im prysznic czy długa kąpiel w wannie. Tutaj niestety projekcja jest bardzo bliskoskórna, a trwałość też raczej średnia. A szkoda.

Kupiłam próbkę tego zapachu dla swojego mężczyzny. Na szczęście to tylko próbka. Zapach jest wg mnie zbyt ostry, chociaż mojemu facetowi się podoba. Perfumy są specyficzne.

Uwielbiam ten zapach, jak dla mnie to raczej unisex niż typowo męskie pachnidło. Mieszanka pieprzu z grejpfrutem, pomarańczą i geranium w tle łapie mnie za duszę (w pozytywnym znaczeniu). Jest to zapach, który stapia się ze skórą i rozbrzmiewa na niej jak piękna pieśń. Bardzo nietypowa mieszanka, która ni w krztę nie ociera się o banał czy płaskość. Zapach zimny, gorzki, przywodzący na myśl chłodną drzewną zieleń, przełamaną ciepłymi tonacjami cytrusów i wzmocnioną pieprznym akcentem. Mój facet zdecydowanie stwierdził, że to zapach nie dla niego, a ja odpłynęłam po całości...Trwałość jest bez zarzutu. Flakon minimalistyczny, lecz elegancki.

Jak dla mnie dominującą nuta irysa jest tu bardzo intrygująca. Zapach skórzany, lekko przypominający zapach ziemi po deszczu. Zapewne nie jest tuzinkowy i nie jazdy może go nosić. Ja tylko z umiarem

Ulubione perfumy mojego Tzta. Pachna nim wszystkie jego krawaty tez marki hermes zreszta. Moim zdaniem dominuje nuta czekolady, moze dlatego ze TZ kocha wszystko co czekoladowe.

Skóra, drewno. Zapachy wtapiają się w skórę i żyją w symbiozie z człowiekiem. Przenikają do duszy. Ciężkie, ale nie mdlące; męskie, ale z chęcią podbieram je mężowi. Klasyka, której każdy powinien spróbować. Odpowiednio nasycone, kumulują się przez cały dzień.

Ojciec szaleje za tymi perfumami.Mial i wody toaletowe i mega ekonomiczny flakon perfum od zeszlej zimy.Na gwiazdke kupilam mu 200ml perfum hermesa EDP.Zapach bardzo męski,mega wydajny i trwaly.Namawiam tate na rozne nowosci i zmiany typu Thierry Mugler np ale Hermes w naszym domu musi byc.

To zapach z tych co to albo się kocha albo nienawidzi.Przyciąga lub odrzuca. To podobno zapach dla dojrzałego faceta.....Ja jestem kobietą ,a po jednym psiknięciu stałam się jego niewolnicą .Tak ,tak używam męskiego zapachu.Tak się dobrze składa ,że mężowi też przypadł do gustu. On z zestawu korzysta z balsamu po goleniu ,żelu pod prysznic ,ą ja z wody. Niby typowy męski ale ma coś takiego w sobie ,że nie potrafię się opanować żeby go nie użyć. Zapach na początku ostry wyrazisty ,cierpki chyba.Jednak po czasie łagodnieje. bo nie drażni otoczenia. Trwałość średnia.

Ciekawy z niego zapach. Wiele osób go kocha, wiele nienawidzi, rzadko kto ocenia obojętnie. Lubię męskie wody (męskie z deklaracji producenta, bo sama nie podzielam często ich zdania). Terre jest wyborny, bo niesie ze sobą piękny łądunek przestrzeni. To nie jest wycieczka do świeżego lasu. To ocean ze skalistym wybrzeżem i bryzą w miejscu niezdobytym, w którym jedynym kontaktem jest ten z bezmiarem przestrzeni. Kompozycja: Ellena nigdy mnie nie zawiódł. Na początku pojawiają się świeże i zdecydowane cytrusy, przoduje grejpfrut, który nie krzyczy, tylko roztacza cierpki aromat skórki i ukazuje dominujący na mojej skórze zapach pieprzu. Pieprz jest bardzo ciekawy i zmienny, pojawia się i znika, jednym razem aż kręcąc w nosie, jak podczas wsadzenia nosa do torebki z przyprawą, innym razem gra świeżo przywodząc na myśl statek wypchany przyprawami. Potrafi być zielonkawy i wręcz soczysty, pociągający jak nieznane krzewy na nieznanej ziemi. Do tego trudne do opisania wrażenie powietrza, nieba, wiatru chmur (czyżby robiła to pelargonia? Nie wiem). Ważne, że to wszystko ustępuje z klasą, dając miejsce wyważonej, stabilnej jak ziemia bazie. Wetyweria i paczula są właśnie takie: ziemiste, skaliste, doprawione morzem, które wyrzuca na brzeg kawałki wyczuwalnego drewna. Nie umiem rozpatrywać tego zapachu w kategoriach podobania się otoczeniu. On jest tylko mój i tylko dla mnie, wyważony, stabilny, zachwycający, interesujący. Rzadko przeżywam znudzenie nim, więc na pewno zaopatrzę się w kolejny flakon. Projekcja moim zdaniem umiarkowana, chociaż zdarza mi się słyszeć, że przesadziłam, którego to zdania nie podzielam ;) Trwałość wyśmienita, cały dzień. Flakon również nie mógł być lepszy.

Podobno szwajcarscy specjaliści poprosili 100 osób o powąchanie sześciu zapachów. Efekt był taki, że żaden z tych zapachów nie był wskazany jako ładny według wszystkich badanych. Wniosek jest prosty: Twój ulubiony zapach może być dla kogoś innego całkowicie odrzucający. I to musiało spotkać mnie! Piękno tego pachnidła nie jest zupełnie doceniane przez moją kobietę! Mało tego, nie pozwala mi się zbliżać do siebie na odległość paru metrów dopóki "nie wywietrzeję". Twierdzi, że pieprz ją zabija. O, ja nieszczęśliwy! Wszystko mógłbym przeboleć: to że nie podoba jej się Audi A6, to że sprawy związane z początkiem naszego wszechświata są przedmiotem naszej zaciekłej dyskusji, w której ja stoję na stanowisku negującym wplątywanie w to istot nadprzyrodzonych. Ale twierdzenie, że mój kochany Hermes Terre d\\\\\\\'Hermes musi "wywietrzeć"...! Toć to czysta ignorancja wespół z zapachową impotencją! Ale cóż, kobietę zawsze można zmienić, natomiast z Hermesem zostaję do końca swych dni. Nie ma zlituj... Bo zapach to, wszak przednich lotów. Jeden z piękniejszych, jakie moje powonienie przyjmowało. Ten balans między cytryną, pieprzem a cedrem jest mistrzostwem. Napisałem cytryną? No tak, ja tam czuję cytrynę, choć jej w składzie nie ma. Gdy pierwszy raz zapodałem chmurę w Sephorze, czułem tylko cytrynę nic więcej i powiem szczerze, że nie powaliło mnie to na kolana. Owszem, ładne ale...Dopiero, gdy zapach się rozwinął (może kobieta ma rację, że musi wywietrzeć ;)) doznałem uniesienia, które trwało i trwało, gdyż zapach jest wyjątkowo stabilny. Jego siła tkwi w jego rozkwicie. Bo, o ile zaczyna się być może banalnie, to z każdą godziną przybiera różne postaci i przenosi nas w rejony zupełnie nieprzewidywalne na początku aplikacji. Można powiedzieć: "trip" jak po marihuanie, ale to nie jest "bad trip", tylko wielce rozwijająca osobowość (trochę po bandzie :)) podróż w krainę mega męskiej olfaktorii. Tak to widzę i życzę wszystkim podobnych doznań z Hermesem (oprócz przygód, z nic nierozumiejącą kobietą ;)) Używam tego produktu od: 2 lata Ilość zużytych opakowań: 1 opakowanie

Dla odmiany od lekkich zapachów kobiecych, postanowiłam skusić się na coś bardziej męskiego, mocnego. Po kilku próbach w Douglasie, pozytywnych wspomnieniach ze świetlistym damskim Hermesem, oczarowana również tajemniczymi opisami w internecie skusiłam się i dałam się uwieść Terre D\\\'Hermes. Nie przejmowałam się, że na mnie brzmiał nieco inaczej niż na moim Mężczyźnie, który również wypróbował kilka kropel (zdecydowanie lepiej "leżał", bardziej pasował) - tak mnie omamił, że chciałam go mieć i już. Jakież było moje zdziwienie, gdy po bliższym poznaniu coś między nami nie zagrało. Niestety być może moje ph skóry nie toleruje tego typu mocnych nut. Mimo, że zrobił na mnie bardzo dobre pierwsze wrażenie, nic więcej poza tym wspomnieniem raczej nas nie połączy- nie jesteśmy sobie pisani-tzw. "różnica charakterów". Tak jak mitologiczny Hermes, został wypędzony z Olimpu za spustoszenie, tak i niestety my musimy się pożegnać. I pewnie tak jak bogom zaczęło go brakować po pewnym czasie, przez co mógł tam powrócić, tak i ja zapewne chętnie powitam go na kimś bardziej odpowiednim. PODSUMOWUJĄC: Zapach jest bardzo, bardzo męski i trwały. Pozostawia za sobą intensywny ogon, daje się zapamiętać i jeśli komuś zależy, żeby kojarzyć go z jakimś konkretnym zapachem- strzelił w 10! Pierwsza chwila kojarzy się z czymś mocno konkretnym- na pewno czuć mocno drzewno-herbaciany aromat grejfruta i cedru. Z każdą chwilą zapach nabiera niejednoznaczności, staje się głęboki- porównałabym go do smaku grejfruta- na początku gorzki, cierpki po wgryzieniu się ciut zmysłowo słodki, chce się go smakować jeszcze i jeszcze... Co więcej, we mnie budzi skojarzenie granitowych, wielkich skał skąpanych w słońcu. Polecam za magię i trwałość zapachu jedynie pewnym siebie mężczyznom. Używam tego produktu od: 2 dni Ilość zużytych opakowań: pierwsze opakowanie

Jedyny chyba taki zakup, na ktory wplynely ochy i achy wizazanek, ktory okazal sie totalna klapa. Moj TZ posiada dosc wyrafinowany gust jesli chodzi o zapachy, jest otwarty na zapachy ciezkie lub niekonwencjonalne, ale takze docenia lekkkosc letnich zapachow. Absolutnie przekonana o trafnosci mojego wyboru nabylam flaszke, mala na szczescie, aby podarowac mojej lepszrj polowie i myslalam ze skonam gdy zobaczylam jego mine po pierwszej aplikacji. Terre zostal nazwany smierdzielem stulecia, niestety. Sama probowalam go kilka razy na sobie, aby zatrzymac flakon ktory nieszczesliwie skonczyl zywot w pojemniku na domowe odpady. Zapach zostal zakupiony w Harrodsie wiec z cala pewnoscia nabylam oryginal. Nie mam pojecia w jakich proporcjach zostaly zmieszane olejki poszczegolnych nut, ale zapach jest po prostu kwasno gorzki, linearny, nie rozwijajacy sie. Drazni bardzo. Dostal wiele szans ode mnie i TZ, ale zadne z nas nie jest w stanie zniesc tego duszacego zapachu. Odradzam zakup w ciemno, proponuje kilka testow przed zakupem. Używam tego produktu od: Grudzien 2014 Ilość zużytych opakowań: Prawie polowa 50-ki

Pierwsze skojarzenie po pierwszym kontakcie: toż to Black Tourmalin Oliviera Dubrano ale... bez smolistego czarnego dymnego ogona. Zapach suchy, trzeszczący drewnem, żywiczny, jasny, ale w jakiś sosób na mnie płaski... Tak, na mnie, ponieważ próbowałam go pod kątem użytkowania na kobiecie. Nie wiem, jak pachnie na męskiej skórze, może zyskuje - ale muszę spróbować. Kojarzy mi się z póżnym latem i całą jesienią i pewnie dopiero wtedy zacznę go używać regularnie. Myslę, że również na zimę będzie doskonały - skropiona Terre czuję się jakbym siedziała nago w kominku obłożona drewnem, tuż przed podpaleniem. SKojarzenie z Encre Noire Laliqu również bardzo mocne, jak u poprzednich recentzentek. Być może nawet mocniejsze, niż z BT.