s.Oliver Original Women Since 1969 EDT 

Miałam ochotę na jakiś bardzo codzienny zapach i bez większych zamysłów zdecydowałam się na ten. Woda toaletowa kosztowała ok.9 e i mam ją w pojemności 30 ml. Widziałam, że większa pojemność nie wychodzi dużo drożej, można też znaleźć niedrogie zestawy właśnie z tym zapachem. Buteleczka jest dosyć prosta i przezroczysta. Jest całkiem masywna. Ma papierową etykietę i metalową zakrętkę. Widać, że jest stylizowana na starsze czasy. W końcu na etykiecie mamy napis Since 1969. Nie jest to za bardzo moja estetyka, ale butelka nie jest najważniejsza. Zapach jak na ten z niższej półki jest dosyć ciekawy, rozwija się, ale brak mi tu jakieś spójności. Początkowo wyczuwam najbardziej zielone jabłuszko, które po chwili miesza się z brzoskwinią. Po chwili wybija się delikatnie róża oraz lilia i ta lilia trochę zbyt mocno się tu wybija. Kiedy zaczyna się mieszać z wanilią i cydrem, to wszystkiego jest zbyt wiele. Niby tak bogato, ale nie ma w tym zapachu żadnej historii. Z jednej strony jestem w szoku, że tak tani zapach i to EDT jest tak różnorodny, zmieniający sie. A drugiej strony coś mi tu nie pasuje i tworzy wrażenie, że jest tu nuta, jakaś taka plastikowa, która często występuje w tanich zapachach. Niby ta kompozycja jest całkiem przyjemna. Typowo dzienna na wiosnę czy jesień, ale czuć że jest to trochę zapach z niskiej półki właśnie przez tą jedną sztuczną nutę. W skrócie jest to taki słodki z otulający, lekko pudrowy zapach. Trwałość, to zaledwie 2, może 3 godziny i nawet na ubraniach go nie czuć, ale to jednak EDT. Mimo początkowej ciekawości, to nie moja bajka.