Estee Lauder White Linen EDP 

Jestem właścicielką flakonu o pojemności 60 ml. Prosty, solidny, uchwytny, poręczny, wygodny. Butelka dobrze leży w ręce, zatyczka się nie blokuje, atomizer działa bez zarzutu. Jednak nic specjalnego - minimalizm i prostota. Od razu uprzedzam, że jeżeli jesteś dziewczyną, która lubi pachnieć poprawnie, koniecznie zgodnie z obowiązującą linią, to te perfumy nie są dla Ciebie, ponieważ będziesz się męczyć. Mamy tu bukiet kwiatów, na który składa się: ~ róża - a konkretnie: różę bułgarską - to chyba sprawia, że perfumy wydają się być takie.... hm, 'oleiste'. tak, w rzeczy samej przypomina mi nieco różane naturalne olejki, ~ jaśmin - ciężko mi go odczuć w tych perfumach... może i go czuję, ale nie nazywam go jaśminem ~ bez - który faktycznie uderza po nosie i nadaje takiej skrzącej pieprzowej nuty tym perfumom ~ konwalia - również wybrzmiewa swoimi dzwoneczkami dość wyraźnie i doniośle ~ hiacynt - którego chyba niczym nie da się przytłumić, podobnie jak kwiaty bzu i który podobnie jak on "dopieprza" i przyprawia kompozycję o zawadiacki i radosny pazurek ~ orchidea - którą gdzieś skrywa się w tle i która dla odmiany pudruje te perfumy (myślałam, że to zasługa irysa, którego nie ma w składzie, a którego najwyraźniej mylę z orchideą tudzież storczykiem) ~ ylang-ylang pewnie wzmacnia i utrwala zapach, podobnie jak ambra, drzewo cedrowe, sandałowe i fasolka tonka, bo prawdę mówiąc nie wyczuwam ich... nie jestem jednak żadnym specem w tej materii i rozumiem, że mój nos może nie rejestrować wszystkich nut. Poza tym bukietem, owocowo wybija się brzoskwinia i z tym kłócić się nie będę, bo da się ją spostrzec. Miód? Chyba coś czuję... Nie jestem pewna, ale chyba tak... Są to niewątpliwie dość słodkie perfumy, więc jego obecność mnie nie dziwi. Na mojej skórze po czasie wyraźnie wybijają się białe kwiaty - lilia? kalia? eustoma? Coś w ten deseń. Jakaś powaga i szlachetność. Bardzo ciekawe nuty zapachowe... Teoretycznie powinny się spodobać paniom, które lubią wiosenne zapachy kwiecia, ale w praktyce bywa różnie, bo jednak natura rządzi się swoimi prawami, a perfumy zawsze są syntetyczne. Niemniej jednak te są skomponowane w tak zręczny sposób, że godnie naśladują zapachy przyrody w rozkwicie. Widzę w nich dziewczę w kwiecistej sukience z białym kołnierzykiem (lub takiej granatowej a może czerwonej w groszki - najlepiej na ramiączkach albo z bufiastymi rękawkami!), skromnych pantofelkach, słomkowym kapeluszu, ewentualnie z kokardkami utrzymujące dwa długie warkocze. Taka niepoprawna romantyczka, która marzy o domku na wsi w pobliżu szeroko rozciągniętych pól oraz łąk, namiętnie czyta poezję, zbiera porcelanę i uwielbia być zakochana (nawet platonicznie). Materiały z lnu przychodzą mi na myśl, gdy wącham te perfumy, ale nie wiem, czy nie jest to przypadkiem sugestia... Uważam, że tym perfumom bliższy jest styl prowansalski, niż rustykalny, chociaż ten też nie odbiega daleko. I vintage - jak najbardziej! Parametry chcę jeszcze sprawdzić kiedy nadejdzie wiosna - bo o ile zawsze mam problem ze wskazaniem najlepszej pory roku, tak tu ewidentnie czuję wiosnę (nie twierdzę, że NIE WOLNO używać ich jesienią - bo wolno! kto zabroni?). Najwyżej zrobię w recenzji korektę i póki mam wenę, naskrobię coś o moich dotychczasowych doświadczeniach z tym zapachem, a zatem: ~ trochę szkoda, że ten zapach jest raczeeeej...bliskoskórny / prawdopodobnie pozbawiony długiego ogona (chociaż z drugiej strony - jaki jest sens by za tak subtelną wonią ciągnął się długi ogon?) ~ trwałość wydaje się poprawna; wiem, że jest co najmniej wielogodzinna - zapach raczej utrwalony, niż ulotny (ale to jeszcze chcę sprawdzić) ~ projekcja typowa dla rozkwitających kwiatów w szyprowym sosie. :) mydełkowatość, oleistość, puderek, łąka - wszystko tu jest i pozostaje na wiele godzin bez większych zmian (jak już pisałam: w moim przypadku wyrastają dodatkowo białe kwiaty, jakieś liliowce, czy coś podobnego... i nuty zielone - herbaciarno-trawiaste, nieco ziemskie) Piękny zapach, który nie od razu podbije serca (ja też miałam na samym początku mieszane uczucia, bo nie mogłam go sklasyfikować), ale warto dać mu szansę, nauczyć się go. Idealny na wiosnę. Cieszę się, że będę mogła się nim długo cieszyć, bo zużyłam go niewiele. A wiosna przed nami! ;)

Naczytałam się o jego nietuzinkowości u @nezdeluxe i gdy zobaczyłam w TK Maxx, to od razu postanowiłam kupić, jako, że jego cena była bardzo zachęcająca. Swoją drogą; bardzo smutny wydaje się fakt, że wyprzedaje się teraz takie klasyki i ustępują one miejsca tym wszystkim różowym flakonikom "na jedno kopyto"... Widziałam tam również Samsarę, Shalimar, sporo Toma Forda.... Wydaje mi się, że to wiele mówi o gustach współczesnego Klienta. Niestety... Ale do rzeczy. White Linen po otwarciu uderza surowością. Pierwsze skojarzenie jakie miałam to zima; przejrzyste, zmrożone powietrze i iskrzący śnieg. Pomyślałam, że to dobrze, że kupiłam go w momencie ogromnych upałów, ponieważ powinien trochę mnie schłodzić. ;) Taki efekt placebo. Zupełnie nie wiem czemu, ale przywołuje mi on skojarzenie z Opium YSL wszak tylko goździki je łączą. Jednak pamiętam (niezbyt dobrze, ale jednak), gdy bardzo, bardzo dawno temu moja przyjaciółka posiadała maleńką (10 ml bodajże) buteleczkę owego cuda i pozwoliła mi się nim spryskać. Wystarczyło jedno psiknięcie i momentalnie poczułam jaki dystans tworzy. Nowa "ulepszona" wersja Opium taka sama już nie jest.... Może pamieć mam słabą, może się mylę... Podobne odczucia mam w przypadku White Linen. Dystans. Chłód na wskroś. Żadnego płynu do płukania imitującego czystą bawełnę. Czystość na innym, poziomie. Odświeżająca. Myślę, że jeszcze kilka lat temu mogła bym nazwać ten zapach babcinym. Dziś nazywam szlachetnym. Jest w nim coś, czego nie da się opisać i co na pewno nie spodoba się wszystkim. Wierci w nosie i przyprawia o zawrót głowy przy bliższym kontakcie. Intrygujący, nietuzinkowy. Szorstki. Flakon bardzo prosty. Na pewno nic co zdobi toaletkę (co się w obecnych czasach tak bardzo podkreśla), ale z zawartością, która zaintryguje każdego, kto nas minie... Myślę, że warto zapoznać się z tą klasyką zanim zniknie na dobre....

Ano zakupiłam niezbyt atrakcyjną flaszeczkę tego specyfiku w wersji edt po dwukrotnych testach... Dlaczego? Bo choć szyprów ci u mnie dostatek i podobnie brzmiących mydelniczek to jednak znalazłam w tym zapachu tyle eleganckiej codziennej szlachetnej czystości, że w końcu go kupiłam - fakt, że w bardzo atrakcyjnej cenie (ccc...). Początkowe uderzenie srebrzystych aldehydów (jak w Lanvin Arpage) szybko łagodnieje, ale pozostaje wrażenie ostrej czystej jasności, trochę jakby wetiwerowej. Jest bardzo zbliżony do Divy Ungaro ale delikatniejszy. Osiada na mej skórze łagodnie, niczym Chanel No.5, ale róża jest subtelniejsza i rozmyta, kwaskowa. Szypr nie jest gorzko kwaśno fizjologiczny, ale jakby wywoskowany. Całość brzmi delikatnie, woalkowo, ale trwale. Zapach ten może stanowić tło dla bogatszych, słodszych kompozycji i tak też go używam - najpierw solo, później w ciągu dnia jakimś delikatnym, słodkawym orientem go pokrywam, choć wydaje mi się, że najbardziej odpowiedni będzie zapach czekoladowo różany... Dla mnie brzmi niezwykle kobieco, świadomie, wręcz seksualnie... może trafił na odpowiedni nastrój... a może sam go tworzy... Nie jest to mój wymarzony ideał ani piękność, a jednak daje poczucie komfortu, pasuje do czarnych kryjących rajstop, kobiecych ciemnych sukienek, małej czarnej. Używam tego produktu od: tego roku Ilość zużytych opakowań: zaczęta 100 edt

Po składzie możnaby się spodziewać wielowymiarowej, bogatej kompozycji, a tymczasem... White Linen są jednostajne i, można rzec, przewidywalne. Nie twierdzę, że to źle - w przypadku White Linen jest to wyznacznik ich charakteru i nietuzinkowości. Dominują tu aldehydy. Jest ich tak dużo, że w zasadzie trudno mówić o jakichkolwiek innych nutach - te tworzą tylko subtelne tło w zapachu. Otwarcie jest bardziej przestrzenne, chłodne, z odrobiną goryczy. Lekko wyczuwalny jest jaśminowo - różana esencja, maksymalnie schemizowana. Z biegiem czasu White Linen ocieplają się nieco za sprawą akordów drzewnych, ale tu znowu prym wiodą aldehydy. Zapach tylko dla ekstramalnych zwolenników kategorii aldehydowo - kwiatowej.Używam tego produktu od: listopad 2009 r.; Ilość zużytych opakowań: miniaturka 5 ml;

Cudowny zapach. Czysty, wręcz nieskazitelny. Poprawia mi nastrój i sprawia, że czuję się zupełna. Jak wynika z wcześniejszych recenzji, niewiele osób go odkrywa. Na mnie pachnie cudownie: jak drogie, białe kwiaty w chłodny poranek. Używam tego produktu od:wielu lat Ilość zużytych opakowań: straciłam rachubę.

że jako 17latka zużyłam 100 ml tego smrodu. Dostałam go w prezencie i używałam. A fujjjj. Zapach od 60 wzwyż. Aldehydy i nic więcej, no może dużo goryczy. Napewno nie ma ten zapach nic wspólnego ze świeżością, czystością etc. Kojarzy mi się raczej z piwnicą. Do tego nie moja kategoria zapachowa. Wydaje mi się niemożliwe, żeby na kimkolwiek ładnie pachniał(subiektywna opinia, bez urazy). Używam tego produktu od:wiele lat temu Ilość zużytych opakowań:100 ml

Kiedy widzę w składzie aldehydy zawsze robię się czujna,bo ich kontakt z moją skórą bywa nieprzewidywalny.Na szczęście zazwyczaj są tylko wyczuwalne w nucie głowy i to przez chwilkę,a potem znikają.Ale niestety nie w tym przypadku. White Linen zaczyna się chemicznym,nieprzyjemnym,odrzucającym uderzeniem aldehydów i,co gorsza,ta faza trwa bardzo długo:(Po kilkudziesięciu minutach pojawia się znany wszystkim zapach świeżo wypranej pościeli i świeżo umytego ciała-ale mam wrażenie,że proszek użyty do prania i mydło do mycia troszkę przeleżały już w szafie w swoich szarych,PRL-owskich opakowaniach. Zapach jest nieprzyjemnie sztywny-jak mocno wykrochmalona pościel,nie ma w sobie nic z przytulności i ciepła,jest zimny i nieprzystępny,gdzieś pod koniec pojawia się lekka nuta jakichś kwiatów i owoców,ale nic z tego-nie chcę więcej czuć na sobie tych perfum. Używam tego produktu od:kilku dni Ilość zużytych opakowań:testy

Zapach, ktory doskonale oddaje won umytego ciala, mydla i czegos jeszcze, ale nie dopisze mysli, bo nie chce byc wulgarna. Dla mnie te perfumy to istny horror smierdzacy mydłem prosto z mydelniczki, ale zeby bylo ciekawiej do głosu dochodza rowniez kwiatki. Mieszanka istnie wybuchowa dla mojego nosa i majac go na nadgarstku mam ochote odrazu biec do łazieknki pod prysznic i zmyc te paskudztwo. Po prostu paskudny. Buteleczka brzydka. Trwalosc bardzo dobra na moje nieszczescie. Używam tego produktu od:testy Ilość zużytych opakowań:testy

Jestem wielbicielką szyprów, ale nie wiem - czy to po prostu nie jest dzień na szypry (bo Chamade też dziś jakoś mnie nie przekonuje, a dwa testy nadgarstkowe były zachęcające...) czy White Linen po prostu nie jest najwybitniejszym przedstawicielem tej kategorii. Nie wtapia się w skórę, nie rozgrzewa się seksownie, a trwa taki leśny, chropowaty i Walewski ;). Do moich ulubieńców nie należy... Buteleczka brzydka Używam tego produktu od:- Ilość zużytych opakowań:test

Chyba żadnych perfum nie było mi tak ciężko dokończyć, kiedy doszłam do połowy nie miałam już sił i odddałam koleżance. Duszący, przeraźliwie trwały, mdły zapach. Ma w sobie coś "ciociowatego" kojarzy się z latami 70/80 kiedy to wiele perfum pachniało podobnie. Zupełnie nie kojarzy mi się z czystością czy krochmalonym obrusem tylko z babcino-ciociowym spotkaniem rodzinnym ale w negatywnym znaczeniu. Zupełnie też nie przypomina "Pure White Linen" ktore faktycznie sa samą świezością. Używam tego produktu od: Ilość zużytych opakowań:100 ml do połowy

Klasyka moje Panie! Czysty, przejrzysty i taki...biały. White Linen to niesłychanie ciepły zapach kojarzący mi się z dzieciństwem, poczuciem bezpieczeństwa, czystą pościelą u babci.:) Jest bardzo aksamitny i pudrowy, trochę niedzisiejszy, ale niebanalny, nie do pomylenia z niczym innym. Klasa sama w sobie, esencja kobiecego ciepła.Używam tego produktu od: testy Ilość zużytych opakowań: testy

Kolejny niewypał perfumeryjny ze stajni Estee Lauder. Lauder tworzy albo koszmary, albo cudeńka. Nie wiem kto mógłby czuć się dobrze w tym zapachu, dwóch gwiazdek nie dam tylko przez szacunek dla innych wizażanek, którym ten zapach mógłby się podobać. Nawet nie umiem go opisać...Używam tego produktu od:nie używam Ilość zużytych opakowań:miałam miniaturkę

Gdybym sama nie wypróbowała na sobie nigdy bym sie na ten zapach nie zdobyła. Z bloterka zapach jest bardzo zwyczajny, spokojny, przecietny. Moja skóra natomiast wydobywa z niego bardzo mroczne klimaty. Na mnie zapach jest chłodny, mokry, ziemisty (wilgotna ziemia po deszczu) z nutami lilii na dodatek takiej pogrzebowej i cmentarnej. Używam tego produktu od: Ilość zużytych opakowań: na razie 1 w planach kupna a dotad zuzytych kilka próbek.

Bardzo mydlany zapach. Nie jest to denerwujące mydło, ale wyjatkowo trwałe i świdrujące (aldehydy). Posiada nuty podobne do Chanel no 5. Czuję mydło, krochmal i od czasu do czasu jakieś kwiaty. Taki zapach wydobywają pod żelazkiem lniane obrusy, wykrochmalone i wyprane w szarym i zwykłym mydle. Zapach czystości i świeżości.

Zapach nawet nie tyle mydlany, co przypominający odświeżacz powietrza. Nie zostaniemy kumplami nigdy, choć niektóre zapachy (nowsze) E.Lauder są całkiem niezłe. W każdym razie te perfumy uznaję za duży, duszący niewypał. Może trzeba do nich dorosnąć. Na pewno.

Przed zakupem podchodzilam do niego.. 2 razy, ale to i tak duzo jak na mnie, bo czesto kupuje zapachy pod wplywem pierwszego impulsu, a potem leza (stoja ;) ) nieuzywane... Jest to zapach intrygujacy, w pierwszych nutkach drazniacy, ale "zmusza do siebie", skupia na sobie uwage. Nie moglam o nim zapomniec i... kupilam. Jak dla mnie bardziej na zimowe wieczory, niz upalne dni. :)

Całkiem niedawno zostałam obdarowana tym zapachem i przez ostatni okres czasu robiłam do niego kilka prób, bezskutecznie próbując się do niego przekonać. Już pierwsze co mnie od niego odrzuca to buteleczka - fatalnie wyprofilowana, bezbarwna, nieciekawa, słowem - brzydka. Faktycznie jest niesamowicie intensywny, w zasadzie trwa bezustannie, minimalnie każdego dnia zanikając. Mam wrażenie, że pozbycie się go jest niemożliwe ;) Nie narzekałabym na to, gdyby mi się podobał. Ale niestety dla mnie to niesamowity śmierdziuszek - jest straszliwie mdły i odurzający. Momentalnie po użyciu go zaczęła mnie boleć głowa i zaczęło mi być duszno. Dobrane nuty stanowią o jego wyjątkowej ciężkości. Jest on przeciwieństwem lekkich, słodkich zapachów, które ubóstwiam. Wiem, że bardzo podoba się dojrzałym kobietom. Może, kiedy osiągnę taki wiek, wrócę do niego. Na razie mnie przytłacza i przez to tylko 2*.

Podobnie jak poprzedniczka, przymierzam się do tego zapachu od jakiegoś czasu, ale na razie nie kupiłam. Jeszcze kilka lat temu wydawał mi się fatalnie ciotkowaty i zbyt intensywny, ale to prosto z butelki. Kiedy w końcu przełamałam opory przed użyciem, okazało się, że noszenie "White Linen" jest przygodą zaskakującą i wciągającą. Mogłam z resztą podejrzewać, że tak się stanie, większość zapachów EL sprzed pewnej epoki to prawdziwe dzieła sztuki perfumiarskiej.:) "White Linen" to szeleszcząca świeżość nakrochmalonych lnianych prześcieradeł, które schły w rozgrzanym słońcem ogrodzie pełnym lawendy, maciejki, szałwi i irysów. To chłód cienia na ceglanym ganku toskańskiej rezydencji wśród winorośli i gruszek, chłód oszronionej szkalnki z ciętego szkła, a w środku lekko cierpkie białe wino. Zapach z nutą wilgotnej goryczki, nieco melancholijny, niesamowity, zupełnie inny niż większość "współczesnych". Ciągle jednak wybieram bardziej owocową, weselszą wersję: "Breeze".