Salvador Dali Crazy Kiss EDT 

Niestety tego koktajlu z linii Salvadora Dali absolutnie pochwalić nie mogę. Jakkolwiek wiele pachnideł tej marki posiada w sobie artystyczną oryginalność, polot i charakterystyczną zmysłowość - te perfumy w ogóle tych cech nie posiadają. Już sama buteleczka, która na tle pozostałch flakonów Dalego prezentuje się całkowicie bez wyobraźni zapowiada o woni, która kryje się w środku. Bardzo płaski, kandyzowany i przesłodzony do granic możliwości aromat z nutą ordynarnego chemicznego pantofla, porównywalnego do zapachu szamponu do włosów. Myślę, że nawet amatorki słodkich i dusznych pachnideł zostaną w tym przypadku niemile przytłoczone. Ta słodycz nie ma nic wspólnego z urzeczeniem i ekstazą. Ta woń swym nachalnym i tandetnym kandyzem - odpycha. Landrynki, waniliowe pianki, owocowe ptasie mleczko, mdła sałatka brzoskwiniowa ... Nie wiem dlaczego coraz częściej zapachy kierowane do młodych żywiołowych kobiet muszą zawierać tyle trywialnej i topornej słodyczy, która ni w krztę się nie rozwija, tylko tętni przytłaczającymi pokładami sacharozy. Wstyd, że zapach Dalego został potraktowany tak bez wyobraźni. W żadnym razie nie widzę związku z młodymi, energicznymi i promieniującymi optymizmem młodymi kobietami, które z nowoczesnością są na "ty". Mi wąchając ten zapach przed oczy nasuwają się zdecydowanie inne obrazy, które oscylują wokół futerkowych poduszek, brokatu, kolorowych frotek na czuprynie, żelków Haribo i dramatów związanych z pojawieniem się pierwszej krosty na nosie. Ogólnie cała zgraja "Kiss Collection" stanowi wg mnie bardzo nieudany eksperyment. Próżno tu szukać szyku, fantazji lub emocji tańca zmysłów, które można było wychwycić w wielu zapachach Dalego. Crazy Kiss to nuda, sztampa, przebrzmiała i przesłodzona mikstura, do której zdecydowanie bardziej pasowałaby sygnatura "Britney Spears" niż S. Dali. Szkoda, że marka wizjonerskiego mistrza musiała zostać skażona takim zgniłym jajem. Używam tego produktu od: tydzień Ilość zużytych opakowań: próbki