Tom Ford Neroli Portofino EDP 

Miało być najlepsze Neroli jakie kiedykolwiek wąchałam, a jakie się okazało? Pierwszy psik i czuć miętę z proszkiem do prania. Ulotne to było, trwało tylko kilka sekund. Po to by za chwilę uderzyć Cię po nosie zmrożoną, świeżo rozkrojoną cytryną. Jest kwaśna i bardzo soczysta. Wolnym krokiem dochodzi do niej Neroli, świeże i błyskotliwe. Za nią skrada się chłodna i stanowcza Lawenda. Później znów czuć cytrus lecz tym razem z dodatkiem ziela rozmarynu. Ten zielony i ziołowy dodatek sprawia, że zapach jest bardziej uniwersalny płciowo. Po tym mocnym uderzeniu robi się kwiatowo. Zaczyna wybijać się Jaśmin, ale nie taki szlachetny lecz ten, który rośnie koło domu na krzewie. Wywołujący ból głowy od przesytu. Do niego dołącza się kwiat pomarańczy. Tworząc zapach podobny do Code GA. Później wszystko się wycisza, robią się jednostajne. Trwałość: słaba Projekcja: dobra.

Perfumy są niestety dość drogie, ale zaszalalam i nie żałuje!! Zapach jest mega trwały, rzeźki i kojarzy mi się z wakacjami we Włoszech. Kwiaty i morska bryza...tak bym go określiła :) Piękny flakon!

Na pierwszy rzut przeszło mi przez myśl; Ot taka tam kolońska za absurdalne pieniądze... Przy dłuższym używaniu jednak bardzo zyskuje. To neroli absolutnie wyjątkowe, prawdziwe, słodko-gorzkie. Woda idealna na upały, moje czwarte Private Blend w kolekcji. Paradoksalnie, obok Soleil Neige, idealne na lato. Kwaśne cytrusy. Chłodne, jakby ktoś trzymał je w lodówce. W towarzystwie kwiatu gorzkiej pomarańczy. Zioła schodzą na dalszy plan. W naprawdę ostrym słońcu towarzyszą nam nuty wodne, ale nie ma w nich żadnej taniości. Wywołuje radość i wakacyjny nastrój, a chyba o to w tym chodzi, żeby perfumy nas cieszyły. Mnie cieszą bardzo.