Lolita Lempicka Eau De Minuit Sonne Midnight Fragrance EDP 

O ile w wystroju wnętrz nie przepadam za "przeładowaniem", które posiadająca jedynie krzesła Pani Balcerkowa wytknęła luksusowemu mieszkaniu Jana Winickiego, w kultowym "Alternatywy 4" (ubóstwiam ten cytat :-) ), to flakonik po tych akurat perfumach jednak postawię sobie w kredensie z filiżankami, bo aż oczy rwie, a jednocześnie nie ma w tym cacku nic z przesady. I ta biżuteryjnie prześliczna buteleczka-jabłuszko w srebrzysto-liliowej tonacji, pokryta wzorem w listki, skrzące się hojnie milionami brokatowych drobinek, zapowiada perfumeryjną zawartość w równie chłodnej tonacji, ale ze świetlistymi refleksami. Idealnie zbilansowaną, lekką, natomiast dystyngowaną elegancję, z wyrafinowanie seksowną głębią. Kompozycja otwiera się dość mocno akordami niemal onieśmielającymi – korzennymi i pudrowymi korzenia lukrecji, oraz irysa, z lekko wyczuwalnym jaśminem, w tle czuć też niemal dymne nuty mirry, a po kilku chwilach perfumy subtelnieją, i choć pudrowe pozostaną do końca, to nabierają zmysłowo ciepłych balsamicznych, ambrowych i waniliowych tonów. Stąd to niezwykłe połączenie skrzącego się eleganckiego chłodu ze świetlistymi, promiennymi nutkami. Królowej Śniegu mogłyby się spodobać te perfumy, a choć ja za chłodem za bardzo nie przepadam, lubię te perfumy stosować zimą do czarno-białych stylizacji.