Jean Patou 1000 EDP 

Odkąd wróciłam z wakacji, w trakcie których spacerowałam aleją wysadzaną drzewami osmantusowymi nad brzegiem morza, rozglądałam się za zapachem, który da refleks tych wspomnień. Okazało się, że jest. Właśnie "1000". Zaczyna się tą nutą, głęboką, isyso-podobną, przyprawioną słonym powietrzem od morza :-). Im głębiej wchodzimy w te mroczne alejki- wieczór sprzyja intensywności - tym więcej mają do powiedzenia róża i jakieś białe, upojne kwiaty z różnych stron świata.. \\n \\nZapach dla kobiet bez parcia na nowoczesność i dziwność, cokolwiek to znaczy - daje ot, dostęp do wyrafinowanego kwietnego gąszczu - niemal botanicznego, przez to tajemniczego i ekscytującego, bo nie wiadomo co za kwiat w następnej alejce, być może z zupełnie innej bajki... \\nNa pewno warto poznać, tak jak warto od czasu do czasu odwiedzać bujne ogrody na skraju morza. \\nKrólewski zapach.

W starym domu, na zakurzonym strychu stoi stara, rozpadajaca sie i przezarta przez korniki szafa. W szafie jest pelno mysich bobkow i wyliniale, podziurawione przez mole futro. Futro jest przesiakniete olejkiem rozanym, ktorego naduzywala ostatnia wlascicielka futra. I tak wlasnie, tym starym domem, strychem, szafa, bobkami i futrem pachnie 1000 EDP - najbardziej staroswiecki, przestarzaly i zeszloepokowy zapach, jaki dotad poznalam (w baaardzo nieprzyjemny sposob przestarzaly). The End ;-). Używam tego produktu od: testy Ilość zużytych opakowań: probki