Być może Paris EDP 

Zapach ten dostałam od babci. Długo nie potrafiłam się do niego przekonać. Minęło kilka lat nim go zużyłam mimo małego flakonika. Mój partner go nie lubi, twierdzi że zapach jest tandetny i pachnę staro. Ja jednak lubię czasami dla odmiany poczuć na sobie coś innego :) Im bardziej kontrowersyjny zapach tym bardziej mnie intryguje, nie lubię tych zwykłych, grzecznych perfum - nudzą mnie. Flakonik jest szklany, solidny - już wiele razy mi spadł i przetrwał w stanie idealnym. Nakrętka szczelna, nie przecieka, nie odkręca się sama. Jeśli chodzi o zapach czuję tam nuty szyprowe, trochę kwiatowych i mydlane. Używałam na większe wyjścia z rodziną. Był na tyle wyczuwalny, że często najbliżsi wyczuwali go witając się ze mną. Mam wrażenie, że bardzo długo był intensywny, a później nawet jak słabł to uważny nos potrafiłby go wyczuć. Ktoś mógłby ten zapach wyśmiać, ale myślę że do wszystkiego trzeba dojrzeć. Wiadomo też, że każdy z nas ma inny gust. Jeśli nie boisz się tego typu zapachów, to warto spróbować :) Nie jest to mój ulubieniec i nie kupię ponownie, jednak nie żałuję że go używałam, zawsze to jakieś doświadczenie

Paris jest ulubionym zapachem mojej mamy i już chyba zawsze będzie kojarzyć mi się właśnie z nią. Jednak sama osobiście nie sięgnęłabym po niego nigdy, bo jest dla mnie zbyt drażniący, wręcz krótko mówiąc śmierdzi. Szybko się ulatnia, buteleczka jest niepraktyczna i niewygodna. Trudno z nią o odpowiednie dozowanie. Myślę, że lubienie bądź nielubienie tych perfum to tylko kwestia gustu. W mój niestety nie trafiły.

Ten uroczy flakonik pamiętam z czasów wczesnego dzieciństwa, takiego naprawdę wczesnego dla mnie(rocznik '96), bo to była końcówka lat 90tych-Disco Relax na Polsacie, i takie czekoladowe cukierki w szeleszczących kolorowych papierkach-wierzcie mi, tak ja szybko zapominam co miałam na sobie poprzedniego dnia i po co weszłam do sklepu, tak świetnie pamiętam różne migawki z tamtych lat. I w tamtych czasach, w szufladzie meblościanki w dużym pokoju zawsze gościł malutki flakonik w kształcie wiolonczeli, który mnie zachwycał swoją klasą i prostotą, pachnący kwiatami i mamą. Bo moja mama zawsze go używała, jeszcze w czasach panieństwa, czyli lata 80te w małej wiosce zabitej dechami-w czasach gdzie kupowanie wszystkiego innego niż jedzenie i artykuły pierwszej potrzeby to było święto, poprzedzone długim wyczekiwaniem i staraniami. Wtedy Być Może pachniały dla mnie takim ciepłem i bliskością, tą miłą kobiecością. Zapewne na to wpływał fakt, że w tamtych czasach małe dziewczynki zachwycały chyba każde perfumy, nawet siermiężne Kobako czy raczkujące na początku tego tysiąclecia wody z Avonu :) Oczywiście wtedy nie znałam ich nazwy, to był tylko mały, bezimienny flakonik z ładną zawartością, której nie umiałam opisać, bo jako kilkulatka nie znałam jeszcze takich słów jak jaśmin czy szypr. Mijały lata, o Być Może się zapomniało, praktyczna meblościanka została zastąpiona kompletem eleganckich i modnych mebli salonowych, weszliśmy w bogate czasy konsumpcjonizmu i morza różnorakich perfum oraz możliwości wyboru, a ja dorosłam i poznałam mnóstwo zapachów, wyrobiłam gust. Jedynie moja mama nadal została wierna swoim przekonaniom i używa zapachów kwiatowych. Jako, że czasy dzieciństwa kojarzą mi się z piękną beztroską(-Jak będziesz dorosła to zatęsknisz za szkołą!-tę mantrę którą mi wtedy ciągle wciskano teraz boleśnie zrozumiałam) to małą szklaną wiolonczelę nadal miałam w pamięci i gdy ujrzałam Być Może w małym tanim sklepiku z kosmetykami i tekstyliami to od razu kupiłam dwa flakoniki-jeden dla siebie, drugi dla mamy. Mama jest zachwycona. A ja? Być Może to zapach naprawdę ładny i udany, choć do niego: a) trzeba dojrzeć b) trzeba mieć sympatię i sentyment c) trzeba po prostu lubić takie zapachy d) trzeba mieć dobre okazje do jego noszenia (zakreśl sobie wybraną odpowiedź) Być Może to jest naprawdę przemiły i udany kwiatowy szypr. Ja lubię ogólne takie kwiatowe dynamity, lubię zapach majowej wiosny i rozgrzanych słońcem kwiatów. Więc lubię też Być Może-to ciepłe i słodkawe wariacje na temat jaśminu, do tego troszkę paczuli i drzewa sandałowego. Jednak całość w ogóle mnie nie mdli, nie pachnie ,,staro"(taki problem mam z klasyczną Panią Walewską), bo ma w sobie taką świeżą nutę, jednak to nie jest świeżość morza czy cytrusów-to taka świeżość w stylu retro, bardzo klasyczna i elegancka, ale nie tak staroświecka jak wyżej wspomniana Walewska. Parametry naprawdę dobre-długo się utrzymują i są wyczuwalne. Flakonik nadal mnie zachwyca. Ja do Być Może potrzebuję dobrego powodu by je nosić i jakoś jeszcze nie mam odwagi nosić ich poza gronem ludzi, którzy mnie znają. Być Może po prostu nie czuję się do nich dojrzała i gotowa, Być Może jednak naprawdę pasują bardziej pewnym siebie dojrzałym kobietom. Na pewno Być Może :) Ja cieszę się, że mam w posiadaniu taką śliczną szklaną wiolonczelę z urokliwą retro wiosną w środku. Swoją drogą-wiecie za ile je kupiłam w tym małym sklepiku? 3,50 zł za buteleczkę oryginalnych Być Może. Nie żebym stawiała je na równi z Chanel czy nawet bardziej wyszukanymi wodami z drogerii, ale 3,50 zł za kawał udanej i nostalgicznej historii(która ma mnóstwo fanek) to taki słaby żart. Albo dobra promocja. Wierzę, że to drugie :D

Recenzje tego zapachu czytałam niedawno na Wizażu. Olśniło mnie- ja nie tylko to znam. Ja to w domu mam! Jakiś czas temu dostałam te perfumy w prezencie od dziesięcioletniego dziecka znajomych. Poszperałam w szufladzie, znalazłam, powąchałam i ...powróciły wspomnienia... To zapach, który pamiętam z domu rodziców, który jako nastoletnia pannica podbierałam mamie. Powąchałam- no, trochę to wygląda tak, jakby przyszły twórca czarnej Pani Walewskiej dopiero uczył się komponować perfumy. Nie ma tu tej finezji i ciekawego rozwijania się nut, jakie występuje chociażby w młodszych paniach czy też pannach Walewskich. W Być może ..czujemy mydło, (chyba) paczulę i jaśmin. Zapach nie odrzuca, ale w porównaniu z Walewskimi brak mu tego subtelnego, ciekawego przenikania i rozwijania się nut. Dlaczego więc daję czwórkę? Bo nie jest to zapach gorszy niż wiele tanich zamienników, które można kupić w hipermarketach czy drogeriach , którymi na ulicach pachnie całkiem sporo kobiet. Uważam też, że gdyby producent nie nadał mu tak niefortunnej nazwy, zapach byłby odbieramy lepiej i nie kojarzyłby się aż tak bardzo z siermiężnym PRL. Peut etre- same przyznacie, że przetłumaczenie Być może... na język francuski brzmi o wiele lepiej ( absolwentki filologii romańskiej niech wybaczą mi brak " daszka" nad "e" przy słowie "etre", ale piszę tę recenzję z telefonu i nie wiem, gdzie to " e" z daszkiem znaleźć). W każdym razie " Peut etre" zamiast " Być może" brzmiałoby o wiele lepiej tak jak o wiele lepiej brzmi " La vie est belle" niż "życie jest piękne". Ja francuskiego zaczęłam uczyć się w 1991 roku i nie byłam pierwszym rocznikiem w liceum, który uczył się tego pięknego języka:). Myślę więc, że za czasów powstania Być może ...język francuski był na tyle popularny, by nadać tym perfumom bardziej fortunną nazwę... Flakonik malutki, zgrabniutki-dla mnie spoko. Czy polecam? Napiszę tak- jeżeli nie cierpisz na nadmiar gotówki, a chcesz intrygować zapachem, na wieczór wypróbuj raczej Czarną Walewską od Miraculum, a do pracy wybierz wersję różową, białą, rubinową lub złotą- w tamtych zapachach znajdziesz bowiem finezję, której Być może.... niestety brakuje. Jeżeli masz jednak w sobie dużo luzu, dystansu do siebie i świata oraz poczucia humoru, to idąc na zimowy spacer do parku możesz wypróbować te mydlano- jaśminowe nuty. Być może stwierdzisz, że Być może nie są być może aż takie siermiężne :)

Miłe wspomnienia,warto czasem sięgnąć po nie.Tak po wspomnienia jak po malutki flakonik kuszący świeżą i zmysłową nutą. Perfumy Być może..powstały jeszcze w latach 70 , podobnie jak Pani Walewska, Brutal i wiele innych.Można je było kupić w kioskach ruchu. Jako nastolatka szalałam na ich punkcie,po prostu byłam w nich zakochana. Były nie drogie i można było szaleć. Intensywny, długotrwały zapach kusił świeżą i zmysłową nutą. Kompozycja pozwala poczuć niezwykłą atmosferę i to by czuć się ,piękną i atrakcyjną .Wystarczy parę kropli by poczuć się tą wyjątkową osobą. Może to nie były perfumy marki Christian Dior ale w tych czasach i dla nastoletniej panienki to właśnie były te jedyne ulubione. Właśnie kojarzą mi się z latami młodości ,pięknymi wspomnieniami. Dlatego od czasu sięgam po te wspomnienia zawarte w małym flakoniku tak zgrabnym mieszczącym się w zamkniętej dłoni Zapach intensywny utrzymujący się dłuższy czas aczkolwiek za krótko. Być może...Paris to zapach kwiatowy,gdzie rządzi bergamotka i brzoskwinia oraz drzewo sandałowe i ambra.Z kolei nutką serca jest paczula i jaśmin. Polecam je wypróbować, nie zaszkodzi za taką cenę spróbować coś innego. A może zostaną miłe wspomnienia jak u mnie . Cały ten aromat zamknięty jest w malutkim jakże stosownym flakoniku . Mimo małej pojemności zapach jest wydajny i utrzymuje się przez jakiś czas. ZALETY: -intensywny, przyjemny zapach - ładny mały flakonik -zapach dosyć trwały aczkolwiek krótki -przystępna cena

Ten zapach większość z nas zna, a przynajmniej pamięta butelkę, która stała na komódce u babci czy cioci. Ja swoje pierwsze Być Moze kupiłam w kiosku ruchu i był to prezent dla mojej babci pod choinkę, która kochała tez Panią Waleską :) Nawiasem ten zapach zakupiłam tez dla babci, ale to juz w prawdziwej drogerii, w większym mieście. I byłam dumna z zakupu takich bardziej "dystyngowanych" perfum. Wracając jednak do zapachu, który powstał w siermiężnych czasach jako odpowiedz PRL-u na zapotrzebowanie na paryski styl u nas. Nasze mamy i babcie marzyły wówczas o prawdziwej modzie prosto z europejskich stolic. To były czasu gdzie Chanel no. 5 to, tylko na obrazku w kolorowych czasopismach mozna było oglądać - jak sie je zdobyło cudem :) Tak właśnie powstało nasze rodzime PRL-owskie wydanie Chanel no5, nazwane Być Moze, a powinno raczej brzmieć : Być moze jest to Chanel no 5, mające być odpowiedzią na szaleństwa szyprowo-aldehydowe za żelazna kurtyną. I znów pojawia sie kolejne "Być Może" hmmm bo być może miał, to być udany mariaż aldehydów z szyprem przyodzianym kwiatami, a wyszedł taki lekki mezalians w wydaniu ekonomicznym i iście siermiężnym. Na tamten czas podobał się, a teraz mam po prostu do tego zapachu sentyment, bo kojarzy mi sie z dzieciństwem i babciom. Sam zapach zaś mi nie śmierdzi i nie szokuje. Dla mnie jest to mydelko przyjemne pachnące kwiatami, ale pospolite mydełko dokładnie z okresu PRL-u. Moze dlatego nie mogę się zgodzić, ze jest to esencjonalny i prawdziwy szypr ! Oj nie, dla mnie jest to właśnie takie tanie mydełko marki pollena obsypane kwiatem. Fakt aldehydy tu wyczuwam, ale do klasycznego szypru, to tutaj jest daleko. Jest przyjemnie czysto i mydlanie, a w tle są płaskie kwiaty, ale nic sie tam nie dzieje, nie ma ciężkości, nie ma pudru, nie ma słodyczy, nic mnie nie rozgrzewa. Nic nie wodzi na pokusznie i nic nie intryguje. Wręcz przeciwnie widzę siebie : jak stoję w łazience zaraz po kąpieli, a obok leży najtańsze i najbardziej popularne, acz lekko kwiatowe mydło z okresu PRL-u . I to wrażenie mnie nie opuszcza, tak bardzo kojarzy mi sie ten zapach z kostka mydła z tamtego okresu, ze mam wrażenie, iż skład mydła z tej epoki zamknięto własnie w tym małym flakonie, który dostałam od mojej babci kilka lat temu na Boże Narodzenie. I choć babcia już odeszła, to flakonik został ze mną. Nie używam, nie noszę, ale trzymam jako relikt. :-)

Używała go moja mama, babcia i chyba wszystkie ciotki :) Kiedyś był w każdym kiosku, obecnie najczęściej zamawiam go przez Internet. Kojarzy mi się z dzieciństwem, jest bardzo specyficzny i staromodny, ale mam zawsze w domu jedną buteleczkę żeby móc użyć jej od czasu do czasu. Zapach jest dość przyjemny, odrobinę ciężki, trwały a flakonik bardzo poręczny.

Zapach dosyć ciężki, ale elegancki. Bardziej pasuje na wieczory. Malutka buteleczka wbrew pozorom starcza na długo, zapach utrzymuję się na skórze kilka godzin, według mnie trochę za krótko. Czasem używam ich na dzień. Są taniutkie. Polecam je wypróbować :)

Paryż...ach, ten Paryż... Gdy wącham ten klasyczny wariant legendarnych perfum, od razu przypominam sobie moją babcię, która je bardzo lubiła. Pamiętam, że miała je jeszcze w innym designie, ale w identycznym flakonie. Zapewne zostały one babci jeszcze za czasów PRL-u, bo to wtedy robiły one taką furorę. Przez wiele lat można było zdobyć tylko wariant Paris, dopiero później weszły na rynek inne (Londyn, Nowy Jork, Rzym, Tokio). Teraz można wybierać wśród kilku zapachów z Paryżem na czele, który zresztą częściej się widuje w kioskach. Mam je wszystkie, także najnowszą wersję "Summer In Paris". Ale jeżeli chodzi o Paryż, to w zasadzie on jest najbardziej rozpoznawalny, starsze pokolenia od razu go rozpoznają. Klasyk, co się zowie!

Paryż? Wbrew pozorom wcale nie lekki i romantyczny tylko duszny i ciężki. Staromodny. Jawią mi się przed oczami dorożki i kobiety w długich powłóczystych sukniach z parasolkami. Eleganccy mężczyźni w melonikach zapraszają swoje damy na teatralne przedstawienie. Czuć kurz zasłon, zapach wydeptanych desek scenicznych, specyficzną woń kobiecej części widowni, włosów pachnących szyprem, upiętych w wysokie koki. Atmosfera się zagęszcza. Publiczność szaleje. Owacje na stojąco. Bisy. Damy odjeżdżają do domów wraz ze swoimi kawalerami, a wieczorem odwieszają ciężkie suknie, do szaf, mocno pachnących terpentyną. Zapach bardzo intensywny. Przeszłości, która nie chce odejść. Szypr na specjalne okazje. Na pewno nie na co dzień.

Sporo tu, jak widzę, sentymentalnych westchnień. No cóż... Ja należę do pokolenia, które epokę słusznie minioną zna jedynie z opowieści tudzież z filmów Bareji. Z Być Może... zetknęłam się po raz pierwszy w łazience mojej babci. To było dość dawno, ale pamiętam, że zaskoczyła mnie nazwa. Rozbawiła wręcz. Oczywiście w dalszej kolejności musiałam powąchać to cudo. Nie nastąpiło żadne rozczarowanie, bo nie spodziewałam się Bóg wie czego, ani też nie opuściłam z krzykiem łazienki. Moje pierwsze skojarzenie: Ależ to pachnie jak gorzała! Podtrzymuję tę opinię do dziś i nic na to nie poradzę. Nigdy nie próbowałam używać tego zapachu. Często widywałam opakowania w okolicznych kioskach. Raz też natknęłam się na krótką wzmiankę o nim w zbiorze satyrycznych esejów Waligórskiego. :) Nie mam nic do Być Może..., rozumiem sentymenty, nie rozumiem jednak, jak przy obecnych standardach można używać tych perfum na poważnie. Jako że celem każdej kosmetycznej recenzji jest ocena produktu samego w sobie, jestem zmuszona przyznać 1,5 gwiazdki, choćby za samą trwałość. Bo trwały to on jest, za***iście... ;) Ktoś poniżej napisał, że to "perfumy z duszą". Dusić to one duszą - bez dwóch zdań... Używam tego produktu od: - - - Ilość zużytych opakowań: - - -

Przeglądając fora zapachowe, przypomniałam sobie o Być Może. Kiedyś, jako mała dziewuszka, kupiłam takie perfumki pod choinkę mojej mamie (akurat jak na kieszeń ośmiolatki). Tym prezentem była chyba wersja New York, ewentualnie London. Wracając do Paris, kiedy przypomniałam sobie o Być Może, postanowiłam zakupić i przetestować. W kiosku była tylko wersja Paris, więc radośnie wydałam 6,20 zł i jeszcze po drodze do domu zaaplikowałam sobie perfumki na nadgarstek. Przez 2 czy 3 dni wmawiałam sobie, że to ładny zapach, że się do niego przyzwyczaję, że będę go używać na bardziej oficjalne okazje (bo taki kobiecy, klasyczny, elegancki). W końcu przestałam sobie wmawiać, dla mnie Paris po prostu śmierdzi, taką łodygą słonecznika (nie lubię tego zapachu) z domieszką kwiatów i paczuli. Postanowiłam oddać mamie, by przypomniała sobie młodość, ale ona - miłośniczka eleganckich, ale delikatnych zapachów - powiedziała, że Paris nigdy nie używała i że jej niestety też się nie podoba. Widać, nie dla nas szypry.

Pierwsze me spotkanie z Byc Moze...Paris mialo miejsce podczas porzadków, wtedy to odnalazłam małą buteleczkę z niezwykle esencjonalnym i trwalym zapachem. Poniewaz nie znalam zapachu Byc Moze.., nie rozpoznawalam butelki, szacowałam ze moze to zapach Coty lub Bourjois, lecz me poszukiwania spełzły na niczym. Dopiero kiedy mej mamie dalam zapach, od razu rozpoznała popularne w jej młodości perfumy. Muszę przyznac, ze bylam bardzo zaskoczona. Nie jestem ogromnym znawcą perfum ani koneserem, jednakże pierwsze wrazenie zapachu bylo bardzo dobre. Kompozycja choć mocna i ostra była niezwykle udana i taka... francuska. Zakupiłam nowszą wersję Byc moze...Paris i są one juz nieco bardziej wydelikacone, choć nadal bardzo udane. Byc Moze są szyprowo - kwiatowe. Nutami głowy są bergamotka i brzoskwinia; nutami serca są paczula i jaśmin; nutami bazy są drzewo sandałowe i szara ambra. Bardzo cenię szypry za nonszalancję, zapach ten mimo niskiej ceny ujął mnie zwyczajnie udaną kompozycją. Jest to szypr skomponowany jeszcze wedle starej szkoły, cięższy, nieco mocarny, nie taki jak jego nowoczesne oblicze noveau chypre m.in Narciso Rodriguez. Mimo to Być Może... Paris są wyjątkowo delikatnym szyprem w porównaniu do Chique Yardley, który jest niemalże esencją tego gatunku i której poki co nie umiem nosic i mnie nie pasuje. Być Może... Paris zas jest tak lekki jak Chanel Chance, łatwy do noszenia, nie dusi, nie przytłacza, jak klasyczne szypry, a mimo to szyprem pozostaje. Wdzięczny i pelen uroku. Byc Moze Paris otwiera się dość szorstko i ostro bergamotą z subtelną acz slodkawo-mdłą brzoskwinią niczym z puszki w towarzystwie ziemistej paczuli i dusznego jaśminu. Po tej fazie następuje złagodzenie nut. Zapach mięknie, choc nadal jasmin i paczula nie dają o sobie zapomniec, że stanowią własnie kompozycję szyprową. Final to ambra nadajaca calej kompozycji nieco mydlany wymiar, nadal jednak w towarzystwie cierpkiej nuty serca: mariazu paczuli i jaśminu. Drzewo sandalowe zas nieco ociepla szorstkosc nut serca. Wszystkie nuty jednak pieknię się ze sobą stapiają, żadna nie dominuje, nuta glowy wtapia się w nute serca, która z kolei opada w nute bazy. Cala kompozycja jest jak jeden utwor, dobrze wyważona, bynajmniej nie kiczowata i banalna. Calosc jest wyrazista, charakterna, jednocześnie kobieca i zadziorna. Niewielka ilość roztoczy wokół kobiety aurę zmysłowości , tajemnicy i wdzięku. Nadmiar zbyt mocarny przytłoczy i zdusi kobietę zamykając ją w minionej epoce kojarząc z negatywnie z kobietą futrach. Zapach niestety nie jest tak trwaly jak pierwowzór, bliskoskórny, lecz nadal wyczuwalny okolo 3- 4 h. Trwałość to jeden ze słabszych punktów tych perfum, gdyby nie ten fakt, może byłby moim KWC. Zmysłowy, nonszalancki, zwyczajnie niedoceniany. Flakon w calej swej skromniej prostocie ladny i bardzo praktyczny. Mimo to przelewam zawartośc buteleczki do flakonu z atomizerem. Cena zas jest okazją do zapoznania sie z niezwykle ciekawą kompozycją szyprową. Nazwa perfum jest zdaje się jedynym minusem. Zbyt dosadnie dosłowna opisująca to czym perfumy już są - obietnicą, zaproszeniem...takim właśnie kobiecym " Być może..." względem mężczyzny. Zakupiłam również wersję Byc Moze... Tokyo i przypominają mi one z kolei Shiseido Zen, które jestem w posiadaniu. Piękny lekki szypr, mniej gorzki i cierpki niz Paris z kadzidlaną bazą. Osoby ceniące szypry z pewnością dostrzegą urok tych perfum, ja czuje sie zachęcona do zapoznania się z całą rodziną: Rome, London, New York. Polecam wyłącznie wielbicielkom szyprów. _____________________________________________________________ Wszystkie zdjęcia i artykuły zamieszczone na tych stronach są chronione prawami autorskimi. Kopiowanie i używanie do innych celów bez pisemnej zgody redakcji zabronione. Używam tego produktu od: pol roku Ilość zużytych opakowań: 4x10ml

Ciekawa klasyka kontynuująca komunistyczną klasykę. Odnowienie starego zapachu Być może ... w nowej wersji Paris nadało temu zapachowi nowego, pięknego charakteru, delikatności, ale tracenia jego dawnej tradycji. Lubię go używać jesienią, pięknie komponuje się z mokrymi zapachami września i października. Uwielbiam tą małą buteleczkę, którą można wszędzie zabrać ze sobą. A cena po prostu marzenie. Dodatkowy plus za wieloletnią tradycję. Używam tego produktu od: 1 MIESIĄC Ilość zużytych opakowań: 1 OPAKOWANIE

Oczywiście być może było moimi pierwszymi perfumami- z kiosku Ruchu w dzieciństwie, w pudełeczku w kratkę. Było to chyba jeszcze przed czasami kilku wersji... Kupiłam przez sentyment, aby przywołać zapach dzieciństwa i... nie rozpoznałam. Sam zapach - to szypr. Docenić w pełni mogą miłośniczki szyprów, bo to specyficzna i mało współczesna grupa zapachowa. Całkiem ciekawy, trwały, nietuzinkowy. Trwa ale bliziutko skóry, nie wiem czy wyczuwalny dla otoczenia. Duża zaleta - to to, że obesnie niepopularny. Zgadzam się, ze w innym opakowaniu, pod innym szyldem zyskałby dużo lepsze opinie. Buteleczka całkiem zgrabna choć tandetna.

Hahaha! Nie pamiętam, jaką miałam wersję, ale chyba było to Paris... miałam może z 8 albo 9 lat, jak sama poszłam do Kiosku, by je kupić :D Wtedy też miałam wrażenie, że pachną przepięknie. Do czasu.. pewnego dnia spadły z mojej komódki i zalały mi dywan. XD Wyobraźcie sobie, jaki zapach/odorek towarzyszył mojej sypialni przez kilka tygodni :( Były bardzo trwałe, zapach wciąż spotykam, bo używa go moja sąsiadka, więc jak przejdzie obok to ŁUU... Dam jedną gwiazdkę, właśnie za trwałość :D Używam tego produktu od: kilka lat temu Ilość zużytych opakowań: jedno niecałe

Być może paris kupiłam z ciekawości-interesowało mnie co to jest za zapach.Kupiłam je w jakimś kiosku za niewielką cenę. Zalety: -ciekawe ,szyprowe ,ładne perfumy -niedrogie -dostępne bez problemów -fajny flakonik -trwałe Wady :brak 1 z najpopularnieszych perfum za czasów komuny. Perfumy z duszą,tylko szkoda,że są zbyt ostro krtykowane.Są świetne!

Dziewczyny aż przykro czyta się takie opinie że perfum strasznie śmierdzi i butelka jest taka okropna a opakowanie tak bardzo tandetne ale musicie wziąsc pod uwage Ze czasy sie zmieniły gusta ludzkie także to co kiedys było hitem przy tak nasyconym rynku jest kitem i kiczem ,czkawką minionej epoki. Zresztą zgadzam się z opiniami poniżej że gdyby to był zapach jakiś markowych perfum to ochów i achów było by co nie miara.Ja te perfumy pamiętam z dzieciństwa były wszedzie potem wypuszczono kilka innych nut zapachowych tego perfumu.Teraz czasem można go spotkac w kioskach ruchu co też graniczy z cudem bo są po prostu rozchwytywane to mi mówi znajoma kioskarka.Ja dawno zapomniałam ten zapach a moimi ulubionymi perfumami są delikatne kwiatowe typu evidence.Ale postanowiłam się skusic po stu latach znowu zapłaciłam 5,20 i nie moge powiedziec że jakoś strasznie smierdzą,zapach z opakowania jest bardzo intensywny ale po kilku chwilach na skórze zmienia sie w miły słodkawo pudrowy wiec polubiłam go taką syntymentalną miłoscia.opakowanie też jest estetyczne a co do flakoniku to ja uwielbiam perfumy bez atomizera zapach jet tylko tam gdzie ja chce a nie wszedzie, więc kto nie zna niech spróbuje"Być może"polubi Używam tego produktu od: kiedyś dawno ,dawno temu obecnie znowu Ilość zużytych opakowań: nie pamiętam