Jeanne Arthes Tea Time à Paris Macaron Amande EDP 

To moje pierwsze zetknięcie z marką Jeanne Arthes, zwykle omijałam ją szerokim łukiem jakoś coś niewartego uwagi. Tym razem moją uwagę przykuła nazwa i nuty zapachowe - kto nie lubi francuskich, migdałowych makaroników? Ja uwielbiam. A zimową porą poszukiwałam czegoś koniecznie z nutą migdałów. Do przeprowadzenia testów skłoniła mnie jednak przede wszystkim cena - chociaż jednego dnia w pewnej drogerii internetowej perfumy te kosztowały 75 zł, to następnego zaledwie 23 zł - więc uznałam, że za tę cenę śmiało można brać w ciemno. I nie żałuję. Fragrantica mówi nam, że wyczujemy tu akordy waniliowe, migdałowe, słodkie, z pewną dozą owoców i orzechów. Jakkolwiek nie jestem w stanie wyodrębnić poszczególnych nut, to faktycznie opis ten jest trafny. Początkowo mamy mleczno-migdałowy blend z lekką owocową nutą - musi to być śliwka, która jest nutą głowy, pachnie raczej rześko i świeżo. Niemniej tło jest puchato-cieplutkie, mleczne, waniliowe, z orzechowo-migdałową. Słodki, apetyczny, bardzo gourmandowy zapach na chłodne dni, chociaż myślę, że sprawdzi się także wczesną wiosną lub w letnie wieczory. Paramentry niestety bez szału, za co odejmuję 1 gwiazdkę - jest to zapach zdecydowanie bliskoskórny, bez ogona, bez mocy, ale dzięki temu nie będzie męczył otoczenia swoją słodyczą. Trwałość - spokojnie 3-4 godziny, potem już ledwo ledwo. Za tę cenę można się dopsikać. Co do flakonu - buteleczka zabawna, nieco kiczowata, budzi jakieś odległe skojarzenie z pistacjowym makaronikiem. Nie jest przezroczysta, więc nie widać ile perfum zostało, ale nie czepiam się tego szczegółu. Generalnie - apetyczny tanioszek. Miłośniczki słodkich, jadalnych zapachów mogą brać w ciemno.